مقاله عجايب هفتگانه

 nx دارای 148 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است فایل ورد nx  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد. این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد بخشی از متن nx : عجایب هفتگانه پیشگفتاراز دوران‎های پیش، در طبیعت بشر این احساس وجود داشته كه همیشه در جستجوی ظرفیتها و قابلیتهای ویژه و چشمگیر باشد. یونانیان باستان برای بازیهای المپیك خود شعار «بالاتر، سریعتر، قویتر» را سرمشق قرار می‎دادند و این شعار برای ورزشهای امروزی نیز وجود دارد. پرسش درباره ظرفیتها و تواناییهای خاص البته فقط در ورزش مطرح نیست. ثروتمندترین مرد دنیا كیست؟ بلندترین آسمانخراش كدامست؟ تندروترین اتومبیل یا هواپیما كدامست؟ یا حتی این پرسش براستی بی‎فایده و بی‎هدف «چه كسی می‎تواند مدت بیشتری را روی یك داربست ساختمانی در ارتفاع 10 متری به سرآورد؟» توجه هر چند توام با خنده بیشتر خوانندگان روزنامه را به خود جلب می‎كند. تلاش برای به دست آوردن ركورد، اغلب آثار عجیب و قابل توجهی به بار می‎آورد. به هر حال اشتباه بزرگی است اگر عجایب هفتگانه جهان را نیز فقط چون ركورد تلقی كنیم. به طور یقین اهرام سه‎گانه خئوپس هنوز هم (به جز دیوار بزرگ چین) عظیمترین بنای ساختمانی به شمار می‎آید كه در طول تاریخ به دست انسان بنا شده است. معبد زئوس در المپیا در زمان خود بزرگترین و ارزشمندترین بنای مذهبی در سرزمین یونان بود. ولی پیكره زئوس در این معبد هیچ ركوردی برجای نگذاشته است، بلكه بیشتر برای نفوذ و تأثیر هنری كه داشته است مشهور شد. همچنین باغهای سمیرامیس (باغهای معلق بابل-م) نه برای بزرگی و وسعت آن، بلكه برای زیبایی جزو عجایب هفتگانه جهان به شمار می‎آمد. البته هر یك از عجایب هفتگانه جهان كار عظیمی از تكنیك زمان خود بودند، ولی برای كمال هنری خود نیز مورد تحسین و اعجاب‎انگیز بودند. به سخن دیگر در آنها هنر و تكنیك به نحو بارزی در هم آمیخته بود؛ این امر- و فقط این امر- موجب شده است كه آنها به دست فراموشی سپرده نشوند. این كتاب از مجموعه «چرا و چگونه» تاریخ عجایب هفتگانه جهان را بیان می‎دارد. تصاویر و نوشته‎های كتاب نشان می‎دهد، عجایب جهان چگونه به وجود آمده‎اند؛ برای جهان آن زمان چه معنا و مفهومی داشتند؛ اكنون بر سر آنها چه آمده است. علاوه بر آن عجایب جهان را چون آینه زمان خود و انسانهایی كه با آنها می‎زیستند نشان می‎دهد. «هفت»، عدد مقدسعدد هفت چه ویژگی‎ای دارد؟نزد بسیاری از اقوام عهد باستان، «هفت» عدد ویژه‎ای بود. در فلسفه و نجوم مصریان و بابلیها، عدد هفت به عنوان مجموع هر دو «عدد زندگی»، سه و چهار، جایگاه ویژه‎ای داشت: پدر، مادر و فرزند، یعنی سه انسان، پایه و اساس زندگی هستند و عدد چهار مجموع چهار جهت آسمان و باد است، كه از آنها باران زندگی‎زا می‎بارد و كشتزارها را بارور می‎سازد. برای فیلسوف و ریاضیدان یونانی «فیثاغورث»- كه در سده ششم قبل از میلاد مسیح (حدود 2600 سال قبل-م.) می‎زیست- نیز عدد هفت، مفهوم ویژه خود را داشت كه از مجموع دو عدد سه و چهار تشكیل می‎شود: مثلث و مربع نزد ریاضیدانان عهد باستان اشكال هندسی كامل محسوب می‎شدند؛ از این‎رو عدد هفت به عنوان مجموع سه و چهار برای آنها عددی مقدس بود. یهودیان قدیم نیز برای عدد هفت معنای ویژه‎ای قائل بودند: در كتاب اول عهد عتیق ]تورات- مو.