مقاله در مورد بيماريهاي گاوي

 nx دارای 17 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است فایل ورد nx  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد. این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد بخشی از متن nx : بیماریهای گاوی مقدمههدف از فراگیری هر علمی ، به كار بستن و استفاده عملی ازآن برای بهبود زندگی بشر می باشد . دامپزشك از یك سو با تشخیص، درمان و پیشگیری بیماریهای دامی به تولید پروتئین و فرآورده های غذایی با منشأ دامی كمك می كند و از سوی دیگر ، با تشخیص و درمان به موقع و در صورت لزوم معدوم كردن دام، از سرایت بیماریهای قابل انتقال از دام به انسان جلوگیری به عمل می آورد. یك گاوزمانی قادر به تولید شیر می باشدكه زایمان كرده و كل تولید شیر این حیوان در طول عمر او زمانی به حداكثر می رسدكه به طور مرتب و با فاصله مشخصی ( حدود 12 ماه ) زایمان كند . یك گاودار حرفه ای باید به راندمان تولید مثل گله توجه فوق العاده ای داشته باشد . این در حالی است كه اكثر گاودارها به این مسأله بی توجه هستند و به دلیل طولانی شدن فاصله بین دو زایش گاوها ، تولید شیر و در نتیجه درآمدشان كاهش می یابد .یكی از دلایل اصلی افزایش فاصله بین دو زایش و آبستنی مجدد ، بیماری هایی است كه گاو بعد از زایمان به آن ها مبتلا می شوند . با پیشگیری ازاین بیماری ها می توان از افزایش فاصله بین دو زایش و كاهش پتانسیل تولید شیر گله جلوگیری كرد . ادم پستان سببها ، نشانه های بالینی و عوامل مساعد كنندهادم پستان ،یك پرخونی مهم پستان با انفیلتراسیون مایع سروزی در زیر پوست می باشد . نباید آن را با ورم پستان ، یعنی تورم غده پستان كه خیلی بندرت تمام كارتیه ها را در بر می گیرد، اشتباه كرد . تلیسه های آبستن بیشتر و شدیدتر از گاوها مبتلا می شوند . ادم پستان معمولاً 2 تا 3 هفته قبل از زایمان نمایان می شود . حجم پستان افزایش می یابد . پستان متسع ، درخشان ، دردناك ، با سرپستانكهای بیش ازحد باز و دور ازهم می باشد . گاهی ادم تا زیر شكم گسترش می یابد و تشكیل یك آمپول تا ناف را می دهد ، در موارد دیگر به طرف فرج تا پرینه بالا می رود .گاو بسختی از زمین بلند می شود و بسختی جابجا می شود . سرپستانكها در معرض آسیب قرار دارند . زخمهای سرپستانكها از سببهایی می باشند كه موجب حذف پیش از موعد گاو می شود . حجم پستان و وضعیت باز سرپستانكها، مزاحم گذراندن شیردوش شده و جریان شیر را مختل می كند . ادم پستان ، زمنیه را برای ابتلای پستان به تورم مساعد می كند . بعضی نژادها (جرسی و هلشتاین ) حساسترند . در هر نژاد ، بعضی از افراد مستعدتر می باشند . معذالك ، ارثی بودن آن ضعیف است و حدود15% می باشد .تلیسه هایی كه درسن بیش از 30 ماهگی زایمان می كنند ، بیشتر در معرض ابتلا هستند . هنگامی كه دوره خشكی افزایش می یابد و گاوها چاق هستند و كمتر فعالیت بدنی دارند ، خط ر ابتلا بیشتراست . علت ادم پستان ،تغییرات هورمونی قبل از زایمان وبویژه بالا رفتن استروژنهای عمل كننده روی خاصیت نفوذ پذیری سلولها می باشد . بعلاوه ، وزن رحم ، كندی درجریان برگشت خون از پستان را مساعد می كند بالاخره ترشح كلستروم نیز دارای نقش می باشد . از نقطه نظر غذایی، به نظر می رسد كه نسبت زیاد پتاسیم قبل از اولین زایمان یا درجریان دوره خشكی اثر سوء داشته باشد.