nx دارای 38 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
پاتوبیولوژی و پاتوفیزیولوژی روتاویروس
1-1 لزیون های پاتولوژیك ایجاد شده توسط عفونت روتاویروسیبه طور كلی روتاویروس تمایل بافتی (tissue tropism) بسیار محدودی دارد و در بیشتر موارد فقط بافت اپیتلیوم پرز (villus) روده كوچك را عفونی میكند. به علاوه به نظر می رسد كه عفونت روتاویروسی به طور كلی گونه های جوان محدود شود تغییرات هیستو پاتولوژیك روده كوچك لزیون های پاتولوژیك توسط عفونت های روتاویروسی القا می شود.در اغلب موارد مطالعات بر روی حیوانات عفونی شده به صورت آزمایشی و طبیعی صورت گرفته و بر روی لزیون های روده ای ایجاد شده بر اثر روتاویروس در انسان محدود می شود.اما به طور كلی تغییرات ایجاد شده در انسان با شبیه به گونه های حیوانی است كه همه شامل از دست دادن میكروویلی ها (microvilli) و متورم شدن (swelling) ER می باشد. بیشتر نمونه های انسانی از قسمت ابتدایی (proximal) روده كوچك بدست می آید.
2-1 تغییرات ایجاد شده در روده به دنبال عفونت روتاویروسی به طور كلی در ابتدا رشد ویلی ها متوقف شده و به صورت كوتاه درمی آیند به علاوه انترولیت های (Entrocytes) در نوك بافت اپیتلیوم پرز (پیلوس) به صورت نامنظم شده و واكوئول دار می شوند و برخی از این سلولها جدا می شوند.لایه بافت همبندی غشاء مخاطی (Lamina propria) در سلولهای شبه رتیكولوم (reticulum-Like cells) افزایش پیدا می كند.تغییرات در ظرف 24 ساعت از عفونت در زمانیكه سلول آغاز می شود ایجاد شده و اینگونه به نظر می رسد كه عفونت از قسمت ابتدایی (proximal) روده كوچك شروع شده و به سرعت به قسمت انتهایی (distal) پیشرفت می كند.در سال 1981 Carpio گزارش كرد كه عفونت تغییرات مشخص تری را در قسمت Jejunum نسبت به ileum القا می كند. این تغییرات شامل آتروفی ویلوس (villus atrophy) و كاهش نسبت ویلوس به كریپت (reduced villus/ crypt ratios) و پهن شدن مركزی سلولهای اپیتلیال (focal flattening of epithelial cells) می باشد. سویه های ایجاد كننده بیماری با شدت كم تغییرات هیستولوژیك كمی را نشان می دهد. به علاوه در بررسی های انجام شده در سال 1984 توسط Torres Media نشان داده شده كه عفونت منجر به از دست دادن Mcell میكروویلی می شود. در صورتیكه رپیلیكاز درون این سلولها انجام نمی شود. محل همانند سازی ویروس با استفاده از میكروسكوپ الكترونی ایمونوفلورسانس و آزمایشات كشت سلول در نوك اپیتلیوم ویروس شناسایی شد كه درست با محل ایجاد تغییرات غیرطبیعی (abnormality) هیستولوژیك منطبق می باشد. در یك مطالعه انجام شده در سال 1979 توسط Mebus كه با روشهای تشخیصی كشت بافت انجام شد ویروس عفونی در یك تیتر پایین از ندول های لنف در قسمت مرانتریك (mesentric lymph nodes) و شش (lung) جدا شد.
