nx دارای 201 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
خلیج فارس و دریای عمان(موقعیت جغرافیایی و شرایط زیست) خلیج فارس دریای حاشیه ای (Marginal sea) و نیمه بسته ای (semi-enclosed) است كه در اثر تأثیر متقابل قاره آفریقا و اروپا-آسیا در طول ادوار گذشته زمین شناسی ایجاد شده است و مساحت آن حدود 24000 كیلومتر مربع می باشد. طول سواحل شمالی خلیج فارس و دریای عمان در حدود 2500 كیلومتر می باشد. عرض خلیج فارس 300-200 كیلومتر با عمق متوسط 35-30 متر است. عمیق ترین قسمت دریای عمان حدود 3650 متر و خلیج فارس در سمت تنگه هرمز 90 متر می باشد. خلیج فارس در محدوده عرض های مناطق گرمسیری كره زمین و بین عرضهای 25 تا 30 درجه شمالی قرار گرفته و به همین جهت آب و هوای غالب آن گرم و مرطوب است.به طوریكه حداكثر به 45 درجه سانتی گراد می رسد. این امر باعث شده تا میزان تبخیر سالانه به حدود 2000 میلیمتر بالغ شده و موجب افزایش شوری آب دریا شود. به همین خاطر میزان شوری سالانه آن حدود 40 در هزار است كه در مناطق كم عمق به مراتب بیشتر می باشد.زمان ماندگاری آب در خلیج فارس به علت نیمه بسته بودن آن، بین 3 تا 5 سال برآورد شده كه مدت زمان زیادی است به همین خاطر بروز هرگونه آلودگی تا مدت مدید در آن باقی مانده و می تواند موجب افزایش آلودگی همه جانبه در آن شود.
نقشه خلیج فارس و دریای عمان
بررسی سواحل و آبهای ساحلی خلیج فارس و دریای عماندر منطقه دریای خلیج فارس و دریای عمان تنوع اكولوژیك خاصی به چشم می خورد به شكلی كه باعث به وجود آمدن انواع چشم اندازهای طبیعی در طول سواحل و مناطق كم عمق ساحلی شده، كه می توان آنها را به نواحی حساس ساحلی به اشكال زیر تقسیم و مورد بحث قرار داد:
1)جنگل های مانگروجنگل های مانگرو گیاهی غلب مرداب های گرمسیری را در اراضی بین جزر و مدی تشكیل می‌دهند. در سواحل جنوبی كشورمان 2 گونه با نامهای حرا (Avicennia marina) و چندل (Rhizophora mucronata) وجود دارند كه با مساحتی بالغ بر 16000 هكتار در ناحیه لیتورال گسترش یافته اند. سیستم ریشه ای خاص آنها موجب تثبیت ذرات در رسوبات بستر شده و تجمع مواد آلی در بین رسوبات را باعث می‌گردد.جنگل های مانگرو بخوبی می توانند شوری آب دریا را تحمل كرده و توسط ساختار فیزیولوژیك خاص خویش شوری بیش از حد را دفع نمایند.
آبسنگهای مرجانیاكوسیستم های مرجانی، مانند جنگلهای مانكرو به علت فراوانی پلانكتونهای گیاهی و جانوری محل طبیعی با ارزشی برای تولید مثل و رشد گونه های زیادی از آبزیان است. بر اساس مطالعات انجام شده 40 گونه مرجان از خلیج فارس گزارش شده كه همگی در اطراف جزایر استان هرمزگان و نواحی ساحلی استان بوشهر و بند چابهار می باشند. وجود منطقه های مرجانی وسیع در اطراف جزایر باعث رونق صیادی گردیده است.
3)سواحل شنی و ماسه ایاین نوع از سواحل چنانچه از شیب مناسب برخوردار بوده و امنیت مناسب داشته باشند، برای تخم گذاری لاك پشتان دریایی بسیار با اهمیت هستند.با توجه به شواهد امر اكثر جمعیت 6 میلیونی ساكن در سواحل خلیج فارس و دریای عمان در طول سواحل خلیج فارس و دریای عمان در طول سواحل شنی ساكن شده‌اند و بیشترین اثرات مخرب را بر این نوع اكوسیستم در خلیج فارس و دریای عمان به وجود آورده اند.در سواحل شنی و ماسه ای معمولاً در تمام فصول می توان انواع پرندگان دریایی را مشاهده نمود. وجود شن های سفید در برخی سواحل شنی چشم اندازه های خاصی را بوجود آورده كه از قابلیت تفرجی بالایی برخوردار می باشند(همانند سواحل كیش، چابهار، هنگام و بندر لنگه).