افزایش انرژی در جیره دوره خشكی و نیز آماده شدن گاو برای زایمان همراه باافزایش ناگهانی كنسانتره از سببهای مساعد كننده می باشند . اقدامات عمومی مبارزه بر اساس حذف فاكتورهای مساعد كننده می باشد :در نظر گرفتن زایمان زود در اولین زایمان (24 تا28 ماه ) ؛مساعد كردن فعالیت بدنی ماده گاوها به وسیله آزاد گذاشتن حركاتشان درست قبل از زایمان ؛هدایت غذایی مناسب قبل از زایمان ، افزودن تدریجی كنسانتره در جریان 2 تا 3 هفته قبل از زایمان كه نباید حداكثر از 3 كیلوگرم درروز برای گاوهای با تولید بالا تجاوز كند . درمان درمان براساس دو هدف زیر می باشد :تسكین موضعی درد و مساعد كردن رفع پرخونی به وسیله استعمال خارجی پمادهای بویژه براساس متیل سالیسیلات . به عنوان مكمل ، گاهی كمی دوشیدن قبل از زایمان مفید می باشد . فراهم كردن زمینه ازبین رفتن اكسودا به وسیله ادرار با استفاده از مدرهای قابل تزریق می توان از داروهای دارای در عین حال خاصیت مدری و كورتیكوئید در زمانی كه زایمان نزدیك است و یا بلافاصله پس از زایمان استفاده كرد . خونریزی ها سببها ، نشانه های بالینی و عوامل مساعد كنندهخونریزی ها عبارت از جریان خون به خارج از رگ های خونی می باشند . تمام قسمت های بدن ممكن است دچار خونریزی شوند . در گاوها ، به ویژه در اثر سخت زاییها وبیرون افتادن رحم به خارج (پرولاپس رحم ) ، خونریزی های بسیار شدید اتفاق می افتد . این خونریزی های زایمانی بنا به رگ های پاره شده سه تیپ می باشند : خونریزی داخلی عموماً در اثر پارگی سرخرگ رحمی اتفاق می افتد ، كه به دنبال كشیدن گوساله در گردن رحمی كه كامل باز نشده ، یا در اثر پرولاپس رحم رخ می دهد .گاو به تدریج قدرت خود را از دست می دهد و مخاطات چشم بسیار رنگ پریده می شوند . خونریزی سرخرگ مهبل در اثر پارگی فرج و مهبل . خونریزی سفره ای – رگ های كوچك رحم خونریزی می كنند . گاو در لحظات مختلف یك لخته خونی نسبتاً حجیم به بیرون می ریزد . كمبود كلسیم این نوع خونریزی را مساعد می كند . اقدامات عمومی مبارزه مشكلات زایمانی به علت اندازه گوساله ، وضعیت بد گوساله ( اندام یا سربرگشته ، دوقلویی ) یا آنومالی رحم (پیچ خوردگی ) ، دخالت را ایجاب می كند . برای اجتناب از عوارض پس از زایمان ، باید گاو را به آهستگی از زمین بلند كرد تا رحم در وضعیت داخل شكمی قرار گیرد و از پرولاپس آن جلوگیری شود . معاینه گاو ایستاده ، وجود و یا عدم وجود خونریزی سفره ای و پارگی های مهم را آشكار خواهد ساخت . درمان – در مورد خونریزی داخلی به دنبال پرولاپس رحم ، درمان وجود ندارد . گاو باید كشتار شود . – در مورد پارگی سرخرگ مهبلی ، باید دامپزشك را برای لیگاتور كردن آن باخبر كرد . در مدت انتظار تا رسیدن دامپزشك ، باید رگ را با یك پنس خون بند فشار داد و یا در صورت نبودن پنس با دست این كار را انجام داد .– خونریزی های سفره ای نیز دخالت دامپزشك را لازم می سازد . داروهای ضد خونریزی مانند Etamsylate ، Naftazone ،Pectine و ویتامین K تزریق می شوند . جفت ماندگی سببها ، نشانه های بالینی و عوامل مساعدكننده بیرون آمدن پرده های جنینی ، آخرین مرحله از زایمان می باشد . این عمل معمولاً طی 12 ساعت پس از تولد گوساله به وقوع می پیوندد و بعد از این مدت چنانچه پلاسنتا بیرون نیاید ، جفت ماندگی نامیده می شود . جفت ماندگی عبارت از تأخیر در خروج و یا بیرون نیامدن پرده های جنینی است . در گله های شیری ، 10 تا 15 درصد زایمان ها به جفت ماندگی منتهی می شوند . در یك دهم گله ها فراوانی بالای 20 درصد می باشد . جفت ماندگی به تنهایی وخیم پلاسنتا ، نتیجه انقباض پلاسنتوم های رحم و انقباضات رحمی است. پدیده هایی كه موجب جفت ماندگی می شوند بخوبی شناخته نشده اند. عدم تعادل هورمون ها كه همراه جفت ماندگی می باشد – تأخیر در بالاآمدن سطح استروژنها و پایین افتادن پروژسترون ، غلظت پایین پروستاگلاندینها درخون – قبل از زایمان وجود دارد .