Quantcast
Channel: دانلود فایل رایگان
Viewing all articles
Browse latest Browse all 46175

مقاله در مورد متابولسيم نيتروژن در شبكه

$
0
0
 nx دارای 36 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است فایل ورد nx  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد. این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد بخشی از متن nx : متابولسیم نیتروژن در شبكه چكیده:متابولسیم پروتئین در شبكه نتیجه ای از فعالیت متابولیكی میكروارگانیزم های شبكه ای می باشد. ساختمان پروتئین ، در تعیین حساسیت آن به پروتئازهای میكروبی، در نتیجه، قابلیت تجزیه پذیری آن فاكتوری كلیدی محسوب می شود.تجزیه شبكه ای پروتئین توسط PH وگونه غالب جمعیت میكروبی تحت تاثیر قرار می گیرد. همان طوری كه با جیره های PH پر-علوفه ای در گله های شیری كاهش می یابد فعالیت شبكه ای پروتئولیتیك كاهش پیدا می كند، امادر جیره های پر-كنسانتره گاوهای نژاد گوشتی چنین نیست. تجمع نیتروژن اسید آمینه بعد از خوراك خوردن پیشنهاد می كند كه برداشت اسید آمینه میكروارگانیسم های شبكه می تواند فاكتور محدودكننده تجزیه پروتئین در شبكه باشد.فزون بر آن ، اسید آمینه های متعددی از قبلی فنیل آلانین، لوسین، وایزولوسین، وجود دارندكه با سختی بیشتری نسبت به دیگر اسید آمینه ها توسط میكرو ارگانسیم های شبكه ساخته می شود. معمولی ترین برآورد بازده سنتز پروتئین میكروبی (EMPS) تعیین گرم های نیتروژن میكروبی به ازای هر واحد از انرژی تخمیر شده بیان می شود. اما ، EMPS قادر به برآورد. بازده برحسب نیتروژن قابل دسترسی برای برداشت توسط باكتری ها در شبكه نمی باشد. یك مقیاس جایگزین و ومكمل از سنتز پروتئین میكروبی، بازده مورد استفاده قرارداد نیتروژن (ENU) می باشد. در مقابل EMPS، ENU بخش خوبی برای تعریف كردن بازده برداشت نیتروژن توسط میكروب های شبكه می باشد. با به كاربردن ENU,EMPS ،‌این نتیجه بدست آمد. كه رشد بهینه باكتریایی در شبكه وقتی EMPS 29 گرم از نیتروژن باكتریایی بر هر كیلوگرم ماده آلی تخمیر شده است بدست می آید، و ENU 79% است، كه اشاره دارد بر این كه باكتریها در حدود 31/1 ضربدر نیتروژن قابل دسترسی در شبكه برای هر واحد از نیتروژن باكتریایی نیاز داشتند. از آنجایی كه توزیع نتیروژن در بین سلولهای باكتریایی با سرعت تخمیر. نیتروژن اسید آمینه ای، تغییر پیدا می كند بجای آن كل نیتروژن باكتریایی برای توضیح بیان سنتز پروتئین میكروبی باید استفاده شود. مقدمهمدل های تغذیه ای برای خورانیدن پروتئین به گاوهای شیری از پایه CP به سیستم های پیچیده تر براساس پروتئین قابل تجزیه وغیرقابل تجزیه در شبكه رشد پیدا كرده است. ساختمان پایه ای همه مدل ها مطابق با ورودی های نتیروژن تامین شده توسط جیره، دوباره چرخیده (recycled) و با منشا داخلی است. پروتئین جیره ای،به پروتئین قابل تجزیه وغیرقابل تجزیه درشبكه همراه با RDP مركب از نیتروژن غیرپروتئینی و نیتروژن پروتئین حقیقی تقسیم می شود. پروتئین حقیقی بهپرتیرها و اسید آمنیه تجزیه می شود و سرانجام به نیتروژن آمونیاكی درآمینه میشود یا به داخل پروتئین میكروبی وارد می شود.NPN تركیبی از نیتروژن موجود در RNA,DNA ، آمونیاك ،اسید آمینه ، و پیتیرهای كوچك همراه با نیتروژن حاصل از ببتیدها، اسید آمینه و