nx دارای 48 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
اصلاح الگوی مصرف
مقدمه:اصلاح الگوی مصرف که به معنی نهادینه کردن روش صحیح استفاده از منابع کشور است، سبب ارتقای شاخص‌های زندگی و کاهش هزینه‌‌ها شده و زمینه ای برای گسترش عدالت است.
از طرفی الزام مصرف بهینه باعث می شود تا علاوه بر پیشرفت علمی ناشی از ارتقای فن آوری در طراحی و ساخت وسایل و تجهیزات بهینه مطابق با استانداردهای جهانی، فرصت توزیع مناسب منابع و به تبع آن پیشرفت در دیگر بخش هایی که کمتر مورد توجه بوده است نیز فراهم گردد. از این رو ارتباط منطقی بین نامگذاری سال اول دهه پیشرفت و عدالت به “اصلاح الگوی مصرف” بیشتر نمایان می شود.
اصلاح الگوی مصرف نیازمند فرهنگ‌‌سازی پایدار است و این خود نیازمند راهکارهایی است تا همه افراد جامعه الزام رفتارهای اصلاح مصرف را احساس کنند و به تدریج این اصلاح نهادینه شده و به یک رفتار پایدار و نهایتا به یک فرهنگ در تمامی عرصه های مصرف تبدیل شود.اصلاح الگوی مصرف در دو سطح “تولید کالا” و “مصرف کالا” قابل بررسی است. در سطح تولید کالا که از مرحله تبدیل مواد خام تا انتقال و توزیع به مصرف کننده را شامل می شود، نیاز است که سازندگان و تولیدکنندگان هر دو بخش دولتی و خصوصی علاوه بر رعایت ضوابط زیست محیطی، فن آوری تولید کالاهای خود را با استانداردهای جهانی و حتی الامکان مناسب با اقلیم هر منطقه مطابق کنند.
هم اکنون هدرروی در حوزه انرژی کشور نه صرفاً در بخش مصارف خانگی و مشاغل خدماتی و تجارتی، بلکه در پالایشگاه ها، نیروگاه ها، خطوط انتقال برق، لوله های آب، واحدهای تولیدی و خودورها نیز در مقایسه با استانداردهای جهانی قابل قبول نیست. در کشورما حدود یک پنجم برق تولیدی به مصرف روشنایی می رسد که 69 درصد آن در خانه ها است لذا با استفاده از لامپ های کم مصرف می توان تاحدود زیادی در این زمینه صرفه جویی کرد. تولید انرژی و حرارت از منابع تجزیه شونده و نو همچون باد، خورشید و زباله ها در مناطقی که قابل استفاده است باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
در بخش ساخت و ساز باید اجرای آیین نامه ها و مقررات مهندسی از جمله مبحث 19 مقررات ساختمان که به بهینه سازی ساختمان در مصرف انرژی مربوط می شود، نهادینه شود. همچنین تولید مواد خوراکی از جمله نان باید با ضایعات کمتری همراه باشد. باید توجه به استفاده بیشتر از مواد قابل بازیافت در تولید الزامی گردد و دهها موارد مشابه دیگر که باید در هر صنف مورد توجه قرار گیرد.
در سطح “مصرف کالا” باید برای فرهنگ سازی نحوه مصرف بهینه خصوصاً آب، برق و گاز که تهیه آنها برای مصرف کننده سهل الوصول تر است آموزش از طریق مدارس، رسانه ها، تولیدکنندگان، وزارت نیرو و شرکت گاز بسیار موثرتر باشد. همچنین مردم ایران به علت پیوند با دین و مظاهر مقدس دینی به خوبی سنت های نهادینه شده را می پذیرند و بدان آن ارج می نهند لذا می توان در بخش آموزش از تعالیم و آموزه های دینی که بر صرفه جویی تاکید دارند نیز بیشتر بهره برد.