‎[، كتاب مقدس یهودیان، آمده است كه خداوند، جهان را در شش روز خلق كرد، در روز هفتم، روز سبت ‎]روز شنبه و روز تعطیل یهودیان است.م.‎[، خالق به استراحت پرداخت. موسی در ده فرمان خود از پیروانش می‎خواهد، كه این روز آرامش را «مقدس بدارند». از آن زمان عدد هفت نزد یهودیان و بعدها نیز نزد مسیحیان كه عهد عتیق را قبول كردند، به عنوان عددی مقدس محسوب می‎شد. به این ترتیب بود كه از دوران باستان هفتگانه‎های بیشماری تشكیل شدند: یونانیان باستان همه ساله هفت تن از بهترین هنرپیشگان نقشهای سنگین و غمناك و نقشهای طنز و كمدی را انتخاب می‎كردند. آنها مانند رومیهای باستان با هفت هنر احترام می‎گذارشتند. روم بر روی هفت تپه بنا شده بود. در تعلیمات كلیسای كاتولیك هفت گناه كبیره (غرور، آزمندی، بی‎عفتی، حسد، افراط، خشم و كاهلی) و هفت پیمان مقدس (غسل تعمید، تسلیم و تصدیق، تقدیس بلوغ، ازدواج، استغفار و توبه، غسل قبل از مرگ با روغن مقدس، درآمدن به لباس روحانیون مسیحی) وجود دارد. برای پیروان محمد(ص) آخرین مكان عروج، آسمان هفتم محسوب می‎شود. در بیست و هفتم ژوئن هر سال ‎]ششم تیرماه- مترجم‎[، روز «هفت انسان خوابیده» مسیحیان یاد آن هفت برادری را، كه در سال 251 بعد از میلاد، برای عقیده و ایمان خود، زنده زنده لای دیوار نهاده شده و شهید شدند، گرامی می‎دارند؛ مردم عامی می‎گویند كه اگر در این روز باران ببارد، به مدت هفت هفته بعد از هوا بد خواهد بود، آنگاه انسان باید هفت وسیله مورد نیازش را بسته‎بندی كند و با چكمه‎های هفت فرسخی خود به آن دورها سفر كند. صورت فلكی خوشه‌ پروین یا ثریا به عنوان «هفت ستاره» معروف است، در حالی كه حتی با چشم غیرمسلح می‎توان در این صورت فلكی تا یازده ستاره را دید. در افسانه‎ها نیز با «هفت» سحرآمیز برخورد می‎شود: سوار ریش آبی هفت همسر داشت، سفیدبرفی با هفت كوتوله پشت هفت كوه زندگی می‎كرد، هفت سوسك به همان اندازه قهرمانان كمیك شجاعی بودند كه درزی شجاع كوچك- كه هفت (مگس!) را با یك ضربه كشت ‎… و به همین ترتیب تعداد بیشماری هفتگانه در تمام دنیا وجود دارد. چه كسی عجایب هفتگانه جهان را برای نخستین بار به قلم كشید؟یكی از كهن‎ترین هفتگانه‎ها، عجایب هفتگانه جهان، یعنی معروف‎ترین و بزرگ‎تر ین اثرهای هنری و معماری عهد باستان است. نخستین توصیف كتبی عجایب هفتگانه جهان به نویسنده فنیقی «آنتیپاتروس» سیدونی (سده دوم پیش از میلاد) نسبت داده می‎شود. كتاب او به هر حال نه دارای دیدگاه فلسفی بوده و نه یك كتاب هنری محسوب می‎شد، بلكه فقط راهنمای ساده برای سفر در عهد باستان بود. «آنتیپاتروس» در سفرهایش- اگر اصلاً خود به این سفرها رفته باشد، و فقط براساس شایعات گزارش نكرده باشد- عموماً راه‎های