nx دارای 14 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
بـرنــامــه ارتقاء فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه
موضوع بند «ب» ماده 84 قانون برنامه چهارم توسعه
پیشگفتار: به استناد بند ب ماده 84 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، تدوین برنامه ارتقاء فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه با همكاری دستگاه های ذیربط، به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی محول گردید كه با تشكیل كمیته فرابخشی برنامه مذكور را تدوین نماید. سند پیوست حاصل این همكاری و مشاركت صمیمانه است.
جــای دارد از آقـــای دكتر علی اكبر سیاری معاون محترم هماهنگی و دبیر مجامع، خانم ها دكتر ربابه شیخ الاسلام مدیر كل و زهرا عبداللهی معاون محترم دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی، آقایان حسین محمد علیزاده هنجنی و مجید مزید آبادی فراهانی از سازمان مدیریت و برنامه ریزی كشور، دكتر حمید صاحب و دكتر امید زمانی از سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران كه در تهیه این سند مشاركت داشته اند تشكر و قدردانی نمایم. امید است با همكاری بخش های مختلف در جهت ارتقاء فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه گام های اساسی و موثر برداشته شود.
دكتر مسعود پزشكیان وزیر
مقدمه:یكی از مهمترین عوامل شكل دهنده الگوی غذایی جامعه، مجموعه عادات و فرهنگ غذا و تغذیه ای افراد آن جامعه است این عادات از بدو تولد در درون خانواده شكل می گیرد كه خود وابسته به بستری است كه جامعه فراهم می آورد. اما مجموعه عواملی كه این بستر را می سازد از فرهنگ و آداب و سنن هر جامعه گرفته شده است كه خود تحت تأثیر وضعیت جغرافیای، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و آگاهیهای تغذیه ای در افراد جامعه است.
اطلاعات موجود حاكی از آن است كه در حال حاضر در كشور ما روند بیماری های مزمن هشدار دهنده است. چاقی و اضافه وزن در درصد بالایی از جمعیت كشور وجود دارد كه خود زمینه ساز بیماری های قلبی و عروقی، دیابت و انواع سرطان هاست و از دلایل عمده آن تغییر الگوی مصرف و رفتارهای نامطلوب غذایی است. از سوی دیگر در زمینه بروز سوء تغذیه در كودكان و كمبود ریزمغذی ها (كمبود آهن، روی، ویتامین های A و D، B2 و كلسیم) در گروه های مختلف جامعه، باورها و رفتارهای غذایی مردم و ناآگاهی های تغذیه ای جامعه یكی از عوامل اساسی است.
تحقـیـقات نشــان داده است كه خانوارها از مواد غذایی و مغذی محدود موجود در خانواده نیز استفاده بهینه نمی كنند. بنابراین می توانیم دریابیم كه تنها دسترسی اقتصادی به منابع غذایی، لزوما” استفاده مناسب و بهینه از منابع موجود در خانوار را تأمین نمی كند بلكه نكته اصلی، سازگار نمودن شیوه و فرهنگ غذا خوردن با سلامتی است و قطعا” مراقبت و تأمین سلامت كودكان، نوجوانان و زنان كه افراد در معرض خطر هستند از اولویت به سزایی برخوردار می باشد. در سطح كشور سازمانهای مختلفی در امر فرهنگ و سواد غذا و تغذیه ای جامعه نقش آفرین هستند. ذیلا” به وضعیت موجود فعالیتهای هر یك پرداخته می شود.
در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی، زیرمجموعه های مختلفی از جمله معاونت سلامت دست اندركار آموزش هستند. در این مجموعه با بكارگیری توان موجود در بخش بهداشت، شامل حدود 25000 واحد بهداشتی ـ درمانی و حدود 60 تا 70 هزار نفر از افراد شامل بهورز، كاردان، كارشناس و پزشك آموزشهای مرتبط با غذا و تغذیه در سطح كشور به افراد، بویژه گروههای آسیب پذیر ارائه می گردد. بعلاوه با در نظر گرفته شدن دفتر بهبود تغذیه جامعه در چارت تشكیلاتی این وزارتخانه، اهمیت موضوع پذیرفته شده است.