آمونیاك در حال استفاده برای رشد میكروبی می باشد. خروجی شبكه، از نیتروژن آمونیاكی، پروتئین غیرقابل تجزیه( جیره ای یا با غشای داخلی)،و پروتئین میكروبی تشكیل می شود. هنگامی كه RDP جیره ای از مقدار مورد نیاز برای میكروارگانیزمهای شبكه ای زیادتر است، پروتئین به نیتروژن آمونیاكی تجزیه میشود، جذب می شود ، در كبد به اوره متابولیزه می شود، و در ادرار از دست می رود. در وضعیت های خوراك دادن گله های شیری معمولی، دستكاری تجزیه پروتئین درشبكه یا بازده استفاده از نیتروژن ENU در شبكه موثرترین راهكار برای كاهش اتلاف های نیتروژن می باشد. اتلاف های نیتروژن توسط افزایش دادن تجزیه پروتئین در شبكه و یا افزودن استفاده نیتروژن توسط میكروارگانیسم های شبكه ای ممكن است كاهش یابد. سنتز پروتئین میكروبی در شبكه قسمت اعظم پروتئین عرضه شده به روده كوچك در نشخواركننگان را فراهم می كند، كه 50تا 80% از كل پروتئین قابل جذب را شامل می شود. كل مقدار پروتئین میكروبی جاری به سمت روده كوچك به فراهمی ماده مغزی و بازده استفاده از این مواد و مغزی توسط باكتریهای شبكه ای بستگی دارد. بنابراین، متابولسیم نیتروژن در شبكه می تواند به 2 اتفاق مجزا تقسیم شود: تجزیه پروتئین ، كه منابع نیتروژن را برای باكتریها فراهم میكند و سنتز پروتئین میكروبی. مرورهای جامع متعددی روی متابولیسم نیتروژن در شبكه موجود می باشد. این مقاله پیشرفت های جدید در متابولیسم پروتئین غیرقابل تجزیه در شبكه، با تاكید بر تجزیه پروتئین، سنتز پروتئین میكروبی، و بازده سنتز پروتئین میكروبی را به همراه تمركز ویژه روی موضوعاتی كه به طورمناسبی در مرورهای قبلی روی آنها تاكید نشده است مرور خواهد نمود. برای مثال، اكثر پژوهش ها رو طی غلظت آمونیاك در پروتئازهای مختلف برای تجزیه كامل پروتئین ضروری می باشد. سرعت و مقدار تجزیه پروتئینی كه اتفاق می افتد به فعالیت پروتئولیتكی میكروفلورای شبكه ای ونوع پروتئین وابسته خواهد بود( حساسیت و قابلیت دسترسی پیوندهای پپتیدی).پپتیدها و اسید آمینه های حاصل از فعالیت پروتئولیتیكی شبكه ای خارج سلولی به داخل سلولهای میكروبی انتقال داده میشود. پپتیدها میتواند بوسیله پپتیدازها دوباره به اسید آمینه تجزیه شوند و اسید آمینه می تواند به داخل پروتئین میكروبی وارد شود یا بیشتر به CO2,VFA و آمونیاك آمینه می شود. سرنوشت پپتیدهای جذب شده و یكبار دیگر اسید آمینه به درون پروتئین میكروبی به فراهمی انرژی بستگی خواهد داشت (كربوهیدرات ها (CHO). اگر انرژی فراهم باشد، اسید آمینه ها ترانس آمینه خواهند شد یا به طور مستقیم برای سنتز پروتئین میكروبی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اما وقتی كه انرژی محدود است، اسید آمینه هادی آمینه خواهد شد، واسكلت كربنی آنها به VF8 تخمیر خواهد شد. برخی میكروارگانیزمهای فاقد مكانیسم های انتقال اسید آمینه ها از سیتوپلاسم به محیط خارجی سلولی هستند، وا سید آمینه های جذب شده زیادی باید بصورت آمونیاك از سیتوپلاسیم دفع شوند، اكثر پژوهش های ارزیابی تجزیه پروتئین درشبكه، با استفاده از تكنیك in situ انجام شده است، كه فقط تجزیه پروتئین را اندازه گیری می كند، اما نه با استفاده از پپتیدها و اسید آمینه ها بوسیله باكتریهای شبكه ای. نوگت ومانگان (1981) دیدند كه پپتیدها واسید آمینه