nx دارای 13 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
تولید گندم در ایران
با تولید 13 میلیون و 637 هزار و 53 تن گندم، تولید سرانه به ازای هر ایرانی،به 5/203 كیلوگرم رسید.كل تولید گندم تا امروز با احتساب دو میلیون و 500 هزار تن گندم خود مصرفی و بذری كشاورزان و مقدار 11میلیون و 137هزار و 53 تن خرید تضمینی،به 13 میلیون و 637 هزار و 53 تن رسیده است كه به ازای هر ایرانی5/203 كیلوگرم گندم تولید شد. با توجه به آخرین آمار جمعیت كشور كه به 67 میلیون نفر رسیده است،با تقسیم كل گندم تولیدی به تعداد جمعیت كشور،مقدار گندم تولید سرانه به دست خواهد آمد.
این گزارش به نقل از پایگاه اطلاع رسانی مجری طرح گندم وزارت جهاد كشاورزی حاكی است، خرید تضمینی گندم تا 5 آبانماه 83 به 11 میلیون و 137 هزار و 53 تن رسید. خرید تضمینی گندم از كشاورزان نسبت به مدت مشابه سال گذشته،26/9 درصد رشد نشانمی‌دهد. به این ترتیب با خرید بیش از 11 میلیون و 40 هزار تن، بنابر آمار وزارت بازرگانی،نیاز گندم خوراكی كشور برطرف شد و بقیه گندم تولیدی ذخیره یا در صنعت غذایی مانند ماكارونی،بیسكویت و كیك سازی استفاده می‌شود.
بنابراین گزارش،پس از 45 سال اصلاحات ارضی، ایران در تولید گندم خودكفا شد. روز سه شنبه 5 آبانماه در سراسر كشور 3 هزار و 276 تن گندم بیش از نیاز كشاورزان به نرخ تضمینی كیلوگرمی 1700 ریال خریده شد. پیش بینی می شود؛ امسال 11 میلیون و 389 هزار تن گندم بیش از نیاز كشاورزان خریده شود. بنابراین گزارش،خرید تضمینی گندم تا 4 آبانماه 82 ، مقدار 10 میلیون و 190 هزار و 285 تن بوده است. براساس آمار خرید تضمینی گندم از كشاورزان در سراسر كشور، تاكنون استان فارس با یك میلیون و 790 هزار و 500 تن رتبه اول،خراسان با یك میلیون و 135هزار و 600تن رتبه دوم ، خوزستان با یك میلیون 40 هزار و 681 تن رتبه سوم و استان گلستان با یك میلیون و 4 هزار و 200تن در رتبه چهارم قرار دارد.
براساس این گزارش، استانهای كرمانشاه 681 هزار و 109 تن، كردستان 626 هزار و 200 تن، آذربایجان غربی 607هزار و 450 تن، همدان 559 هزار و 460 تن، آذربایجان شرقی 482 هزار و 444 تن،لرستان 456 هزار تن، اردبیل 421 هزار و 500تن، مركزی 401 هزار و 725تن،اصفهان 366 هزار و 900 تن ،زنجان 243 هزار و 752 تن ،تهران 224 هزار و 26 تن، قزوین 191 هزار و 385تن، ایلام 124هزار و 7 تن،چهارمحال و بختیاری 109هزارتن،كرمان 105 هزار و 245 تن، مازندران 100هزار و 700تن،سمنان 93 هزار و 150تن، بوشهر 65 هزار و 662 تن،كهگیلویه و بویراحمد 60 هزار و 300تن، قم 60 هزار و 475تن، هرمزگان 49 هزار و 383 تن، منطقه جیرفت و كهنوج 47 هزارتن، یزد 44 هزار و 870تن ، سیستان و بلوچستان 28 هزار و 523 تن و گیلان 12 هزار و 710تن رتبه‌های پنجم تا بیست و نهم خرید تصمینی گندم را تشكیل می‌دهند. استان سیستان و بلوچستان با 42 درصد،همدان 39 درصد و زنجان با 38 درصد به ترتیب بیشترین افزایش، و مازندران با نرخ كاهش 19 درصدی،بیشترین كاهش را نسبت به سال پیش خود داشته است.خودکفایی گندم در گذر زمان، لیلا لطفی، شرقافزایش تولید گندم در سطح 8/10 میلیون تن، در سال های پیش از خشکسالی دولت سازندگی، شبهات زیادی را برای منتقدان از خودکفایی در گندم به جای گذاشته است و اندیشه اقتصادی نبودن و ناپایداری تولید را از دید آنها دامن زد. هر چند نظر وزارت جهاد کشاورزی 180 درجه با آنها تفاوت دارد، این بحث ها را مغرضانه و فعالیتش را کاملاً اقتصادی می داند. با این حال آنچه در بین