دفتر بهبود تغذیه جامعه در سال های اخیر برنامه های فراگیر و متعددی را با همكاری بخش های مختلف، از جمله برنامه مشاركتی و حمایتی كاهش سوء تغذیه كودكان، پیشگیری و كنترل اختلالات ناشی از كمبود ید، اجرای طرح آهن یاری دختران دبیرستان ها، غنی سازی مواد غذایی با ریزمغذی ها از جمله غنی سازی آرد با آهن و اسید فولیك، برگزاری كارگاه های آموزشی تغذیه و رشد كودكان ویژه پزشكان و آموزش كاركنان بهداشتی درمانی و كاركنان سایر بخش ها در زمینه های مختلف تغذیه را طراحی و اجرا نموده است.
آموزش و پرورش نیز كه بعنوان یكی از مهمترین عوامل مؤثر در توسعه كشورها شناخته می شود. از آنجایی كه دانش آموزان و اولیای آنها و كاركنان مدارس، بخش قابل توجهی از جمعیت كشور را در برمی گیرند، از این رو آموزش اطلاعات صحیح غذا و تغذیه ای به حدود 18 میلیون دانش آموز و یك میلیون معلم، تأثیر چشمگیری بر سلامت جامعه خواهد داشت. آموزشهای صورت گرفته در زیر مجموعه این وزارتخانه طی سالهای 79-75 بیشتر دانش آموزان مدارس، معلمان، كارشناسان بهداشت و تغذیه، سرایداران و خدمتگذاران را در بر می گرفته است كه در قالب طرحهای بهداشتیاران، تربیت مدرس، آموزش غذا و تغذیه، برگزاری كارگاه آموزشی تغذیه، طرح آهن یاری، آموزش ضمن خدمت تغذیه و بهداشت، طرح شیر در مدرسه صورت گرفته است. همچنین همكاری در تألیف كتب درسی و تهیه و انتشار جزوات و بروشورها نیز در دستور كار این وزارتخانه قرار داشته اند.
سازمان نهضت سوادآموزی كه آموزش بخشی از بزرگسالان كشور را بر عهده دارد می تواند نقش تعیین كنندهای در آموزش سواد تغذیه ای داشته باشد. اگرچه سهم این سازمان می تواند در آموزش سواد تغذیه ای قابل توجه باشد اما مطالعه جامعی در خصوص حجم فعالیتها و میزان اثربخشی آنها در دست نیست.سازمان صدا و سیما از جمله مراكزی است كه بویژه در سالهای اخیر سهم آن در فرهنگ سازی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. صدای جمهوری اسلامی ایران طی سالهای 81-1379 در حدود 117 برنامه و سیمای جمهوری اسلامی ایران در طی این مدت 416 برنامه باعنوان غذا و تغذیه داشته است.
فعالیتهای سازمان بهزیستی بعنوان یكی از سازمانهای ذیربط با گروههای آسیب دیده و آسیب پذیر جامعه، در سالهای گذشته در قالب تهیه جزوات، پمفلت و تدوین و چاپ مجموعه های آموزشی محدود بوده است. همچنین در این زمینه غذا و تغذیه طرحهای تحقیقاتی متعددی نیز اجرا شده است و همایشهایی نیز با موضوعیت غذا و تغذیه و بهداشت توسط این سازمان اجرا شده است. سازماندهی این مجموعه نیز به گونه ای است كه مراكز بهزیستی از نظر تغذیه تحت نظارت قرار دارند.
