nx دارای 13 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
مقدمه هیدروگرافی علمی است كه در مورد اندازه گیری مداوم از پارامترهایی نظیر عمق آب , زمین شناسی , ژئوفیزیك , جزرومد , جریان آب‌ها , امواج و سایر ویژگیهای فیزیكی آب دریا بحث می كند. نقشه های دریایی (charts) از زمان‌های قدیم به عنوان یكی از ابزارهای مهم ناوبری توسط دریانوردان مورد استفاده قرار می‌گرفته است و امروزه نیز اقیانوس شناسان , زیست شناسان دریا , مهندسین دریایی و محیط شناسان كه به نحوی در ارتباط با دریا فعالیت می‌كنند , نقشه های دریایی را به عنوان اساس كار خود مورد استفاده قرار می‌دهند.
امروزه حمل و نقل دریایی , مدیریت و اداره نواحی ساحلی , اكتشافات و استخراج منابع دریایی , حفاظت محیط دریا و … همه و همه فعالیتهایی هستند كه درارتباط با دریا انجام می‌شوند و اساس كار آن ها نقشه های دریایی است. توسعه هیدروگرافی به معنای شناخت هرچه بیشتر دریاست كه دارای منابع بسیار زیاد اقتصادی برای زندگی بشر می‌باشد از مواد معدنی تا غذاهای دریایی در دریا وجود دارد. شناخت هر چه دقیق تر از دریا منجر به بهره برداری مناسب از این منابع می‌گردد و در این شناخت از طریق هیدروگرافی به دست می‌آید.
از طرفی بخش اعظمی از صادرات و واردات بین المللی در كشور از طریق دریا انجام می‌شود كه این امر نیز مستلزم شناخت بستر دریا برای تعیین مسیر كشتی ها و تهیه نقشه های مناسب دریایی برای هدایت آنهاست. همه موارد فوق بیانگر اهمیت هیدروگرافی و ضرورت توسعه و فعالیت در آن هاست. بعضی تعاریف در هیدروگرافی
تعریف هیدروگرافی : هیدروگرافی علمی است كه تهیه نقشه های دریایی را مورد بررسی قرار می دهد انواع روش‌های گوناگون تهیه این نقشه ها و دقت آن ها و نیز توسعه و تسهیل فعالیت‌های تهیه نقشه می تواند در این رشته از رشته های نقشه برداری مورد بررسی قرار گیرد. فرق اساسی چارت و نقشه : هنگام استفاده از نقشه می توان آن را روی زمین كنترل كرد این كار با مشاهده عوارض موجود روی زمین و نظایر آنها در نقشه امكان پذیر است اما هنگام استفاده از چارت چنین امكانی وجود ندارد. ازطرفی اطلاع دقیق از آن چه در زیر آب می‌گذرد اهمیت بیشتری برای كاربران دارد بنابر این چارت باید شامل اطلاعات دقیق و حساس در مورد عوارض زیر آب باشد. این نشان دهنده مسئولیت سنگین كسانی است كه به تهیه نقشه های دریایی (چارت) می پردازند. سطح عمق‌یابی : سطحی است كه تمام عمق‌یابی ها نسبت به آن سطح انجام می ش
ود یعنی در عملیات از این سطح استفاده می‌گردد. سطح مبنای چارت chart datum : سطحی است كه بعد از انجام كارهای هیدروگرافی در هنگام تهیه و چاپ چارت‌های عمق آب در چارت ها نسبت به این سطح نوشته می شود. برای تعیین سطح مبنا توجه به نكات ذیل ضروری است : 1- سطح مبنا طوری انتخاب شود كه كاربر با اطمینان كامل بداند كه حداقل به همان اندازه‌ای كه روی چارت نوشته شده عمق آب است. 2- سطح مبنا نباید به حدی باشد كه نسبت به حداقل عمق بد بینی ایجاد كند. 3- سطح مبنا باسطح مبنای چارت‌های هم جوار موجود متناسب باشد. روش تعیین سطح مبنای چارت : برای تعیین سطح مبنای چارت در دریاو اقیانوس باید جزومد را اندازه گیری نمود كه این كار سریع‌ترین زمان ممكن یك ماه طول می‌كشد. اما انجام دقیق اندازه گیری جزومد آب و محاسبه اثرات پرزشن و نوتیشن بر جزرومد نیاز به اندازه گیری 18 ساله دارد كه این كار توسط انواع tide-gauge انجام می‌شود كه بعضی به صورت اتوماتیك در فواصل زمانی مشخص ارتفاع آب را ثبت می كنند. بعد از انجام مشاهدات جزرومد ارتفاع كم‌ترین جزرومد را سطح مبنای ارتفاعی (chart datum) در نظر می‌گیرند. روش های تعیین موقعیت در آب :
به طور كلی می‌توان از روش های تقاطع و ترفیع برای تعیین موقعیت محل عمق یابی استفاده نمود. در نقاطع، دوربین‌ها در نقاطی با مختصات معین در ساحل مستقر می‌شوند و به نقطه عمق‌یابی نشانه روی كرده و زوایا یا طول‌ها را قرائت می كنند از این طریق مختصات نقطه عمق یابی به دست می آید. در روش ترفیع، نقاط با مختصات معین روی ساحل با علامت مشخص یا پرچم معلوم می شوند و از روی قایق به وسیله دستگاه سكستانت زوایای هر كدام از این نقاط قرائت می‌گردد و در نهایت مختصات قایق محاسبه می‌شود.