همه آنها مشترک است ضرورت اجرای طرح است. طرح از سال های برنامه اول با عنوان برنامه افزایش تولید گندم اجرا می شد. سال 67 سال پایه برنامه بود و در آن سال پیش بینی شده بود تولید گندم از 3/45 میلیون تن با تحقق 2/107 درصد به 5/48 میلیون تن برسد. بدین ترتیب دولتمردان ایران می خواستند تولید گندم را به لحاظ اهمیت سهم آن الگوی تغذیه خانوار و تامین
بخش عظیم کالری و پروتئین تامین کنند. طبق آمار به طور تقریبی دولت به این هدف رسید. در سال اول برنامه _ 1368 _ تولید به 01/6 میلیون تن با احتساب 5/83 درصد رشد تحقق یافت. سال بعد از آن تولید با صد و یازده درصد رشد نسبت به سال پایه به 01/8 میلیون تن رسید. رشدی که در تمام سال های برنامه معلول انبار سرمایه موسسه های تحقیقاتی و خدماتی، نظیر موسسه
اصلاح بذر، توزیع کود و سم و;، نیروهای ماهر، کم بودن نسبت سرمایه گذاری لازم برای حصول به یک واحد تولید ملی، سیاست های قیمت گذاری و در نهایت شرایط آب و هوایی بود. بدین ترتیب سال های پایانی برنامه، سال های 70 تا 72 به ترتیب با رشد 122 ، 141 و 6/148 درصدی در تولید گندم نسبت به سال پایه روبه رو شدیم. تولید در این دوره ها به 8/8 میلیون تن، 1/10 میلیون تن و 7/10 میلیون تن رسید. طبق گزارشات موجود این رشد تولید با رشد عملکرد گندم آبی از 2097 کیلوگرم _ در سال پایه 67 _ به 2777 کیلوگرم _ در سال 72 _ و رشد گندم دیم از 763 کیلوگرم به 947 کیلوگرم همراه بود. بدین ترتیب عیسی کلانتری _ وزیر سابق کشاورزی _ با این برنامه از چهار وزیر پیشین کشاورزی کشور پس از انقلاب جلو افتاد. توانست درصد واردات را در آن سال ها کاهش دهد. در نتیجه برای بهبود اجرای برنامه گندم تصمیم گرفت افزایش تولید گندم را
این بار با ملاحظات اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی دنبال کند. پس برنامه دوم طرح محوری گندم تنظیم شد. در این برنامه پیش بینی شده بود 8/63 میلیون تن گندم مدت 5 سال به دست بیاید. اما این طرح به دلیل تداوم سه سال خشکسالی و عدم تامین و تحقق امکانات پیش بینی شده اعتباری، تسهیلاتی و تدارکاتی تحقق پیدا نکرد. بر همین مبنا سال 74 تولید با 103 درصد
رشد نسبت به سال پایه به 2/11 میلیون تن رسید. سال های 76-75 تولید در سطح 10 میلیون تن بود، اما در سال 77 تولید با رشدی حدود 110 درصد به 95/11 میلیون تن رسید، ولی مجدداً با شدت یافتن خشکسالی تولید تا سطح 6/8 میلیون تن نزول کرد. طرح در دوره دوم نه تنها افزایش تولید گندم را در پی نداشت، بلکه سیر واردات آن شدید شد. سرانه واردات از 8/39 کیلوگرم در سال پایه 73 به 8/60 کیلوگرم در سال اول و به 5/63 کیلوگرم در سال دوم رسید، سال سوم _ 1376 _ با تشدید خشکسالی سرانه واردات تا سطح 4/97 کیلوگرم افزایش یافت اما سال بعد این رقم تا 56 کیلوگرم تنزل یافت. با این حال این سطح 56 کیلوگرم نسبت به سال پایانی برنامه اول نیز بیشتر بود. سال 72 میزان سرانه واردات گندم 1/43 کیلوگرم بود که نسبت به سال 67 کاهش یافته بود. در این دوره به استثنای سال 68 که سرانه واردات 8/102 کیلوگرم بود، مابقی سال ها میانگین وارداتش پایین بود. با این حال رشد فزاینده جمعیت و افزایش سرانه مصرف اجرای برنامه را توجیه می کرد به طوری که مرکز آمار ایران سرانه مصرف را طی سال های 67 تا 77 متوسط رشد