انستیتو تحقیقات تغذیهای و صنایع غذایی كشور بعنوان یك مركز پژوهشی علمی و در عین حال نقش آفرین در آموزش تخصصی غذا و تغذیه شناخته می شود. در حوزه آموزش عمومی و فرهنگ سازی تغذیه ای نقش این انستیتو از موضع اصلاح سواد تخصصی و در عین حال حضور تخصصی در آموزشهای عمومی قابل توجه است. در این سازمان در سالهای اخیر گروه تخصصی ویژه ای تحت عنوان تحقیقات آموزش همگانی مورد توجه قرار گرفته است. از جمله فعالیتهای این مجموعه طی سالهای 81-1378 را می توان تعداد زیادی برنامه در صدا و سیما بعلاوه نشر چندین مقاله علمی و آموزشی و تعدادی فیلم و همینطور سمینار
برشمرد. مركز امور مشاركت زنان نیز از جمله مراكز مرتبط با فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه شناخته می شود كه اگرچه سهم آن در آموزش زنان بطور عام بسیار قابل توجه است اما گزارش خاصی در این زمینه در دسترس نیست. اما جمع بندی وضع موجود در حوزه فرهنگ و سواد غذا و تغذیه ای جامعه علیرغم
وجود و حضور سازمانهای متعدد در این عرصه وضعیت مطلوبی را نشان نمی دهد. واقعیت آن است كه اصولا” خود نوع نگاه به فرهنگ و سواد تغذیه ای از موضع تمركزگرایانه دولتی و عمومی و تعریف نقش عمده فقط برای تعدادی سازمان و وزارتخانه بیانگر ورود به موضوع از نقطه ای غیر فراگیر است. چرا كه اگرچه این سازمانها دارای نقش جدی در فرهنگ و سواد تغذیه ای جامعه هستند اما بطور بدیهی حوزه فرهنگ حوزه ای متعامل بین جامعه و نهادهای فعال در آن است. بعلاوه بجز معدودی در اغلب موارد ارزیابی میزان اثربخشی برنامه های آموزشی اجرا شده ارزیابی نشده است.
نتیجه آنكه علیرغم فعالیتهای مراكز متعدد در زمینه آموزش و سواد غذا و تغذیه ای، این حوزه بعنوان یكی از نقاط مهم و اثرگذار و در عین نیازمند به اصلاح و تكمیل در نگرشها و كاركردها شناخته می شود. چرا كه بروندارهای آن یعنی رفتار غذا و تغذیه ای جامعه همچنان منطبق بر الگوهای علمی نبوده است. این امر آنگاه اهمیت بیشتری می یابد كه در نظر داشته باشیم، جامعه ایران دوره گذار تغذیه ای را در بخشی از خود تجربه می نماید و در این میان وجود نگره ها و آموزه های منسجم و متناسب با پس زمینه های فرهنگی و سنتی جامعه دارای اثرگذاری بالایی در جهت دادن به رفتارهای تغذیه ای جامعه است. از علائم ناكافی بودن و عدم انسجام در آموزشها می توان دوگانگی در نگاه و رفتار مراكز علمی با سیاستگذاری و اجرایی را در امر مصرف و تبلیغات كالاهای غذایی مثل روغن های نباتی، تنقلات و ; مشاهده نمود.
بنظر می رسد امر آموزش و فرهنگ تغذیه ای اولا” نیازمند انسجام و ثانیا” انطباق با موازین علمی متناسب با بستر فرهنگی و سنتی جامعه می باشد كه در عین حال در قالب برنامه های فراگیر و نه موارد محدود و معدود طراحی و اجرا گردد.
محدودیت ها و تنگناها:– شناخت ناكافی از وضعیت میزان آگاهی ، نگرش و عملكرد مردم و سیاستگذاران در زمینه موضوعات مختلف تغذیه.– نبود راهنمای غذایی در کشور که موجب عدم هماهنگی در برنامه های آموزش همگانی تغذیه شده است.– ناکافی بودن آگاهی های تغذیه ای گروههای مختلف جامعه.– وجود بعضی از عادات و رفتارهای غذایی غلط در کشور که از یک طرف سوء تغذیه و کمبود ریز مغذی ها و از سوی دیگر روند رو به گسترش بیماریهای مزمن را سبب شده است.
– نامتعادل بودن الگوی مصرف گروههای غذایی.– کم توجهی به مسائل زیستی و سلامت غذا و تغذیهای در بخشی از آموزشها و تبلیغات رسانه ای– کم توجهی به سفره ایرانی بعنوان یکی از روشهای نهادینه شده در بهبود سبک مصرف مواد غذایی.– متناسب نبودن آموزشها با نیازهای جامعه – عدم پایش و ارزشیابی برنامه های آموزشی غذا و تغذیه.
هدف كلی:ارتقای فرهنگ و سواد غذا و تغذیه ای
راهبردها: – آموزش همگانی ثمربخش – آموزش گروههای خاص موثر بر فرهنگ و سواد غذا و تغذیه ای جامعه .
