nx دارای 13 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
تعلیم و تربیت گام به گام در مهد خانواده
از نظر اسلام، تعلیم و تربیت كودك، گام به گام انجام مى گیرد و اگر چه معلم و مدرسه و امكانات دیگر به كمك خانواده ها مى شتابند، لیكن اولین گام را خانواده ها بر مى دارند و تا آخرین گام نیز به همراه كودكان و نوجوانان خواهند بود.خانواده، مأمن و مأوا و مهدِ كودكان است و تنها نهادى است كه تا روزى كه به مرحله استقلال مى رسند و به تشكیل خانواده جدید مى پردازند با آنهاست. بعد نیز این پناهگاه همچنان موقعیت خود را از لحاظ عاطفى و ارشادى و حمایت هاى مادى و معنوى حفظ مى كند و خانواده جدید را با چندین خانواده، ارتباط مى دهد.
نكته مهمى كه تذكر آن را به همه خانواده هاى مسلمان و علاقه مند به رهنمودهاى تربیتى این دین مبین، لازم مى بیند این است كه: روش هاى جدید تعلیم و تربیت موجود، خانواده را از لحاظ تربیتى در حاشیه قرار مى دهد و وظیفه اصلى را به دست مهدهاى كودك و كودكستان ها و پانسیون ها مى سپارد؛ اما در روش تربیتى اسلام، خانواده در متن است و در حقیقت، مسؤول اصلى خانواده است و در عین حال، هیچ مانعى نیست كه اشخاص یا مؤسسات در اداى این وظیفه بزرگ، پشتیبان و حامى خانواده ها باشند.
امروز، به شكل بسیار گسترده اى دولت ها جاى خانواده ها را گرفته اند. دولت همچون خانواده بزرگى است كه كودك را از روز تولد، گام به گام همراهى مى كند و مسؤولیت هاى او را در كودكستان ها و مدرسه ها و دانشگاه ها و سربازخانه ها و سرانجام ادارات و مراكز و مؤسسات دولتى مى پذیرد.
مى توان گفت: هر چه نقش دولت ها گسترش بیشترى پیدا مى كند، نقش خانواده ها محدودتر مى شود و در حقیقت، خانواده را در حد یك ماشین تولید كودك، تنزل مى دهند!.ما مدعى دولت ها نیستیم و زحمات آنها را در این راه ناسپاسى نمى كنیم، ولى از عواقب سوء و ناگوار بریدن كودكان از خانواده ها و سست شدن روابط عاطفى والدین و جگر گوشه هاى آنها نگرانیم.
صرف نظر از این كه پیشرفت روز افزون و چشمگیر این رویه، موجب محرومیت كودكان از شهد گواراى محبت مى شود و آنها را – همچون گله اى كه زیر نظر یك چوپان چماق به دست، صبح به صحرا و كوهستان و كنار چشمه و رودخانه مى روند و شب سر به زیر و آرام و چشم و گوش بسته به آغل بر مى گردند! – به یك زندگى یك نواخت و دور از فراز و نشیب و بسیار تصنعى معتاد مى سازند، براى خود خانواده ها نیز بى ضرر و زیان نیست.
كودكان هر چه به خانواده نزدیك تر باشند، بر استحكام پیوند والدین خود مى افزایند و چه بسیار رنجش ها و گلایه ها را كه آنها به لبخند نشاط بخش ثمره هستى خویش، از جان و دل مى زدایند!.
در خانواده هاى سنتى طلاق كمتر است – اگر نگویم صفر است! – و در خانواده هاى غرب زده و شرق زده و شیفته روش هاى تربیتى شرق و غرب، آمار طلاق روز افزون است.در خانواده هاى – واقعاً – اسلامى، از آن جا كه زن و شوهر، پس از رسیدن به یكى از هدف هاى زندگى (عروس شدن و داماد شدن!) به فكر جهش و ارتقا به سوى هدف بعدى (پدر شدن و مادر شدن!) هستند و مى خواهند براى فرزند دلبند خود واقعاً پدر و واقعاً مادر باشند، هر چه انسان فكر مى كند دلیلى براى جدایى و طلاق نمى یابد.با دیدى كه نگارنده به مسأله مى نگرد و توضیحات مفصلى كه داده است، طلاق به معناى درجا زدن و خراب نمودن سنگر مقدس پدرى و مادرى و سرنوشت كودكى را به بازى گرفتن است.