سالانه حدود 6/2 درصد مطرح می کند.ضمن اینکه اقتصاددانان دانشگاه شهید بهشتی در ارزیابی اقتصادی آن مطرح کردند: نرخ رسمی ارز، در طی سال های اجرای طرح در بالاترین حد توسط دولت (1750) ریال تعیین شده و از طرفی دامنه مناسب برای کشش قیمت عرضه گندم بین 5/0 تا یک است در نتیجه نرخ بازده طرح محوری گندم آبی بین 2584 تا 2826 درصد و نسبت ارزش حال خالص منافع به ارزش حال هزینه های آن به 1/25 تا 4/27 برابر قرار دارد.• برنامه سوم
با آشکار شدن مزیت های سیاسی و اقتصادی طرح محوری گندم، طرح خودکفایی گندم بعد از ادغام جهاد و کشاورزی براساس نامه شماره 3655 وزیر جهاد کشاورزی در تاریخ 21 خرداد 81 تنظیم شد و از 1 تیر 81 اجرا شد. اما این بار اجرای این طرح به ظن منتقدان بدون مزیت تلقی شد. در حالی که یکی از جنبه های مهم تولید گندم، ارتباط تنگاتنگ آن با استقلال سیاسی و امنیت ملی است. کشورهای آمریکا، کانادا، استرالیا، اروپا و متحدان آنها در سطح بین المللی عمده تولید و صادرات گندم دنیا را در اختیار دارند. کشور آمریکا به دلیل اهمیت استراتژیک محصول گندم در معاملات جهانی گندم، تولیدی زارعین خود را به قیمت های گران از آنها خریداری می کند تا به تولید گندم ادامه دهند. در سال 2002 آمریکا هر تن گندم تولیدی خود را 6/115 دلار ارزان تر از هزینه شده تمام صادر کرد. هزینه تولید هر کیلوگرم گندم ایران در سال 1381 به طور متوسط در سطح کشور حدود 855 ریال بوده و دولت برای حمایت از کشاورزان آن را به قیمت تضمینی 1300 ریال
خریداری نموده است. این در حالی است که هزینه تولید زارعین گندمکار در کشوری مانند آمریکا که از تولیدکنندگان عمده گندم در جهان بوده و دارای تکنولوژی مدرن می باشد، در سال 1381 از قرار هر تن 59/231 دلار در سر مزرعه و 2/266 دلار با احتساب سایر هزینه ها بوده است. حال اگر قیمت دلار در سال 1381 را معادل 8000 ریال در نظر بگیریم، هزینه تولید هر کیلوگرم گندم آمریکا
در مزرعه 1853 ریال و با احتساب کل هزینه ها معادل 2129 ریال خواهد شد، به عبارت دیگر هزینه تولید گندم در آمریکا نسبت به ایران در مزرعه 16/2 و در مجموع بیش از 5/2 برابر بوده که نشان دهنده مزیت اقتصادی تولید گندم در ایران است.• جو –گندمدر دوران اجرای طرح یکی از مهم ترین شبهات افزایش سطح زیر کشت گندم و کاهش سطح زیرکشت جو بود. مقایسه سطح زیر کشت گندم و جو طی 4 دهه گذشته در کشور حاکی است که از سال 1340 هجری شمسی تا 1360 بین 4 تا 5 میلیون هکتار اراضی کشاورزی کشور زیر کشت محصول گندم قرار داشته است که این عدد برای محصول جو بین 4/1 تا 5/1 میلیون هکتار متغیر بوده است. در سال 1360 هجری شمسی سطح زیر کشت گندم به بیش از 2/6 میلیون هکتار و سطح زیر کشت جو به 4/2 میلیون هکتار رسیده است که طی دهه 60 تقریباً این سطوح زیر کشت برای هر دو محصول تغییر محسوسی نداشته و ثابت مانده است. در ابتدای دهه هفتاد و از سال 1371 سطح زیر کشت گندم به بیش از 6/6 میلیون هکتار و سطح زیر کشت جو به 1/2 میلیون هکتار بالغ شده ولی در سال 1378 سطح زیر کشت هر دو محصول- احتمالاً به دلیل وقوع
خشکسالی – دچار کاهش قابل توجه در حد تقریباً 30 درصد برای گندم و 33 درصد برای جو بوده است که البته سطوح زیر کشت آبی هر دو محصول تقریباً ثابت مانده است. (کاهش کمتر از 100 هزار هکتار) در سال 1379 با افزایش مجدد سطح زیر کشت گندم به رقم بالای 5 میلیون هکتار د