4)پهنه های گلی جزر و مداین نوع از سواحل كه در دلتای برخی از رودخانه های جنوبی كشور نیز وجود دارند به واسطه تأثیرپذیری از محصولات رسوب یافته رودخانه ها، مناطق غنی از مواد مغذی می باشند، لذا معمولاً از پوشش گیاهی مطلوب و جمعیت بالای كفزیان برخوردارند.
5-سواحل شنی و صخره ای (بررسی ذخایر و تنوع زیستی آبزیان) – پستانداران دریایی و لاك پشت های دریایی كه هر دو از گونه های تحت حفاظت جهانی بشمار می آیند.-گیاهان دریایی كه از میان 150 گونه جلبك شناسایی شده، 27گونه آنها مصارف اقتصادی دارند. چندین گونه نیز خوراكی بوده كه در حال حاضر هیچ استفاده اقتصادی از آنها صورت نمی گیرد.بنتوزها:كفزیان كه در اطراف جزایر موجانی سدفهای مروارید ساز فروان وجود دارند.این موجودات نقش مهمی در حمایت از حیات جمعیت های موجودات مزاحم(Fiulling organisma) دارا می باشند.استان های حاشیه خلیج فارس و دریای عمان عبارتند از:استان هرمزگان، استان خوزستان، استان بوشهر و استان سیستان و بلوچستان.
ماهیان : وجود ذخائر متنوع این گونه آبزیان باعث رونق صنعت صیادی از ایام بسیار گذشته تاكنون در این منطقه شده است . گونه هایی نظیر تن ماهیانه ، شوریده ، حلوا سفید ، سنگسر ، سرخو ، شیرماهی ، قباد ،راشكو ، صافی ،ساردین ، هامور و كفال اكثریت صید صیادان را تشكیل می دهند .
دریای خزر (موقعیت جغرافیایی و شرایط زیست محیطی)دریای خزر با 424200 كیلومتر مربع وسعت(بزرگترین دریاچه جهان) در شمال ایران واقع شده و ارتباط دریایی ایران را با كشورهای اروپایی از طریق آبراهه های روسیه برقرار می كند. بنادر دریایی انزلی و نوشهر، ارتباط دریایی میان ایران و آسیای مركزی را ممكن می سازند. رودهای عمده دریای خزر عبارتند از:قزل اوزن، سفید رود، زنجان چای، اهرچای، شور، شاهرود، قره سو، ارس، چالوس، هراز، تجن، گرگان و اترك. دریای خزر دریایی بسته می باشد و توسط جمهوری آذربایجان، قزاقستان، تركمنستان، روسیه و جمهوری اسلامی ایران محصور شده است كه فعالیت های مختلفی از جمله:استخراج، بهره برداری، اكتشاف و نقل و انتقال نقت و سایر كالاهای صادراتی و وارداتی از طریق آن صورت می گیرد و صنایع و منابع كشاورزی در آن متمركز گشته است. استان های حاشیه دریای خزر عبارتند از:استان گیلان، استان مازندران و استان گلستان.بسته بودن بزرگ ترین دریاچه جهان حساسیت خاصی را برای آن ایجاد كرده است. مضافاً آن كه اگرچه این حوضه آبی در تعریفات جغرافیایی دریاچه نامیده می شود؛ اما به دلیل وسعت و عمق زیاد بی شباهت به دریا نیست. وجود منابع دریایی و انرژی در این دریا و همچنین عدم دسترسی برخی از كشورهای حاشیه این دریا منجر به بهره برداری های مضاعفی از این دریا شده است كه تمامی این موضوعات حساسیت زیست محیطی آن را زیاد كرده است.