ها پس از خورانیدن پروتئین ها تجمع پیدا نمی كند وپیشنهاد كردند كه تجزیه پروتئین مرحله محدود كننده سرعت و بنابراین ، كلیدی در كنترل تجزیه پروتین بود. اما بدو در یك وهمكاران (1991) ثابت كردند كه پروتئین های به سرعت تجزیه شونده ممكن است منجر به تجمع پپتیدها واسید آمینه ظرف 2 ساعت اول پس از خورانیدن شود، وپیشنهاد كردند كه سرعتهای تجزیه پپتید ودی آمینه شدن نقش مهمی در كنترل تجزیه پروتئین بازی می كند. اخیرا، كاردوز و همكاران (2001) در مخمرهای به صورت مستمر كشت داده شده و دریافت كننده یك جیره معمولی گاوشیری، دریافتند كه غلظت پپتیدها، اسیدهای آمینه، وآمونیاك در همان دامنه تا 8 ساعت پس از خوراك دادن بودند. آنها تجمع نیترون اسید آمینه ای را در2 و 4 ساعت پس از خوراك دادن گزارش نمودند (شكل 2) كه پیشنهاد می كند برداشت اسیدآمینه می تواند فاكتور محدودكننده تجزیه پروتئین در شبكه باشد. بنابراین، دستكاری تجزیه پروتئین نه تنها بوسیله توریل تجزیه پروتئین بلكه همچنین از راه تغییرات در تجزیه پروتئین و دی آمینه شدن دست یافتنی می باشد. برای مثال، مونسین تولید آمونیاك را از راه جلوگیری از باكتریهای تولید كننده- آمونیاك-بالا كاهش می دهد، كه یك گروه كوچك از باكتریهای شبكه ای كه مسئول تولید اكثر آمویناك می باشند هستند. فرم وهمكاران (2004) نیز گزارش كرده اند كه بازداری باكتریهای اصلی آمونیاك- تولید كننده شبكه متمركز شده است با وجود این حقیقت كه پپتیدها واسید آمینه ها در غلظت مشابه آمونیاك هستند. همچنین، سیستم های رایج خوراك دادن جنبه های اثرگذار روی تجزیه پروتئین از قبیل pll واثرات متقابل مواد مغزی رانادیده می گیرد، و به پایدار بودن محتوای پروتئین میكروبی، مستقل از وضعیت های در حال رشد توجه می كنند. تجزیه شبكه ای پروتئیناولین مرحله تجزیه پروتئین در شبكه شامل الصاق باكتریها به ذرات خوراكی، كه بوسیله فعالیت پروتئازهای میكروبی متصل به سلول دنبال می شود می باشد( ). تقریبا 70 تا80 درصد از میكروارگانیزمهای شبكه ای به ذرات خوراك هضم نشده در شبكه متصل می شوند( )، و 30 تا 50 درصد آنها فعالیت پروتئولیتكی دارند ( ).تعداد زیادی از گونه های میكروبی مختلف از یك كنسرسیوم (ائتلاف) كه به یك ذره خوراك متصل می شوند، به طور همزیستی برای تجزیه وتخمیر مواد مغزی، از جمله پروتئین فعالیت می كنند. فرآورده های حاصل از این فرآیند پپتدها وا سید آمینه می باشد. از آنجایی كه تعداد پیوندهای مختلف در یك پروتئین منفرد زیاد می باشد، عمل سینرژیستیك (از قبیل prevotlla bryantil , prevotella ruminantium ) منجر به كاهش غلظت نیتروژن آمونیاكی درمخمرهای كشت مستمر میكروبهای شبكه ای می شود. مخمرهای كشت مستمر تعدادكمی پروتوز آ دارند، اما در invivo ، پروتوز وآن نقش مهمی در تجزیه پروتئین بازی می كند. مهمترین جنبه پروتوز آ توانایی آنها به بلعیدن مولكولهای بزرگ، پروتئین، CHO ، یا حتی باكتریهای شبكه ای می باشد ( ). به علاوه، پروتوز آ در تنظیم ترن آور نیتروژن باكتریایی در شبكه نقش بازی می كند و آنها پروتئین محلول را برای حمایت از رشد میكروبی فراهم می كند. از آنجایی كه پروتوزوآ قادر به استفاده از نتیروژن آمونیاكی نیستند ( )، بخشی از پروتئن نامحلول قبلا بلع شده آخر به مایع شبكه در تشكیل پروتئین محلول برگردانده