ر کشور رسیده و آخرین آمار سطح زیر کشت سال 81 را بالغ بر 3/6 میلیون هکتار اعلام نموده است که این وضعیت برای سطح زیر کشت جو نیز حادث شده و سطح زیر کشت این محصول را در سال 81 به حدود 7/1 میلیون هکتار و در سال 82 به 6/1 میلیون هکتار رسانده است. بنابراین طی حداقل بیش از دو دهه از سال 1360 تا 1382 سطح زیر کشت گندم تقریباً ثابت مانده (تغییرات در حدود 200 هزار هکتار). این در حالی است که متوسط مقدار تولید گندم کشور طی همین مدت از رقم 7/5 میلیون تن در سال 1360 به بیش از 5/13 میلیون تن در سال 82 افزایش یافته و متوسط عملکرد تولید این محصول از 1695 کیلوگرم گندم آبی و 588 کیلوگرم گندم دیم در سال 1360 به 3669 و 1184 کیلوگرم گندم آبی و گندم دیم در سال 82 رسیده است. همچنین میزان تولید جو در کشور از حدود 2 میلیون تن در سال 1360 به 1/3 میلیون تن در سال 81 و 9/2 میلیون تن در سا
ل 82 بالغ شده که متوسط عملکرد آن نیز از 1693 کیلوگرم در کشت آبی و 569 کیلوگرم در کشت دیم در سال 1360 به رقم 3112 و 1053 کیلوگرم به ترتیب در کشت آبی و دیم در سال 1381 و 1998 و 921 کیلوگرم در سال 1382 افزایش یافته است. آخرین آمار موجود حاکی است سطح زی
ر کشت گندم در سال جاری 24/6 میلیون هکتار و سطح زیر کشت جو 5/1 میلیون هکتار است.
•خرید تمام ذخایر گندمدر کنار بحث های همیشگی طی سال های اخیر مطرح می شود کشاورزان ایرانی میزان خود مصرفی محصول گندم را کاهش داده و تمام ذخیره گندم تولیدی را نیز به دولت می فروشند. این در حالی است که هر ساله شورای اقتصاد میزان گندم مورد نیاز کشور برای مصرف را اعلام کرده و به تناسب رشد جمعیت کشور درصدی به آن می افزاید. طی 29 سال 82-1354 مقدار خرید گندم توسط دولت در کل کشور از 26504 تن به 3/10 میلیون تن رسیده است. بیشترین و کمترین مقدار خرید این محصول نیز در همین دو سال صورت گرفته است. یعنی به تناسب افزایش جمعیت کشور نسبت به سال پایه (1354) و افزایش تولید، میزان خرید نیز سیر صعودی داشته است. در نتیجه میانگین خرید گندم کشور در سه دهه اخیر افزایش یافته و از 520 هزار تن در دهه 1350 به یک میلیون و 471 هزار تن در دهه 1360 و 4 میلیون و 826 هزار تن در دهه 1370 و بالاخره 7 میلیون و 145 هزار تن در سه سال اول دهه 1380 رسیده و متوسط کل 29 سال مورد بررسی سالانه سه میلیون و 129 هزار تن بوده است.• افزایش قیمت خرید گندم توسط دولتافزایش بی تناسب قیمت خرید گندم مازاد بر مصرف کشاورزان توسط دولت است. یکی دیگر از بحث های محوری طرح گندم است. بررسی اقتصادی خرید گندم حاکی است چنانچه دولت قصد داشته باشد گندم مازاد بر مصرف کشاورزان داخلی را بر مبنای بهای تمام شده خرید گندم خارجی محاسبه و پرداخته نماید باید برای هر کیلوگرم گندم در سال جاری رقم 2532 ریال را پرداخت نماید. این در حالی است که رقم یاد شده بر مبنای مبادله داخلی بخش کشاورزی به 2195 ریال محدود
خواهد شد. اما در سومین شکل و براساس روند قیمت وارداتی گندم 2016 ریال به دست خواهد آمد و در نهایت براساس گزینه هزینه های تولید گندم مبلغ 1812 ریال حاصل خواهد شد. بر این مبنا میانگین چهار عدد فوق مبلغ 2140 ریال توسط مجری طرح گندم پیش بینی شده است که به دلایل متعددی مورد توافق قرار نگرفته است. این در حالی است که طی سال جاری قیمت خرید گندم داخلی از قرار هر کیلو 1700 ریال تعیین و پرداخت می شود که فاصله قابل توجهی با قیمت کارشناسی آن دارد.
ادامه خواندن مقاله در مورد‌توليد گندم در ايران
نوشته مقاله در مورد‌توليد گندم در ايران اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.