nx دارای 13 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
دیودهای نورانی چگونه كار می كنند
دیودهای نورانی كه به آنها دیودها نیز گفته می شود و در دنیای الكترونیك به این نام شناخته می شوند كابرد زیادی دارند. آنها برای اهداف گوناگون در لوازم و تجهیزات مختلف بكار گرفته می شوند. آنها برای پالسهای ساعت دیجیتال digital clocks ، انتقال اطلاعات و سیگنالها از كنترلهای راه دور و روشن كردن فضای ساعت استفاده می شوند. آنها را بصورت مجموعه ای (به تعداد زیاد) می توان در برخی تلویزیونها (jumbo TV) و چراغهای راهنمایی رانندگی یافت. اصولاً LED ها، لامپهایی هستند كه براحتی در مدار الكترونیكی قابل نصب هستند. برخلاف لامپهای متداول دیگر دارای رشته های نازك و مارپیچ نیستند. آنها در حین كار تولید گرمای زیاد نمی كنند. این دیودها بر اثر عبور الكترونها از ماده نیمه هادی نورافشانی می
كنند، انواع كنونی آن به اندازه یك ترانزیستور استاندارد است.
در این مقاله اصول ساده عملكرد این دیود توضیح داده می شود و برخی اصول مربوط به نورافشانی و فرآیند ایجاد شده در حین روشن شدن آن تشریح شده اند.یك دیود چیست؟
دیود ساده ترین نوع یك قطعه نیمه هادی است. در بیان متداول، نیمه هادی، ماده ای است كه توانایی عبور جریانهای گوناگون را دارد. اكثر نیمه هادیها دارای خاصیت هدایت ضعیف هستند و این ویژگی بدلیل وجود ناخالصی در آنها ایجاد شده است. فرآیند افزودن ناخالصی به ماده را doping می نامند. در مورد LED ها، داده های نوعاً آلومینیم، گالیم و آرشیك است. تمام آنها دارای مقادیری ناخالصی بوده، محدوده و فضای اتمی آنها در كنار هم قرار دارند و هیچ الكترون آزادی برای عبور جریان الكتریكی از آنها جدا نمی شود. در اینگونه مواد،
توازن و تعادل اتمی بر هم خورده و سبب جابجایی الكترونها یا حفره ها می شوند. این امر سبب می شود كه خاصیت هدایت آنها افزایش پیدا كند. یك نیمه هادی با الكترونهای اضافی (بیشتر)، داده نوع N نامیده می شود و دارای ذرات با بار حتمی زیاد است. در ماده نوع N الكترونهای آزاد بصورت بار منفی آزادانه به طرف فضای مثبت حركت می كنند. یك نیمه هادی با حفره های زیاد، نیمه هادی نوع P نامیده می شود. در این ماده ذرات دارای بار مثبت زیادی هستند. الكترونها در این حالت می توانند از یك حفره به حفره دیگر پرش كنند و سبب شود
كه فضای منفی به طرف فضای مثبت كشیده و جذب آن شود. در نتیجه بنظر می رسد كه حفره ها در حال حركت هستند. یك دیود دارای بخشی از ماده N و بخشی ماده P است كه در دو انتهای آن دو الكترود وجود دارد. این آرایش توانایی هدایت جریان تنها در یك جهت را دارد. وقتی هیچ ولتاژی اعمال نشود الكترونها و حفره ها در ناحیه اتصال دو نیمه هادی تجمع می كنند این ناحیه بنام ناحیه تهی نامیده می شود. در این ناحیه قطعه بصورت عایق عمل می كند و حفره ها (تا حد امكان) نگهداشته می شوند و هیچ الكترون آزادی قادر به گذر از این ناحیه نیست. برای كوچك كردن و عبور از این ناحیه الكترونها و حفره ها باید در جهت مخالف یكدیگر از این ناحیه عبور كنند و وارد مواد نوع N و P شوند. برای این منظور پایه منفی دیو
د باید به ولتاژ منفی و پایه مثبت به ولتاژ مثبت متصل شود. در این حالت الكترونها یكدیگر را رانده و از فضای تهی عبور می كنند، از طرفی دیگر حفره ها به طرف نیمه هادی N كشیده می شوند. اگر اختلاف ولتاژ به اندازه كافی زیاد باشد تا الكترونها بتوانند از ناحیه تهیه گذر كنند، حفره ها نیز از آن طرف قادر به انتقال خواهند بود. در این حالت ناحیه تهی به حداقل رسیده و الكترونها آزادانه در دیود حركت می كنند. اگر بخواهید الكترونها را به جهت مخالف هدایت كنید، كافی است جهت اتصال به باطری را برعكس كنید. در این حالت الكترونها جذب قطب مثبت باطری می شوند. و سبب می شود هیچ جریانی از دیود عبور نكند. در این حالت ناحیه تهی بزرگ می شود. بر هم كنشی بین الكترونها و حفره ها در LED سبب تولید نور می شود. در بخش بعد این مطلب را دقیقاً توضیح می دهیم.
چگونه یك دیود می تواند نور تولید كند؟ نور نوعی انرژی است كه از اتم ساطع می شود. نور دارای قطعات (بسته های) كوچك انرژی است كه بدون وزن است. این ذرات را فوتون می نامند و واحدهای پایه ای نور محسوب می شود. فوتونها در اثر حركت الكترونها آزاد می شوند. در یك اتم، الكترونها به دور اربیتالهای هسته در حال چرخش هستند. الكترونهای اربیتالهای مختلف دارای انرژی گوناگون هستند. به بیان كلی می توان گفت الكترونها دارای انرژی بیشتر در اربیتالهای دورتر از هسته حركت می كنند. برای پرش یك الكترون از اربیتال پائین تر به اربیتال بالاتر، انرژی دریافت می شود و بصورت برعكس از انتقال به اربیتال پائین تر، انرژی آزاد می شود. انرژی آزاد شده بصورت فوتون ساطع می شود. انرژی بیشتر سبب آزاد شدن فوتون با انرژی بالاتر است كه مشخصه آن
فركانس بالاتر آن است. چنانكه در بخش گذشته دیدید، الكترونها آزاد از فضای دیود عبور كرده تا بتوانند خود را به داخل حفره بیاندازند. این حالت شامل كاهش و افت ناحیه هدایت به اربیتال پائین تر می شود، بنابراین سبب می شود، الكترونها، انرژی را بصورت فوتونها آزاد كنند. این امر در تمام دیودهای نورانی رخ می دهد اما به نسبت تركیب مواد در آن وابسته است. بعنوان مثال دیود سیلیكون استاندارد به گونه ای قرار گرفته است كه الكترونها در فاصله كوتاهی دچار افت و سقوط می شوند. در نتیجه فركانس نور ساطع شده بوسیله فوتونها با چشم انسان قابل مشاهده است. این به معنی آن است كه این فركانس در طیف نورانی قابل رؤیت قرار دارد.
ادامه خواندن مقاله مقاله ديودهاي نوراني چگونه كار مي كنند
نوشته مقاله مقاله ديودهاي نوراني چگونه كار مي كنند اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.