تجارتی معروف آن زمان دنیا را دنبال می‎كرد. او فقط یكی از عجایب هفتگانه را در یونان یافت: پیكره زئوس اثر فیدیاس در المپیا. او در آسیای صغیر معبد آرتمیس در افسوس و آرامگاه شاه مازولوس پادشاه هالیكارناس را، در جزیره رودس مجسمه غول پیكری را- كه مجسمه هلیوس خدای خورشید بود-، در آفریقا فانوس دریایی اسكندریه و هرم خئوپس در شهر گیزه، و بالاخره در آسیای دور باغهای معلق ملكه سمیرامیس را در بابل توصیف كرد. «آنتیپاتروس» در گزارشهایش به ساختمانهای معروفی كه بسیار در دسترس او بودند، و به اصطلاح جلوی در خانه او بودند، مثلاً ساختمان آكروپولیس در آتن، اشاره نكرد. زیرا كتاب او در واقع به عنوان راهنمای سفر برای یونانیهای تحصیل كرده نوشته شده بود- و اینكه یكی از این یونانیها درباره آكروپولیس نداند و لازم باشد كه توجه او به این اثر جلب شود، در نظر آنتیپاتروس عجیب و غیرقابل تصور بود. چرا برج بابل از عجایب جهان نیست؟«آنتیپاتروس» همچنین فقط آن «عجایبی» را در كتاب خود ثبت كرد كه هنوز در آن زمان دیده می‎شدند. مثلاً برج بابل- كه بدون تردید یكی دیگر از بناهای ساختمانی اعجاب‎انگیز آن زمان بود- در دوران «آنتیپاتروس» در هم فرو ریخته بود و لذا جزو مناظر دیدنی شمرده نمی‎شد. او نمی‎خواست به مردمان عصر خود ویرانه‎ها را ارائه كند؛ یونانیهای عاشق هنر و زیبایی خرابه‎ها و ویرانه‎ها را قابل تحسین و اعجاب‎انگیز نمی‎دانستند. ذوق و هیجان دیدار عجایب هفتگانه استمرار نیافت. هنگامی كه مغرب زمین مسیحی شد، توجه و علاقه به آثار باستانی خاموش گشت. به علاوه- به جز هرم خئوپس- از عجایب هفتگانه دیگر فقط ویرانه‎هایی باقی مانده بود، بنابراین آنها به بوته فراموشی سپرده شدند. اگر مسلمانان نبودند، شاید ما امروزه اصلاً هیچ چیز درباره عجایب جهان نمی‎دانستیم. این دانشمندان و محققان مسلمان بودند كه نوشته‎های عهد باستان را كشف كردند و به تحقیق درباره آنها پرداختند. آنها این نوشته‎ها را ترجمه كردند و به این ترتیب دانش بشری را درباره آثار هنری بزرگ عهد باستان از نابودی نجات دادند و این دانش را از سده‎های میانه به عصر حاضر انتقال دادند. نخست در پایان سده پانزدهم میلادی، كه رنسانس ‎]دوره تجدید حیات ادبی و فرهنگی اروپا. -م.‎[ آغاز شد، اروپا دوباره به آثار باستانی ابراز علاقه و توجه كرد. معمار اطریشی فیشرفن ارلاخ (تولد 1656 میلادی. وفات 1723 میلادی). بنابر منابع و مأخذ قدیمی در كتابش به نام «طرح معماری تاریخی» به توصیف عجایب هفتگانه جهان پرداخت و به این وسیله آنها را به ضمیر آگاه اروپائیان بازگردانید. لیكن باز هم دو سده طول كشید تا جامعه علمی شروع به حفاری و كشف شواهد و نشانه‎های سنتی عهد باستان كرد تا به انسانهای متعجب و مبهوت عصر جدید نشان دهد كه نیاكان آنها چه قابلیتهایی را در عصر خود بروز دادند. به این ترتیب بود كه عجایب هفتگانه جهان دوباره كشف شد. فصل اول هرم خئوپس نخستین اثر شگفت‎انگیز جهان كدام است؟