هم چنین با استفاده از گیرنده و فرستنده امواج راداری در ساحل و قایق نیز می‌توان بر اساس روش تقاطع طول ها را در ابعاد بسیار بزرگتر اندازه گیری و مختصات را محاسبه نمود. امروزه با استفاده از سیتم تعیین موقعیت جهانی GPS این كار یعنی تعیین مختصات نقطه عمق یابی با سرعت زیاد و دقت بسیار بالا انجام می گردد. روش های عمق یابی : ساده‌ترین روش عمق یابی استفاده از سنگ و طناب مدرج است كه با وسعت كارهای امروز و نیز پیشرفت ابزار این كار، روش‌های دیگر بسیار مفیدتر خواهند بود. معمولا برای عمق یابی از امواج صوتی و خاصیت انعكاس این امواج استفاده می‌شود دستگاههای مختلف عمق یابی بر اساس سرعت موج , زمان رفت و برگشت آن و وضعیت فیزیكی آب می توانند فاصله بین دستگاه و بستر دریا را اندازه گیری و به عنوان عمق آب نمایش دهند. یك دستگاه عمق یابی یا اكوساندر از قسمت های زیر تشكیل می شود :
1- مولد پالس كه نیروی الكتریكی را به وجود می آورد. 2- قمست سوئیچ كه نیرو را به ترانس دیوسر می‌رساند. 3- ترانس دیوسر فرستنده كه انرژی برق را به امواج صوتی تبدیل می‌كند و امواج را ارسال می‌دارد. 4- ترانس دیوسر گیرنده كه صوت برگشتی را دریافت و به علائم الكتریكی تبدیل می كند. 5- دستگاه ركوردر كه فاصله را با اندازه گیری زمان رفت و برگشت موج محاسبه نموده و ثبت می‌كند. ارسال و دریافت موج می تواند توسط یك ترانس دیوسر انجام شود.انواع اکوساندرها بر اساس رنج عمق یابی
1- سیستم های فواصل بلند یا نفوذپذیر : قادر به اندازه گیری تا عمق 1000 متر هستند.این سیستم با فرکانس 1- 15 کیلوهرتز (KHZ ) کار می کند و دارای قدرت تفکیک ضعیفی هستند.2- سیستم های فواصل متوسط : قادر به اندازه گیری تا عمق 500 متر هستند این سیستم ها با فرکانس بین 20 تا 50 کیلوهرتز ( KHZ ) کار می کنند و دارای قدرت تفکیک و دقت متوسط هستند.3- سیستم های فواصل کوتاه : قادر به اندازه گیری تا عمق 300 متر هستند این سیستم ها با فرکانس بین 30 تا 300 کیلوهرتز کار می کنند و دارای قدرت بالایی هستند.مراحل انجام یك كار هیدروگرافی : اولین مرحله از عملیات هیدروگرافی شناخت منطقه كار و برداشت توپوگرافی از ساحل دریا است كه پس از انتخاب نقاط پیمایش و اندازه گیری و محاسبات آن برداشت توپوگرافی انجام می‌شود و نقشه ساحل به دست می آید و هم چنین محدوده كار مشخص می شود در مرحله بعد روی
نقشه توپوگرافی و محدوده كار باید طراحی خطوط عمق یابی انجام گیرد. خطوط عمق یابی مسیرهای حركت قایق برای اندازه گیری عمق و نقاط درون آب طراحی می‌شوند. این طراحی باید به گونه ای باشد كه اولا تهیه و نمایش نقشه با دقت لازم را تأمین كند و نیز از نظر اقتصادی بهترین و كم هزینه ترین روش را مشخص كند و ثانیا اطمینان لازم برای كاربر را ایجاد كند. به عبارت دیگر تمام منطقه كار را پوشش دهد. این خطوط، مستقیم و با فاصله یكسان از هم طراحی می‌شوند. و معمولا عمود بر ساحل و در جهت افزایش یا كاهش عمق آب طراحی می‌گردند تا بتوانند تغییر شیب و منحنی میزان بستر دریا را نمایش دهند.