البته گاهى به حكم ضرورت باید قدرى عقب گرد كرد. كسى كه مى خواهد پرش كند، ناگزیر است چند قدمى به عقب برگردد تا بتواند فاصله مورد نظر خود را كه سقوط در آن بى خطر هم نیست، طى كند. ما هم این ضرورت را به ناچار مى پذیریم و به همین دلیل، راه را براى طلاق و جدایى باز مى گذاریم و طلاق را به عنوان یك حلال منفور مى پذیریم، اما توصیه مى كنیم كه: طلاق براى یك انسان مسلمان، كمال نیست، بلكه نقص و عقب گرد است!.
علت این كه درخانواده هاى اسلامى، طلاق از نظر آمارى، درصد بسیار ضعیفى دارد، همین است كه با تولد كودك، بلافاصله عروس و داماد دیروز، پدر و مادر امروز مى شوند و به همراه مفتخر شدن به این دو عنوان، وظیفه هاى سنگینى بر دوش آنها گذارده مى شود كه چون در انجام آنها گام به گام باید پیش روند، به طور مستمر، با همیارى و همكارى و همفكرى باید تلاش كنند و در این صورت، فرصتى هم براى جر و دعوا و طلاق نخواهند داشت!.
بگذارید دولت هاى غربى و شرقى و ملت هاى غرب و شرق، چوب فاصله گرفتن از خدا و انبیاى او را بخورند و در مسأله مهم خانواده، روز به روز گرفتار فجایع و مصایب بزرگ تر بشوند؛ باشد كه روزى پیشانى آنها به سنگ بخورد و پشیمان و نادم از گذشته اسف بار خود، به سوى خدا و پیامبران بازگردند.دولت ها وظیفه دارند حامى خانواده ها باشند و تعلیم و تربیت را بر عهده خود خانواده ها بگذارند و این مسؤولیت سنگین را بر دوش نگیرند و عواقب شوم آن را متوجه خانواده ها و نسل هاى نوخاسته نسازند.
اسلام، طرفدار و پشتیبان این رویه است و پدرها و مادرها را از مسؤولیت، رها نمى سازد.قرآن مى فرماید:.وَأمُرْ أهْلَكَ بِالصَّلوهِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْها؛(1).خانواده خود را به نماز فرمان بده و بر نماز آنها شكیبا باش.مى گویند: هنگامى كه این آیه بر پیامبر گرامى اسلامْ نازل شد، روزى پنج نوبت به درخانه على و زهرا مى رفت و این خانواده الگوى اسلامى را توصیه مى كرد كه:.الصَّلاهَ، الصَّلاهَ، یَرْحمُكُمُ اللّهُ؛(2).
نماز را به پاى دارید، خدا شما را رحمت كند.و بدین ترتیب، رهبر بزرگ اسلام به عنوان بزرگ خانواده و پدر و پدر بزرگ، گام به گام در تعلیم و تربیت كودكان خانواده حركت مى كرد و در این راه، شكیبا و استوار بود تا هرچه بهتر بتواند این وظیفه سنگین را انجام دهد و براى دیگران نیز (اسوه) و الگو باشد.قرآن توصیه مى كند كه:.
قُوْا أنْفُسَكُمْ وَاَهْلیكُمْ ناراً؛(3).خود و خانواده هاى خود را از آتش دوزخ حفظ كنید.یك مسلمان، تنها تكلیفش این نیست كه خودش را به دوزخ نكشاند، بلكه وظیفه دارد افراد خانواده را نیز از سقوط در ورطه هولناك عذاب و بدبختى حفظ كند.درحقیقت، این مسلمان، گام به گام همراه اعضاى خانواده است و ناظر اعمال و اخلاق و عقاید آنهاست و با اداى رسالت تربیتى خویش، هموار كننده راه سعادت و سربلندى آنهاست.مردم شایسته، همان گونه كه به خود مى اندیشند، به فرزند خود مى اندیشند و على وار، فرزند را پاره اى از وجود خود، بلكه مجموعه هستى و كل وجود خود مى شناسند.(4) به همین جهت، قرآن در ترسیم سیماى عصمت گونه آنها مى فرماید:.
حَتّى إذا بَلَغَ أشُدَّهُ وَبَلَغَ أرْبَعِینَ سَنَهً قالَ رَبِّ أوْزِعْنى أنْ أشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتى اَنْعَمْتَ عَلَىَّ وَعَلى والِدَىَّ وَاَنْ أعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَأصْلِحْ لى فى ذُرِّیَّتى؛(5).
همین كه به حد رشد رسید و چهل ساله شد، مى گوید: پروردگارا! به من الهام كن كه نعمتت را كه به من و والدینم داده اى سپاس گزارى كنم و عمل صالحى كه مورد پسند تو باشد، انجام دهم و ذریه مرا براى خاطر من شایسته گردان.
