nx دارای 125 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
چكیده:موضوع افشای اطلاعات به نحو مناسب و جامع كامل در گزارشهای سالانه شركتها در تصمیم گیری قشر وسیعی از افراد جامعه دخالت دارد.ارائه كلیه اطلاعات به گونه ای كه تصویر كاملی از فعالیت ها در رویدادهای مالی واحد تجاری را بیان نماید حاكی از افشای كامل می باشد سطح افشای اطلاعات در گزارشهای مالی علاوه بر هماهنگی و نیاز و خبرگی استفاده گنندگان گزارشهای مالی به ویژگی ها و معیارهای برگرفته از گزارشهای مالی نیز وابسته است از این رو تحقیق حاضر سعی در بررسی ارتباط محافظه كاری با سطح افشای اطلاعات مالی در شركتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در چهار صنعت محصولات كانی غیر فلزی،مواد و محصولات شیمیایی، خودرو و ساخت قطعات،فراورده های غذایی و اشامیدنی خواهد داشت.
با استفاده از اطلاعات صورتهای مالی و قیمت های سهام 85 شركت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 83-88 و بهره گیری از روش تجزیه و تحلیل رگرسیون تك متغیره به كمك نرم افزار spssنتایج تحقیق نشان داد كه بین محافظه كاری به روش باسو و سطح افشا رابطه منفی و معناداری وجود ندارد همچنین بین محافظه كاری به روش اقلام تعهدی غیر عملیاتی و سطح افشا تنها در صنعت مواد و محصولات شیمیایی رابطه منفی و معناداری وجود دارد و در سه صنعت دیگر چنین نتیجه ای مشاهده نمی شود.
مقدمه:برای تصمیم گیری اقتصادی نیاز به اطلاعاتی است كه بتوان با كمك آنها منابع موجود و در دسترس را به نحوی مطلوب تخصیص داد. یكی از مهمترین عوامل در تصمیم گیری صحیح، اطلاعات مناسب و مرتبط با موضوع تصمیم است(احمدپور،4،1386).
معمولاً زمانی كه اطلاعات تازه ای از وضعیت شركتها در بازار منتشر می شود،آن اطلاعات از سوی تحلیل گران، سرمایه گذاران و سایر استفاده كنندگان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بر مبنای آن، تصمیم گیری نسبت به خرید و فروش سهام صورت می پذیرد.در صورت افشای ناهمگون اطلاعات، واكنش های متفاوتی از سوی سرمایه گذاران در بازار سرمایه شاهد می باشیم كه تحلیل های نادرست و گمراه كننده ای را از وضعیت جاری بازار به همراه خواهد داشت. تاكید بازارهای سرمایه بر افشای اطلاعات بطور یكسان است تا كلیه استفاده كنندگان به اطلاعات دسترسی یكسان داشته باشند و در نتیجه معاملات بر مبنای اطلاعات درونی و معاملات بر اساس شایعه كاهش یافته و استفاده از این اطلاعات روش مند گردد. به همین منظور اغلب بازارهای سرمایه مقررات و ضوابطی را برای افشا و انتشار اطلاعات بر شركتهای پذیرفته شده در آن بازار سرمایه حاكم كرده اند. بازارهای كارآی اوراق بهادار با موضوع افشای كامل رابطه تنگاتنگ دارد(همان منبع،6-4).
علی الرغم آنكه اكثر تحقیق های فعلی حسابداری در چارچوب فرضیه های بازار كارآی موثر سرمایه صورت می گیرد و فرض می نماید قیمتها انعكاسی از اطلاعات موجود هستند، لیكن مدیران در مقایسه با سرمایه گذاران نسبت به اطلاعات مربوط به شركت دارای تفوق و شناخت بیشتری هستند. لذا بكارگیری سیاستها و طرحهای افشا اطلاعات می تواند آگاهی ها و اطلاعات برتر مدیران را به بازار سرمایه منتقل ساخته و در برقراری ارتباط بین مدیران و سرمایه گذاران و در نتیجه تعدیل تضاد منافع موثر واقع شود(ایزدی نیا،1377-112).
دومین متغیر این تحقیق محافظه كاری میباشد.با سو در سال 1997 میلادی محافظه كاری را به عنوان تمایل حسابداران در الزام.بر درجه بالاتری از تایید پذیری برای شناسایی اخبار خوب نسبت به اخباربد در صورتهای مالی تفسیر كرد.در این تفسیر از محافظه كاری سود حسابداری اخبار بد را سریعتر از اخبار خوب منعكس میكند برای محافظه كاری شركتها روشهای مختلفی وجود دارد كه در این تحقیق از دو روش باسو و اقلام تعهدی غیرعملیاتی استفاده میشود.طبق تحقیق های صورت گرفته،افشای كامل اطلاعات توسط شركتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار رابطه معناداری با یكسری متغیرها دارد. برای مثال افشای کامل اطلاعات رابطه معناداری با نوع صنعت و داشتن معاملات با خارج از کشور (مربوط به کشورهای مصر و امارات)،اندازه شرکت،نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام،فروش خالص و نسبت سود قبل از مالیات به فروش خالص دارد.همچنین رابطه معکوس و معناداری با محافظه كاری دارد.
فصل اولكلیات تحقیق
1-1 مقدمه در فصل اول مسئله تحقیق را مورد بررسی قرار می دهیم سپس تعریف موضوع تحقیق را بیان نموده و در ادامه به بیان اهمیت و ضرورت تحقیق می پردازیم همچنین اهداف تحقیق را در قالب اهداف كلی و ویژه بیان میكنیم.چارچوب نظری تحقیق كه بیان اصلی طرح سئوال و موضوع تحقیق بودهاست در این فصل اورده شده و در ادامه به فرضیه های تحقیق اشاره شده است.
2-1- بیان مسئلهدیمیترو پولوس و استریو در سال 2008 رابطه بین كیفیت افشا و محافظه كاری را در 105 شركت یونانی در فاصله زمانی بین سالهای 1995 تا 2004 مورد مطالعه قرارداد اند و به این نتیجه رسیده اند كه بهبود افشا و افزایش شفافیت در شركتهایی كه محافظ كاری اندكی در حسابداری و گزارشگری مالی اعمال میكنند بیشتر مشاهده میشود.ازانجایی كه سازمان بورس و اوراق بهادر تهران نیز به افشای اطلاعات توجه نموده و هنگام رتبه بندی شركت ها كفایت و مناسب بودن افشای اطلاعات را مد نظر قرارمی دهد لذا بررسی سطح افشای اطلاعات نیز در كنار كیفیت افشای اطلاعات با عنوان یك عامل تاٌثیر گذار در تصمیم گیری ها در خور توجه است.باسو در سال 1997در تحقیقی با عنوان(اصل محافظه كاری و عدم به موقع بردن سود )محافظه كاری را به عنوان تمایل حسابداران در الزام بر درجه بالاتری از تاٌیید پذیری برای شناسایی اخبار خوب نسبت به اخبار بد در صورت های مالی تفسیر كرد و در این تفسیر از محافظه كاری نشان داد كه اطلاعات افشا شده مانند سود حسابداری اخبار بد را سریع تر از اخبار خوب منعكس میكند با توجه به این نتیجه ی تحقیق باسومی توان به این موضوع پی برد كه رابطه معكوس بین محافظه كاری و افشای اطلاعات وجود دارد.