هرم خئوپس نزدیك گیزه (در مصر)، كه به نام مؤسس آن، خئوپس فرعون مصر (حدود 2551 تا 2528 قبل از میلاد مسیح) نامیده می‎شود، قدیمی‎ترین و تنها اثر باقیمانده از عجایب باستانی جهان است كه تا حدودی حفظ شده و باقی مانده است. این بنا برای عظمت و بزرگی كه دارد «هرم بزرگ» نیز نامیده می‎شود و در لیست عجایب جهان به عنوان نخستین اثر وارد شده است. هرم خئوپس- به جز دیوار بزرگ چین- عظیم‎ترین بنای ساختمانی است كه توسط انسان بنا شده است. این هرم 6/146 متر ارتفاع دارد، یعنی به بلندی تقریبی یك آسمانخراش 50 طبقه. بر زیربنای آن ك«پترزدام» در رم، كلیسای «سنت‎پل» و «وست مینیسترابی» در لندن و همچنین كلیساهای «دم فلورانس» و «دم میلان» را یكجا و همزمان بنا كرد؛ و از سنگهای به كار رفته برای ساخت «هرم خئوپس» می‎توان مثلاً تمام كلیساهایی را كه در قرن بیستم در آلمان ایجاد شده، بنا كرد. دستور ساختن هرم را فرعون جان «خئوپس» (فرعون لقب پادشاهان قدیم مصر بود) بلافاصله پس از مرگ پدرش «سنوفرو» صادر كرد. «خئوپس» نیز به رسم تمام پیشینیان خود از زمان شاه «دیوسر» (كه در حدود سالهای 2609 تا 2590 قبل از میلاد حكومت می‎كرد) می‎خواست در یك هرم به خاك سپرده شود. او هم مانند نیاكان خود در این آرزو به سر می‎برد كه هرم او باز هم بزرگتر، زیباتر و پرشكوهتر از تمام هرمهای فراعنه پیش از او باشد. به هر حال قبل از اینكه نخستین قطعه از حدود دو میلیون قطعه سنگ آهك- كه هرم با آنها ساخته شده است- از یك معدن سنگ آهك در ساحل شرقی رود نیل حمل شود، باید ابتدا كارهای مقدماتی مفصل و پیچیده‎ای به اجرا درمی‎آمد. پیش از هر چیز، باید زمینی مناسب برای محل ساختمان هرم جستجو می‎شد. این بنای غول‎آسا 6400000 تن وزن دارد بنابراین محل ساختن باید در زمینی كه خاك آن سفت و سخت باشد انتخاب می‎شد، در غیر این صورت هرم در اثر وزن زیاد خود در زمینه فرو می‎رفت. این مكان ساختمانی، در جنوب پایتخت امروزه مصر، قاهره، بر یك برآمدگی فلات گونه كویری در هفت كیلومتری روستای گیزه پیدا شد زمینی كه سفت و صخره‎ای بود و می‎توان وزن هرم را تحمل كند. هرم خئوپس چگونه ساخته شد؟آنگاه سطح زیربنای هرم صاف و هموار شد. برای این كار گرداگرد زمین زیربنا، دیوار آب‎بندی شده‎ای از شن و سنگ ساخته شد؛ درون این چهار دیواری، شبكه‎ای از كانالهای متعدد عمود برهم، تنگاتنگ و متصل به یكدیگر حفر گردید، به طوری كه زمین زیربنا مانند صفحه شطرنج بسیار بزرگی به نظر می‎رسید. این كانالها با آب پر شدند، ارتفاع سطح آب بر روی دیواره‎های كانالها علامتگذاری شد، آنگاه آب كانالها تخلیه شد. سنگ تراشها تمام زوائد و برجستگیهایی را كه بالاتر از خطوط سطح آب بودند تراشیده و صاف و هموار كردند. آنگاه درون كانالها دوباره پر شد و مسطح گردید- اكنون سطح زیربنای هرم آماده بود. تنها برای انجام این كارهای مقدماتی حدود 4000 انسان- مشتمل بر هنرمندان، معماران، سنگتراشان و دیگر پیشه‎وران- حدود 10 سال كار كردند. تنها پس از آن بود كه كار اصلی ساختمان هرم آغاز شد. به گزارش تاریخنگار یونانی، هرودوت (كه از سال 490 تا 425 قبل از میلاد مسیح می‎زیست)، ساخت این