از آنجا که جهت تغییر الگوی مصرف، شناخت عمیق نیازهای هردو بخش مردمی و دولتی ضروری است باید مصرف سرانه دهک ها با سطح دستمزدها و استانداردهای مصرف جهانی دقیقاً مقایسه شود و سپس درصد و میزان یارانه لازم برای هریک از کالاها مشخص شده و قیمت یارانه ای و غیریارانه ای آن تعیین گردد. بنابراین می توان دریافت که اصلاح الگوی مصرف هم نیاز (و حتی پیش نیاز) هدفمندسازی یارانه هاست. تمامی این موارد جز با وضع قوانین و نظارت بر حسن اجرای آن میسر نیست و از این روست که نقش و تاثیر مجلس در اصلاح الگوی مصرف نمایان تر می شود.
مبانى نظرى و راهبردى الگوى صحیح مصرف خبرگزاری فارس: الگوى مصرف هر جامعه نقشى تعیین كننده در تخصیص منابع تولید، نوع كالاهاى تولیدى و شیوه توزیع آن ها دارد؛ زیرا تخصیص بهینه منابع براى تولید كالاها و ارائه خدمات تا حد زیادى به شناخت الگوى صحیح مصرف و حاكمیت آن بستگى دارد.
الگوى مصرف هر جامعه نقشى تعیین كننده در تخصیص منابع تولید، نوع كالاهاى تولیدى و شیوه توزیع آن ها دارد؛ زیرا تخصیص بهینه منابع براى تولید كالاها و ارائه خدمات به منظور تأمین نیازهاى ضرورى و حیاتى جامعه و رفع فقر و محرومیت، تا حد زیادى به شناخت الگوى صحیح مصرف و حاكمیت آن بستگى دارد و این امر مبتنى بر جهت دهى معقول و منطقى به افكار، عقاید، آداب و رسوم و ارزش هاى مورد قبول جامعه یا به طور خلاصه، فرهنگ عمومى مردم مى باشد. این مقاله در دو بخش «مبانى نظرى» و «مبانى راهبردى» سامان دهى شده است؛ تا هم آگاهى و شناختِ لازم براى تشخیص الگوى صحیح مصرف به دست آید و هم در مرحله عمل و صحنه اجرایى، ویژگى هاى الگوى مناسب مصرف براى افراد جامعه روشن شود و شیوه هاى صحیح تخصیص درآمدها و مصرف كالاها و خدمات تعیین گردند.
شناسایى نیازهاى واقعى و رعایت اعتدال و صرفه جویى در بهره بردارى از امكانات را «الگوى صحیح مصرف» بیان مى كند. مصرف در یك جامعه، نقشى مهم در تعیین نوع، میزان و شكل تولید و توزیع دارد و از سوى دیگر، خود تحت تأثیر نوع و میزان تولید است. نكاتى درباره ضرورت اتخاذ الگوى صحیح مصرف :
1 اگر وضعیت جامعه به گونه اى باشد كه افراد را به سمت مصرف هرچه بیش تر سوق دهد، بخش اعظم منابع درآمد جامعه به مصرف اختصاص مى یابد و روشن است كه در چنین وضعیتى از سطح پس انداز كل كاسته، زمینه مناسب براى سرمایه گذارى فراهم نمى گردد. این مسأله كاهش تولید و فقر اجتماعى را به دنبال مى آورد و ضعف اقتصادى نیز زمینه فقر فرهنگى و انحطاط اجتماعى را فراهم مى كند و این امور در مجموع، آسیب پذیرى جامعه را در برابر قدرت هاى سلطه گر افزایش مى دهد و استقلال سیاسى كشور را تهدید مى كند و چنان كه تأمین نیازهاى رو به افزایش جامعه از راه واردات انجام گیرد، تأمین ارز مورد نیاز براى خرید از بازار جهانى، روند وابستگى را تشدید مى نماید.