افشای كافی افشای مناسب و افشای كامل اصطلاح هایی است كه در كتب و مقاله ها حسابداری و حسابرسی برای توصیف افشا مورد استفاده قرار گرفته اند. اما متداول ترین نظریه در خصوص افشای كافی می باشد كه حاكی از حداقل افشای مورد نیاز است و یا به عبارتی دیگر مفهوم افشای كافی بیان كننده این موضوع است كه صورتهای مالی نباید گمراه كننده باشد.افشای مناسب بر برخورد یكسان با كلیه استفاده كنندگاه بالقوه در خصوص افشای اطلاعات مالی دلالت می كند.ارائه كلیه اطلاعات به گونه ای كه تصویر كاملی از فعالیتها و رویدادهای مالی واحد تجاری را بیان نماید حاكی از افشای كامل می باشد. اگر چه لازم است صورتهای مالی به نحو كامل ارائه شود اما نباید حاوی اطلاعات بیش از حد و بی اهمیت باشد زیرا ممكن است توجه استفاده كنندگان صورتهای مالی به اطلاعات جزئی و كم اهمیت معطوف و در نتیجه رویدادها و عملیات با اهمیت نادیده گرفته شود.در ضمن میزان افشای اطلاعات در گزارشگری مالی علاوه بر هماهنگی با نیاز و خبرگی استفاده كنندگان گزارشهای مالی به ویژگیها و معیارهای مورد انتظار از افشا نیز وابسته است(ارزیتون ،2004 ،4-2).عوامل و متغیرهایی که بر مطلوبیت صورتهای مالی تاثیردارند و از متون(نوشته های) حسابداری و حسابرسی اعم از مقالات تحقیقی اندیشمندان این رشته و نشریات انجمن های مختلف حسابداران رسمی دنیا استخراج گردیده به شرح زیر است (هشی ،2006 ،94-93):1 اندازه واحد تجاری2 ساختار مالکیت3 نوع صنعت4 عمر شرکت
5 نوع موسسه حسابرسی6 فناوری اطلاعات(IT)7. ترکیب اعضای هیئت مدیره8 محدوده جغرافیایی9 وجود حسابرسی داخلی
10 میزان سودآوری11 حجم معاملات
اگرچه افشای کافی در گزارشهای سالانه نقش اساسی در تصمیم گیری های صحیح و آگاهانه گروههای مختلف بخصوص سرمایه گذاران دارد، اما تحقیق های انجام شده در کشورهای مختلف در برخی موارد نشان داده است که واحدهای اقتصادی بدون فشارهای دولت وضرورت های قانونی و حرفه ای، تمایلی به افشای کافی اطلاعات مالی ندارند(ارزیتون،1383،4) .طبق بررسیهای بعمل آمده، احتمال می رود که عدم تمایل به افشای کافی مرتبط با ساختار شرکتها باشد.لذا در تحقیق حاضر به بررسی این موضوع میپردازیم.آیا در بازار سرمایه تهران نیز بین محافظه كاری و سطح افشای اطلاعات رابطه منفی و معنی داری وجود دارد یا خیر.
3-1- چارچوب نظری تحقیقاین تحقیق به دنبال بررسی رابطه سطح افشای اطلاعات با محافظه كاری میباشد.متغیر های اصلی این تحقیق شامل سطح افشا به عنوان متغیر وابسته و محافظه كاری به عنوان متغیر مستقل میباشد.افشای اطلاعات عبارت است از تجزیه و تحلیل مدیریت،یادداشت های توضیحی و صورتهای مكمل 3 مفهومی كه در افشا برداشت میشود عبارتست از افشای كافی –منصفانه و كامل كه در این تحقیق سطح افشا یا كامل بودن آن مورد بررسی قرار میگیرد.در این تحقیق سطح افشا بر اساس چك لیست تهیه شده در تحقیقات پیشین به صورت محاسبه ی نسبت اطلاعات افشاشده/اطلاعاتی كه باید افشا شود اندازه گیری میشود
قبلا در سالف 1377 شقفی و ملكیان و در تحقیق دیگری توسط نوری فرد و در سال 1383 توسط ارزتیرن و در سال 1387 مجتهد زاده و در سال 1392 توسط كوك و در سال 1994 توسط والاس و همكاران در سال 2006 توسط عفاف مباركو محمد حسن مورد بررسی قرار گرفته است.
دومین متغیر این محافظه كاری میباشد.با سور در سال 1997 میلادی محافظه كاری را به عنوان تمایل حسابداران در الزام. بر درجه بالاتری از تایید پذیری برای شناسایی اخبار خوب نسبت به اخباربد در صورتهای مالی تفسیر كرد.در این تفسیر از محافظه كاری سود حسابداری اخبار بد را سریعتر از اخبار خوب منعكس میكند برای محافظه كاری شركتها روشهای مختلفی وجود دارد كه در این تحقیق از دو روش باسو و اقلام تعهدی غیر عملیاتی به شرح زیر استفاده میشود محافظه كاری از ویژگی های بارز گزار شكری مالی است كه از مدت ها قبل با تئوری و عمل حسابداری در امیخته است (كیم وواژنگ (2007) و به نظرواتز (2003)محافظه كاری حداقل از ابتدای قرن بیستم تا كنون یك ویژگی برجسته و غالب در عرصه حسابداری و گزارشگری مالی بوده است.قبلاٌ محافظه كاری در سال (2007 )پاتیك و همكاران و در تحقیقات دیگری توسط احمد و همكاران(2002) توسط واتز در سال 2002-2003وتوسط كیم و واژنگ در سال) 2007(و چانك ووین در سال) 2008(و كلاو همكاران در سال)2006(و بلكویی در سال) 2000(مورد بررسی قرار گرفته است
4-1- فرضیه ها تحقیق
این تحقیق به دنبال بررسی این مسئله است که آیا ارتباط منفی و معناداری بین افشای كامل اطلاعات مالی با محافظهكاری وجود دارد؟ برای پاسخ به این سوال فرضیه های اصلی تحقیق به این ترتیب تدوین می گردد :
فرضیه اصلی اول: بین محافظه كاری به روش باسو و سطح افشا در در بورس اوراق بهادار تهران رابطه منفی ومعنا داری وجود داردفرضیه اصلی دوم :بین محافظه كاری به روش اقلام تعهدی غیر عملیاتی و سطح افشا در بورس اوراق بهادار تهران رابطه منفی ومعنا داری وجود دارد.فرضیه فرعی اول: بین محافظه كاری به روش اقلام تعهدی غیر عملیاتی و سطح افشا درصنعت محصولات كانی غیر فلزی در بورس اوراق بهادار تهران رابطه منفی ومعنا داری وجود دارد فرضیه فرعی دوم : بین محافظه كاری به روش اقلام تعهدی غیر عملیاتی و سطح افشا درصنعت مواد و محصولات شیمیایی در بورس اوراق بهادار تهران رابطه منفی ومعنا داری وجود دارد .فرضیه فرعی سوم: بین محافظه كاری به روش اقلام تعهدی غیر عملیاتی و سطح افشا درصنعت خودرو و ساخت قطعات دربورس اوراق بهادار تهران رابطه منفی ومعنا داری وجود دارد.فرضیه فرعی چهارم:بین محافظه كاری به روش اقلام تعهدی غیر عملیاتی و سطح افشا درصنعت فراورده های و اشامیدنی و غذایی در بورس اوراق بهادار تهران رابطه منفی ومعنا داری وجود دار
5-1- اهداف تحقیق
1-5-1 هدف کاربردیبه طور كلی فقدان استانداردهای حسابداری در ایران در خصوص افشاگری در كلیه زمینه های مالی، و لحاظ داشتن اهمیت افشای كامل اطلاعات مالی در تصمیم گیریهای اقتصادی،بررسی ارتباط افشای كامل گزارشهای سالانه را با برخی از متغیرهای مستقل ضروری می كند.از انجاییكه سرمایه گذارران ممكن است به محافظه كاری شركت های سرمایه پذیر اهمیت دهند و از طرفی دیگر سطح افشای اطلاعات شركت سرمایه پذیر در انتخاب شركت مورد نظر برای سرمایه گذاری میتواند دخیل باشد لذا بررسی رابطه محافظه كاری و سطح افشای اطلاعات میتواند برای سرمایه گذاری بهینه سرمایه گذلران مسمر ثمر باشد.