از طرف دیگر ، می دانیم كه جفت ماندگی به نارسایی در انقباضات رحمی مربوط نیست . بیشتر اوقات جفت به طور نسبی خارج می شود واز فرج آویزان است . هم چنین گاهی به طور كامل در رحم و مهبل باقی می ماند، بدون آن كه قسمتی ازآن دیده شود . هیچ نشانه عمومی مانند درد یا كاهش اشتها وجود ندارند . اگر درمان جفت ماندگی انجام نشود ، ممكن است دام لاغر شود . تشخیص براساس مشاهده گاو بعد از زایمان استوار است . هنگامی كه پلاسنتا پیدا نمی شود .. و این مسئله گاهی در اصطبل و یا در مرتع اتفاق می افتد – لازم است یك تجسس رحمی برای مطمئن شدن از این كه جفت بیرون آمده است انجام داد . معمولاً همراه با جفت ماندگی ، كوتاهی مدت آبستنی (زایمان زودرس ، تولد دوقلوها) به چشم می خورد . جفت ماندگی ممكن است در نتیجه تورم جفت (پلاسنتیت ) به دنبال یك بیماری عفونی اختصاصی كه احتمالاً ایجاد سقط جنین كرده و یا فقط جفت را عفونی كرده است نیز به وجود آید . فاكتورهای مساعد كننده ، به غیر از عفونت ها ،به خوبی شناخته نشده اند و اختصاصی نیستند . مهمترین آن ها شامل عدم تعادل غذایی در اواخر آبستنی ، به ویژه كمبود ازت ، انرژی ، ویتامین A ، كلسیم ، منیزیوم و سلنیوم همراه با از دست دادن وزن بدن و توزیع جیره فقیر از نظرپیش سازهای پروستاگلاندینها می باشند . سیلوی علوفه می تواند یك فاكتور مساعد كننده باشد . اقدامات عمومی مبارزه هنگامی كه میزان جفت ماندگی ها در یك گاوداری شیری بالای 10 درصد زایمان ها بوده و همراه با متریت و سقط جنین در گله باشد ، باید جهت شناسایی عوامل مشترك این ابتلاها از گله آزمایش به عمل آید . اگر تجزیه های آزمایشگاهی ، عوامل عفونی اختصاصی را مشخص كنند ، اقدامات ویژه ای مدنظر قرار می گیرند (مراجعه به بیماری های آبستنی ) .اگر مربوط به عوامل عفونی نباشد ، باید جیره دوره آبستنی دام را جزء به جزء بررسی كرد : جستجوی كمبودها از نظر انرژی ، ازت ، مواد معدنی ، ویتامین A و تصحیح آن ها درصورت لزوم ضروری است . اگر هیچ چیز غیر طبیعی پیدا نشود ، می توان 5/7 میلی گرم سلنیت سدیم و 630 میلی گرم استات D1 توكوفرول را یك ماه مانده به زایمان و سپس 15 روزمانده به زایمان از راه عضلانی به طور سیستماتیك به تمام گاوهای گله تزریق كرد . از پیشگیری دارویی استفاده می شود ، اما مؤثربودن آن هرگز در شرایط تجربی به طور جدی اندازه گیری نشده است . اثرپیشگیری كننده پروستاگلاندینهایی كه درست بعد از زایمان تجویز شده اند نشان داده نشده است، استعمال سیستماتیك آن ها به طور كلی گران تمام می شود . درمان تمام گاوهایی كه جفت آن ها طی 12 ساعت پس از زایمان بیرون نیامده است باید مورد معاینه دامپزشك قرار گیرند . اگر درآوردن جفت بادست جراحات رحمی ایجاد نكند، دامپزشك می تواند این كار را انجام دهد. در این مورد نیاز به داروی اضافی نیست. اگردامپزشك تشخیص دهد كه تورم جفت وجود دارد و در آوردن جفت با دست امكان پذیر نیست، درمان جدی با آنتی بیوتیك براساس اكسی تتراسیكلینها، به طور موضعی و یا از راه عمومی (بهتر است )، انجام می شود. یك درمان هومئوپاتیك نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد. داروهایی مانند اوكسی توسین و استروژن ها اغلب مؤثر نیستند ، زیرا بیشتر روی انقباضات رحمی اثر می كنند تا روی پلاسنتوم.