هم چنین عمود بر این خطوط، خطوط دیگری طراحی می‌شوند كه فاصله ای بسیار بیشتر از هم دارند و برای كنترل کار از آنها استفاده می‌گردد. در مرحله بعد قایق یا كشتی كه دستگاه عمق یاب روی آن متصل است باید بر اساس این خطوط در آب حركت كند و در فاصله 25 cm در مقیاس نقشه هم زمان هم عمق اندازه گیری شود و هم نقطه‌ای كه عمق درآن اندازه گیری شده است تعیین موقعیت گردد. ( در كارهای دقیق تر فاصله نقاط را 05cm در مقیاس نقشه می‌گیرند ) نقاطی كه در آن ها عمق و مختصات اندازه گیری می‌شود را اصطلاحأ فیكسه می‌گویند. از آنجا كه در روش معمول ( تقاطع از دو ایستگاه ثابت در ساحل ) باید سه گروه به انجام مشاهدات بپردازند هماهنگی بین گروههای كاری اهمیت بسیار زیادی دارد این كار با قرائت زمان، در هر قرائت عمق یا زاویه انجام می‌گیرد و هم زمانی مشاهدات یكی بودن فیكسه را مشخص می‌كند. در مرحله بعد عمق های اندازه گیری شده به نقاط شماره گذاری شده كه تعیین مختصات نیز شده‌اند نسبت داده می‌شود و نقشه با استفاده از این نقاط تهیه می‌شود و توپوگرافی بستر دریا به وسیله منحنی میزان نمایش داده می شود. استفاده از سیستم LIDAR در هیدروگرافی
یکی از سیستم های جدید گردآوری اطلاعات توپوگرافی و اصول روش های تهیه نقشه استفاده از سیستم های لیدار است که هرچند مدت زیادی از پیدایش و استفاده از این تکنولوژی نمی گذرد ولی به سرعت جای خود را در بین روش های گردآوری اطلاعات در رشته نقشه برداری باز نموده است اساس کار سیستم های لیدار اندازه گیری فاصله به کمک شعاع لیزر است که با داشتن موقعیت نقطه تابش شعاع لیزر و هم چندین المان های توجیه خارجی ابزار اندازه گیری – مشابه وضعیت توجیه خارجی در سیستم های عکس برداری هوایی – امکان محاسبه مختصات نقطه اندازه گیری شده وجود خواهد داشت.
نمونه ای از خروجی یک سیستم لیدارهر چند می توان به روش های رایج فتوگرامتری نیز به همین اطلاعات رسید ولی به دلیل برخی از محدودیت های که در روش فتوگرامتری وجود دارد استفاده ازاین روش خصوصا در نواحی که تهیه مدل رقومی زمین از اهمیت بیشتر برخوردار است و عوارض پلانیمتری با اختلاف ارتفاع زیاد در آن کم است می تواند روش به مراتب سریع تر و کم هزینه تری باشد چرا که در روش فتوگرامتری برای رسیدن به مختصات هر نقطه نیاز به اخذ حداقل دو تصویر با شرایط هندسی خاص است در خالی که در روش لیدار مختصات هر نقطه صرفا به کمک یک اندازه گیری قابل محاسبه است .
در ثانی در روش فتوگرامتری برای رسیدن به حالت بهینه هزینه و دقت باید ابزار اندازه گیری در سیستم پرنده ای نصب شود که امکان پرواز در ارتفاع مورد انتظار را داشته باشد و در همچنین توانایی حفظ پایداری سیستم برای اخذ تصاویر قائم را داشته باشد به صورتی که المان های دوران فی و امگا و کاپا ی تصویر کوچک باشند. در حالی که در سیستم های لیدار هرچند نمی توان گفت این پارامتر ها حذف شده اند ولی به مراتب کم اهمیت تر از روش فتوگرامتری می باشند لذا دامنه انتخاب وسیله پرنده و همچنین محدودیت های پروازی خصوصا در نواحی کوهستانی شدید با ارتفاع پرواز پایین که در روش فتوگرامتری باعث بروز محدودیت های زیادی می کند در روش مبتنی بر سیستم های لیدار این محدودیت ها به مراتب کمتر است.
حال چند صباحی است که با افزایش دامنه برد و قابلیت های نفوذ شعاع لیزر و همچنین مدل سازی اختلاف بین باز تاب شعاع لیزر از سطح آب و بازتاب کف دریا ، امکان استفاده از همین تکنولوژی در عمق یابی و تهیه نقشه های هیدروگرافی نیز بوجود آمده است و سیستم های تجاری آن نیز در دسترس جامعه نقشه برداری قرار گرفته است بگونه ای که حتی برخی از شرکت های نقشه برداری حوزه خلیج فارس نیز امکان ارائه خدمات در این زمینه را دارا می باشند – امیدواریم جامعه نقشه برداری کشور نیز در این زمینه هر چه زودتر فعال گردند
ادامه خواندن مقاله در مورد هيدروگرافي
نوشته مقاله در مورد هيدروگرافي اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.