2-5-1هدف علمیتحقیق حاضر سعی در بررسی رابطه محافظه كاری كه از طریق دو روش باسو و اقلالم تعهدی غیر عملیاتی محاسبه می شود، با سطح افشای اطلاعات مالی مربوط به شركتهای پذیرفته شده در بازار سرمایه تهران را طی سالهای 83 الی88خواهد داشت .
6-1- اهمیت و ضرورت تحقیقبا توجه به مطالب ارائه شده در بخشهای قبل،این نكته آشكار می شود كه موضوع افشای اطلاعات به نحو مناسب، جامع و كامل در گزارشهای سالانه شركتها،در تصمیم گیری قشر وسیعی از افراد جامعه دخالت دارد. به همین دلیل موضوع این تحقیق كانون توجه مجامع حرفه ای، تدوین كنندگان استانداردها و صاحب نظران رشته حسابداری بوده و دامنه این بحث در چند دهه اخیر وسعت بیشتری داشته است.ضرورت انجام آن دسته از تحقیق های تجربی كه در دهه های اخیر در رابطه با موضوع افشای مناسب و كامل اطلاعات ومحافظه كاری،امروزه بیش از هر زمان دیگری معلوم شده و در بازار سرمایه گذاری ایران می تواند راهگشای تصمیم گیرندگان و سرمایه گذاران باشد.بنابراین به دلیل فقدان استانداردهای حسابداری كافی در ایران و لحاظ داشتن اهمیت افشای كامل اطلاعات مالی در تصمیم گیری های اقتصادی ، بررسی ارتباط افشای كامل اطلاعات را با برخی متغیر های مستقل ضروری می كند. شناسایی این متغیرها، مانند محافظه كاری،می تواند در تصمیم گیری استفاده كنندگان در جهت تشخیص جامعیت افشای صورتهای مالی حاوی بار اطلاعاتی باشد.7-1-حدود مطالعاتی 1-7-1 قلمرو زمانی
برای انجام این تحقیق و آزمون فرضیه های آن از اطلاعات و گزارشهای مالی شركتها از شش سال بین تاریخهای 1383 الی 1388 استفاده شده است.
2-7-1 قلمرو مكانی تحقیق حاضر سعی در بررسی رابطه محافظه كاری با افشای كامل اطلاعات دربورس اوراق بهادار تهران را دارد. لذا قلمرو مكانی بورس اوراق بهادار تهران خواهد بود.3-7-1قلمرو موضوعی محور اصـــــلی این تحــقیق ارتباط بین متغیر های محافظه كاری به روش باسو ومحافظه كاری به روش اقلام تعهدی غیر عملیاتی در چهار صنعت1- محصولات كانی غیر فلزی 2- مواد و محصولات شیمیایی 3-خودرو و ساخت قطعات4- فراورده های غذایی و اشامیدنی با سطح افشای اطلاعات می باشد.
8-1- تعریف واژگان و اصطلاحات افشاء اطلاعات:عبارت است از تجزیه و تحلیل مدیریت، یادداشتهای پیوست و صورتهای مکمل و مفهوم عمومی- تر افشاء، توزیع و ارائه اطلاعات است.حسابداران تمایل دارند از مفهوم محدودتری استفاده کنند و افشای ارائه اطلاعات مالی در مورد یک شرکت،گزارشگری مالی سالانه این شرکتها می دانند. سه مفهومی که از افشاء برداشت می شود عبارت است از افشای کافی،منصفانه و کامل. اصطلاح افشاء کافی بیشتر از بقیه مورد استفاده قرار میگیرد که به حداقل مقدار افشاء، اشاره دارد و با هدف گمراه کننده نبودن صورتهای مالی مطابقت میکند. افشای منصفانه به هدف اخلاقی برخورد مساوی با همه استفاده کنندگان بالقوه در ارتباط با افشای اطلاعات مالی اشاره و افشای کامل به ارائه کلیه اطلاعات مربوط اشاره دارد(احمدپور،1386،12)امحافظه كاری به روش باسو: باسودر سال 1997در تحقیقی با عنوان (اصل محافظه كاری و عدم به موقع بردن سود ) محافظه كاری را به عنوان تمایل حسابداران در الزام بر درجه بالاتری از تاٌیید پذیری برای شناسایی اخبار خوب نسبت به اخبار بد در صورت های مالی تفسیر كرد و در این تفسیر از محافظه كاری نشان داد كه اطلاعات افشا شده مانند سود حسابداری اخبار بد را سریع تر از اخبار خوب منعكس میكند.(باسو ،1997،144)محافظه كاری به روش اقلام تعهدی غیر عملیاتی: اولین بار توسط گیولی و هاین (20009) برای اندازه گیری محافظه كاری مورد استفاده قرار گرفت اطلاعات مورد نیاز برای محاسبه اقلام تعهدی غیر عملیاتی عبارتند ازسود خالص- هزینه استهلاك- جریان نقدی عملیاتی-تغییرات حسابهای دریافتنی تغییرات موجودیهای مواد وكالا-تغییرات پیشپرداختها-تغییرات حسابهای پرداختنی و در نهایت تغییرات مالیاتهای پرداختنی می باشد(گیولی و هاین ،2009،133)صورتهای مالی:گزارشهایی که وضعیت مالی و نتایج حاصل از عملیات یک واحد تجاری را در خلال یک دوره زمانی مشخص ارائه می نماید.”صورتهای مالی اساسی”شامل ترازنامه،صورت سود و زیان، صورت سود و زیان جامع و صورت جریانهای نقدی می باشد.صورتهای مالی پیوست:جداول یا صورتهایی که مکمل صورت سود و زیان، ترازنامه و صورت جریانهای نقدی بوده و اطلاعات مفصل تر و کامل تری را ارائه می نماید.
فصل دوممروری بر ادبیات تحقیق
1-2 مقدمه در فصل قبلی مطالبی پیرامون پژوهش از قبیل تشریح و بیان موضوع پژوهش،اهمیت و اهداف پژوهش،ضرورت انجام پژوهش و روش پژوهش بیان شد.فصل دوم به چارچوب نظری اختصاص دارد. در این فصل از تحقیق حاضر به بررسی متغییرهای مورد مطالعه و نیز روابط درونی آنها می پردازیم.در پایان فصل نیز سعی شده است چكیده ای از تحقیقات صورت گرفته مرتبط با تحقیق حاضر ارائه شود.