می شود ( ). این یكی از دلایل اصلی است كه چرا defaunation غلظت نیتروژن آمونیاكی در شبكه را كاهش می دهد. فاكتورهای موثر در تجزیه شبكه ای پروتئینمهمترین عوامل اكثر گذار بر تجزیه شبكه ای پروتئین شامل نوع پروتئین، اثرات متقابل با دیگر مواد مغزی (به ویژه CHO در همان خوراك و در محتوای شبكه) و جمعیت غالب میكروبی (بسته به نوع جیره، سرعت عبور شبكه ای و PH شبكه ای) می باشد. نوع پروتئین . محلول بودن پروتئین ها فاكتورگیری تعیین كننده حساسیت آنها به پروتازهای میكروبی و بنابراین تجزیه پذیری آنها می باشد. برای مثال، پرولامین ها ولگوتلین ها نامحلولند وبه آرامی تجزیه می شوند، در حالیكه گلوبولین ها محلولند و درشبكه به طور زیادی قابل تجزیه می باشند( ).اما، ساختمان پروتئین هم مهم است. برخی آلبومین ها محلولند اما دارا بودن پیوندهای دی سولفیدی، آنها راكمتر تجزیه پذیر در شبكه می سازد، كه نشان می دهد فاكتورهای دیگری بجز محلولیت بر تجزیه پذیری شبكه ای پروتئین ها اثر می گذارد. حضور پیوندها در داخل وبین زنجیره های پروتئین (ساختمانی سوم وچهارم) نقش مهمی در تعیین تجزیه پذیری پروتئین بازی می كند. برای مثال، glycinin زیر واحد اسیدی( با پیوندهای دی سولفیدی محكم) glycinin اساسی، و پپتیدهای متعدد حاوی لوسین در گروه N پایانی در كنجاله سویا به طور روشنی به تجزیه مقاوم هستند( ). فزون بر آن پیوندهای ویژه پپتیدی به تجزیه شبكه ای نسبت به دیگر پیوندها مقاومتر هستند.برای مثال، دی پپلیتدهای تشكیل شده از پرولین-میتونین 5/2 –برابر آهسته تر از دی پپتیدهای تشكیل یافته از متیونین- آلانین تجزیه می شوند( ). آ همچنین پیشنهاد شده است كه پپتیدازها ود آمینازها ممكن است توسط فرآیندهای بازدارندگی محصول-پایانی تنظیم شوند. ول و همكاران (1997) مقادیر فزاینده ای از اسید آمینه های مختلف(75،150،300،600 میلی مول) را در شبكه تزریق كردند و متوجه شوند كه وقتی مقدار تزریق شده زیاد شده تجزیه اسید آمینه كاهش پیدا كرد. تجزیه متیونین وهیستیدین به طور ویژه ای تحت تاثیر قرار گرفت كه با مشاهدات ولدن وهمكاران (1998) و بچ وا سترن(1999) سازگار بود. سرعت رقیق سازی شبكه ایتجزیه پروتئین به طور معكوسی با سرعت عبور از شبكه رابطه دارند( ). (2001)NRC معادلاتی برای سرعت عبور علوفه های خشك ومرطوب وكنسانتره ها براساس DMI ، درصدفیبر، ونسبت كنسانتره به علوفه جیره را توسعه داده است .مطابق با (2001)NRC سرعت عبور دایچستا و در یك گاو مصرف كننده 18 كیلوگرم DM از یك جیره با نسبت 70 به 30 علوفه به كنسانتره برای علوفه های مرطوب از 49% به 57% در ساعت، برای علوفه های خشك از 4% به 46% به 57% در ساعت، برای علوفه های خشك از 4% به 46% در ساعت، و برای كنسانتره ها از 56% به 68% در ساعت افزایش می یابد وقتی همان گاو 26 كیلوگرم از DM از یك جیره با نسبت علوفه به كنسانتره 400 به 60 مصرف نماید. با یك سیلوی چاودار استاندارد، علف خشك یونجه، وكنجاله سویا، افزایش در سرعت عبور منجر به كاهش تجزیه پروتئین به ترتیب در 2/1،1/2،5/3 واحد درصد می شود. این تغییرات كوچك می باشند و فقط به صورت یك افزایش محجوب در جریان عرضه پروتئین جیره ای تجزیه ناپذیر به روده كوچك نمایان می شوند.PH شبكه ای وسوسترا. PH بهینه آنزیمهای پروتئولیتیك از 5/5 تا 7 مطابق با به