هرم 20 سال دیگر طول كشید، و تقریباً 100000 انسان در ساختن آرامگاه عظیم خئوپس كار كردند. تنها برای ترب، پیاز و سیری كه برای پخت غذای كارگران خریداری می‎شد، بنا به گزارش هرودوت 1600 «تالنت»، یا به حساب امروزی 20 میلیون مارك هزینه شده است. امروزه بسیاری از پژوهشگران و باستان‎شناسان درباره آمار و ارقام مربوط به تعداد كارگران شك و تردید دارند. آنها عقیده دارند، در كارگاه ساختمانی هرم، برای این همه انسان، جا و مكان كافی برای كار نبوده است؛ آنها می‎گویند اگر بیش از 8000 كارگر در این كارگاه كار می‎كردند، حتی با وجود كار منظم و برنامه‎ریزی شده در اثر تنگی جا، مانع كار یكدیگر می‎شدند. در زمان ساخت هرم، مصر سرزمینی ثروتمند بود. هر سال رود نیل از اواخر ماه ژوئن ‎]اوایل تیرماه- م[ تا اواسط ماه نوامبر ‎]اواخر آبان ماه- م‎[ از بستر خود به بیرون جاری می‎شد و زمینهای كشاورزی دو طرف بستر خود را با قشر ضخیمی از گل و لای می‎پوشانید، كه زمین خشك كویری اطراف رود را به زمینهای بارور و حاصلخیز تبدیل می‎كرد. به این ترتیب در سالهای خوب و پربركت تا سه بار محصول شامل غلات، میوه و انواع سبزی برداشت می‎شد. بنابراین از ماه تیر تا ماه آبان كشاورزان مصری به دلیل طغیان رود نیل نمی‎توانستند در مزارع خود كار كنند. از این رو آنها هنگامی كه هر سال در اواسط ماه ژوئن یك كارگزار دربار فرعون در روستاها پدیدار می‎شد و در فهرستهای بزرگ، نام كسانی را كه می‎خواستند در ساختمان هرم كار كنند، وارد می‎كرد، بسیار خوشحال می‎شدند. چه كسانی روی اهرام كار می‎كردند؟تقریباً همه تمایل به كار داشتند؛ این كار، بنابراین بیگاری نبود، بلكه خدمتی داوطلبانه بود. برای این كار دو دلیل وجود داشت: هر مردی كه همكاری می‎كرد، مادامی كه به كار هرم مشغول بود، مسكن، لباس، غذا و كمی دستمزد دریافت می‎كرد؛ پس از چهار ماه هنگامی كه طغیان رود نیل فروكش می‎كرد و زمینهای كشاورزی اطراف رود آماده كشت می‎شد كشاورزان به روستاهای خود بازمی‎گشتند. علاوه بر این، برای هر مصری كار كردن در آرامگاه فرعون وظیفه بدیهی و افتخار بود؛ زیرا هر كس كه در اجرای این وظیفه بزرگ كمك می‎كرد، بر این باور بود كه خود نیز تا حدودی در جاودانه نمودن شاه مظهر خدا سهم داشته است. به این ترتیب بود كه همیشه در اواخر ماه ژوئن انبوه كشاورزان روانه روستای گیزه می‎شدند. آنها در آنجا اطاقهای موقتی كه به شكل پادگان و سربازخانه در یك منطقه ساخته شده بود مسكن داده شده و به گروه‎های هشت نفری تقسیم می‎شدند. كار می‎توانست آغاز شود. این مردان بر كرجیها سوار می‎شدند و به طرف دیگر رود نیل می‎رفتند و سپس پیاده تا معادن سنگ راه می‎ پیمودند. در آنجا تخته سنگها را از كوه جدا ساخته و آن را با چكش، قلم، اره، و مته بنا به مأموریتی كه داشتند به ارتفاع و پهنای بین 80 سانتیمتر و 145 سانتیمتر در می‎آوردند. هرگروه تخته سنگ آماده شده خود را با كمك طناب و اهرم به زور و مشقت بر سورتمه‎ای چوبی سوار می‎كردند و سپس آن را بر جاده‎ای كه از الوار چوبی بنا شده بود به