2-2- تعاریف مختلف محافظه كاریحسابداران به طور سنتی محافظه كاری را از طریق قاعده”هیچ سودی را پیش بینی نكن اما همه زیان ها را پیش بینی كن” بیان نموده اند بلیس ( 1924).باسو این قاعده را به معنی تمایل حسابداران به الزام درجه بالاتری از تایید پذیری در شناسایی اخبار خوب و سودها نسبت به اخبار بد و زیان ها تفسیر می نماید. به طور مثال ، بیانه مفاهیم حسابداری مالی شماره دو (هیات تدوین استانداردهای حسابداری مالی پاراگراف شماره 95) بیان می كند “;. اگر دو برآورد بد بینانه تر را الزام می نماید”قاعده اقل بهای تمام شده یا بازار برای حسابداری موجودی كالا(بولتن تحقیقاتی حسابداری شماره 45 ،كمیته رویه های حسابداری 1955) شناسایی نامتقارن نتایج مورد انتظار آتی عملیات متوقف شده(هیاتاصول حسابداری، بیانیه شماره 30 ) و كاهش ارزش دارایی های ثابت برای انعكاس نابایی آنها،و در عین حال عدم تجدید ارزیابی بابت افزایش ارزش آنها (بیانه شماره 6 ،هیات اصول حسابداری) بنابراین محافظه كاری منجر به افزایش احتمال شناسایی سریع تر اخبار بد نسبت به اخبار خوب می شود.در مقابل ، برخی محافظه كاری را به طور وسیع تر و به عنوان،ترجیح رویه های حسابداری كه باعث گزارش پایین تری برای حقوق صاحبان سهام می شود، تفسیر نموده اند.به طور مثال، بلكویی (1985) ادعا می نماید كه محافظه كاری “دلالت بر این موضوع دارد كه ترجیحاً كمترین مقادیر برای بدهی ها و هزینه ها باید گزارش شوند” در سطح مفهومی،هیات استانداردهای حسابداری مالی (بیانیه مفاهیم شماره2، پاراگراف 95) این دیدگاه را با بیان این عبارت رد می كند:” محافظه كاری از این پس، تعویق شناسایی درآمدها تا زمانی كه شواهد كافی از وجود آنها در دسترس باشد یا توجیه شناسایی زیان ها پیش از اینكه شواهد كافی از به وقوع پیوستن آنها وجود داشته باشد را ضروری نمی داند” این دیدگاه از محافظه كاری ظاهراً با رویه های حسابداری ناسازگار می باشد. برای مثال ، اكثر شركت های آمریكایی از روش خط مستقیم به جای روش های تسریعی استفاده می نمایند. تحقیقات پیشین برای نشان دادن انواع محافظه كاری،روش های حسابداری متفاوتی را مد نظر قرار داده اند.(باسو ،1997، 12).با این حال ، تعاریف ارائه شده مبهم هستند،زیرا مجموع درآمد های یك شركت در طی عمر مفید(یا یك چرخه تجاری كامل)،فارغ از روش های انتخابی حسابداری، باید یكسان باشد. بنابراین،مواردی كه طی دوره ای منجر به محافظه كاری می شوند، ممكن است در دوره های متعاقب نتایج غیر محافظه كارانه ای را به همراه داشته باشند.گرچه محافظه كاری به طور وسیعی بر ارزش دفتری خالص دارایی ها و سود خالص تاثیر می گذارد، ولی حسابداران اغلب بر شكل های (شیوه های) محدودی از محافظه كاری تمركز می نماید. برای مثال انتخاب روش های استهلاك تسریعی د رمقابل روش خط مستقیم، سرمایه ای كردن یا هزینه كردن فوری مخارج تحقیق و توسعه،یا قاعده اقل بهای تمام شده و ارزش بازار در رابطه با موجودی كالا،از جمله روش های انتخابی حسابداری محافظه كرانه می باشند. با این حال پژوهش های تجربی معمولاً بر ساختارهای محافظه كاری گسترده تری تكیه می كنند كه منعكس كننده تاثیر انباشته انتخاب های حسابداری مدیران،شامل عدم تقارن اطلاعاتی، مفروضات و برآوردهای آن ها نیز می باشد.(احمد و همكاران ، 2002، 23).باسو (1997)محافظه كاری را به عنوان تمایل حسابداران در الزام درجه بالاتری از تایید پذیری برای شناسایی اخبار خوب در مقایسه با اخبار بد در صورت های مالی تفسیر می كند.در تفسیر او از محافظه كاری،سودها اخبار بد را در مقایسه با اخبار خوب سریع تر منعكس می كند.برای مثال، زیان های عملیاتی تحقق نیافته نسبت به سودهای عملیاتی تحقق نیافته زودتر شناسایی می گردد.این عدم تقارن در شناسایی به تفاوت های سیستماتیك بین دوره های اخبار بد و اخبار خوب در به موقع بودن سودها و دوام سودها منجر می شود.نمودار 2-1 و 2-2 ،پیش بینی های باسو(1997) را تشریح می كند.شركتی را در نظر بگیرید كه اخبار جدیدی را دریافت می كند و برآورد شركت را از عمر مفید یك دارایی ثابت تغییر می دهد. نگاره 2-1 ، تاثیر این اخبار را بر ارزش دفتری كزارش شده آن دارایی،و نمودار 2-2، تاثیر مربوطه بر سودها شركت را نشان می دهد.اگر عمر مفید جدید برآوردی طولانی تر باشد،شركت از نظر اقتصادی وضع بهتری خواهد یافت،ولی طبق حسابداری بهای تمام شده تاریخی در حال حاضر هیچ سود عملیاتی ثبت نمی گردد.در عوض،هزینه های استهلاكی را كه باید در دوره های جاری و آتی به حساب گرفته شوند،طی عمر باقی مانده جدید پخش می شوند، در نتیجه به ترتیب آنچنان كه در نمودار 2-1 و نگاره 2-2 مشخص است، هزینه های استهلاك كمتر و درآمد بیشتر می گردد. اگر عمر مورد انتظار كاهش یابد، یك برخورد متقارن هزینه های استهلاك را طی كل عمر باقی مانده كوتاه تر افزایش می دهد. در عمل ، به هر حال ، حسابداران برای دارایی كاهش ارزش را ثبت می كنند، نمودار 2-1، كه (اغلب به شدت) باعث كاهش سود جاری می گردد، ولی بر سود آتی تاثیری ندارد.
نمودار1-2 تاثیر اخبار جدید بر ارزش دفتری دارایی
نمودار 2-2 تاثیر اخبار جدید بر سودها شركت
3-2- محافظه كاری شرطی و محافظه كاری غیر شرطی دو نوع محافظه كاری منجر به ارائه كمتر از واقع ارزش های دفتری خالص دارایی ها نسبت به ارزش های اقتصادی آنها می شود.یكی از آنها توسط باسو (1997)به عنوان”تمایل حسابداران در الزام درجه بالاتری از تایید پذیری برای شناسایی اخبار خوب نسبت به اخبار بد در صورتهای مالی ” تعریف می شود. تایید پذیری نامتقارن،به شناسایی به موقع زیانهای عملیاتی اقتصادی و عدم شناسایی به موقع سودهای عملیاتی اقتصادی منتهی می گردد.قاعده اقل بهای تمام شده یا بازار و كاهش ارزش دارایی ها، مثال هایی از این نوع محافظه كاری است. به وسیله شناسایی به موقع زیان عملیاتی،سود گزارش شده در صورت سود (زیان )،موجب افزایش محتوای اطلاعاتی صورت سود (زیان) برای استفاده كننده گان علاقه مند به ریسك های نامطلوب شركت( از جمله اعتبار دهندگان) می شود در حالی كه برای استفاده كنندگان علاقمند به پتانسیل (توان های بالقوه) افزاینده شركت، با افزایش محتوای اطلاعاتی همراه نیست. این تاثیر بر صورت سود(زیان) از طریق رابطه سود باقی مانده به ترازنامه نیز منتقل می گردد. كاهش ارزش دارایی ها بر اثر اخبار بد و عدم افزایش ارزش دارایی ها بر اثر اخبار خوب، به ارائه كمتر از واقع مستمر خالص دارایی ها در ترازنامه منجر می شود.
جنبه دیگر محافظه كاری كه موجب ارائه كمتر از واقع دارایی ها می گردد،”انتخاب روش های حسابداری محافظه كارانه است”(گیولی و همكاران ، 2007، 123).به هزینه بردن فوری مخارج تحقیق و توسعه، استفاده از روش های تسریعی استهلاك،و روش آخرین صادره از اولین وارده در ارزشیابی موجودی ، مثال های از محافظه كاری غیر شرطی در حسابداری هستند.این نوع محافظه كاری ارزش دارایی ها را كاهش می دهد، و چنین تاثیری بر ترازنامه طی زمان باقی می ماند.به هر حال ، در نهایت تاثیر آن بر صورت سود(زیان) از طریق ارائه كمتر از واقع سود در سال های اولیه دارایی و ارائه بیش از واقع سود در سال های بعد، قابل برگشت است.