مسلماً فاكتورهای غذایی كه مظنون به مساعد كردن جفت ماندگی در گاو مبتلا به جفت ماندگی و به طور عمومی تر در گله هستند ، بایستی تصحیح شوند. لازم است گاوهایی را كه جفت ماندگی دارند تحت نظرداشت .برای این منظور، باید ترشحات مهبل در3 هفته پس از زایمان و كنترل جمع شدگی رحم بین پنجمین و هفتمین هفته مد نظر قرار گیرد . گاهی مشاهده می شود كه گاوها جفت خود را می خورند . این عمل عوارضی به دنبال ندارد . استونمی گاوهای شیری سببها ، نشانه های بالینی و عوامل مساعد كننده استونمی یا كتوز ، بیماری گاوهای شیرواربا تولید بالاست كه در 10 هفته اول شیرواری رخ می دهد. فراوانی آن بنابرگله های مختلف ، متفاوت است و ممكن است از یك مورد در هر دو یا سه سال تا پانزده مورد در سال متغیر باشد . در اوایل شیرواری، گاو برای سنتز لاكتوز به مقادیر زیادی گلوكز نیاز دارد. این نیاز از سومین هفته بعد از زایمان حداكثر می باشد. در همین دوره، گاو اشتهای كافی برای خوردن مواد انرژی زا برای سنتز لاكتوز را ندارد. كمبود انرژی موجب انتقال قابل توجه ذخایر چربی بدن می شود و تغییرشكل چربی ایجاد مقادیر زیادی اجسام ستونی می كند . این اجسام ستونی در حضور گلوكز برای تولید انرژی شكسته می شوند. اگر گلوكز به قدر كافی در دسترس نباشد، این اجسام ستونی درخون انباشته می شوند. نشانه های درمانگاهی استونمی در ابتدا شامل كاهش تولید، عدم رغبت به غذاهای همیشگی ، جستجوی علوفه خشك و كاه و لیسیدن دایم (پیكا ) می باشد. در مرحله بعد، حیوان از پا می افتد، درجه حرارت بدن طبیعی است، دام خواب آلوده است، گاهی بحران های تحریك مشاهده می شود؛ یبوست و بوی مشخص استون از نشانه های بارز بیماری است. گاهی بوی سیب از هوای بازدم، از شیر و یا از ادراربه مشام می رسد .گاو بیمار در 80 درصد موارد بهبود می یابد، اما لاغر می شود و تولید شیرش بسیار پایین می افتد. استونمی ثانویه ، ممكن است در اثر كاهش اشتها با منشأهای مختلف مانند درد، بیماری های عفونی همراه با تب مركزی اتفاق افتد . بنابراین برای تشخیص قطعی استونمی اولیه ، باید تمام سبب های استونمی ثانویه تفكیك شوند . اقدامات عمومی مبارزه پیشگیری كتوز بر اساس تغذیه گاو با جیره هایی است كه دام به خوردن آن ها رغبت نشان می دهد و از قابلیت هضم بالایی برخوردارند . تنها علوفه با كیفیت خوب كه به طور صحیح از نظر ازت و انرژی كامل شده باشد به این مهم پاسخ می دهد .این جیره ها به ویژه در سه ماهه اول پس از زایمان به طور دلخواه و به اندازه كافی دردسترس دام ها قرارداده می شوند . انتقال به این جیره دو تا سه هفته قبل از زایمان انجام می شودو با توزیع علوفه دوره شیرواری وكنسانتره آغاز می گردد . رعایت این توصیه های اساسی ، كمبود های انرژی و انتقال ذخایربدن را محدود می سازد . بدن ، گلوكز را از منابع زیر تأمین می كند : نشاسته هضم شده درروده كوچك ؛ نئوگلیكوژنزكبدی، كبدی گلوكزرا از اسید پروپیونیك شكمبه و بعضی اسیدهای آمینه می سازد . هنگامی كه جیره اصلی از نظرمقدار انرژی فقیر باشد ، باید این كمبود را با مقدار زیادی غلات جبران نمود . مخلوط گندم و جو با غلات كمتر تخمیری مانند ذرت و سورگوم برای كاستن از خطرات استونمی می تواند جالب باشد . به موازات این اقدامات ، باید برای بالا بردن تأمین گلوكز ، اتلاف انرژی را كه دراثراسترس و جریان هوا (كوران ) رخ می دهد محدود كرد . باید فعالیت بدنی دامها را مساعد نمود تا بتوانند ذخایر گلیكوژن عضلات خود راانتقال دهند . درمان برای مساعد كردن زمینه بهبود گاوهای كتوزی ، بایدابتدا سایر بیماریهایی را كه موجب كاهش اشتها می شوند درمان كرد . درمان اختصاصی با تجویز