مسلمان یعنى این! مسلمان از دو سو خود را مرتبط به دیگران مى داند: از سویى به والدین و از سویى به فرزندان. این گونه پیوندهاى استوار خانوادگى است كه در تعلیم و تربیت مى تواند معجزه گر باشد و انسانیت را اعتلا و ارتقا بخشد و هر جامعه اى كه این پیوند را سست و متلاشى كند، تیشه به ریشه خود مى زند.خانواده هاى مسلمان در برابر فرزند متخلف و سركش خود بى تفاوت نیستند و همچنان گام به گام به دنبال او هستند. شاید بتوانند او را به راه آورند و در مهد اصلى خانواده، از نعمت تربیت و تزكیه برخوردارش گردانند. به نمونه قرآنى زیر توجه كنیم:.
وَالَّذى قالَ لِوالِدَیْهِ أفٍّ لَكُما أتَعِدانِنى أنْ أخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ القُرُونُ مِنْ قَبْلِى وَهُما یَسْتَغیثِانِ اللّهَ وَیْلَكَ ءامِنْ إنَّ وَعْدَ اللّهِ حَقّ فَیَقولُ ما هذا إى أساطِیرُ الأوَّلینَ؛(6).فرزندى كه به والدین خود مى گوید: اف بر شما! آیا به من وعده مى دهید كه در روز قیامت سر از گور بر مى دارم و حال آن كه پیش از من نسل ها نابود شده و از گور سر بر نداشته اند! اما والدین به درگاه خداوند استغاثه مى كنند و به او مى گویند: واى بر تو! ایمان بیاور كه وعده خدا حق است؛ اما او همچنان سركشى كرده مى گوید: اینها جز افسانه هاى گذشتگان نیست!.
اینها نشانگر این است كه والدین نه تنها باید گام به گام، فرزند سر به راه خود را تعقیب كنند و در تربیت و تزكیه او كوشا باشند، بلكه منحرفان را نیز باید مراقبت و مواظبت كنند و با صبر و شكیبایى و نیایش به درگاه خدا، در راه ارشادش بكوشند و از كمترین فرصت، در این راه بهره گیرى و استفاده كنند. تا در پیشگاه خداوند معذور باشند.حال، توجهى نیز به رهنمودهاى رهبران دین بكنیم. آنچه آن بزرگواران فرموده اند به منزله آیین نامه هاى اجرایى دستورات قرآن كریم است.دعا و نیایش، جلوه زیباى آرمان هاى بلند انسان است. انسان در حال دعا از خدایى كه مظهر جمال و جلال مطلق است، مسألت مى كند كه از نعمت جمال و جلال، بهره مندش سازد.
امام سجاد(ع) به یكى از دوستان خود تعلیم داد كه هفتاد بار این گونه دعا كند:.رَبِّ لا تَذَرْنِى فَرْداً وَأنْتَ خَیْرُ الوارِثینَ، وَاجْعَلْ، لى مِنْ لَدُنْكَ وَلیّاً یَرِثُنى فى حَیاتى وَیَسْتَغْفِرُ لى بَعْدَ مَوْتِى، وَاجْعَلْهُ لِى خَلقاً سَوِیّاً، وَلاتَجْعَلْ لِلشیْطانِ فیهِ نَصیباً، أللّهُمَّ إنّى أسْتَغْفِرُكَ وَأتُوبُ إلَیْكَ، إنَّكَ أنْتَ الغَفُورُ الرَحیمُ؛(7).
پروردگارا! مرا تنها مگذار و تو بهترین وارثانى. براى من از جانب خود فرزندى قرار ده كه در زندگى وارث من باشد و بعد از مرگم، برایم طلب آمرزش كند و او را از نظر خلقت، سالم و هماهنگ گردان و براى شیطان، در او بهره اى قرار مده. خدایا! از تو طلب آمرزش مى كنم و به درگاهت توبه مى نمایم كه تو آمرزنده و رحیمى.در دوره باردارى، مادر باید مراقبت هاى لازم داشته باشد، تا كودك خود را كه امانتى است الهى، سالم به دنیا آورد.پس از تولد طفل، نوبت به شیر دادن طفل مى رسد و مادر باید حتى الامكان، فرزند خود را شیر بدهد. امیرالمؤمنین(ع) فرمود:.ما مِنْ لَبَنٍ یُرْضَعُ بِهِ الصبِىُّ أعْظَمُ بَرَكَهً عَلَیْهِ مِنْ لَبَنِ أمِّهِ؛(8).هیچ شیرى براى كودك، با بركت تر از شیر مادر نیست.