هر دو نوع محافظه كاری موجب ارائه كمتر از واقع ارزش دارایی ها می گردند، ولی تفاوت آنها در توان شان در القاء اطلاعات جدید در صورت های مالی است(بال و شیواكومار ، 2005، 16). شناسایی به موقع زیان های عملیاتی مشروط به نوع اخبار بوده و موجب ارائه كمتر از واقع خالص دارایی ها م
ی شود. در مقابل، بكارگیری روش های حسابداری محافظه كارانه ، به وسیله تخصیص سیستماتیك (منظم) بهای تمام شده دارایی طی عمر مفید آن بدون انعكاس اطلاعاتی در مورد تغییر (كاهش ) در ارزش دارایی، موجب ارائه كمتر از واقع خالص دارایی ها می شود( باسو ،2001 ، 45). بنابراین،اولی معمولاً به عنوان محافظه كاری شرطی (وابسته به اخبار) طبقه بندی می شود، از طرفی دومی محافظه كاری غیر شرطی(مستقل از اخبار) نامیده می گردد(ساندر و دیگران ،2009، 56).
4-2- مروری بر دلایل تقاضا برای محافظه كاری
1-4-2-دلایل تقاضا برای محافظه كاری از دیدگاه واتسبرخی از دلایل گزارشگری محافظه كارانه توسط محققان ارائه شده است، كه تمام این دلایل ارائه شده حاكی از این است كه محافظه كاری برای استفاده كنندگان از گزارش های مالی شركت مفید است. یكی از این دلایل این است كه محافظه كاری بخشی از ساختار كارآمد به كار رفته در قراردادهای منعقده بین شركت و گروه های متفاوت درگیر در آن است و محافظه كاری در نتیجه این قراردادها ایجاد می گردد. به این دلیل (دلیل قراردادی )حسابداری محافظه كارانه یكی از ابزارهای حل مخاطره اخلاقی ایجاد شده توسط گروه های مرتبط با شركتی است كه در آن عدم تقارن اطلاعاتی ،توابع مطلوبیت نامتقارن و مسئولیت محدود وجود دارد.برای مثال محافظه كاری می تواند رفتار فرصت طلبانه مدیریت در گزارشگری معیارهای حسابداری استفاده شده در قراردادها را خنثی نماید.حتی در صورت جدایی حسابداری مدیریتی و قراردادی از گزارشگری
مالی، تا زمانی كه معیارهای حسابداری گزارش شده موجب آگاهی سرمایه گذاران از عملكرد مدیریت می شوند،و بر تصمیمات مربوط به تخصیص دارایی سرمایه گذاران و ثروت مدیران اثر می گذارند،مسائل مخاطره اخلاقی در گزارشگری مالی وجود خواهند داشت. این تاثیرات بر ثروت مدیران، آنها را به وارد كردن سوگیری نسبت به همان معیارهای حسابداری تحریك می كند كه قانون گذاران امید دارند برا ی افزایش آگاهی سرمایه گذاران مفید باشند. محدودیت های پنهان كنترل این رفتار مدیریتی فرصت طلبانه، معیارهای حسابداری را در عمل به نحو با اهمیتی سو گیرانه خواهند نمود . در حالی كه این معیارهای حسابداری ارائه شده در گزارشات مالی به صورت پیش فرض بی طرف تصور می شوند. محافظه كاری، رفتار مدیریتی فرصت طلبانه را محدود كرده و سوگیری های مدیریتی را از طریق الزام بر تایید پذیری نا متقارن نسبت به سودها و زیان ها تهاتر می نماید.
در عمل نقش محافظه كاری بیشتر از تهاتر سوگیری مدیریتی است. به طور متوسط ،محافظه كاری، سودها را به تعویق می اندازد و سودها و خالص دارایی های انباشته شركت را كمتر از واقع ارائه می كند، این تاثیرات در قرار دادها موجب افزایش ارزش شركت می شوند،چراكه محافظه كاری پرداخت های فرصت طلبانه مدیریت به خود و سایر گروهها،مثل سهامداران،را محدود می كند. همه گروهها مرتبط با شركت در این افزایش ارزش شركت سهیم هستند و ثروت تمام آنها افزایش می یابد.از این رو ، محافظه كاری یك مكانیزم قراردادی كارآمد است.
حتی در صورتی كه قراردادی وجود نداشته باشد ، محافظه كاری یك مكانیزم گزارشگری مالی كارا است.سایر دلایل تقاضا برای محافظه كاری كه در ادامه به آنها اشاره می شود، بیان می دارند، محافظه كاری علاوه بر این كه سوگیری مدیریتی را در گزارشگری مالی كاهش می دهد،به علت اعمال محدودیت بر پرداخت های فرصت طلبانه به مدیران و سایر گروههای درگیر در قرارداد با شركت، برای گروه هایی از جامعه كه با شركت قرارداد ندارند،نیز مفید ات و از دید جامعه با ارزش تلقی می شود. بنابراین،محافظه كاری و سوگیری ناشی از آن در خالص دارایی ها،حتمالاً از اجزا لازم گزارشگری مالی كارا می باشند،كه طبق بیانیه های متفاوت قانون گذاران و دانشگاهیان حسابداری مورد تایید قرار گرفته اند. در سال های اخیر دعاوی قضایی سهامداران به عنوان دلیل دیگری برای محافظه كاری مورد توجه قرار گرفته است.همچنین، دعوی قضایی نتایج نا متفارنی به بار می آورد، كه در این دعاوی ارائه بیش از واقع خالص دارایی ها در مقایسه با ارائه كمتر از واقع آنها با احتمال بیشتری موجب تحمیل هزینه های دعاوی قضایی بر شركت می گردد.محافظه كاری از طریق ارائه كمتراز واقع خالص دارایی ها هزینه های دعوی قضایی مورد انتظار شركت را كاهش می دهد. كه این عدم تقارن در هزینه های دعوی قضایی با رشد سیستم قانونی در محدود كردن پرداخت های فرصت طلبانه به مدیران و سایر گروههای مرتبط با شركت هماهنگ است.بنابراین این دلیل محافظه كاری نسیت(مانند دلیل قراردادی) بیان می كند كه اشخاصی به غیر از گروههای مرتبط با شركت نیز برای چنین محدودیتی (محافظه كاری )ارزش قائل هستند.
بین گزارشگری و مالیات نیز در گزارشگری مالی محافظ كارنه رابط وجود دارد. شناسایی نامتقارن سودها و زیان ها،مدیران شركت های سودآور را قادر به كاهش ارزش فعلی مالیات و افزایش ارزش شركت می نماید. به تاخیر انداختن شناسایی هزینه ها باعث به عقب افتادن پرداخت های مالیات می گردد.
در نهایت، قانونگذاران و تدوین كنندگان استانداردهای گزارش مالی،برای دفاع از گزارشگری و حسابداری محافظ كارانه هر یك انگیزه های خود را دارند.آنچنان كه هزینه های دعوت قضایی نا متقارن هستند،به طور مشابه،هزینه های قانونگذاران نیز متقارن می باشند.احتمالا،ازائه بیش از واقع دارایی ها توسط شركت در مقایسه با ارائه كمتر از واقع آنها ،قانونگذار را با انتقاد كمتری روبرو می سازد. محافظ كاری هزینه های سیاسی تحمیل به تدوین كنندگان استاندارد و قانونگذاران كاهش می دهد. عدم تقارن در هزینه های سیاسی مانند عدم تقارن در هزینه های دعوی قضایی،موافق با گروه های غیر درگیر در قراردادها است كه برای محدودیت محافظ كاری بر پرداخت های فرصت طلبانه به مدیران و سایر گروه ها ارزش قائل هستند. بین گزاشگری ومالیات نیر در گزاشگری مالی محافظه کارانه رابطه وجود دارد .شناسایی
نامتقارن سودها و زیان ها.مدیران شرکتهای سود اور راقادر به کاهش ارزش فعلی مالیات و افزایش ارزش شرکت می نماید به تا خیر انداختن شنا سایی درآمد ا و تسریع شناسایی هزینه ها باعث به عقب افتادن پرداخت های مالیات می گردد.در نهایت قانونگذاران و تدوین کنندگان استانداردهای گزارشگری مالی ، برای دفاع از گزارشگری و حسابداری محافظه کارانه هر یک انگیزه های خود را دارند انچنان که هزینه ها ی قانونگذاران نیز نامتقارن می باشند .ا
حتمالا،ارئه بیش از واقع دارایی ها توسط شرکت در مقایسه با ارائه کمتر از واقع انها، قانگذارا را با انتقاد کمتری روبرو می سازد.محافظه کاری هزینه های سیاسی تحمیلی به تدوین کنندد گان استاندارد و قانگذاران را کاهش می دهد.عدم تقارن در هزینه های سیاسی مانند عدم تقارن در هزینه های دعوی قضای،موافق با گروهای غیر درگیر در قرادادها است که برای محدویت محافظه کاری برپرداخت های،فرصت طلبانه به مدیران و سایر گروها ارزش قائل هستند .