ساحل رود نیل می‎كشیدند. قایقهای بادبانی كارگران و سنگهای مكعبی را كه بعضی از آنها تا 5/7 تن وزن داشت به ساحل مقابل حمل می‎كردند. آنگاه تخته سنگ دوباره بر جاده‎های چوبی تا محل ساختمان كشیده می‎شد. چون در آن زمان هنوز دستگاهی مانند جرثقیل و بالابر اختراع نشده بود، اكنون مشكل‎ترین قسمت كار آغاز می‎شد: سورتمه و تخته سنگ با كمك طناب و اهرم بر سطحی شیبدار به عرض 20 متر كه تا بالای هرم می‎رسید و از آجرهای گلی با گل و لجن ساحل رود نیل ساخته شده بود به روی قسمتی از هرم كه تا آن زمان آماده شده بود كشیده می‎شد و در آنجا گروه آن را با دقت میلیمتری در مكانی كه استاد معمار تعیین و مشخص كرده بود مستقر می‎كرد. هر چه ارتفاع هرم بلندتر می‎شد و بیشتر دل آسمان را می‎شكافت، طبیعی است كه به همان نسبت سطح شیبدار طولانی‎تر و دارای شیب بیشتری می‎گردید، و به همان نسبت سكوی بالایی كه بر روی آن كار انجام می‎گرفت كوچكتر می‎شد. به این ترتیب كار همواره مشكل‎تر می‎شد. خطرناك‎ترین كار چه بود؟آنگاه نوبت خطرناك‎ترین كار رسید: تخته سنگ نوك هرم به نام «پیرامیدون» كه هرمی شكل بوده و 9 متر ارتفاع داشت، روی سطح شیبدار به بالا كشیده شد و در محل خود قرار داده شد. تنها در انجام این كار چه تعداد از كارگران به كام مرگ رفتند، معلوم نیست. به این ترتیب در مدت 20 سال كار، هسته هرم به وجود آمد- كه برجی متشكل از 128 طبقه بود، و 4 متر از برجهای «كلیسای جامع اشتراسبورگ» بلندتر بود. در این زمان هرم خئوپس همانطور كه ما آن را امروز می‎بینیم به نظر می‎رسید- یعنی به شكل یك كوه پلكانی. اما كار هنوز پایان نیافته بود: فواصل طبقات به نحوی با سنگ پر شد، كه هرم اكنون سطحی ناصاف، ولی بدون لبه داشت. در پایان چهار وجه مثلثی شكل خارجی هرم با صفحاتی از سنگ آهك صیقلی داده شده كاملاً سفید پوشانیده شد. لبه‎های این صفحات سنگی چنان دقیق كنار هم جفت شده بود كه حتی لبه چاقو هم میان درز دو صفحه سنگی وارد نمی‎شد؛ تنها از فاصله چند متری هرم به مانند یك كوه عظیم سنگی یكپارچه به نظر می‎رسید. صفحات خارجی با سخت‎ترین سنگ سنباده‎ها مانند آینه صیقل داده شده بودند؛ آرماگاه خئوپس- بنا به گزارش شاهدان عینی آن زمان- در نور خورشید و یا حتی زیر تابش نور ماه به طرز اسرارآمیزی مانند قطعه‎ای كریستال بزرگ كه از درون بدرخشد، برق می‎زد. به هر حال «هرم خئوپس»، تمام سنگی و توپر نیست. درون این ساختمان یك سیستم راهروهای پیچ در پیچ وجود دارد، كه از طریق یك كانال به طول 47 متر- كه موسوم به «گالری بزرگ» است- به اطاقی به طول 5/10 متر، عرض 30/5 متر و ارتفاع 80/5 متر موسوم به «شاه‎نشین» ختم می‎شود. این اطاق به طور كامل با سنگ خارا پوشیده شده است، لیكن دارای هیچگونه تزئین و آرایشی نیست. در این اطاق یك تابوت سنگی از سنگ خارا، كه درپوش ندارد، قرار گرفته است. این تابوت سنگی باید هنگامی كه هنوز هرم در حال ساختمان بوده است، به این محل، حمل شده باشد، زیرا با ابعادی كه دارد، قابل عبور از هیچ یك از راهروها نیست. چنین شاه‎نشینهایی