2- پاتوفیزیولوژی عفونت روتاویروسی1-2 مكانیسم اسهالطی بررسی های انجام شده در سال 1977 توسط Davidson و همكارانش مشخص شد كه جریان های یونی شبكه ای (net ion fluxe) در نمونه های آزمایشی تغییر نمی یابد اما جذب سدیم به واسطه گلوكز (glucose mediated sodium absorption) كم می باشد. به علاوه اپیتلیوم عفونی شده با روتاویروس ترشح Cl- تغییر در پاسخ به تئوفیلین (theophylline) ندارد و سطوح AMP حلقوی (cyclic AMP levels) تغییر نمی كند. فعالیت تیمیدین كنیاز (thymidine kinase) افزایش یافته در حایكه فعالیت سوكراز لاكتاز و آلكالین فسفاتاز كاهش می یابد.جذب Na+ آب 3 ارتومتیل گلوكز (3-O-Methylglucose) در بیماری كاهش می یابد. و طی بررسی های انجام شده در سال 1981 توسط HyAMS و همكارانش مشخص شد كه جذب ناقص لاكتوز در طی عفونت در انسان نیز دیده می شود. به طور كلی لاكتاز و سوكراز روده ای به نسبت كمتری از Na+ – K+ Atpase كاهش می یابد. همزمان با این تغییرات هیتولوژیك در روده gap اسموتیك مدفوعی و غلظت لاكتوز مدفوعی افزایش می یابد. به علاوه تخریب سولهای نازك ویلوس بالغ منجر به جذب ناقص (Malabsorption) كربوهیدرات شده و اسهال اسموتیك ایجاد می شود.2-2 تغییر در جذب ماكرومولكولها از بین سطح موكوزال روده در طی عفونتبه طور كلی به نظر می رسد كه عفونت روتاویروس نفوذپذیری روده را نسبت به مولكولهای مختلف تغییر می دهد. عفونت توانایی روده را نسبت به جذب مولكولهای پلی اتیلن گلیكول (PEGs) با وزن های مولكولی مختلف (1250 – 282) و D-xylose كاهش می دهد. به علاوه بر نفوذپذیری روده ای نسبت به لاكتور و لاكتولوز افزایش یافته در حالیكه جذب L – رامنوز كاهش می یابد.جذب HRP نیز در طی عفونت افزایش یافته كه تحت تاثیر وجود یا عدم وجود فلور روده ای می باشد.
واكسن های روتاویروسی1-1 نسل ااول واكسن های روتاویروسیاولین سری واكنش های روتاویروسی ایجاد شده واكسن های مونووالانت زنده تضعیف شده از روتاویروسی حیوانی با مصرف خوراكی بود. 3 واكسن مونووالانت كاندید شده از روتاویروسهای حیوانی RIT 4237 و ویروس گاوی سروتایپ G6P6G6 RRV MMU 18006 ویروس میمون رزوس سروتایپ G3P5G3 و WC3 ویروس گاوی سروتایپ G6P7G6 بود كه در برنامه واكسیناسیون رد شد. كه بر اساس یافته های Jennerian بود (50 و 53) .واكسن RIT 4237 10 سال بعد از اینكه روتاویروس به عنوان اصلی ترین عامل ایجاد كننده گاسترانتریت حاد شناسایی شده در سال 1983 توسط Vesikari و همكارانش گزارش شد. از این 3 واكسن كاندید شده تنها واكسن MMU 18006 رزوس، تیپ Vpv موجود در سویه های انسانی روتاویروسی را نشان می دهد. واكسن های مونووالانت شامل VPV هترولوگوس ، ایمنی protective هتروتایپیك را ایجاد می كند كه بر علیه بیماری القا شده با سروتایپ های VPV متفاوت با سروتایپ واكسن است. (100)این واكسن ها ایمن و ایمونولوژیك می باشند اما نمی توانند ایمنی هتروتایپیك ذاتی را به طور پیوسته بعد از واكسیناسیون القا كنند. (50)بیشترین اثر MMU 18006 در برنامه واكسیناسیون و نزولا مشاهده شد به طوریكه سویه روتاویروس در گردش در این كشور G3 بود كه همان سروتایپ استفاده شده در واكسن بود، بر اساس این مشاهده پیشنهاد شد كه ایمنی اختصاصی سروتایپ بر علیه هر كدام از سویه های مه ماز نظر اپیدمیولوژی در یك منطقه برای حداكثر piotection ضروری است. (53)واكسن دیگر مورد استفاده، واكسنی به نام LLR یا Lamb stroin vaccin می باشد. (99 و 50) كه اخیرا جهت استفاده به كشور چین مورد تایید قرار گرفته است. اما استفاده روتین از این واكسن در سیستم ایمنی سازی كودكان انجام نشده است. (99)