با توجه به ویژگی های مشترک میان این چهار دلیل، می توان گفت ، انها شکل های متفاوتی از یک دلیل واحد هستند .طبق انچه گفته شد، محدویت بر پرداخت های فرصت طلبانه به مدیران وسایر کروها هماهنگ با محافظه کاری است و این محدودیت به وسیله هزینه های سیاسی و دعوی قضای و قراردادهای تحریک می شود .تایید پذیر ی نیز با این دلایل مشترک است .تایید پذیری برای قرارداد های قانونی بسیار مهم است .تایید پذیر نبودن قرارداد ها بر اساس اعداد حسابداری، باعث غیر قابل اجرا شدن انها می گرد د.به صورت مشابه شواهد مرتبط باتقلب ها، دعاوی قضایی، گزارشگری مالی و قوانین ما لیاتی قابل اجرا، مستلزم اعداد حسابداری تایید پذیری است .
شواهد تجربی حاكی از این است كه حسابداری محافظه كارانه وجود دارد و در سال ها یاخیر نیز افزایش یافته است.این شواهد تجربی با درجات متفاوتی، این چهار دلیل محافظه كاری را تایید می كنند. با این، شواهدی نیز دال بر هماهنگ نبودن محافظه كاری با این چهار دلیل وجود. یكی از آن شواهد، بحث مدیریت سود است، مدیریت با تحمل مخارج اضافی و كاهش ارزش های افزوده با هدف ارائه بیش از واقع سود در سال های آتی، دارایی ها كمتر از واقع ارائه می کند. دلیل دیگر این است که مدیریت ترجیح می دهد،عملیاتی را که سود آور نیست،را کنار بگذارد ( در حال حاضر ممکن است بخشهایی در شرکت زیان آور باشند،اما این زیان موقت است، چرا که در دوره های آتی مدیریت نسبت به متوقف کردن عملیات آن واحد ها یا بخش ها اقدام خواهد کرد ).با وجود اینکه این دو دلیل فوق الذکر با مفهوم محافظه کاری شرمت ها از طریق ارائه و گزارش زیان ها هماهنگ هستند،اما به تنهایی یا در مجموع نمی توانند توجیه کننده ارائه کمتر از واقع سیستماتیک خالص دارایی ها،نشانه مشهود محافظه کاری باشند.هماهنگی شواهد تجربی با دلایل متفاوت تقاضا برای محافظه کاری، نشان می دهد،در ارائه گزارش های مالی دارای محتوی اطلاعاتی برای سرمایه گذاران بازار سرمایه ، محافظه کاری یک نقش تولید کننده دارد.این نقش و ایفای آن حاکی از این است که قانونگذاران و تدوین کنندگان استاندارد باید در مخالفت خود نسبت به محافظه کاری تجدید نظر کنند.
2-4-2- دلیل قراردادی تقاضا برای محافظه کاری از سالهای دور از حسابداری استفاده قرار دادی شده است و قرن های زیادی است که از آن برای امور شرکتی و کنترل مدیریت استفاده شده است . طبق نظر محققان ، این استفاده از دراز مدت قراردادی از حسابداری ، توسعه و ماهیت گزارشگیری مالی و حسابداری معاصر را تحت تاثیر قرار داده است و منجر به سو گیری محافظه کارانه شده است. دلیل قراردادی برای معیار های حسابداری سه ویژگی را بیان می کند:به موقع بودن ، تاییدپذیری،و تایید پذیری نامتقارن . در ادامه این ویژگی ها و تعامل بالقوه میان آنها بررسی می شوند .
1-2-4-2-به موقع بودن در قراردادهای که بین گروه ها مختلف و شرکت بسته می شوند،طرف های درگیر از اعداد حسابداری برای کاهش هزینه های نمایندگی استفاده می کنند.زمانی که مدیران و سایر گروه های درگیر در شرکت به جای ارزش شرکت ثروت خود شان را حداکثر می کنند،هزینه های نمایندگی به وجود می آید . هزینه های نمایندگی ،هزینه های تحمیل شده برای همسو کردن انگیزه های گروه های مختلف با هدف حداکثر سازی ارزش شرکت است.کاهش هزینه های نمایندگی موحب افزایش ارزش شرکت می شود که این ارزش را می توان بین گروه های مختلف درگیر در شرکت تقسیم نمود. قراردادهای کاهنده هزینه نمایندگی ، مشتمل بر قراردادهای بدهی بین شرکت و اعتبار دهندگان به شرکت ، قرار دادهای پاداش مدیریت ، قراردادهای استخدام و قراردادهای فروش به اضافه بهای تمام شده هستند .گرو های درگیر در قراردادها،به دنبال معیارهای به موقع عملکرد و ارزش خالص دارایی ها برای اهداف قرارداد پاداش و بدهی هستند .به صورت مشابه،معیارهای عملکرد مدیریتی در قراردادهای پاداش،مثل سود،در صورت به موقع بودن،موثر هستند. به موقع بودن،از نتایج ناخواسته مربوط به حق تصدی محدود مدیران در شرکت اجتناب می کند، این نتایج اغلب چشم انداز محدود مدیران نامیده می شود. برای مثال یک مدیر ممکن است پروژه هایی با خالص ارزش فعلی مثبت در سالهای اولیه ولی دارای زیان های بلند مدت را ترجیح دهد ، چرا که سود های آتی مزایای پروژه را بعد از خروج یا بازنشستگی مدیر منعکس می کند . معادلاتی که بر مبنای سود هستند،در قرارداد های بدهی به منظور محدود کردن توزیع سود ونگهداری میزان حداقلی از خالص دارایی ها در شرکت استفاده می شوند .این محدویت ها یک وثیقه یا پشتبان تضمین شده برای بدهی جاری فراهم می کند، وتوانایی مدیر وسهام داران را برای حداکثر نمودن سود خودشان از طریق پرداخت سود سهام تصفیه( کهکه ممکن است از محل سرمایه شرکت باشد ) به زیان بستانکاران و پایین آوردن ارزش کل شرکت کاهش می دهد. از طرف ریگر،در صورت عدم توزیع سود و محدود کردن سود ها بیشتر از سطح مورد نیاز برای حمایت از بستانکاران از آنجایی که سرمایه گذاران گزینه های جانشین بهتری تسبت به حفظ سرمایه خود در شرکت خواهند داشت،ارزش شرکت کاهش می یابد ، اگر سود های حسابداریس به موقع نباشد، و افزایش یا کاهش در خالص دارایی ها را در سالی که رخ می دهد شناسایی نکنند احتمالا باعث چنین کاهش هایی می گردد . معیارهای به موقع کارآیی این محدودیت (محافظه کاری )را بهبود می بخشد. مشابه قراردادهای پاداش مدیریت مبنی بر سود قرادادهای بدهی مبنی بر حسابداری، تقاضایی برای معیار های به موقع سود و خالص دارایی ها به وجود می آورد .