عقدیه كوپكتی ووالامن دامنه دارد؛ تجزیه پروتین در انتهای پایینتر محیط PH شبكه ای كاهش می یابد. كاردوز وهمكاران (2002,2000) پژوهش تخمیر كشت مستمر جریان 2 تایی برای مقایسه جیره های پرعلوفه ای در برابر پركنسانتره در دامنه ای از PH 9/4 تا 7 انجام دادند وثابت كردند كه هضم پروتئین در هر دو جیره ها وقتی كه PH پایین می آید كم میشود. اگر چه باكتریهای آمیلولیتك نسبت به باكتری های سلولاتیك تمایل به پروتئولیتیك تر بودن دارند( )، هم پروتئین در پژوهش هیا كاردوز و آو همكاران (2002,2000) هنگامی كه جیره های پركنسانتره به عنوان سوبستر برای میكروبها فراهم شد صرف نظر از PH بطور موافقی پایینتر داشتند. این نتایج نشان می دهدكه تجزیه پروتئین توسط PH ونوع جیره تحت تاثیر قرار می گیرد كه ممكن است نوع غالب جمعیت میكروبی حاضر در شكمبه را دیكته كند. دوانت وهمكاران (2001) كنجاله سویا را در انكوباتور قرار دادند و كنجاله سویای فرآیند شده با حرارت در شكمبه گاوهای نژاد شیری خورنده یك جیره با نسبت 60 به 40 علوفه به كنسانتره یا در شكمبه گاوهای نژاد گوشتی خورنده یك جیره با نسبت 10 به 90 علوفه به كنسانتره برای بكاربردن تكنیك insitu قرار داده شد. نتایج اثبات كرد كه تجزیه پروتئین با جیره نوع گاو گوشتی پایینتر بود ، با وجود این حقیقت كه در هردو نوع از حیوانات PH > 6 بوئد ، نشان می دهد كه كاهش تجزیه پروتئین فقط به علت اثر PH نمی باشد، بلكه همچنین وابسته به نوع سوبسترا در حال تخمیر یا جمعیت غالب میكروبی القاء شده توسط یك جیره مخصوص می باشد.اثرات متقابل مواد مغزی اثر تركیب شده PH و سوبسترا روی تجزیه شكمبه ای پروتئین شاید توسط جمعیت میكروبی غالب حاصل توضیح داده شود. بدیهی است كه تجزیه پروتئین توسط عمل آنزیمهای پروتئولیتیك انجام می شود، اما مدركی وجود دارد كه از اهمیت فعالیتهای آنزیماتیك دیگر را روی تجزیه پروتئین حمایت می كند. آسومانی وهمكاران (1992) ثابت كردند كه نشاسته در تجزیه پروتئین مداخله كند. آنها ذكر كردند كه افزایش آمیلاز كل تجزیه شكمبه ای پروتئین حاصل از دانه های غلات را بین 6 و 20 واحد درصد افزایش می دهد همچنین اثرات مثبت آمیلازها روی تجزیه پروتئین توسط دیگران گزارش شده است( ). دبروز و بلانكارت (1993) دریافتند كه تجزیه پروتئین متصل با NDF- توسط باكتریهای پروتئولیتك تنها بعد از آغاز دپلیمریزاسیون میكروبی سلولز، انجام گرفت. همچنین كان و آلن (1995) وقتی سلولازها به محیط تجزیه پروتئولیتیكی invitro اضافه شد یك افزایش در تجزیه پروتئین از 4/42 به 1/53 درصد را گزارش كردند. نتایج مشابهی توسط آبدلگادیر وهمكاران (1996) وقتی كه علوفه ها قبلا با سلولاز فرآیند شده بودند قبل از اینكه یك تجزیه invitro را با پروتئاز sterptomys متحمل شوند بدست آمد. بسیاری از پروتئین های گیاهی در ماتریكس فیبری به دام افتاده اند كه لازم است قبل از اینكه پروتئازها بتوانند برای تجزیه به پروتئین ها دسترسی پیدا كنند تجزیه شود. بنابراین، به نظر می رسد كه تجزیه پروتئین در شكمبه نیازمند حضور آنزیمهای پروتئولیتك وغیرپروتئولیتیك می باشد، و برای حداكثر تجزیه پروتئین تركیبی از فعالیت های آنزیمی ومیكروبی مورد نیاز می باشد. این حقیقت به روشنی در یك پژوهش توسط اندرس و استرن (1993) شرح داده شده است كه وقتی PH از 3/6 به 9/5 سقوط كرد یك كاهش در هضم (digestion) NDF و CP مشاهده كردند. تعداد باكتریهای پروتئولیتیك توسط PH متاثر نمی شود، اما تعداد باكتریهای سلولاتیتك به حدود 50 درصد تنزل پیدا می كند (جدول 1) احتمال دارد كه با یك جیره پر-كنسانتره حتی وقتی PH بالا است، باكتریهای غالب نشاسته-تجزیه كننده و هضم (digestion)كاهش تعداد باكتریهای سلولاتیك محدود شود، در نتیجه كاهش تجزیه پروتئین ( ).