نقشه دریای خزر
در دریای خزر 854 گونه جانور و بیش از 500 گونه گیاه زندگی می كنند. در بررسی‌هایی كه صورت گرفته است در این دریا 62 گونه از آغازیان، 543 گونه از بی مهرگان، 79 گونه از مهره داران و 170 گونه از فرم های انگلی جانوری مشاهده شده است.در دریای خزر 75 گونه، 17 زیرگونه از 15 تیره ماهیان زندگی می كنند. گاو ماهیان، شك ماهیان و كپور ماهیان به ترتیب بیشترین گونه ها را در دریای خزر دارند(ماهی سفید، سیم و كیلكا)گرچه در دریای خزر تعداد زیادی از آبزیان زندگی می كنند ولی بسیاری از ماهیان و دیگر آبزیان ویژه دریاهای حقیقی در اینجا وجود ندارند. بعضی از گروه های ماهیان دریاها فقط نمایندگان معدودی در این دریا دارند. یكی از این گونه های معدود سوزن ماهی كاسپین است.در دریای خزر كوسه ماهی ها و ماهیان چهارگوش را نمی توان یافت. بالن ها، دلفین ها و كاشالوت ها در این دریا نیستند. لاك پشت ها و مارهای مناطق حاره نیز در اینجا دیده نمی شوند. در برخی از نقاط زدیك به كرانه ها مارهای آبی شطرنجی زندگی می كنند كه با چابكی ماهیان ریز را شكار می كنند. از پستانداران دریایی فقط فك كاسپین در این دریا زندگی می كند. در دریای خزر مقادیر بسیار زیادی از ماهیان پر بها و لذیذ وجود دارند كه ثروت اساسی و مهم این دریا را تشكیل می دهند. از جمله این ماهیان انواع ماهیان غضروفی خاویاری هستند كه فرآورده پر ارزش خاویار را بدست می‌دهند و ماهیان استخواندار شیلاتی هستند كه دارای گوشت مطبوع و پر بها می باشند. گروه ماهیان خاویاری كه اصطلاحاً به آنها تاس ماهیان گفته می شود عبارتند از:فیل ماهی كه گاه وزتش به یك تن هم می رسد، تاس ماهی كه به آن استروژن گفته می‌شود و در ازای آن به دو متر و وزن آن تا 120 كیلوگرم ممكن است برسد، دراكول یا ماهی اوزون برون(پوزه دراز) با وزنی معادل 4 تا 8 كیلوگرم كه گاه به وزن 32 تا 50 كیلوگرم هم دیده شده است.و از دیگر ماهیان خاویاری ماهی شیپ و ماهی «استرلیاد» را می توان نام برد كه ماهی اخیر در آبهای شیرین ولگا نشو نما می كند.از دیگر ماهیان غیر استخواندار دریای خزر كه جزء ماهیان خاویاری نیست مارماهی كاسپین است كه در گوشت آن چربی زیادی وجود دارد.گروه دیگر از ماهیان دریای خزر ماهیان استخواندار هستند كه مهم ترین بخش صید این دریا را تشكیل می دهند و بیشتر فعالیت صیادان و شیلات بر روی صید این ماهیان قرار دارد این ماهیان با نام های زیر معروف هستند:سفید، كپور، سوف، تلاجی یا كلمه، سیم، شك، ماهی، اردك ماهی، آزاد ماهی، اسلبه، كفال و علاوه بر اینها اقسام دیگر از ماهیان در حوضه وسیع این دریا وجود دارند.فراوانی ماهی و آسانی شكار آن به وسیله پرندگان در طول مدت سال به ویژه در دوره لانه سازی و لانه نشینی در تابستان موجب فراوانی پرندگان ماهیخوار، مرغابی ها، پلیكان ها، فلامینگوها و انواع مختلف مرغان ماهیخوار اجتماع عظیمی از پرندگان را در سواحل دریای خزر به وجود آورده است.مناطقی چون مرداب انزلی در غرب و خلیج فگرگان در شرق سواحل كشورمان و آب بندان های طبیعی و مصنوعی كه در زمین های اطراف دریای خزر وجود دارند زیستگاه های بسیار مناسبی را برای زندگی این پرندگان به وجود آورده اند. این زیستگاه امكان شكار انواع مرغابی ها، غازها و دیگر پرندگان آبی را برای مردم ساحل‌نشین فراهم می آورند كه ضمن آن بخشی از نیاز گوشت را تأمین می كنند و از این راه درآمد مناسبی را هم بدست می آورند.
استان بوشهر : موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استاناستان بوشهر با مساحتی حدود 27653 كیلومتر مربع بین 27 درجه و 14 دقیقه عرض شمالی و 50 درجه و 6 دقیقه تا 52 درجه و 58 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد. این استان از شمال به استان خوزستان و قسمتی از كهگیلویه و بویر احمد، از جنوب به خلیج فارس و قسمتی از استان هرمزگان، از ظرق به استان فارس و از غرب به خلیج فارس محدود است. استان بوشهر با خلیج فارس بیش از 600كیلومتر مزر دریایی دارد و از اهمیت سوق الجیشی و اقتصادی قابل توجهی برخوردار است.بر اساس آخرین نقسیمات سیاسی كشور استان بوشهر مشتمل بر 8 شهرستان، 17 بخش، 13 شهر، 36 دهستان و 706 آبادی دارای سكنه است. شهرستان های استان بوشهر عبارت اند از: بوشهر، تنگستان، دشتستان، دشتی دیر، دیلم، كنگان و گناوه.