2-2-4-2- تایید پذیری اکثر اطلاعاتی که معیار های حسابداری،مثل سود و خالص دارایی ها،را می توانند به موقع و دارای محتوای اطلاعاتی نمایند،به راحتی قابل تایید نمی باشند.برای مثال،افزایش مورد انتظار در خالص جریان های نقدی اطلاعات مفیدی برای ارزیابی عملکرد مدیران در اختیار قرار می دهد. با این حال برآورد های از خالص جریان های نقدی ورودی،قابل تایید نیستند،چرا که این برآورد ها به مفروضاتی درباره آینده وابسته هستند که افراد خبره توافقی برآنها ندارند. از آنجا که این برآورد ها قابل تایید نیستند ، در قراردادها استفاده نمی شوند . تایید پذیری قراردادها به منظور استفاده و اعمال در یک دادگاه قانونی ضروری است.برای اینکه معیار های عملکرد ایده ال به موقع باشند،باید دربرگیرنده خالص جریان های نقدی ورودی آتی حاصل از اقدامات جاری مدیریت شامل جریان های نقدی ورودی آتی ناشی از تولید محصول جدید،باشد .با این حال،از آنجایی که هرمعیار سود یا جریان نقدی برای قابلیت اعمال بخشیدن به قرارداد باید قابل تایید باشند،خالص جریان های نقدی ورودی آتی غیر قابل تایید از معیار های سود آوری قراردادها کنار گذاشته می شوند. زمانی که خالص جریان های نقدی عملیاتی آتی مورد انتظار منفی و در قرارداد منظور نشده باشند ، هیچ تعهد قانونی برای این جریان های نقدی وجود نخواهد داشت . با وجود تایید پذیری ضروری کمتر برای زیان ها،این جریان های نقدی خروجی آتی عموما شناسایی نمی شوند . بدون توجه به عدم وجود هر گونه تعهد قانونی،به یک دلیل مهم برای عدم شناسایی این زیان ها، اقداناتی است که احتمالا برای حذف این جریان های نقدی منفی آتی صورت می گیرد.برای مثال،گر جریان های نقدی ناشی از مزایای آتی تعهد شده به کارمندان هنوز یک تعهد قانونی نباشد مدیریت می تواند طرح را به منظور حذف این مزایا تغییر دهد. در وضعیت دیگر،مدیریت واحد تجاری یا بخشی از آن را که ایجاد کننده جریان های نقدی خروجی است را منحل کرده و خالص دارایی های آن را به فروش رساند .
3-2-4-2- تایید پذیری نامتقارن با فرض این که تایید پذیری برای قراردادها ضروری باشد ، ممکن است این سوال پیش آید که چرا درجه بالاتری از تایید پذیری برای سود ها نسبت به زیان های لازم است ؟ پاسخی را که می توان داد این است که گروه های مرتبط با شرکت تحت تاثیر نتایج نامتقارنی از قراردادها هستند .
3-4-2- محافظه کاری و قراردادهای بدهی با توجه به خالص دارایی ها ممکن است باز پرداخت بدهی اعتبار دهندگان، نامتقارن باشد. درسررسید یک وام ، خالص دارایی های شرکت ممکن است بیش از ارزش اسمی بدهی باشد، بستانکاران بدون توجه به بیشتر بودن خالص دارایی ها،هیچ سود یا پاداش اضافی دریافت نمی کنند.اما زمانی که مدیران شرکت نمی توانند خالص دارایی های کافی برای پوشش پرداخت های تعهد شده به بستانکاران در سررسید فراهم کنند ،و ممکن است تعهد محدود موجب شود بستانکاران کمتر از جمع قراردادهای خود ، از کل خالص دارایی های شرکت دریافت کنند. متعاقبا ، اعتبار دهندگان حد پایین خالص دارایی ها و سود های قابل توزیع را مورد توجه قرار می دهند . زیرا آنها می خواهند اطمینان حاصل کنند حداقل ارزش خالص دارایی های شرکت از مبلغ قرارداد آنها بیشتر است . در ارزیابی یک وام بالقوه ،وام دهندگان احتمال این که شرکت خالص دارایی های کافی برای پوشش وام هایشان را خواهند داشت،مورد توجه قرار میدهد.ارزش های آتی شرکت و خالص دارایی ها، عموما تایید پذیر نیستند. با این حال ، وام دهندگان معیارهایی را بدست می آورند که نسبت به ارزش های جاری خالص دارایی ها تایید پذیری پایین تری دارند و از آنها به عنوان ورودی ها ی تصمیم گیری خود در مورد وام استفاده می کنند. علاوه آنها از این معیارها که نسبتا تایید پذیری کمتری دارند ، در طول مدت وام برای نظارت بر توانایی قرض گیرنده در پرداخت بدهی هایشان استفاده می نمایند . قراردادهای بدهی از معیار های خالص دارایی ها با تایید پذیری پایین تر برای کشف شکست های (نقض عهد ها) فنی ،که سر رسید شدن وام را مجاز می شمارد ، استفاده می کنند . این اقدامات می تواند در بر گیرنده پرداخت سود های نقدی و همچنین تحصیل های باشند، که افزایش دهنده ریسک شرکت هستند. ماهیتا ،معیارهای ارزش خالص دارایی ها را با فرض انحلال منظم محاسبه می کنند .واتس ( 1993) بحث کرده است که مفهوم انحلال منظم زیر بنای حسابداری محافظه کارانه است. در زمان برآورد لرزش خالص دارایی ها برای توزیع های بین دوره ای،مطابق با تقدم های قراردادی مدعیان،انحلال کننده همه زیان های ممکن را شناسایی نمی کند. به عبارت دیگر، انحلال کننده از حسابداری محافظه کارانه استفاده می کند . البته این نظرات مغایر با اصول و مفاهیم حسابداری نیستند ؛ اغلب،محافظه کاری به استفاده بانک ها و سایر قرض دهندگان از تراز نامه مطابق با بیانیه مفاهیم شماره 2 هیات تدوین استاندارد های حسابداری مالی نسبت داده می شود .معیارهای حسابداری خالص دارایی ها و سود ها ( افزایش در خالص دارایی ها ) مورد استفاده در قرارداد بدهی ،عموما مطابق با مفهوم انحلال منظم هستند. برای مثال، به نحوه کحافظه کارانه ای خالص دارایی ها شامل دارایی های نامشهود،نمی شوند،چرا که ارزش آنها تایید پذیر نیستند . درانحلال ، ارزش بسیاری از دارایی های نامشهود احتمالا صفر در نظر گرفته می شود.اهمیت میثاق های سود ( محدودیت های سود ) در قراردادهای بدهی، نحوه عمل محافظه کارانه را نشان می دهند. طبق این میثاق ها پرداخت های نقدی سود، به سود و زیان انباشته تخصیص نیافته ای که بر اساس اصول حسابداری محافظه کارانه محاسبه شده اند،محدود میشود. بنابراین، این محدودیت ها مدیریت را مجبور به حفاظت از بستانکاران از طریق حفظ دارایی ها در یک ارزش فرضی کمتر، می کند. این استفاده از حسابداری محافظه کارانه در شرکت به دوران خیلی قبل بر می گردد و به دهه 1620 در انگلیس زمانی که معامله غیر دیداری سهام شرکت به طور موثر تعهد محدود برای سهامداران ایجاد می کرد . شرکت ها بدون این محدودیت ها نمی توانستند، قرض کننده ، به این دلیل که توانایی مدیریت به توزیع دارایی ها و تعهد محدود آنها نسبت به اعتبار دهندگان دست بستانکاران را خالی می گذاشت و هر گونه راهی برای باز پرداخت وام های این افراد را از میان می برد .