2 در هیچ جامعه اى فراوانى مطلق وجود ندارد و عوامل تولید با محدودیت و كم یابى نسبى مواجه مى باشند. الگوى مصرف حاكم بر جامعه مى تواند به تخصیص بهینه منابع و نحوه به كارگیرى عوامل تولید كمك كند، به گونه اى كه در برگیرنده نیازهاى ضرورى و اساسى باشد و با اولویت بندى و تشخیص میزان اهمیت هریك، زمینه لازم را براى استفاده منطقى از امكانات فراهم آورد. بنابراین، با توجه به این كه از یك سو، امكانات و توانمندى هاى جامعه در هر مقطع زمانى، با محدودیت هایى مواجهند و از سوى دیگر، میزان نیاز، به سبب رشد جمعیت همواره در حال افزایش است، از این رو، چنین وضعیتى لزوماً افزایش تولید را مى طلبد كه در صورت عدم تحقق آن، تولید ناچیز كالاها و خدمات بین جمعیتى زیاد تقسیم مى گردد و این نتیجه اى جز افزایش فقر و محرومیت به دنبال ندارد.
3 در صورتى كه كشورى درآمدهاى حاصل از صادرات و فروش نفت را در اختیار داشته باشد، الگوى مصرف در آن كشور باید زمینه لازم را براى هدایت اقتصاد به سمتى فراهم آورد كه هنگام كاهش یا قطع این درآمدها، بتوان اقتصاد جامعه را به خوبى اداره كرد. در غیراین صورت، وابستگى و در نتیجه، آسیب پذیرى جامعه همواره افزایش مى یابد و ممكن است به سرنوشت كشورهایى همچون آرژانتین مبتلا گردد. این كشور اكنون قریب 130 میلیارد دلار بدهى خارجى و 150 میلیارد دلار بدهى داخلى دارد. وضعیت نامطلوب اقتصادى، ناآرامى ها و اعتراضات مردمى را در آن جا به اوج خود رساند. با بررسى علل این حوادث مى بینیم كه وابستگى شدید آن كشور به وام هاى خارجى و پى روى از دستورالعمل هاى صندوق بین
المللى پول (بدون توجه به مصالح و منافع ملى آن كشور) یا به طور خلاصه، نداشتن الگوى صحیح در تولید و مصرف، نقشى اساسى داشته است. در میان عواملى كه بر تعیین الگوى مصرف در یك جامعه نقش دارند، به نطر مى رسد «فرهنگ حاكم بر جامعه» مؤثرتر و داراى تأثیر عمیق ترى مى باشد؛ زیرا اعمال و تصمیم گیرى افراد آینه تمام نماى عقاید، اندیشه ها و نحوه نگرش به جهان هستى و ارزش هاى مورد قبول آن هاست. از سوى دیگر، آداب و رسوم، ارزش ها و افكار و عقاید اجزاى اصلى تشكیل دهنده فرهنگ هر جامعه مى باشند.
بنابراین، فرهنگ در فرایند تصمیم گیرى و اعمال و رفتار اقتصادى افراد جامعه نقشى اساسى دارد. در این میان، جایگاه فرهنگ مصرف در مكتب اهل بیت پیامبراكرم(صلى الله علیه وآله)به خوبى از سخنان پیشوایان معصوم نمایان است. براى نمونه، امام سجّاد(علیه السلام)در یكى از دعاهاى خود چنین مى فرماید: «پروردگارا، بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا از اسراف و زیاده روى باز دار و به بخشش و میانه روى قوام ده و تنظیم صحیح امور زندگى را به من بیاموز و مرا از تضییع نعمت ها بازدار.»