وضعیت اجتماعی و اقتصادی استانبر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسكن سال 1375، جمعیت استان بوشهر 743675 نفر بود كه از این تعداد 05/53 درصد در نقاط شهری و 76/46% در نقاط روستایی سكونت داشتند و بقیه غیر ساكن بودند. از كل جمعیت استان در همین سال 377390 نفر مرد و 366285 نفر زن بودند نسبت جنس جمعیت برابر 103 بدست می‌آید. از جمعیت استان بوشهر 52/42 درصد در گروه سنی كمتر از 15 ساله، 72/53 درصد در گروه سنی 15-64 ساله و 74/3 درصد در گروه سنی 65 ساله و بالاتر قرار داشتند و سن بقیه افراد نامشخص بود.در آبان ماه سال 1375، از جمعیت استان 91/99 درصد را مسلمانان تشكیل می دادند. این نسبت در نقاط شهری 88/99 و در نقاط روستایی 94/99 درصد بود.در فاصله سال های 1365 تا 1375، حدود 102429 نفر به استان وارد و یا در داخل آن جا به جا شده اند. محل اقامت قبلی 90/41 درصد مهاجران سایر استان ها، 33/22 درصد شهرستان های دیگر همین استان و 10/35 درصد شهرستان محل سرشماری بود. محل اقامت قبلی بقیه افراد، خارج از كشور یا اظهار نشده بود. مقایسه محل اقامت قبلی مهاجران با محلی كه در آن سرشماری شده اند نشان می دهد 48/20 درصد از روستا به شهر، 70/50 درصد از شهر به شهر، 97/12 درصد از روستا به روستا و 15 درصد از شهر به روستا طی 10 سال قبل از سرشماری آبان 1375 مهاجرات كرده اند.در آبان 1375، از 63669 نفر جمعیت 6 ساله و بالاتر، 56/80 درصد با سواد بودند. نسبت با سوادی در گروه سنی 6-14 ساله 96/88 درصد و در گروه سنی 15 ساله و بالاتر 49/72 درصد بود. در این افراد لازم التعلیم (6-14 سال) نسبت با سوادی در نقاط شهری 97/97 درصد و در نقاط روستایی 42/96 درصد بود. در این استان نسبت با سوادی در بین مردان 74/75 درصد و در بین زنان 22/75 درصد بود. این نسبت در نقاط شهری برای مردان و زنان به ترتیب 36/90 درصد و 31/82 درصد و در نقاط روستایی 12/81 درصد و 80/68 درصد بود.بر اساس همین سرشماری، از جمعیت 6-24 ساله استان، 29/68 درصد در حال تحصیل بودند. این نسبت در نقاط شهری 39/72 درصد در نقاط روستایی 60/65 درصد بود. در این استان 25/95 درصد از كودكان، 90/88 درصد از نوجوانان و 69/35 درصد از جوانان به تحصیل اشتغال داشتند.
در آبان ماه 1375، در استان بوشهر، افراد شاغل و افراد بیكار(جویای كار) در مجموع 97/30 درصد از جمعیت ده ساله و بالاتر را تشكیل می دادند. این نسبت در نقاط شهری 35/32درصد و در نقاط روستایی 73/28 درصد بود. از جمعیت فعال این استان 71/92 درصد را مردان و 29/7 درصد را زنان تشكیل می دادند. بیشترین فعالیت مربوز به گروه سنی 35-39 ساله با 14/53 درصد و كمترین میزان مربوط به گروه سنی 10-14 ساله با 56/1 درصد بود. بالاترین میزان فعالیت برای مردان مربوط به گروه سنی 35-39 ساله با 80/95 درصد و برای زنان مربوط به گروه سنی 25-39 ساله با 73/9 درصد بود. بر اساس همین سرشماری، از شاغلان 10 ساله و بیشتر استان 42/19 درصد در گروه عمده كشاورزی، 36/20 درصد
در گروه عمده صنعت، 86/58 درصد در گروه عمده خدمات فعالیت داشتند و 36/1 درصد نامشخص بود. این نسبت در نقاط شهری به ترتیب 29/6 درصد، 16/18 درصد، 35/74 درصد و 20/1درصد و در نقاط روستایی برتیب 47/32 درصد، 94/24 درصد، 41 درصد و 59/1 درصد بود. بدین ترتیب ملاحظه می شود كه بیشترین میزان فعالیت هم در نقاط شهری و هم در نقاط روستایی اختصاص به یك گروه عمده فعالیت های خدماتی دارد.