4-4-2- محافظه کاری و قراردادهای پاداش اجرایی محافظه کاری به منظور اعمال محدودیت برتوزیع خالص داریی ها،همچنین معیار های سود حسابداری استفاده شده در قرارداد ها بکار می رود و پاداش مدیریت را تحت تاثیر قرار می دهد. اغلب مدیران نسبت به سایر گروه های مرتبط باشرکت،اطلاعات بیشتری دارند. برای مثال،احتمالا مدیر اطلاعات بهتری درباره جریانات نقدی آتی حاصل از توسعه محصول جدید نسبت به سهامداران، حسابرس ، یا هیئت مدیره دارد . در نبود الزام به تایید پذیری،مدیر می تواند برآورد های جریانات نقدی آتی را به منظور ارائه بهتر دستکاری کند، که به پرداخت های بزرگ به عنوان طرح های پاداش بر اساس سود منتهی شده و احتمالا منجر به سرمایه گذاریهایی با ارزش خالص منفی توسط شرکت می گردد . حق تصدی و تعهد محدودمدیر،نقش مهمی را در تایید پذیرینامتقارن محافظه کاری ایفا می کند . برگشت پرداخت های مربوط به پاداش مازاد و جبران سرمایه گذاری اضافی مشکل است ، چرا که مدیر شرکت را قبل از این که این جریان های نقدی تحقق پیدا کند ، ترک می نماید . با فرض عدم توانایی در رسیدن به این برآورد ها ، تشخیص تقلب یا تمایز آن از نتایج نامطلوبی که به طور اتفاقی رخ می دهند، مشکل است . حتی در صورت کشف قانونی یک تقلب و جبران خسارت ها ، عموما پرداخت های مازاد صورت گرفته ، کاملا غیر قابل برگشت هستند . توجه داشته باشیم که بهای تمام شده ( زیان ) پروژهایی که خالص ارزش فعلی منفی دارند از مجموع چیزی که مدیر دریافت می کند ، بیشتر است . به علاوه در مورد اشخاصی که تعهد قانونی محدود دارند ، بهای تمام شده کلی اقدامات می تواند بزرگتر از ثروت شخص باشد و از لحاظ اجتماعی قابل پذیرش نیست که جرایم بی نهایت بالایی مثل مرگ یا شکنجه به مدیریت تحمیل کنیم .مساله پاداش مبتنی بر سود ، ماهیتا شبیه مساله سود نقدی است . طبق مساله سود نقدی در صورتی که محدودیت های اعمال شده بر سود نقدی ، استفاده از سود محافظه کارانه را تحمیل نکنند .سهامداران ممکن است سود های نقدی را دریافت نمایند که برای بستانکاران، خالص دارایی هایی کمتر از ارزش اسمی بدهی آنها باقی گذارد ، و همچنین شرکت را با یک عدم توانایی در پرداخت مازاد به خاطر تعهد محدود سهامداران مواجه کند . در مورد پاداش انگیزشی ، بدون معیارهای تایید پذیر از سود ، مدیر دریافت های بیش از اندازه ای خواهد داشت که حتی با لحاظ کردن ارزش افزوده ایجاد شده توسط مدیر ، برای سهامداران ارزش سهم کمتری باقی می گذارد و سهامداران به علت تعهد محدود قادر به پوشش بیش پرداخت مدیر نیستند . محاسبه محافظه کارانه سود محرک های تا حدی به موقع فراهم می آورد، و پاداش های معوق به ازای جریان های نقدی آتی غیر قابل رسیدگی جاری نصیب مدیران می شود، همانطور که در بعضی از طرح های پاداش ، مدیران بر اساس سود بعد از بازنشستگی پاداش به دست می آورند .
5-4-2- محافظه کاری و حاکمیت شرکتی تایید پذیری نامتقارن همچنین می تواند ناشی از دلایل مربوط به قرار داد استخدام یا حاکمیت شرکتی باشد . مدیران به منظور اجتناب از اخراج قبل از آن که حق تصدی شان به پایان برسد، برای پنهان کردن زیان ها انگیزه دارند . پذیریش زیان ها و یا پروژه های با خالص ارزش فعلی منفی ، می تواند سهامداران را به سمت برکنار کردن مدیر سوق دهد . قابلیت رسیدگی نامتقارن ، شناسایی زیان ها را تحریک میکند و برای هیئت مدیره و سهامداران علامتی است برای بررسی دلایل این زیان ها ، چنین بررسی هایی می تواند منجر به کنار گذاری مدیر و حذف پروژه هایی گردد، که فعلا ارزش فعلی خالص منفی دارند . از طرف دیگر ، مدیران برای فراهم کردن اطلاعاتی در مورد پروژه هایی انگیزه دارند ، که خالص ارزش فعلی آنها مثبت باشد . بحث های قراردادی برای حسابداری محافظه کارانه قابل انتساب به اکثر کاربرد های حسابداری درون شرکتی ، شامل معیارهای عملکرد مدیریتی برای واحد های فرعی شرکت ، مثل مراکز سود می باشد . در این موارد افراد مسئول، اطلاعات نامتقارن ، پرداخت های نامتقارن ، و تعهد محدود دارند . چرا در شکل افراطی محافظه کاری – عدم پیش بینی هیچ سودی تا زمانی که مقدار بهینه برای اهداف قراردادی دریافت نشده باشد – وجود ندارد ؟ همانطور که خاطر نشان شد ، دلیل آن هزینه ای است که از به موقع نبودن ناشی می شود. شناسایی همراه با تاخیر سود های تایید پذیر، هم برای اهداف پاداش و هم سود نقدی هزینه بر هستند. بکارگیری الزام تاییدپذیری ، پاداش به موقع را نسبت به محافظه کاری افراطی مجاز می شمارد و سرمایه گذاری های مازاد در شرکت را کاهش می دهد،که این سرمایه گذاری ها ناشی از میثاق های سود نقدی محدود کننده هستند . الزامات تایید پذیری نامتقارن از هزینه های نامتقارن پرداخت مازاد در مقابل پرداخت کمتر به سهامداران و مدیران به علت تعهد محدود آنها ناشی می شود .
6-4-2- خلاصه دلایل قراردادی تقاضا برای محافظه کاری در بدهی ، پاداش ، و سایر دلایل قراردادی، محافظه کاری تقریبا به صورت طبیعی به عنوان یک مکانیزم قراردادی کارا ظهور می کند ، چرا که آن برای معیار های عملکرد قراردادها بهینه است ، تا از این طریق استانداردهای تاییدپذیری سخت تری برای سودها در مقایسه با زیان ها داشته باشد. آنچنان که گفته شد، عدم تقارن در استاندارد ها منجر به تاخیر بیشتر در شناسایی سودها نسبت به شناسایی زیان ها می شود. در نتیجه خالص دارایی ها و سود های انباشته در هر نقطه از زمان احتمالا کمتر از میزان واقعی ارائه می شود که این موضوع ، احتمال توزیع هایی که قراردادها را نقض کند و ارزش شرکت را کاهش دهد ، پایین می آورد .
1-6-4-2- دلیل حقوقی تقاضا برای محافظه کاری دعاوی حقوقی متاثر از قوانین اوراق بهادارمحافظه کاری را تقویت می کند. زیرا احتمال وجود دعوی حقوقی زمانی بیشتر است که سود و خالص دارایی ها بیش از واقع شده باشند ، نه ارائه کمتر از واقع . نتایج تحقیقی حاکی از این است که خریداران اوراق بهادر 13 برابر فروشندگان این اوراق ، بر علیه حسابرسان اقامه دعوی نموده اند . لز آنجا که هزینه های دعوی حقوقی مورد انتظار ناشی از ارائه بیش از واقع بیشتر از ارائه کمتر از واقع است . مدیران و حسابرسان برای گزارش ارزش های محافظه کارانه برای سود و خالص دارایی ها انگیزه دارند .
ادامه خواندن مقاله در مورد ارتباط بين محافظه کاري وسطح افشا در بورس اوراق بهادار تهران
نوشته مقاله در مورد ارتباط بين محافظه کاري وسطح افشا در بورس اوراق بهادار تهران اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.