nx دارای 17 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
انتظار موعود
مقدمهشاید همه ی ما بیش و كم از انتظار، طعمی تلخ و مفهومی دردآور و خاطره ای نخواستنی به یاد داریم. نگاه كردن دائمی به ساعت، قدم زدن و گز كردن عرض كوچه، دیده دوختن به راه و آخر هم خستگی و درماندگی و بازگشت ; از انتظار برخی حوادث یا افراد، بیشتر خمودی و ركود به یاد داریم تا نشاط و تحرك. بیشتر سرگردانی و بی هدفی می شناسیم تا روشنایی و آرمان گرایی. اما در این مقال می خواهم برایت چشم انداز انتظاری را ترسیم كنم؛ سازنده، سیال، محرك. این انتظار شانه به شانه ی امیدواری است، تا اینكه آلوده به یاس باشد. نقطه ی پایانش روشن و آشكار چون روز است تا اینكه گمراه كننده و حیرت زا باشد. تداوم دارد، حركتی رو به پیش است، تا اینكه منقطع و بریده باشد و هرگز به بازگشت ختم نمی شود. خاطره ی این انتظار، نه به خاطر رنج های لحظه به لحظه و دردهای دائمیش بلكه به خاطر مقصد و نتیجه و پایان شیرینش، به شیرینی رؤیاست.بله، درست است كه صبر تلخی دارد، اما وقتی بر و ثمری دلكش و جانبخش در پی اش باشد، آن وقت تحمل كردنی خواهد بود.
اهمیت دین در قبولی عملاساساً رفتارهای نیك و بد آدمی آنجا معنا پیدا می كنند كه نزد خدای متعال محبوب باشند. نیكی های اخلاقی و رفتاری اگرچه به حكم عقل و نزد پیروان ادیان مختلف پسندیده و مدح شده است و گاه می تواند آثار دنیوی و بعضاً اخروی به جای بگذارد، ولی اعطای پاداش در قبال آن، بر طبق قاعده، بسته به پذیرفته شدنش در پیشگاه خدای متعال می باشد. قبولی عمل، شرایطی دارد كه بخش عمده ی آن به خود فرد باز می گردد و مجموعه ی آنها را می توان تحت عنوان «دین» قرار داد. دارا بودن این حقیقت، بسیار مهم و حیاتی است. به این خاطر كه فرموده ی امیرالمومنین (ع):
; لان السیئه فیه تغفر و الحسنه فی غیره لا تقبلبه این خاطر كه گناهی ]اگر[ در ]فضای[ دین صورت گیرد (شخص دیندار مرتكب شود) بخشوده می گردد و حسنه در غیر ]دارا بودن[ آن پذیرفته نمی شود.فرد دیندار، اگر هم گناهی كند، می تواند با توبه و انابه و توسل به جبران مافات بپردازد و نافرمانی خود را در معرض عفو پروردگار قرار دهد. اما فردی كه دین ندارد هرچه سعی و تكاپو كند حتی اگر اهل خیر و نیكی و حسن هم باشد، به دلیل اینكه پایه ای بی مایه دارد و لازمه ی اصلی پذیرش عملش را همراه نكرده، از قبولی نیكوئیش محروم می شود و قاعدتاً پاداشی درنخواهد یافت و دست خالی خواهد ماند.
اركان و قائمه های دین در بیان صاحب آناما اگر بخواهیم اجزا و چارچوب های این دین را بشناسیم و از لوازم آن آگهی یابیم راهی نیست جز رجوع به صاحبان آن.ابوبصیر از مام صادق (ع) نقل می كند كه ایشان روزی فرمودند:آیا شما را خبر دهم به آنچه خدای عز و جل هیچ عمل را از بندگان جز به سبب آن نمی پذیرد؟عرضه داشتم: آری! فرمودند:
شهاده ان اله الا الله و ان محمدا عبده ]و رسوله[ و الاقرار بما امر الله والولایه لنا و البرائه من اعدائنا – یعنی الائمه خاصه – و التسلیم لهم والورع و الاجتهاد و الطمانینه و الانتظار للقائم.گواهی به اینكه پروردگار یكتاست و حضرت محمد «صلی الله علیه و آله» بنده و ]فرستاده ی[ اوست و اقرار به آنچه خدا دستور فرموده و ولایت ما و بیزاری جستن از دشمنان ما – منظور خصوص ]دشمنان[ ائمه است و تسلیم شدن به ایشان و پاكدامنی و كوشش ]در راه عمل به شرع[ و طمأنینه و در انتظار قائم بودن.انتظار به عنوان یك اعتقاد ، واجب است
در این روایت شریف، پایه های اعتقادی و اخلاقی دین مورد ذكر قرار گرفته و از این جمله به «الانتظار للقائم» چشم به راهی قائم اهل بین علیهم السلام تصریح شده است. بدون انتظار امام عصر (ع) دین آدمی ناقص است و قبولی عمل او مورد تردید جدی خواهد بود. چرا كه موقعی استحقاق پذیرفته شدن عمل در انسان ایجاد می شود و به تبع آن هنگامی پاداش اعمالش را از بارگاه الهی دریافت می دارد، كه دینی در میان باشد و دین بی انتظار خالی از معناست. همین است كه وجوب انتظار، در كلام ائمه مورد تأكید قرار گرفته و به تعبیر امام جواد (ع):
; انتظار او (امام عصر (ع)) در ]عصر[ غیبتش واجب است.تعبیر وجوب، ضرورت حال انتظار – كه خود از پایه ها و قائمه های دینداری است – را می رساند. كسی كه در پی عبادت خداست، نباید از این عبادت واجب سرباز زند. چرا كه بندگی خدا و دینداری، بی تحقق این مهم امكان پذیر نیست.