اقتصاد استان بوشهر به بخش های كشاورزی، دامداری، شیلات و تا حدودی به صنعت متكی است. كشاورزی استان از نظر نوع محصولات تولیدی و روش های تولید به دو قسمت محصولات زراعی و محصولات درختی تقسیم می شود. مهم ترین محصولات زراعی را گندم و جو آبی و دیم، تنباكو، پیاز، كنجد، سبزی، صیفی و نباتات علوفه ای را تشكیل می دهد.به علت شوری زیاد خاك، اراضی قابل كشت به صورت محدوده های مجزا و دور از هم در سطح استان پرا كنده اند .
در زمینه باغداری استان بوشهر امكانات زیادی ندارد. بیشترین باغ های منطقه را نخلستان ها تشكیل می دهند. همچنین باغ های محدود و كوچك مركبات نیز به طور پراكنده به چشم می خورند. شهرستان دشتستان و تنگستان از لحاظ تولید سالانه خرما و مركبات مقام اول و دوم را در استان كسب كرده اند. میزان تولید خرما در حدود هشتاد هزار تن و میزان تولید مركبات حدود ده هزار تن است.
امكانات دامداری استان بوشهر از نظر تأمین خوراك و علوفه دام اندك است. مساحت مناطق تحت پوشش مراتع در حدود 5/2 میلیون هكتار برآورد شده است كه ظرفیت مراتع موجود علیرغم وسعت زیاد به علت فقر پوشش گیاهی جوابگوی یك پنجم دام‌های فعلی نیز نیست. از سوی دیگر دام های عشایر قشقایی و بویراحمدی برای زمستان گذرانی به مناطق مختلف این استان كوچ می كنند. این امر فشار چرای دام ها را بر مراتع افزوده و سبب تخریب بیش از حد آنها شده است. دامداری به شیوه سنتی انجام می گیرد، در نتیجه تولید گوشت و شیر آنها قابل توجه نیست.بیشترین دام های استان را بز، گوسفند، گاو و شتر تشكیل می دهد. پرورش زنبور عسل نیز در این استان از اهمیت نسبی برخوردار است. در حدود 1500 كندوی جدید و 100 كندوی سنتی در استان وجود دارد.
یكی از مهم ترین فعالیت های اقتصادی استان بوشهر صید ماهی است، ولی به واسطه استفاده از وسایل قدیمی و روش های سنتی صیادی امر صید ماهی، كه یك مهم اقتصادی به شمار می رود، نقش واقعی خود را باز نیافته است، به طوری كه در بعضی نواحی، نیازهای غذایی مردم سواحل را نیز تأمین نمی كند. با این حال در تمام بنادر و سواحل استان بوشهر عده زیادی به صید ماهی و میگو اشتغال دارند.
صنایع استان بوشهر به دو بخش صنایع دستی و صنایع ماشینی تقسیم می شود. صنایع دستی از گذشته های دور نقش مهمی در زندگی و معیشت روستائیان داشته است. صنایع دستی استان بوشهر در حال حاضر جنبه تجارتی و ارزش صادراتی ندارد و بیشتر تأمین كننده نیازهای بومی منطقه است. مهم ترین صنایع دستی منطقه عبارت اند از كشتی و لنج سازی، توربافی، قالیبافی، گبه بافی، گلیم، نمد، كوزه و سفال. صنایع جدید نیز در حال حضر نسبت به سایر استان ها رشد و توسعه محدودی دارد. صنایع جدید استان غالباً متوسط كوچك و عموماً تبدیلی هستند. در صنایع متوسط بوشهر و برازجان و در صنایع كوچك ابتدا شهرستان دشتستان و سپس بوشهر و شهرستان‌های دشتی و گناوه به ترتیب دارای اهمیت هستند. به غیر از شركت ملی صنایع دریایی و نیروگاه اتمی، مالكیت صنایع استان عمدتاً به بخش خصوصی تعلق دارد. این واحدهای صنعتی شامل صنایع غذایی و دارویی، شیمیایی، كانی غیر فلزی، برق و الكترونیك، فلزی و ریخته گری، ماشین سازی، تجهیزات خودرو، نیروی محركه و لوازم و ابزار صیادی است كه عمده ترین آنها را صنایع غذایی و دارویی و ماشین سازی تجهیزات تشكیل می دهند.