امام صادق(ع) فرمود:.الرِضاعُ واحد وعشرونَ شهراً فما نقصَ فهو جور علَى الصَبىِّ؛(9).كودك باید 21 ماه شیر بخورد و كمتر از آن، ستم بر كودك است.نا مگذارى كودك، یكى از وظایف مهم خانواده است و امام كاظم(ع) فرمود:.
أوَّلُ ما یَبرُّ الرَجُلُ وَلَدَهُ أنْ یُسَمِّیهُ بِاسْمٍ حَسَنٍ فَلْیُحَسِّنْ أحَدُكُمْ اسمَ وَلَدِهِ؛(10).نخستین گامى كه انسان در راه نیكى به فرزند بر مى دارد، این است كه او را به نامى نیكو نامگذارى كند. شما باید نام نیكو بر فرزند خود بگذارید.توصیه شده است كه:.
سَمُّوا أولادَكُم قبلَ أن یُولَدَ; وَقَد سَمّى رَسُولُ اللّهِْ مُحسِّناً قَبلَ أن یُولَدَ ؛(11).كودك را قبل از تولد نامگذارى كنید. همان گونه كه پیامبر گرامى اسلام، فرزند دختر خود را قبل از تولد، محسن نامید.خانواده، با تولد كودك سعى مى كند اولین آهنگى كه در گوش طفل زمزمه مى شود، آهنگ اذان و اقامه باشد و از همان لحظات نخستین زندگى، او را در خط راستین اسلام قرار مى دهد.
پیامبرخداْ فرمود:.مَن وُلِدَ لَهُ مَولُود فلیُؤذّنْ فى أذُنِهِ الیُمنى بِأذانِ الصَلاهِ، وَلیُقِمْ فى أذُنِهِ الیُسرى فَإنَّها عِصْمَه مِنَ الشیطانِ الرَجیمِ؛(12).هر كس خدا به او فرزندى داد، در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه بگوید كه عصمت و نگاهدارى از شیطان رجیم است.به شكرانه این كه خداوند فرزندى به خانواده عطا فرمود، موى سرش را مى تراشند و مقابل آن طلا یا نقره به مستمندان مى دهند.(13).گام دیگر خانواده در راه تحقق آرمان پدرى و مادرى این است كه در روز هفتم تولد طفل، او راختنه كنند و براى او عقیقه بدهند كه این هم جشنى است كه زندگى خانوادگى را شیرین تر مى سازد.
امام صادق(ع) فرمود:.اَلمَوْلُودُ یُعَقُّ عَنْهُ وَیُخْتَنُ لِسَبْعَهِ أیّامٍ؛(14).نوزاد در روز هفتم تولدش ختنه مى شود و برایش عقیقه مى كنند.مقصود از عقیقه، گوسفندى است كه ذبح مى كنند و بهتر است كه والدین از گوشت آن نخورند.از این پس، والدین باید خود را براى برداشتن گام هاى بعدى در راه تعلیم و تربیت و تزكیه او آماده سازند.امام صادق(ع) فرمود:.دَع اِبْنَكَ یَلْعَب سَبْعَ سِنِینَ، وَیُؤَدَّبُ سَبْعَ سِنینَ، وَالزَمْهُ نَفْسَكَ سَبْعَ سِنینَ، فَإنْ اَفْلَحَ وَإى فَإنَّهُ مِمَّنْ لاخَیْرَ فیهِ؛(15).فرزند را بگذار تا هفت سال سرگرم بازى بشود و هفت سال تأدیب و تربیت مى شود و مدت هفت سال به منظور تعلیم آنچه لازم است و تربیت هاى بعدى، خودت را به او پیوسته گردان، اگر اهل رستگارى است، رستگار مى شود و اگر نیست، به بیراهه مى رود و از كسانى است كه در آنها خیرى نیست.این همان تعلیم و تربیت گام به گام است. بدیهى است كه 21 سال انسانى را ملازم و مراقب بودن و با برخوردارى از تاكتیك هاى صحیح، به تعلیم و تربیت او همت گماشتن، براى یك خانواده، حداكثر وظیفه شناسى است. حال اگر نوجوان در آن سن و سال، به بیراهه مى رود، ربطى به قصور یا تقصیر خانواده ندارد. مع الوصف، باز اگر زمینه اى وجود دارد، نباید رهایش كرد. در دستور العمل فوق فرض بر این است كه دیگر زمینه اى نیست.