– جلب مشاركت و همكاریهای بین بخشی.اهداف كمی:– افزایش آگاهی های تغذیه ای افراد جامعه در مورد اصول تغذیه صحیح به 20% وضع موجود.
– اصلاح نگرش و عملكرد گروههای مختلف جامعه در مورد تغذیه صحیح به میزان 15% .– افزایش آگاهی های تغذیه ای والدین در مورد پایش رشد و تغذیه كودك به 30% وضع موجود.– افزایش تنوع و تعداد برنامه های صدا و سیما برای ارتقاء فرهنگ و سواد غذا و تغذیه به میزان 30% وضع موجود– افزایش آگاهی سیاستگذاران و مسئولان مرتبط با سلامت تغذیه ای جامعه در بخش های ذیربط به میزان 20% وضع موجود.– افزایش تعداد برونداد حوزه های مختلف سیاستگذاری در راستای تغذیه سالم.سیاست های اجرایی:
1- سازماندهی و جهت دهی به اطلاع رسانی و آموزش تغذیه متعادل و سالم ذیل شورایعالی سلامت و امنیت غذایی2- جلب همكاری سازمانها و ابزارهای اطلاع رسانی و آموزش سطح ملی، زیر ملی و منطقه ای 3- استفاده از شبكه PHC در آموزشهای تغذیه ای و بهداشت مواد غذایی، پایش بیماریهای ناشی از غذا و …
4- اختصاص زمان پخش مناسب و كافی در ساعات پر بیننده به برنامه های آموزش غذا و تغذیه .5- آموزش مورد نیاز برای مسئولین فنی و مدیران كارخانه ها، كاركنان بهداشتی درمانی و كاركنان سایر بخش ها
6- تمرکز سیاستگذاریها و فعالیت های آموزشی به غذا و تغذیه و هدفمند نمودن آنها7- نظارت متمرکزبر برنامه های آموزشی وتبلیغاتی مرتبط با غذا و تغذیه بویژه در رسانههای جمعی8- استفاده از بستر های فرهنگی و سنتی جامعه در جهت آموزش و ارتقاء سطح سواد تغذیه ای9- توسعه فرهنگ عرضه و مصرف مواد غذایی سنتی وبومی
اقدامات دستگاه های اجرایی:• وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی :1 تدوین سیاست جامع آموزش و فرهنگ سازی غذا و تغذیه در كشور .
2 بازنگری دوره های درسی پزشكان و پیراپزشكان و به روز كردن مطالب غذا و تغذیه ای آنها.
3 تدوین دوره جامع بازآموزی پزشكان و پیراپزشكان در مورد غذا و تغذیه و پیگیری تشكیل كلاسها .4 نظارت بر هر نوع تبلیغ كالاهای خوراكی از تمامی رسانه های موجود و صدور مجوز برای تبلیغ مواد غذایی براساس قوانین موجود .5 بكارگیری كارشناس تغذیه در نظام ارائه خدمات بهداشتی درمانی (شبكه های بهداشتی- درمانی كشور) متناسب با سطح بندی آن .6 نظارت بر برنامه های آموزشی دانشگاههای علوم پزشكی كشور در خصوص غذا و تغذیه .
7 ارائه الگوی استانی برای جیره میان وعده غذایی دانش آموزان با توجه به نیازهای تغذیه ای آنان .8 تدوین و ارسال مطالب آموزشی غذا و تغذیه (پمفلت، پوستر و ;) و ارسال آن به خانوارها.9 پایش و ارزشیابی برنامه های آموزشی غذا و تغذیه .
• انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی كشور :1 تشكیل گروه آموزش و اطلاع رسانی همگانی در مورد غذا و تغذیه.2 تهیه بانك اطلاعاتی در زمینه آموزش غذا و تغذیه. 3 سنجش نیازهای آموزشی جامعه.4 شناخت وضعیت موجود آگاهی و سواد تغذیه ای جامعه از طریق بررسی اگاهی، نگرش و عملكرد مردم و سیاستگذاران در زمینه موضوعات مختلف غذا و تغذیه.