– جاذبه های طبیعی – منابع و تفرجگاه های آبی: ساحل دریا، رودخانه هاتالاب ها:تالاب حله– چشمه ها و مراكز آب درمانی:آب گرم دالكی، آب گرم برازجان، چشمه آب معدنی غرب میراحمد-جزایر و شبه جزایر:جزیره خارك، جزیره خاركو، جیره شیف، جزیره عباسك، جزیره ام الكرم و نخیلو، جزیره گرم– مناطق حفاظت شده و شكارگاه ها:منطقه حفاظت شده مند، منطقه حفاظت شده نای بند، منطقه حفاظت شده تالاب حله، شكارگاه كوه سیاه
جاذبه های تاریحی و باستانی– بناها و یادمان های تاریخی: كاخ هخامنشی بردك سیاه، كوشك اردشیر، قلعه هلندی‌ها، برج قلعه خورموج و;آب انبارها و حمام ها:آب انبار قوام بوشهر، آب انبار درخت و تنب كرو– معابد باستانی:معبد كلات، معبد پوزئیدون(خدای دریا)– معماری بومی و خانه های قدیمی:خانه قاضی، خانه رئیس علی دلواری، عمارت ملك– شهرهای باستانی:سیراف، منطقه باستانی توز، بندر سی نیز و;– گورستان های باستانی:گور دختر، گورستان باستانی خارك و;
– تپه های باستانی:تل پهن، غار تاریخی چهل خانه، تل مرو و;
بناها و اماكن قدیمی– مساجد قدیمی:مسجد بردستان، مسجد شیخ سعدون– مقابر و امامزاده ها:بقعه امامزاده میر محمد(محمد حنیفه)، امام زاده عبدالمهیمن و;-كلیساها:كلیسای مسیح مقدس، كلیسای قدیمی خارك
استان خوزستان : موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استاناستان خوزستان با مساختی حدود 64236 كیلومتر مربع، بین 47 درجه و 41 دقیقه تا 50 درجه و 39 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و 29 درجه و 58 دقیقه تا 33 درجه و 4 دقیقه عرض شمالی از خط استوا، در جنوب غربی ایران واقع شده است. این استان از شمال غربی با استان ایلام، از شمال با استان لرستان، از شمال شرقی و شرق با استان های چهارمحال و بختیاری و كهگیلویه و بویر احمد، از جنوب با خلیج فارس و از غرب با كشور عراق هم مرز است. بر اساس تقسیمات كشوری سال 1375، این استان دارای 15 شهرستان، 35 بخش، 13دهستان و 4496 آبادی دارای سكنه می باشد. مركز استان خوزستان، شهر اهواز و سایر شهرستان های آن عبارتند از:آبادان، اندیمشك، اهواز، ایذه، باغ ملك، بندر ماهشهر، بهبهان، خرمشهر، دزفول، دشت آزادگان رامهرمز، شادگان، شوش، شوشتر و مسجد سلیمان.
وضعیت اجتماعی و اقتصادی استاندر آبان ماه 1375، جمعیت استان 3746772نفر بوده است كه از این تعداد 52/62 درصد در نقاط شهری و 51/36 درصد در نقاط روستایی سكونت داشته و بقیه غیر ساكن بوده اند. در سال مذكور از كل جمعیت استان، 1910529 نفر مرد و 1836243 نفر زن بوده اند و نسبت جنسی آن 104 بوده است. از جمعیت این استان 44/20 درصد در گروه سنی كمتر از 15 ساله، 47/52 درصد در گروه سنی 15-64 ساله و 23/3 درصد در گروه سنی 65 ساله و بیشتر قرار داشته اند و سن بقیه افراد نیز نامشخص بوده است. در آبان ماه 1375، از جمعیت استان 71/99 درصد را مسلمانان تشكیل می‌داده اند و این نسبت در نقاط شهری 66/99 درصد و در نقاط روستایی 81/99 درصد بوده است.