تقریباً در تمامی اهرام موجود در مصر یافت شده‎اند. این مكان آخرین استراحتگاه فرعون بوده است. پس از مرگ فرعون، جسد او كه با دقت تمام با مواد خوشبوكننده، آغشته و مومی شده بود در شاه‎نشین دفن می‎شد. امعاء و احشاء كه از درون جسد خارج شده بود، داخل محفظه‎هایی خالی از هوا موسوم به «كانوپ» گذاشته می‎شد و كنار تابوت سنگی در شاه‎نشین قرار می‎گرفت. در حالی كه به این طریق جسد فناشدنی فرعون به آرامگاه ابدی خود سپرده می‎شد، «كا»ی مرده آرامگاه را ترك می‎گفت. «كا»- كه به اعتقاد مصریان آن زمان من دوم بود، نوعی تصویر منعكسه انسان پنداشته می‎شد، كه به هنگام مرگ بدن را ترك گفته و می‎توانست آزادانه بین این دنیا و آن دنیا حركت كند این «كا» شاه‎نشین را ترك می‎كرد و بر روی پوسته خارجی هرم- كه آن‎چنان صیقلی بود كه هیچ موجود فانی نمی‎توانست روی آن حركت كند- تا نوك هرم بالا می‎رفت. در آنجا خدای خورشید، «رع» پدر فراعنه، در سفینه خورشید خود، منتظر بود، كه اكنون شاه مرده سفر به ابدیت را با او آغاز می‎كرد. در هر صورت این مسئله كه آیا هرم بزرگ واقعاً آرامگاه ابدی فرعون خئوپس بوده است یا خیر، اخیراً مورد شك و تردید برخی از دانشمندان قرار گرفته است. آنها برای این شك و تردید خود سه دلیل می‎آورند:• شاه‎‎نشین برخلاف رسوم آن زمان كاملاً بدون آرایش و زینت است. • تابوت سنگی، كه باید جسد شاه مرده را دربرمی‎گرفت، كاملاً صاف و صیقلی نشده و لذا ناتمام است؛ درپوش نیز وجود ندارد. • و بالاخره اینكه دو كنال هوای تنگ و تاریك از شاه‎نشین از طریق روزنه‎های كوچكی به سطوح خارجی هرم و به هوای آزاد ارتباط دارد. ولی مرده‎ها نیاز به هوا ندارند- كه این نیز دلیل محكمی علیه این امر است كه هرم خئوپس واقعاً آرامگاه فرعون خئوپس باشد. بیش از 3500 سال، درون هرم بزرگ از آسیب دست بشر مصون باقی ماند. مصون و محفوظ به دلیل اینكه دربهای ورودی با دقت پوشانیده شده بودند، و نیز به خاطر ترسی كه وجود داشت. ترس از این كه به اعتقاد مصریان مقبره‎های پادشاهان توسط ارواح محافظت و نگهبانی می‎شدند، كه هر متجاوزی را كه به داخل هرم نفوذ می‎كرد، به قتل می‎رسانیدند. چه كسی نخستین بار به درون هرم خئوپس راه یافت؟به این ترتیب بود كه قبر دزدها ابتدا قرنها پس از ساختن اهرام به سراغ آنها آمدند. مأموران خلیفه عباسی و پسر هارون‎الرشید (كه از 813 تا 833 میلادی خلافت می‎كرد)، نخستین كسی بود كه به درون هرم خئوپس رفت. او دستور داد تونلی تا اطاق شاه‎نشین (آرامگاه اصلی- م) حفر كنند، به این امید كه در آنجا، بمانند تمام آرامگاه‎های شاهان دیگر. گنجهای بزرگ و ثروت زیادی پیدا كند . اما او هیچ چیز نیافت- هیچ‎چیز مگر لایه‎ای از فضله و مدفوع موشهای صحرایی بر روی دیوارها و كف آرامگاه به ضخامت 28 سانتیمتر كه در آنجا لانه كرده بودند. به این ترتیب جویندگان گنج و قبر دزدها علاقه و توجه خود به هرم خئوپس را از دست دادند. برای دزدان دیگر این طور نبود: هنگامی كه قسمتی از قاهره در سال 1168 میلادی (سال 547 هجری شمسی-م)، توسط اعراب به