اتخاذ الگوى صحیح و منطقى در مصرف، آثار فردى و اجتماعى فراوانى به دنبال دارد؛ زیرا در سطح كلان، تا امكانات یك جامعه با نیازها و خواست هاى افراد آن جامعه متناسب و هماهنگ نباشد، كسب استقلال اقتصادى و دست یابى به عزّت و سرافرازى ممكن نمى گردد و در سطح فردى، بدون اجتناب از مصارف غیرضرور و تجمّلى و تقدیر معیشت به معناى متوازن نمودن درآمدها و هزینه ها آرامش روحى و روانى، كه شرط اصلى رفاه مادى است، به وجود نمى آید. جستوجوى الگوى مصرف متناسب خانوار به معناى تهیه نسخه اى عام براى همه نیست، بلكه آشنایى با معیارها، فرضیه ها و رفتارهاى بخردانه اى در مصرف است كه خانواده در پرتو آن بهتر مى تواند بر مسائل و مشكلات مالى خویش غلبه كند و هزینه ها را تا حد ممكن به امكانات نزدیك نموده، از فشارهاى روانى وارد بر خانواده از نظر ساعات كار و احساس محرومیت و خفّت و شكست بكاهد.شناخت كالاهاى مباح و ممنوع :
یكى از لوازم به كارگیرى الگوى معقول و منطقى براى انجام هر كارى ایجاد شناخت و بصیرت لازم نسبت به آن كار و حدود و موازین آن است. در این میان، رعایت برخى حدود و مقررّات، لازم و ضرورى اند و بعضى دیگر در درجه اهمیت بعدى قرار دارند. بنابراین، شناخت اولویت ها و موارد مهم از حساسیت بالایى برخوردار بوده، نقش حیاتى در دست یابى به هدف دارد. از این رو، براى اتخاذ الگوى صحیح مصرف، ابتدا باید مصرف كننده مسلمان كالاهاى مجاز (مباح) و ممنوع (حرام) را بشناسد و در حد توان، معیار اباحه و تحریم آن ها را بداند تا در مرحله
عمل، به راحتى و با انگیزه اى قوى بتواند آن حدود و مقررات را به كار بندد. از این رو، بررسى دیدگاه قرآن كریم در این زمینه، یكى از مبانى نظرى مهم در بحث مى باشد. برخى از آیات قرآن كریم معیار اباحه و جواز استفاده را «طیّب» بودن و معیار حرمت و ممنوعیت را «رجس» و «خبیث» بودن هر چیز قرار داده اند؛ مانند: ـ «قل لا اَجِدُ فیما اوحِىَ الىّ محرّماً على طاعم یطعمه الاّ ان یكون میتهً او دماً مسفوحاً او لحم خنزیر فانّه رجسٌ;» (انعام: 145)؛ بگو در آنچه بر من وحى شده، هیج غذاى حرامى نمى یابم؛ به جز این كه مردار باشد، یا خونى كه (از بدن حیوان) بیرون ریخته، یا گوشت خوك كه این ها همه پلیدند;
ـ «و یُحلُّ لهم الطیبات و یحرّم علیهم الخبائث.» (اعراف: 157)؛ خداوند بر افراد با ایمان چیزهاى پاكیزه را حلال و مباح قرار داد و چیزهاى پلید را ممنوع گردانید. ـ «كلوا من طیّبات ما رزقناكم» (طه: 81)؛ از روزى هاى پاكیزه اى كه به شما دادیم، بخورید.3 «طیب» هر چیز لذیذى است كه طبع سالم انسانى از آن نفرت نداشته باشد، بلكه مورد علاقه افراد باشد. بنابراین، آنچه براى طبع سالم انسانى خوشایند باشد و آن را پاكیزه بداند، «طیّب» است.4 «طیّبات رزق» شامل انواع خواست هاى مطبوع و ملایم با طبع انسان مانند لباس، خوراك، مسكن، همسر و سایر نیازهاى انسان مى گردد.5 به دلیل آن كه محتواى دعوت پیامبراكرم(صلى الله علیه وآله)با فطرت سلیم انسانى هماهنگ است، حلال و مباح گردیدن آنچه طبع سالم مى پسندد و حرام و ممنوع بودن چیزهاى پلید و تنفّرآمیز در این جهت قرار دارد.