بنابراین ، اثر PH و یا سوبسترای در حال تخمیر شاید جمعیت غالب میكروبی را تحت تاثیر قرار دهد و تجزیه پروتئین را كه معلول اثرات متقابل بین مواد مغزی است تغییر دهد. آن میتواند فرض شود كه كاهش در باكتریهای سلوللایتیك به عنوان نتیجه یا پی آمد PH پایین منجر به كاهش در تجزیه فیبر، كاهش دسترسی باكتریهای پروتئولیتیك به پروتئین ها و به طور غیر مستقیم كاهش دادن تجزیه پروتئین شود. سنتز پروتئین میكروبیشبكه یك محیط پیچیده اشغال شده توسط گونه های میكروبی متفاوت می باشد، كه هر كدام از آنها با احتیاجات غذایی ومتابولسیم های متفاوت می باشند. بنابراین، توجه به احتیاجات غذایی میكروارگانیسم های شبكه ای برای درك كرد متابولسیم نیتروژن در شكمبه و نیز عواملی كه شاید آنرا تغییر دهند بسیار مهم است. نقش پروتوز آرومی متابولسیم شكمبه در جای دیگر مرور شده است ( ) و در عمق در این مرور مورد بحث قرار نخواهد گرفت . پروتوزآ می تواند حدود 40 درصد از بیوماس شكمبه را شامل شود( ) و درگیری مستقیمی در هضم پروتئین و CHO دارد. پروتوزآ توانایی تجزیه كربوهیدارات فیبری وغیرفیبری (NFC) را دارند ( ) و باكتریها منبع اصلی پروتئین آنها می باشند. سهم پروتوزوآ در عرضه پروتئین به روده كوچك محدود است، تقریبا 11 درصد از كل جریان CP ( ) چون آنها به طور انتخابی در شكمبه نگهداری می شوند. سهم حقیقی پروتوزآ در توان عملكرد حیوان مشخص نیست واجماع كلی روی ارزش پروتوزوآ برای نشخوار كنندگان وجود ندارد. Defaunation معمولا منجر به تجزیه كاهش یافته پروتئین وغلظت های پپتیدها و اسیدهای آمینه در شكمبه می شود ( ) .همچنین تحت شرایط PH پایین شكمبه ای ، تعداد پروتوزآ كاهش می یابد ولذا غظت های پپتیدها و اسیدهای آمینه در شكمبه كاهش می یابد دی میر وفیوز (2004) پیشنهاد كردند كه غلظت های پایین پپتیدها واسیدهای آمینه می تواند به طور بالقوه ای رشد میكروبی را هنگام خورانیدن جیره های غنی در نشاسته و اندازه ذرات ریز با محاسبه PH پایین شكمبه محدود كند. باكتریها می توانند از CHO وپروتئین ها را به عنوان منابع انرژی استفاده كنند. كربوهیدارات ها منابع اصلی انرژی برای باكتریها میباشند، هر چند كه آنها همچنین میتوانند از اسكلت های كربنی در تركب با آمونیاك برای سنتز پروتئین استفاده نمایند.سنتز پروتین میكروبی شكمبه ای به عرضه كافی مقادیر و نوع CHO به عنوان یك منبع انرژی برای سنتز پیوندهای پپتیدی بستگی دارد.CHO به سهولت قابل تخمیر، از قبیل نشاسته یا قندها، نسبت به منابع دیگر CHO ، ادامه خواندن مقاله در مورد متابولسيم نيتروژن در شبكه

نوشته مقاله در مورد متابولسيم نيتروژن در شبكه اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.


Viewing all articles
Browse latest Browse all 46175

Trending Articles



<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>