در فاصله سال های 1365 تا 1375 خدود 841700 نفر به استان وارد و یا در داخل آن جا به جا شده اند. در آبان 1375، از جمعیت 6 ساله و بیشتر استان، 89/76 درصد باسواد بوده اند. نسبت با سوادی در گروه سنی 6-14 ساله 80/91 درصد و در گروه سنی 15 و بیشتر 25/69 درصد بوده است. در این استان نسبت با سوادی در بین مردان 53/83 درصد در بین زنان 70 درصد بوده است. در سال مذكور، از جمعیت 6-24 ساله استان، 65/63 درصد در حال تحصیل بوده اند.
در این استان، افراد شاغل و افراد بیكار(جویای كار) در مجموع ، 32/46 درصد از جمعیت 10 ساله و بیشتر را تشكیل می داده اند.بیشتریت میزان این فعالیت، مربوط به گروه سنی 35-39 ساله با 97/53 درصد و كمترین میزان مربوط به گروه سنی 10-14 ساله با 06/3 درصد بوده است. بالاترین میزان فعالیت برای مردان به گروه سنی 35-39 ساله با 98/95 درصد و برای زنان به گروه سنی 40-44 ساله با 34/9 درصد مربوط بوده است. در آبان ماه 1375، از شاغلان 10 ساله و بیشتر استان، 35/20 درصد در گروه‌های عمده كشاورزی، 85/30 درصد در گروه عمده صنعت، 25/47 درصد در گروه عمده خدمات و 45/1 درصد نامشخص و اظهار نشده گزارش شده است. كشاورزی در تمام منطقه خوزستان به ویژه در قسمت جلگه ای از اهمیت خاصی برخوردار است. به همین سبب، این استان را «زرخیز» نامیده اند. جلگه خوزستان دنباله جلگه بین النهرین است. استعداد خاك و آب و هوای این جلگه برای كشاورزی بسیار مناسب است.
استان خوزستان به دو منطقه عمده كشاورزی تقسیم می شود: اول؛مناطق كشت فشرده شامل نواحی شمالی، غربی و مركزی. دوم؛ مناطق كشت گسترده شامل مناطق كوهستانی و شرق استان. محصولات عمده كشاورزی استان خوزستان عبارتند از:گندم، جو، برنج، نیشكر، خرما و مركبات. پس از كشاورزی، دامپروری در این استان حائز اهمیت می باشد. پرورش طیور نیز رایج است. استان خوزستان به جهت مجاورت با خلیج فارس و جریان رودخانه های بزرگ و پر آب زمینه مساعدی برای پرورش و صید ماهی دارد. صنعت نیز مانند كشاورزی در خوزستان سابقه بسیار طولانی دارد.
در دوران ما قبل تاریخ(دوره عیلامی ها) انواع و اقسام ظروف و كوزه های سفالی در خوزستان ساخته شده است. در دوره ساسانیان خوزستان دارای صنایع مهمی بوده و منسوجات آن نیز معروف و مشهور بوده است، خاصل دیبا و حریر شوشتری، خر شوش و غیره معروف بوده اند. صنعت خوزستان به دو گروه تقسیم می گردد. صنایع دستی و ماشینی صنایع دستی خوزستان خاصه منسوجات و صنعت حریر بافی در گذشته رونق فراوان داشته است. بطوری كه شهرهای مختلفی چون شوشتر در بافتن منسوجات ابریشم مشهور بوده اند.از مهمترین صنایع دستی استان می توان به عبا بافی در شهرهای شوشتر و شادگان، مقنعه(روسری زنانه) چفیه(روسری عربی مردانه)در شهرهای دزفول و شوشتر، ملحفه(ملافه) در دزفول و شوشتر، جاجیم در شادگان ، ورشو در دزفول، نقره كاری در اهواز اشاره كرد.
علاوه بر صنایع دستی مذكور تولید فرآورد های چوبی، نمد مالی، گیوه دوزی، سبد بافی، خراطی، نازك كاری، قلمزنی و مسگری نیز رواج دارد. صنایع كارخانه ای را می‌توان بر حسب مقدار مصرف مواد اولیه و كیفیت تولید به دو دسته عمده صنایع سنگین و صنایع سبك تقسیم نمود. صنایع سنگین عبارتند از:
استخراج و تصفیه نفت مشتمل بر پالایشگاه آبادان دستگاه تقطیر مسجد سلیمان، پالایشگاه گاز بید بلند. صنعت پتروشیمی مشتمل بر مجتمع شیمیایی رازی، مجتمع پتروشیمی آبادان، مجتمع شیمیایی خارك، مجتمع پتروشیمی ایران- ژاپن، كارخانجات نورد و لوله اهواز و ذوب اهن گازی اهواز. صنایع سبك خوزستن عبارتند از:قند سازی، كاغذ سازی، بسته بندی خرما، صنعت ماهیگیری و صنعت تولید برق، در خوزستان معدان سرشاری وجود دارد كه برخی از آنها از روزگاران گذشته شناخته شده بود و از آنها بهره برداری می شده است. اهم معادنی شناخته شده عبارتند از: نفت، گاز، نمك، گوگرد، لاشه آهكی، سیلیس، سنگ گچ و سنگ آهك.
