nx دارای 9 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
گروه ویتامین B
اثرات فعالیت های فیزیكی روی تیامین، ریبوفلاوین و ویتامین 6-B خلاصه: بدلیل افزایش سوخت و ساز بدن بدلیل فعالیت‌های فیزیكی كه وابسته به تیامین، ریبوفلاوین و ویتامین 6-5 است این امكان وجود دارد كه دستگاههای گیرنده این مواد در بدن افراد فعال و ورزشكاران افزایش یابد. به طور تئوری فعالیت بدنی نیاز به این مواد مغذی را به چند طریق افزایش می‌دهد: از طریق كاهش جذب مواد غذایی – افزایش نقل و انتقالات – سوخت و ساز و یا از دست دادن مواد غذایی – از طریق وفق‌یابی‌های بیو مكانیكی در نتیجه فعالیت كه نیاز به مواد غذایی را افزایش می دهد؛ بوسیله افزایش آنزیم‌های میتوكندری كه نیاز به مواد مغذی دارند
، و یا از طریق افزایش نیاز به مواد مغذی برای تقویت و بهبود عضلات. شواهدی بیوشیمیایی از كمبود بعضی از این ویتامین‌ها در افراد فعال گزارش شده است، ولی با این حال مطالعاتی كه به بررسی این مطلب بپردازند محدود هستند و اگر هم باشند تقریباً شبیه به همند. بر اساس مطالعات متابوبیكی نشان داده شده است كه میزان ریبوفلاوین در زنان جوان و مسن تر كه بطور متوسط (5-5/2) ورزش كرده‌اند، بنظر می رسد كه طی دوره فعالیت كاهش یافته باشد. همچنین طی دوره رژیم غذایی و یا رژیم همراه با فعالیت ورزشی این میزان كمتر از دوره كنترل بوده است.
هیچگونه مطالعات متابولیكی به مقایسه میزان ویتامین در افراد دارای فعالیت و افراد كم تحرك نپرداخته است. به نظر می رسد فعالیت بدنی میزان ویتامین را حتی در افرادیكه مقدار كاملی از آنها هم دریافت می‌كنند، كاهش می‌دهد. بنابراین افرادیكه دریافت انرژی خود را محدود می سازند و یا رژیم غذایی سختی برای خود می گذارند. در معرض خطر بیشتری برای كمبود ویتامین به
ریبوفلاوین و میزان ویتامین 6-B هستند. مقدمه: دو سؤال مرتباً توسط افرادیكه درگیر فعالیت‌های فیزیكی هیتند پرسیده می‌شود: 1) آیا فعالیت نیاز به ویتامین خاصی را افزایش می دهد؟ 2) آیا افزایش میزان ویتامین در بدن پیشرفت فعالیت‌های ورزشی را بهبود می بخشد؟ بدلیل اینكه ویتامین به ریبوفلاوین و ویتامین 6-B (پیریدوكسین) فاكتورهای همراه بسیاری از عملكرد‌هایهستند
كه انرژی تولید می‌كند این سؤال بسیار بجا و مناسب است. اخیراً، رژیم غذایی توصیه شده (RDAs) برای این مواد مغذی بر اساس دریافت انرژی (ویتامین و ریبوفلاوین) و پروتئین (ویتامین 6-B) بررسی و تجویز می‌گردد. اگر یك شخص از نظر فیزیكی بسیار فعال باشد، منطقی است كه فرض شود می بایست دریافت انرژی و پروتئین افزایش یابد. متاسفانه این موضوع همیشه صحیح نیست. در افرادیكه رژیم غذایی نامناسبی دارند، یك چنین مواد مغذی نمی بایست با افزایش دریافت انرژی و پروتئین تامین گردد.
بلكه برعكس اگر افراد فعالیت فیزیكی خود را افزایش دهد و دریافت انرژی خود را محدود سازند، نیاز برای این ویتامین‌ها ممكن است بیشتر افزایش یابد. این مقاله به بازبینی مطالب اخیر می پردازد تا روشن شود كه آیا فعالیت یا سوخت و ساز این ویتامین ها افزایش می دهند. ابتدا، منبع رژیم برای هر یك از این ویتامین‌ها بطور مختصر بررسی می‌گردد. سپس فعالیت‌های وابسته به ورزش، مواد مورد نیاز، اندازه‌گیری میزان‌ها و نسبت‌های تئوریكی برای نیاز افزایش یافته بطور مختصر بررسی
می‌گردد. آنگاه در مرحله سوم اثرات نقصان ویتامین یا محدوده ویتامین و میزان آنرا را در ارتقای فعالیت فیزیكی و كار بررسی می‌كند. سرانجام مشخص شد كه هر ویتامین وابسته به دریافت یك مواد مغذی و اطلاعات موجود روی موقعیت مواد غذایی و مواد مورد نیاز برای افراد فعال است. بدلیل اینكه اطلاعات تحقیقی محدود است. این مقاله به بررسی اینكه آیا فعالیت ورزشی به افزایش تجهیزات یا تغییر میزان مواد غذایی دیگر چون ویتامین B-كمپلكس (نیاسین، فولان، وینتامین 12-B، اسید پنتوسنیك، ویبوتین) می انجامد یا نه نپرداخته است.
ادامه خواندن مقاله گروه ويتامين B
نوشته مقاله گروه ويتامين B اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.