توجه : این پروژه به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد nx دارای 29 اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در Power Point می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل پاور پوینت nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
لطفا به نکات زیر در هنگام خرید دانلودnx توجه فرمایید.
1-در این مطلب، متن اسلاید های اولیه دانلودnx قرار داده شده است
2-به علت اینکه امکان درج تصاویر استفاده شده در پاورپوینت وجود ندارد،در صورتی که مایل به دریافت تصاویری از ان قبل از خرید هستید، می توانید با پشتیبانی تماس حاصل فرمایید
3-پس از پرداخت هزینه ، حداکثر طی 12 ساعت پاورپوینت خرید شده ، به ادرس ایمیل شما ارسال خواهد شد
4-در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل اسلاید ها میباشد ودر فایل اصلی این پاورپوینت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
5-در صورتی که اسلاید ها داری جدول و یا عکس باشند در متون زیر قرار داده نشده استبخشی از متن nx :
اسلاید 1 :
3 5-6-1 كلیات
روشهای مختلفی برای حمل بتن از محل ساخت تا مصرف، معمول و متداول است. هریك از روشهای حمل دارای محاسن و معایبی میباشد و انتخاب هریك از آنها بستگی به شرایط پروژه، مشخصات مصالح متشكله، میزان و حجم بتن، زمان حمل و بالاخره شرایط آب و هوایی محل ساخت خواهد داشت.
انتخاب روش حمل باید چنان صورت گیرد كه در فاصله زمانی حمل، نسبت آب به سیمان، اسلامپ، میزان هوا و نهایتاً یكنواختی بتن، دستخوش تغییرات قابل ملاحظه‌ای نگردد. در انتخاب روش حمل باید به جدا شدن مواد از یكدیگر، آب انداختن و یا داخل شدن مواد خارجی به داخل بتن توجه خاص مبذول گردد. حتی‌الامكان باید محل ساخت بتن و محل اجرا به هم نزدیك باشد تا نقل و انتقال بتن به حداقل ممكن كاهش یابد. بدین لحاظ پیمانكار باید محل ساخت بتن، روش حمل و نقل و نوع و مشخصات ماشین‌آلات حمل را قبلاً به تأیید دستگاه نظارت برساند. در پاره‌ای موارد ساخت بتن در دستگاه حمل كننده بتن صورت می‌گیرد كه بعداً بدان اشاره خواهد شد.
وسایل حمل و نقل بتن باید دارای اندازه و مشخصاتی باشند كه با توجه به برنامه اجرایی كارها همواره بتوان با ضریب اطمینانی قابل قبول، جریان یكنواخت و ممتد بتن را به محل اجرا تضمین نمود. پیمانكار موظف است در انتهای هر مرحله بتن‌ریزی (در پایان هر قسمت از كار یا پایان هر روز كاری) وسایل حمل و نقل را، تمیز و پاكیزه نموده و آنها را برای مرحله بعدی آماده نماید. وسایل و روشهای مختلف حمل، عبارتند از:
اسلاید 2 :
3 5-6-2 كامیون با جام دوار[1]
مقدار دوران و چگونگی اختلاط، هم زدن و تخلیه، باید بر اساس توصیه‌های كارخانه سازنده و زیر نظر دستگاه نظارت تعیین شود. حداكثر زمان برای حمل پس از اضافه شدن سیمان به جام مخلوط‌كن با احتساب زمان تخلیه بتن، نباید از 90 دقیقه تجاوز نماید. چنانچه به علت گرمای محیط، امكان گیرش سریع‌تر بتن وجود داشته باشد، با نظر دستگاه نظارت زمان مذكور تقلیل خواهد یافت.
5-6-2-1 تراك میكسر
ممكن است تمامی مراحل ساخت بتن در تراك میكسر انجام شود. در این حالت پس از وارد شدن همه عوامل متشكله بتن به جام مخلوط‌كن، چرخش جام باید بر اساس توصیه كارخانه سازنده با توجه به مشخصات آن صورت گیرد. در این حالت در شرایط معمولی، جام بایستی با سرعت اختلاط حدود 70 تا 100 دور دوران نماید. چنانچه زمان حمل و تخلیه بیش از زمان لازم برای دوران فوق باشد، در بقیه مدت زمان حمل باید جام با سرعت همزن یا بدون هم زدن حمل شود و قبل از تخلیه بتن درون قالب، 10 تا 15 دور با سرعت اختلاط بچرخد. در این روش ساخت، حداكثر بتن ساخته شده در هر مرحله، نباید از (63%) حجم اسمی[2] تراك میكسر تجاوز نماید.
5-6-2-2 اختلاط دو مرحله‌ای[3]
در این روش عمل اختلاط به مدت 15 تا 30 ثانیه در بتن‌ساز ثابت و بقیه تا تكمیل اختلاط در تراك میكسر انجام می‌شود. مشخصات اختلاط و حجم بتن عیناً مانند بتن ساخته شده در بند 5-6-2-1 است، با این تفاوت كه زمان اختلاط در تراك میكسر تا رسیدن به بتنی یكنواخت بر اساس استاندارد (د ـ ت 501) تقلیل خواهد یافت.