آتش كشیده و بطور كامل منهدم شد تا به دست جنگجویان صلیبی نیفتد، مصریان به هنگام بازسازی شهر خود، صفحات سنگ آهكی سفید و براق و صیقلی پوشش فوقانی هرم را كنده و به زیر كشیدند و از آنها برای ساختن خانه‎های نو استفاده كردند. امروزه هنوز هم این صفحات سنگی را می‎توان در بسیاری از مساجد شهر قدیمی پیدا كرد. آنچه كه از هرم باقی ماند، فقط هسته میانی هرم به شكل پلكانی بود- كه جهانگردان امروزه هنوز هم آن را به همان شكل و شمایل با دیده اعجاب و تحسین می‎نگرند. سنگ یكپارچه نوك هرم، «پیرامیدون» و همچنین سنگهای طبقات فوقانی هرم نیز قربانی این سنگ دزدیها شد. به همین دلیل امروزه این هرم دیگر 6/144 متر ارتفاع ندارد بلكه ارتفاع آن فقط 20/137 متر است. نوك هرم امروزه مربعی به ضلع 10 متر است. در سال 1842 میلادی (1221 هجری شمسی- م) بر این سكو جشن عجیبی برپا گردید: پادشاه وقت آلمان «فردریك ویلهلم چهارم» كه عاشق هنر بود، یك هیئت اكتشافی را به رهبری باستان‎شناسی به نام «ریچارد لپیوس» به دره نیل فرستاده بود تا كارهای هنری عتیقه و قدیمی مصری و دیگر اشیای هنری ساخته شده را برای موزه تاریخ مصر كه طرح ساخت و گشایش آن در برلین در حال اجرا بود، جمع‎آوری و فراهم كند. (این موزه در سال 1855 میلادی افتتاح شد.)چرا پرچم پروس برفراز هرم به اهتزاز درآمد؟در پانزدهم اكتبر (23 مهرماه-م) روز تولد شاه پروس، لپسیوس با تنی چند از اهالی صحرانشین از هرم بالا رفت و بر بالاترین قسمت آن پرچم عقابدار پروس را برافراشت. این دانشمند بعداً نوشت «ما پرچم را به اهتزاز درآوردیم و سپس با سه بار فریاد «زنده باد امپراتور» به آن احترام گذاشتیم.»«لپسیوس» كریسمس سال 1842 را نیز به طریق ویژه‎ای سپری كرد: در شب مقدس (شب تولد حضرت عیسی مسیح (ع)- م)، او بر بالاترین سكوی هرم آتشی بزرگ برای كریسمس برپا كرد، و در اطاق شاه‎نشین هرم یك اصله درخت خرمای جوان در تابوت سنگی خئوپس كاشت و آن را با هدایای كوچكی برای همكارانش زینت داد. اگرچه این مراسم جشن و سرور امروزه در نظر ما غریب و حتی تا حدودی مسخره می‎آید- ولی به هر حال این جشنها موفقیت چشمگیری به دنبال داشتند: هنگامی كه روزنامه‎ها اخبار مربوط به اهتزاز پرچم بر فراز هرم چهار هزار ساله را منتشر كردند، علاقه و اشتیاق به آثار بزرگ عهد باستان- كه تا آن زمان تنها مورد توجه و علاقه نخبگان روحی این آثار بود- در اذهان عموم ایجاد گردید. با اجرای جشنهای روستای گیزه، عجایب هفتگانه جهان دوباره برای آلمان كشف گردید. اسرار اهرام بزرگ در سال 1985 دو آرشیتكت فرانسوی بعد از چند روز سفر دریایی برای گردشی و بازدید از اهرام بزرگ خئوپس در جیزه پا به خاك مصر گذاشتند. آن دو بعد از بازدید از آن بنای عظیم به مسائل متعددی برخوردند كه به نظرشان مفهوم و معنی نداشت. برای مثال تعداد زیادی از قالبهای سنگی در عوض شكل معمولی و رایج، بطور عمودی روی هم گذاشته شده بودند. ادامه خواندن مقاله عجايب هفتگانه

نوشته مقاله عجايب هفتگانه اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.