2- نسل دوم واكسن های روتاویروسینسل دوم واكسن های روتاویروسی ، واكسن های روتاویروسی reassortant حیوانی – انسانی زنده و واكسن های روتاویروسی انسان است. (100) كه عبارتند از: Rhesus RRV ×HRV VPV(G4, G2 , G1) (ST3×RRV(G4) – DS1×RRV(G2) – D ×RRV(G1) و Bovine UK×HRV VPV(G1-G4) و W179-9(G1) است.كه هدف از این تغییرات توسعه واكسن زنده مالتی والانت شامل ویروسهایی همراه با ویژگی VPV برای هر 4 سروتایپ رایج است. (100) كه در این روش از یك روتاویروس حیوانی به عنوان یك فنوتایپ تضعیف شده برای تولید واكسن reassortant كاندید شده كه مشتق از 10 ژن از روتاویروس حیوانی و 1 ژن از روتاویروس انسانی است كه این ژن آخری ژروتئین خنثی كننده Vpv راكد می كند كه بر اساس سروتایپ های G رایج و معمول از نظر ایپدمولوژی می باشد. (50 و 100 و 53)واكسن های reassortant Rhesus-human روتاویروسی توسط كشت های سلولی coinfecting با RRV سویه MMU18006 (سروتایپ G3 و سویه های D روتاویروس انسانی (سروتایپ G1) ، DS-1 (سروتایپ G2) و ST3 (سروتایپ G4) تولید شد (53 و 100) به این ترتیب سویه های reassortant حاصل شامل D×RRV و DS-1×RRV و ST3×RRV است كه هر كدام از آنها ژن VPV را از HRV (با سروتیپ های مختلف 4 و 2 و 1) و 10 ژن دیگر را از RRV دریافت كرده اند (53 و 100).این واكسن RRV-TV در آمریكا تهیه شده و در اوت 1997 مورد تایید قرار گرفت. (99)در جمعیت های گوناگون در قسمت های مختلف جهان بررسی شده است. مشاهده شده كه ایمن ایمونولوژیك و با خاصیت عمل بسیار بالا بر علیه اسهال های ناشی از روتاویروسی است. (50 و 53)تتراوالانت RRV-TV با مقدار PFU104 از هر 4 ویروس آزمایش شده و در دوز PFU105 كامل شد در واقع دوز تایید شده برای واكسن (PFU105 ×4) بود. (53)كه اغل به صورت خوراكی در 3 دوز جدا از اهم در فاصله حداقل كمتر از 3 هفته (53) در 2 و 4 و 6 ماهگی تجویز شد (99).بررسی های انجام شده نشان دهنده كارآمد بودن این واكسن در 50 تا 60% از كل موارد اسهال های روتاویروسی و 70 تا 90% از بیماریهای شدید روتاویروسی (اسهال منجر به بستری شدن) بود. اما در سال 1999 مشخص شد كه استفاده از این واكسن در كودكان می تواند منجر به ایجاد intussuception (افتادگی و یا كلاپس بخشی از روده به درون مجرای روده) شود كه باعث انسداد در روده می شود. در كارگاه آموزشی كه در پنجم تا هفتم سپتامبر سال 2001 در ویرجینیای آمریكا برگزار گردید میزان ریسك این عارضه پس از واكسیناسیون یك مورد به ازای هر 10000 نفر فرد واكسینه شده اعلام گردید. (99)به علت اینكه واكسن WC3 در القا آنتی بادی بر علیه سروتایپ 1 كارآمد تبود نوع reassortant انسانی – گاوی WC3 (سویه W179-9) تهیه شد (100) كه واكسن reassortant تتراوالانت WC3 می باشد كه ژن كد كننده VPV را از 3 سروتایپ اصلی روتاویروس (G1-G2-G3) (53 و 50) و G6 را از همان WC3 می گیرد (100) به علاوه W179-7 یك reassortant VP4 انسانی با خصوصیت P[n] است. (53) در یك دوره درمان موثر در 3 دوز از این واكسن protection بر علیه همه اسهال های روتاویروسی 67% و بر علیه اسهال های شدید (منجر به بستری شدن) 69% بود. (53)