على(ع) فرمود:.یُرَبَّىَ الصَبِىُّ سَبْعاً، وَیُؤَدَّبُ سَبْعاً، وَیُسْتَخْدَمُ سَبْعاً، وَمُنتَهى طُوْلِهِ فى ثَلاثٍ وَعِشْرینَ سَنَهً، وَعَقْلِهِ فى خَمْسٍ وَثَلاثینَ سَنَهً، وَمِا كانَ بَعْدَ ذلِكَ فَبِالتَجارِبِ(16)؛.كودك به مدت هفت سال تربیت مى شود و به مدت هفت سال ادب آموزى مى شود و به مدت هفت سال به خدمت گمارده مى شود. رشد بدنى او تا سن 23 سالگى است و رشد عقلى او تا سن 35 سالگى است و آنچه بعداً فرا مى گیرد، از راه تجارب است.
در بیان فوق، منظور از تربیت، تربیت بدن و رشد بدنى و اشتغالاتى است كه به رشد صحیح جسمانى كودك كمك مى كند و مصداق بارز آن، بازى هاى بچگانه است.رشد بدن و رشد عقل تا 23 و 35 سال، البته تقریبى است و این نیز واضح است كه تا این سن و سال ها، رشد سریع است و بعد اگر رشدى باشد بسیار كند است و نمودى ندارد.در این جا نگارنده خود را موظف مى داند كه احساس قلبى خود را نسبت به عظمت اسلام و اهمیتى كه این مكتب آسمانى به بازى كودكان مى دهد، آشكار كند، زیرا على رغم این كه همواره بازى كودك، در نظر بزرگسالان، كم اهمیت و بى ارزش تلقى شده است، اسلام با آن دید وسیع و كامل خود مى فرماید:.تُسْتَحَبُّ عَرامَهُ الغُلامِ فى صِغَرِه لِیَكُونَ حَلیماً فى كِبرِهِ؛(17).
بازى كردن طفل در خردسالى و رها كردن او براى بازى مستحب و پسندیده است، تا در بزرگسالى بردبار و عاقل بشود.حتى در بعضى از روایات، این جمله هم اضافه شده است كه: سزاوار نیست بچه غیر از این باشد، تا والدین بدانند كه بچه محجوب و سربزیر و آرام و بى سروصدا، براى آنها مایه خوشبختى امروز و سربلندى فردا نیست!.
بازى وسیله رشد اندام و مغز و عواطف و احساسات كودكان است به علاوه، بازى اگر دسته جمعى باشد، كودك را از انزوا و كم رویى نجات مى دهد و به او عرضه و جرأت مى بخشد و هر چه بهتر مى تواند در مجامع و محافل و حوادث اجتماعى، استعداد خود را بروز و ظهور بخشد.براى یك جوان مسلمان، آشنایى با معارف و قوانین و آداب و اخلاق اسلامى بسیار ضرورت دارد و به همین جهت، مدرسه باید در كنار علوم متعارفى كه موظف است به نسل نو خاسته امروز بیاموزد، از معارف اسلامى نیز به او تعلیم دهد.
و به همین جهت است كه امام صادق(ع) فرمود:.بادِرُوا أحْداثَكُمْ بِالحَدیثِ قَبْلَ أنْ یَسْبِقَكُمْ إلیْهِم المُرْجِئَهُ؛(18).پیش از آن كه گروه مرجئه، جوانان شما را گمراه كنند، به آنها حدیث بیاموزید.
مرجئه در قدیم یك گروه سیاسى بودند و از راه عقاید مذهبى، جوانان را منحرف و گمراه مى كردند و از آنها در راه مقاصد سوءِ سیاسى بهره مى گرفتند. اینها مى گفتند:.بهشت و جهنم به دست خداست و خدا هركه را خودش بخواهد به بهشت یا جهنم مى برد. خداوند ممكن است على را به جهنم و معاویه را به بهشت ببرد!.همواره گروه هاى سیاسى در راه جوانان دام مى گسترند. پدران و مادران وظیفه دارند قبل از این كه گروه ها فرصت پیدا كنند و جگر گوشه هاى آنها را به گمراهى بكشانند، از راه تعلیم معارف اصیل و صحیح اسلامى، آنها را مجهز كنند تا در دام هاى مهلك گرفتار نشوند.
این وظیفه، در شرایط جهان امروز و مخصوصاً كشور ما از اهمیت بیشترى برخوردار است.منبع: www.quran-al-shia.com
ادامه خواندن تحقيق در مورد تعليم و تربيت گام به گام در مهد خانواده
نوشته تحقيق در مورد تعليم و تربيت گام به گام در مهد خانواده اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.