سؤالی كه در این میان به ذهن خطور می كند آن است كه: با وجود اینكه انتظار، یك حالت اختیاری نیست، چگونه می تواند واجب شمرده شود و دارا بودن آن به اهل ایمان امر گردد؟ درست است كه منتظر بودن و ایجاد این حالت، كاملاً غیر اختیاری است. اما با توجه به این نكته ضروری است كه زمینه ها و مقدماتی برای آن وجود دارد كه به دست آوردن و تهیه هر یك از آنها كاملاً به اختیار انسان باز می گردد. اگر كسی طالب این حالت غیراختیاری باشد، باید زمینه ها و بسترهای آن را كه به اختیار او بازمی گردند فراهم نماید و به این ترتیب خود به خود حالت انتظار را در درون خود بیابد. بر این اساس و با تحلیل حالاتی كه به انتظار ختم می شوند می توان سه مقدمه و زمینه را در ایجاد این حالت معرفی كرد.
مبادی و مقدمات انتظار1) یقین به وقوع: وقتی اتفاقی می خواهد رخ دهد و ما منتظر تحقق آن هستیم، اولین عاملی كه ما را منتظر و چشم به راه می كند و به این انتظار ما جدیت می بخشد آن است كه تحقق آن امر را یقینی و حتمی بدانیم. اگر ذره ای تردید و دودلی داشته باشیم كه نكند آن واقعه رخ ندهد و كسی كه منتظرش هستیم نیاید، انتظار ما ضعیف و بی رمق خواهد شد. اما از آن سو هرچه یقینمان بالاتر رود و اطمینان به وقوع آن رخداد در ما بالاتر باشد، انتظاری جاندارتر خواهیم داشت.
2) نزدیك دانستن تحقق یك واقعه: اگر یقین به رخ دادن یك امر در ما وجود داشته باشد، اما تحقق آن را در دور دست بدانیم و آن را به آینده ای نامعلوم موكول كنیم، مسلماً انتظارمان قوتی نخواهد داشت. هرچه به وقوع پیوستن یك اتفاق برای ما بعیدتر و دست نیافتنی تر باشد، انتظارمان نسبت به آن سست خواهد بود و هرچه اتفاق افتادن آن را نزدیك تر بدانیم، حالت انتظار، قوت بیشتری خواهد یافت.
3) محبت به واقعه و شاخصه های آن: مسلم است كه وقتی اتفاقی را دوست بداریم و مطلوب بشناسیم تحقق آن برایمان خواستنی تر خواهد بود. ذوق و شوق آن را بسیار داریم و برای آن ساعت و لحظه شماری می كنیم. چه بسا دانستن اینكه اتفاق سوئی برایمان خواهد افتاد اولاً دلمان می خواهد كه آن امر دیرتر اتفاق بیفتد یا اصلاً واقع نشود و ثانیاً دوست نمی داریم منتظرش بمانیم؛ بلكه خوش داریم از آن بگریزیم و با آن مواجه نشویم.
یكی از شاخصه های هر واقعه، می تواند فردی باشد كه در پی آن می آید. اگر خبر آمدن كسی به ما برسد هرچقدر او را دوست داشته باشیم، از آمدنش خشنود خواهیم شد. در این میان اگر میان ما و او دوری حاكم باشد و از او مهجور باشیم، بیشتر انتظارش را می كشیم و به دیدارش مشتاق تریم. یقین به آمدن او و محبت به او و شرایط بعد از آمدنش ما را پرشوق تر و انتظارمان را شدیدتر خواهد شد.اگر این سه مقدمه‌ی اساسی در كسی برقرار باشد، دیگر نیازی به امر آن فرد به انتظار نیست، چرا كه او با دانستن این سه شرط، قهراً انتظاری سوزان خواهد كشید و با بالا رفتن هر یك از اینها، این سوز در او شعله ور تر خواهد بود.در باره‌ی انتظار ظهور امام عصر (ع) نیز مطلب از این قرار است اگر این مقدمات در قلب كسی كه خود را منتظر می خواند شكل گرفته باشد یقیناً چشم به راهی او واقعی خواهد بود و هیچ نیازی به دعوت او به این حالت نیست.
توضیحاتی بیشتر پیرامون مقدمات انتظاراولاً وقتی فرد در ظهور آن بزرگوار ذره ای تردید نداشته باشد و وقوع آن را قطعی و حتمی بداند، انتظارش را استحكام بخشیده است. اگر خدای نكرده اعتقاد به ظهور، در فردی سست و ضعیف باشد به همان نسبت، انتظاری سست پایه تر خواهد داشت. تا جایی كه ممكن است هیچ حسی از دیده به راهی در درون خود نداشته باشد و احتمال دارایی این حالت در او به صفر برسد.این اعتقاد، در رابطه‌ی مستقیم با وعده هایی است كه قرآن كریم و روایات در باره ی ظهور امام عصر (ع) مطرح شده است. هرقدر این اعتقاد قلبی راسخ تر و عمیق تر باشد، یقین به آن وعده – كه همان تحقق ظهور است – كامل تر و ژرف تر خواهد بود.
ادامه خواندن تحقيق در مورد انتظار موعود
نوشته تحقيق در مورد انتظار موعود اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.