• وزارت آموزش و پرورش 1 بكارگیری برنامه تغذیه رایگان مدارس جهت فرهنگ سازی تغذیه ای .2 گنجاندن مباحث غذا و تغذیه در دوره های مدون بازآموزی كاركنان آموزشی
آموزش و پرورش.3 تدوین برنامه تغذیه رایگان مدارس از نظر نوع و مقدار براساس آخرین یافته های علمی و پژوهشهای كاربردی ملی و منطقه ای .4 همكاری در اجرای الگوی استانی برای جیره میان وعده غذایی دانش آموزان با توجه به نیازهای تغذیه آنان. 5 لحاظ نمودن مباحث غذا و تغذیه در مراحل مختلف بازنگری و تدوین كتب درسی .
6 تقویت درس بهداشت و لحاظ نمودن بحث غذا و تغذیه در آن .7 همكاری با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی در اطلاع رسانی خانوار.
• نهضت سواد آموزی :1 تدوین كتابهای آموزشی حاوی مطالب غذا و تغذیه برای نوسوادان برای مقاطع مختلف .2 گنجاندن مباحث غذا و تغذیه برای بازآموزی آموزش یاران .
• سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران:1 تقویت فعالیت های آموزشی غذا و تغذیه و هدفمند نمودن آنها .2 اصلاح و بازنگری سیاست های جاری در امر تبلیغات غذا و تغذیه .
3 همكاری در اجرای سیاست جامع آموزش و فرهنگ سازی غذا و تغذیه كشور با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی .4 تهیه و پخش تیزرهای آموزشی تلویزیونی، تهیه و چاپ مطالب آموزشی مناسب برای آموزش همگانی•همكاری چند وزارت/سازمان (چندبخشی) :
1 بكارگیری كارشناس تغذیه در كلیه واحدها و مراكزی كه خدمات غذایی همگانی دارند از جمله دانشگاهها، مهد كودكها، كارخانه ها، بیمارستانها، مراكز نگهداری سالمندان، ;. (مسئول وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی با همكاری كلیه وزارت/سازمانهای ذیربط).2 گنجانیدن آموزش غذا و تغذیه در كلیه دوره های بازآموزی و آموزش ضمن خدمت، كارآموزی بدو استخدام كلیه كاركنان دولت (مسئول وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی با همكاری وزارت آموزش و پرورش، نیروهای نظامی و انتظامی و كلیه وزارت/سازمانهای ذیربط).3 تدوین جزوات آموزشی غذا و تغذیه به صورت پوستر، پمفلت و ;. (مسئول وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی با همكاری انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی كشور).
4 ارائه الگوی استانی برای جیره میان وعده غذایی دانش آموزان با توجه به نیازهای تغذیه ای آنان (مسئول وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی با همكاری انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی كشور)5 لحاظ نمودن مباحث غذا و تغذیه در مراحل م
ختلف بازنگری و تدوین كتب درسی (مسئول وزارت آموزش و پرورش با همكاری وزارت بهداشت و انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی كشور6 استفاده از خدمات تخصصی بازاریابی اجتماعی و ارتباطات سلامت.
منابع: 1- گزارش نهایی وضعیت آموزش غذا و تغذیه در كشور، دبیرخانه شورای غذا و تغذیه كشور، انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی كشور، سال 13822- برنامه درون بخشی بهبود تغذیه جامعه در برنامه چهارم توسعه، دفتر بهبود تغذیه جامعه، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی سال 13833- سند فرابخشی امنیت غذا و تغذیه در برنامه چهارم توسعه، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی، سال 13834- گزارش نهایی چهل و نهمین اجلاس روسای دانشگاه های علوم پزشكی و خدمات بهداشتی درمانی كشور، راهكارهای بهبود تغذیه جامعه، دفتر بهبود تغذیه جامعه، سال 13835- گزارش بررسی ملی تعیین وضعیت ریزمغذی های آهن، روی، ویتامین A و D در 11 اقلیم كشور، دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی، انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی كشور، سال 13826- طرح جامع مطالعات مصرف مواد غذایی و تغذیه در كشور، انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی كشور، سال 81-1379
ادامه خواندن تحقيق در مورد بـرنــامــه ارتقاء فرهنگ و سواد تغذيه اي جامعه
نوشته تحقيق در مورد بـرنــامــه ارتقاء فرهنگ و سواد تغذيه اي جامعه اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.