مخلوطی از 500 گرم مونوپروپلین گلیكول و 300 گرم پروپیونات سدیم انجام می شود . اگر چندین گاو همزمان نشانه های استونمی را نشان دهند ، می توان تمام گاوهای درم 5 روز از راه خوراكی 300 گرم مونوپروپیلن گلیكول (MPG) در دوبار یا 300گرم پروپیونات سدیم در دوبار تجویز می شود . چنانچه وضع دام بحرانی باشد ، تأمین گلوكز از راه وریدی در ابتدای درمان با دُز 05/0 گرم به ازای كیلوگرم وزن زنده ی دام ضروری است . نباید بیش از 1/0 گرم به ازای كیلوگرم وزن گلوكز تجویز كرد ، زیرا خطر ایجاد هیپرانسولینمی (افزایش انسولین خون ) كه حیوان را به طرف هیپوگلیسمی شدیدتر از قبل می برد وجود دارد . كورتیكوئیدها مسایل مربوط به كتوز را بخوبی بهبود می بخشند . اما این بهبودی به قیمت انتقال پروتئینهای عضلانی ، ضعف دفاع ایمنی وكاهش تولید تمام می شود ؛ بنابراین این باید فقط در موارد بحرانی مصرف شوند .تب شیر یا هیپوكلسمی زایمانی سببها ، نشانه های بالینی وعوامل مساعد كننده تب شیر تقریباً 5 درصد گاوهای شیری بویژه بهترین تولید كننده های شیر را مبتلا می كند و بین آنها ، بویژه آنهایی كه چندین شكم زاییده اند ، از سومین زایمان مبتلا می شوند. در بیش از 70 درصد موارد ، حیوانات در زایمانهای بعدی نیز مبتلا می گردند . این بیماری در خلال 48ساعت پس از زایمان رخ می دهد . ابتلا با دشواری در راه رفتن آغاز می شود، سپس قسمت خلفی ضعف نشان می دهد، بالاخره دام به زمین می افتد و دیگر نمی تواند بلند شود. اگر در این مرحله درمان آغاز نگردد، دام با گاهی لرزش ، حركات غیر منظم سر و اندامهای حركتی خلفی ، وارد مرحله اغما می شود . ریتم قلبی به بیش از 100 ضربان در دقیقه (به جای 70 تا 75) می رسد . درجه حرارت بدن به 37 درجه سانتی گراد سقوط می كند .تب شیر همیشه به وسیله كاهش كلسیم خون یا هیپوكلسمی مشخص می شود . غلظت كلسیم به پایین 6 میلی گرم در 100 میلی لیترج(به جای 10 كیلوگرم در 100 میلی لیترجبه طور طبیعی ) می رسد . بیماری از افزایش كالسی تونینج– هورمونججتیروئید (كاهش دهندهجانتقال كلسیم استخوانی ) – نتیجه می شود . كلسیم اسكلت نمی تواند مورداستفاده قرار گیرد ، در حالی كه ترشح آن به طور ناگهانی به 7/1 گرم كلسیم دریك لیتر كلستروم و 2/1 گرم كلسیم دریك لیتر شیر افزایش می یابد .سببهای مساعد كننده هیپوكلسمی عبارتند از : زیادی كلسیم جیره (بیش از 70گرم در روز ) قبل از زایمان ، همچنین افزودن مكمل معدنی – ویتامینی به جیره وغذاهای خشبی غنی از كلسیم (كلم ، منداب : كلزاروغیره )؛ كمبود ویتامین D3؛ تغذیه بیش ازحد گاوها در دوره خشكی كه زمینه را برای ثابت كردن كلسیم درچربیهای ذخیره مساعد می كند .اقدامات عمومی مبارزه مبارزه با تب شیر بر اساس تغذیه در زمان خشكی استوار است . توجه به نسبت كلسیم در دوره خشكی از 55 (حداقل ) تا 65گرم (فقط) به ازای هر گاو در روز ؛ اجتناب از هرگونه تغذیه بیش از حد ازنظر انرژی ، برای گاوهای باتولید شیر زیاد در سومین شیرواری و پس از آن كه قبلاً تب شیر داشته اند ، تزریق عضلانی ویتامین D3 بین 36 و 72 ساعت قبل از زایمان ، به عنوان پیشگیری مناسب توصیه شده است.به خاطر عدم اطمینان از تاریخ زایمان ، تزریق دیگری به فاصله 72 ساعت از تزریق اولی تكرار می شود. نباید بیش از دو تزریق انجام داد ، زیرا خطر كلسیفیكاسیون نسوج نرم ، آئورت و غیره وجود دارد .در آن ده میلیون واحد می باشد . ادامه خواندن مقاله در مورد بيماريهاي گاوي

نوشته مقاله در مورد بيماريهاي گاوي اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.