مطلوبیت استفاده از نعمت ها استفاده از نعمت هاى الهى در حدى كه انسان بتواند حیات و سلامتى خود را حفظ كند و با نشاط كامل به انجام وظایف فردى و اجتماعى اش بپردازد، نه تنها امرى مطلوب، بلكه از نظر اسلام واجب و لازم است. اسلام حتى بر بهبود كیفى حیات و زندگى و آراستگى ظاهر افراد تأكید و عنایت دارد وتظاهر به فقر و فلاكت همراه با ژولیدگى را نكوهش مى كند. قرآن كریم در آیات متعددى به استفاده از نعمت هاى الهى با عناوینى همچون «رزق الهى» و «طیّبات» و «زینت» فرمان داده است. قرآن كتابى است انسان ساز و سعى دارد ضمن ترغیب انسان به استفاده و بهره بردارى از امكانات مادى و نعمت هاى خدادادى، انگیزه شكرگزارى و سپاس را در وجود انسان تقویت كند و حدود و مقرراتى نیز براى استفاده صحیح و معقول بیان نموده است.در این جا برخى از آیات مربوط به بحث، با توضیح كوتاهى مطرح مى گردند:
ـ «فكلوا ممّا رزقكم اللّهُ حلالا طیّباً واشكروا نعمه اللّه ان كنتم ایّاه تعبدون.» (نحل: 114)؛ پس از نعمت هاى حلال و پاكیزه اى كه خداوند روزیتان كرده است، بخورید و اگر فقط خدا را مى پرستید، سپاسگزار نعمت هاى او باشد.
ـ «یا ایُّها الذین آمنوا لا تحرّموا طیّبات ما احلَّ اللّهُ لكم.» (مائده: 87)؛ اى كسانى كه ایمان آورده اید، روزى هاى پاكیزه اى را كه خداوند بر شما حلال كرده است، برخود حرام نكنید. ـ «یا بنى آدم خذوا زینتكم عندَ كلِّ مسجد و كلوا واشربوا و لا تسرفوا انّه لا یحبّ المسرفین قل مَن حرّم زینهَ الله الّتى اخرج لعباده و الطیّبات من الرّزق.» (اعراف: 31 و 32)؛ اى فرزندان آدم، زینت هاى خود را به هنگام ورود به هر پرستشگاهى (مسجدى) برگیرید و بخورید و بیاشامید، ولى اسراف نكنید. خداوند متعال اسراف كنندگان را دوست ندارد. (اى پیامبر) بگو چه كسى زینت ها و روزى هاى پاكیزه اى را كه خداوند براى بندگانش قرار داده، حرام و ممنوع گردانیده است؟!
هر چیزى كه از انسان عیب پوشى كند وموجب آراستگى او باشد، «زینت» است؛ مانند كمالات اخلاقى و یا انواع لباس ها و آرایش هایى كه موجب جلب نظر دیگران شود و نفرت را بزداید. بنابراین، لباس هاى كهنه، موهاى ژولیده، بدن كثیف، آلودگى و بى نظمى در منزل یا محیط كار نمونه هایى از عوامل نفرت زا هستند كه خداوند متعال آن ها را براى یك انسان، به ویژه براى افراد با ایمان، نمى پسندد. از این رو، زیبایى و آراستگى را محبوب فطرى انسان قرار داده و او را اجتماعى آفریده و نحوه آراستن خویش را به او الهام كرده است تا هم مورد رغبت دیگران باشد و هم با برقرارى روابط اجتماعى، نیازهاى روحى و مادى جامعه تأمین گردند.
بنابراین، چیزهاى مطبوع را خداوند براى همه انسان ها، به ویژه بندگان صالحش، آفریده است و این طرز تفكّر، كه تلاش براى به دست آوردن امكانات مادى ممكن است با انحرافات و آلودگى هایى همراه گردد، پس بهتر است تا آن جا كه ممكن است افراد باایمان از نعمت هاى دنیوى استفاده نكنند، از نظر اسلام قابل قبول نیست.