جاذبه های طبیعی-دریاچه ها و تالاب ها:دریاچه سد دز، دریاچه سد كرخه، دریاچه سد عباس پور(سد كارون)، سد خلیل خان، تالاب شادگان– چشمه های آب گرم و معدنی:چشمه عین خوش، چشمه آب معدنی دهلوان، چشمه آب معدنی گراب، چشمه سی زنگر، چشمه و حوض گلگیر.– مناطق حفاظت شده و حیات وحش: منطقه حفاظت شده كرخه، منطقه حفاظت شده دز
– آثار باستانی و یادمان های تاریخیكاخ ها:ایوان كرخه، صفه سلیمان سر مسجد، كاخ اردشیر (شاپور)، كاخ داریوش(آپادانا)– قلفه ها و برج ها:قلعه سلاسل، قلعه رستم، قلعه رستم عقیلی، قلعه تل، قلعه باستانی با سیف، قلعه آكروپل (شوش) و;پل ها و كاروانسراها:پل قدیمی دزفول، پل رودخانه كرخه، پل شادروان، پل لشكر و;
– بندها و آسیاب های تاریخی:بند میزان(بند و پل والدین)، بند بالا رود، بند برج عیار، آسیاب های قدیمی رعنا و گله گه، آسیاب هاب آبی سیكا)– حمام و آب انبارها:حمام محله بكان، حمام وزیر، حمام كرناسیون، آب انبار محله ی پیر گل سرخ– خانه های قدیمی : خانه مستوفی، منزل معین التجار(معین زاده)– غارهای تاریخی : اشكفت سلمان ، غار كهناب (اشكفت كهناب) – معابد باستانی : معبد زیگورات (چغازنبیل) ، معبد بردنشانده ، معبد توعاشقون (اتاق عاشقان) ، محراب سرمسجد – كتیبه ها و سنگ نوشته ها : كتیبه تنگ تك آب ، مجسمه سوسن ، كتیبه هانی و ;
– سایر آثار تاریخی : آبشارهای تاریخی شوشتر ، كلاه فرنگی – روستاها و شهرهای تاریخی : روستای گتوندشوشتر ، روستای شمی ، شهر لورساسانی ، شهر باستانی جندی شاپور ، ویرانه شهر مختارك ، روستای باستانی صالحك و ; – تپه ها و گورستان های تاریخی : تپه چغامیش ، هفت تپه ، گورستان زرتشتیان ، گور هرمز ساسانی و ; – اماكن زیارتی و مذهبی مساجد قدیمی : مسجد جامع دزفول ، مسجد ملاعلیشاه و ; – امامزاده ها و آرامگاه ها : آرامگاه شابوالقاسم ( و یعقوب لیث) ، امامزاده عبدالله ، بقعه باحزقیل / ابودانیال ، بقعه دانیال پیغمبر و ;
استان سیستان و بلوچستان
موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استاناستان سیستان و بلوچستان با وسعتی حدود 187502 كیلومتر مربع، در جنوب شرقی ایران و در مختصات جغرافیایی 25 درجه و 3 دقیقه تا 31 درجه و 28 دقیقه عرض شمالی و 58 درجه و 47 دقیقه تا 63 درجه و 19 دقیقه طول شرقی واقع شده است. این استان پهناور در سمت شرق با كشور پاكستان 900 كیلومتر و با كشور افغانستان 300 كیلومتر مرز مشترك دارد؛ در قسمت جنوب با دریای عمان به طول تقریبی 270 كیلومتر مزر آبی دارد و از قسمت شمال و شمال غرب با استان خراسان به طول 190 كیلومتر و در قسمت غرب با استان كرمان به طول 580 كلومتر و با استان هرمزگان به طول 165 كیلومتر همجوار است.
ادامه خواندن مقاله مقدمه اي بر آسيب هاي زيست محيطي و توسعه اي مناطق نفت خيز
نوشته مقاله مقدمه اي بر آسيب هاي زيست محيطي و توسعه اي مناطق نفت خيز اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.