3- نسل سوم واكسن های روتاویروسیاین واكسن های از سویه های انسانی زنده تضعیف شده تشكیل شده اند كه شامل (G1)M37 و (G3)RV3 و (G1)cold adapted virus می باشد. (50 و 100)در آغاز به دلیل سخت كشت بودن سویه های انسانی و در نظر گرفتن این نكته كه ویروسهای انسانی ممكن است به اندازه كافی تضعیف نشده باشد این نوع واكسن ها بررسی شد. اما در نهایت نتایج آزمایشات ایمنی immunogenicity از اولین واكنس انسانی كاندید شد (M37) در سال 1990 توسط Flores و همكارانش منتشر شد. این ویروس از نوزاد بدون علامت (asymptomatic) در ونزوئلا گرفته شد و در سلولهای كلیه میمون (Monkey kidney cells) رشد كرد.M37 ویژگی VP7 با سروتایپ 1 روتاویروس انسانی همراه با ویژگی Vp4 سویه های دیگری از تیپ های 2 و 3 و 4 و 1 داراست و به علت اینكه از یك نوزاد بدون علامت گرفته شود بود تصور بر این بود كه به صورت طبیعی تضعیف شده می باشد. زمانیكه با دوز PFU104 در هفته های 10-12 به كودكان بزرگتر تجویز شد در 20% از كودكان ایمن شده (reactogenicity) تب پایین دیده ولی این اثر جانبی قابل چشم پوشی بود در 64% از كودكان پاسخ آنتی بادی خنثی كننده نسبت به M31 دیده شد. (100)ولیكن طی یك دوره تجویز در كشور فنلاند در دوز PFU105 یا 104 هیچ تاثیری مشاهده نشد . (100)4-1- نسل بعدی (آینده) واكسن های روتاویروسیاین واكسن ها بر پایه توسعه بیولوژی مولكولی استوار است. واكسن های ساب یونیت در مقایسه با واكسن های ویروس زنده تضعیف شده دارای مزایای زیر می باشد: 1- ایمن تر بودن بخصوص برای افراد 1- ایمن تر بودن بخصوص برای افراد immuno compromised (با نقص سیستم ایمنی)2- كاهش قیمت برای تولید كنندگان3- ثبات و پایداری بیشتر در طی انتقال4- حذف مداخله با دیگر واكسن ها یا ارگانیسم های انتریكانواعی از واكسن های ساب یونیت بالقوه جدول زیر آمده است:1- پروتئین هایی از كپسیدهای ویروسی . ویروس تخلیص شده2- پروتئین های سنتز شده از ژنهای كلون شد A . پروتئین های تخلیص شده از وكتورهای بیانی پروكاریوتیكB . پروتئین های تخلیص شده از وكتورهای بیانی یوكاریوتیكC . پروتئین های تولید شده در مجرای gastrointenstianl توسط وكتورهای ویروسی یا باكتریهای زنده3- ذرات شبه ویروسی (virus like particles) تولید شده از (co-expression) بیان با هم از ژنهای كلون شده.4- پپتیدهای سنتیك5- واكسن های اسدی نوكلئیك
پروتئین های گروه A روتاویروسیپروتئین های ساختمانیVP1 : بزرگترین پلی پپتید روتاویروسی است كه به عنوان RNApol عمل می كند (Cohen, 1977, Hruska, etal 1978) پلی مرازها با شوك حرارتی یا غلظت های پایین از عوامل شلات كننده مانند EDTA فعال می شوند به طوریكه پوسته خارجی روتاویروس را حل می كنند و ویروس های تك پوسته ای single shell را ایجاد می كنند (Cohen etal 1979) در حضور CaCl2 (M5/0) پروتئین داخلی VP6 از ذرات single-shell جدا شد و باعث رها شدن core ویروسی شده كه در نتیجه منجر به عدم فعالیت ترانس كریپتاز می شود. (Sandino 1986).پلی مراز سنتز ssRNA به صورت dsRNA template را تنها از یك پلاریته صورت می دهد. (Bernstein and Hruska 1981, Patton 1989) ssRNA مثبت به عنوان templet در replication استفاده می شود.وجود یونهای فلزی 2 ظرفیتی مانند Mg2+ برای فعالیت پلی مراز هم در ترانس كریپشن و هم در ریپلیكشن ضروری است. (Cohen, 1977: Cohen 1994)توالی حفاظت شده ای از پروتئین های متصل شونده به GTP در ژل VP1 وجود دارد اما هیچ فعالیت گوانیلیل ترانسفرازی در ارتباط با پروتئین VP1 دیده نشده است.VP1 به عنوان RNA پلی مراز وابسته به RNA محسوب می شود. (Fukuhara and coworkers 1988) اما فعالیت رپلیكازی VP1 به وجود ساختار core از پروتئین VP2 نیاز دارد. (Patton 1996)پروتئین VP1 ممكن است به انتهای آمین VP2 (25-1a) به صورت متوقت شود.سیگنال cis-aeting لازم برای replication 26 نوكلئو تلاآفری از انتهای 3 templet RNA می باشد. (Cohen et al 1994).
ادامه خواندن مقاله پاتوبيولوژي و پاتوفيزيولوژي روتاويروس
نوشته مقاله پاتوبيولوژي و پاتوفيزيولوژي روتاويروس اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.