امام صادق(علیه السلام) در این زمینه مى فرماید: «زمانى كه نعمت ها وفور یافتند و دنیا به انسان رو آورد، بندگان صالح و شایسته و افراد با ایمان به استفاده از آن ها سزاوارترند.» به طور كلى، به دلیل آن كه محتواى دعوت انبیاى الهى با فطرت سالم انسانى هماهنگ است، هیچ دلیلى بر اباحه نعمت هاى الهى و مطلوبیت استفاده از آن ها بالاتر از جاذبه طبع و موافقت فطرت انسانى با آن ها (به شرط اعتدال) وجود ندارد. سیره عملى پیامبراكرم(صلى الله علیه وآله) و روش زندگى معصومان(علیهم السلام)نیز بر این مطلب دلالت دارد. در زندگى امام سجّاد(علیه السلام)آمده است: آن حضرت عبایى از خز به مبلغ پانصد یا هزار درهم خریدارى مى كرد و چون زمستان را با آن مى گذرانید، مى فروخت و بهایش را صدقه مى داد.
همچنین مى بینیم وقتى امیرالمؤمنین(علیه السلام) ابن عباس را به سوى خوارج فرستاد، او بهترین لباس هاى خود را پوشید و بوى خوش استعمال كرد و بهترین مركبش را سوار گردید و نزد آن ها رفت. خوارج گفتند: تو از بهترین مردم هستى و با لباس هاى جبّاران و مركب آنان نزد ما آمدى؟ ابن عباس در جواب آن ها این آیه را تلاوت كرد: «قُل من حرّمَ زینهَ اللّه الّتى اخرج لعباده و الطیّبات من الرّزق.»
توجه به آفریننده نعمت ها به دلیل آن كه امتیاز انسان بر سایر موجودات به داشتن فكر و عقل و اراده و اختیار در زندگى است، بنابراین تنها زمانى حیات او از یك زندگى حیوانى متمایز مى گردد كه با به كارگیرى اندیشه و فكر خود و از روى اختیار و اراده، راه سعادت و دست یابى به كمالات انسانى را پیموده، تنها به رفع نیازهاى مادى خود و اشباع غرایز حیوانى بسنده نكند. روشن است كه همه موجودات زنده براى تداوم حیاتشان، به دنبال خوراك، و ساختن سرپناهى مناسب مى روند و انسان نیز در این جهت تلاش مى كند. قرآن كریم ضمن تأیید و پاسخ گویى مثبت به
تأمین این گونه نیازها، نمى خواهد انسان در این حد متوقف گردیده و مصرف او صرفاً با هدف تأمین نیازهاى مادى انجام پذیرد، بلكه مطلوب قرآن این است كه انسان به عنوان برترین آفریده هستى، با داشتن اندیشه و تعقّل و اختیار، كارهایش جهت انسانى خاص خود را پیدا كند. بهترین و آسان ترین راه آن است كه انسان با آفریننده جهان هستى و خالق نعمت ها
و مواهب مادى به عنوان مبدأ همه كمالات و سرچشمه همه فیوضات آشنا شود تا با اطمینان و یقین بداند آنچه از كمالات و زیبایى ها در جهان هستى مشاهده مى كند، همه مخلوق حق تعالى هستند و انسان باید ضمن استفاده صحیح و بجا از آن ها، بصیرت و شناخت خود را نسبت به خالق خود زیادتر نموده، راه تكاملى شایسته مقام انسانى را بپیماید؛ یعنى با تقویت معرفت و تحصیل كمالات انسانى، به خداى بزرگ نزدیك تر گردد. آیات مربوط به بحث را در سه دسته مى توان بررسى نمود: 1 خالقیت
بسیارى از آیات با ذكر نعمت هاى گوناگون، مانند انواع غذاها، میوه ها، نوشیدنى ها، خوراك، پوشاك، مسكن، وسایل حمل و نقل و سوخت بر این نكته تأكید مى كنند كه خداوند آن ها را آفریده و در اختیار بشر قرار داده است تا انسان معرفت و بصیرت خود را افزایش داده، فرمانبردار و مطیع فرامین الهى باشد و همراه با استفاده از نعمت ها، شكر و سپاس به درگاه الهى را از یاد نبرد.
ادامه خواندن تحقيق در مورد اصلاح الگوي مصرف
نوشته تحقيق در مورد اصلاح الگوي مصرف اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.