5-6-2-3 اختلاط خشك[4]
در این روش مصالح خشك به صورت جداگانه در جام ریخته و آب در مخزنی مجزا و خارج از جام اصلی توسط تراك میكسر تا محل مصرف حمل می‌شود. در محل مصرف آب با فشار از ابتدا و انتهای مخزن وارد جام شده و جام با سرعت اختلاط 70 الی 100 دور می‌چرخد. این روش برای مواقعی مورد استفاده است كه نقاط مصرف اجباراً نسبت به منبع اصلی مصالح دور بوده و كار به صورت پراكنده انجام می‌شود. باید توجه داشت كه مصالح سنگی وارد شده به جام كاملاً خشك باشد، تا عمل آبگیری سیمان شروع نشود. حجم بتن ساخته شده در هر ساخت، نباید از (63%) ظرفیت اسمی تراك میكسر تجاوز نماید.
اسلاید 3 :
3 5-6-3 حمل بتن ساخته شده توسط بتن‌ساز مركزی[1]
روشهای زیر برای حمل بتن ساخته شده توصیه می‌شود:
5-6-3-1 تراك میكسر
می‌توان بتن ساخته شده در بتن‌ساز مركزی را با تراك میكسر حمل نمود. تراك میكسر باید بعد از بارگیری با سرعت هم زدن یا ثابت بسته به فاصله حمل حركت نماید. كل زمان حمل، نباید از مدتهای مندرج در بند 5-6-2 تجاوز نماید و حجم بتن حمل شده، نباید از (80%) ظرفیت اسمی تراك میكسر بیشتر باشد.
5-6-3-2 تراك با جام ثابت[2]
در این روش جام بتن با همزن یا بدون همزن با بازشو از بالا یا از كف بر روی تراك حمل می‌شود. سیستم دارای دریچه تخلیه و ویبراتور در محل تخلیه برای تأمین جریان منظم بتن میباشد. این روش، خاص جاده‌های هموار است و زمان حمل، نباید از 45 دقیقه تجاوز نماید.
5-6-3-3 جام انتقال با ریل
هنگامی‌كه محل مصرف به كارگاه ساخت بتن نزدیك باشد، معمول‌ترین روش برای انتقال بتن‌های حجیم، استفاده از جام، ریل و كابل است. باید هنگام حمل و تخلیه با جام دقت شود كه جداشدگی در اجزای متشكله بتن رخ ندهد. زمان حمل با روشهای فوق نباید از 45 دقیقه تجاوز نماید.
5-6-3-4 روش دستی
حمل بتن با انواع چرخهای دستی، فرغون و دامپر مجاز نیست، مگر در كارهای كوچك كه حجم ساخت بتن از 300 لیتر در هر نوبت تجاوز ننماید، رده بتن از C20 پایین‌تر و فواصل حمل كوتاه باشد (كمتر از 120 متر برای دامپر و 60 متر با چرخ دستی بدون موتور)، شرایط جوی مساعد بوده و قبلاً تأیید دستگاه نظارت كسب شده باشد. وسایل مزبور باید دارای چرخهای لاستیكی بوده، مسیر حمل كاملاً صاف و افقی باشد و حمل با دقت كامل انجام شود تا جداشدگی اجزای بتن رخ ندهد.
5-6-3-5 ناوه شیبدار[3]
ناوه شیبدار، باید فلزی یا دارای روكش فلزی بوده، كاملاً آب‌بند باشد و شیب آن، ثابت و به گونه‌ای اختیار شود كه هنگام حمل، عمل جدایی در اجزای بتن حادث نشود. در انتهای ناوه، باید قیف قائم برای تخلیه بتن به قالب پیش‌بینی شود. با توجه به شرایط آب و هوایی محل كار، كنترل اسلامپ و سایر مشخصه‌های اصلی بتن توسط دستگاه نظارت صورت می‌گیرد.
اسلاید 4 :
3 5-6-4 تلمبه كردن بتن[1]
5-6-4-1 كلیات
منظور از تلمبه كردن بتن، نقل و انتقال آن به صورت تحت فشار با استفاده از لوله است. با توجه به شرایط محل، نحوه تلمبه كردن باید قبلاً به تصویب دستگاه نظارت برسد. حتی‌الامكان باید محل پمپ در نزدیكی محل تخلیه انتخاب شود. قبل از شروع بتن‌ریزی به منظور پرهیز از قطع ناگهانی پمپاژ، باید از صحت و كارایی تمامی لوازم و ادوات اطمینان حاصل شود. تأیید دستگاه نظارت، لازمه شروع عملیات بتن‌ریزی با پمپ است.
5-6-4-2 حداكثر قطر مصالح سنگی
حداكثر قطر مصالح سنگی با توجه به قطر لوله خروجی و تخلیه و ظرفیت پمپاژ در سرعتهای مختلف مطابق ارقام جدول 5-6-4-2 خواهد بود.
جدول 5-6-4-2 حداكثر قطر شن و ظرفیت پمپاژ با توجه به قطر لوله تخلیه
اسلاید 5 :
5-6-4-6 سایر مشخصه‌های مهم
حداكثر نسبت آب به سیمان باید به رقم 45/0 محدود شود و میزان اسلامپ بین 150 تا 200 میلیمتر باشد. مواد افزودنی لازم برای تأمین اسلامپ و تأخیر در گیرش بتن با نظر و تأیید دستگاه نظارت مورد استفاده قرار می‌گیرند.
3 5-7-1 كلیات
به‌منظور اجرای عملیات صحیح بتن‌ریزی، پیمانكار باید قبل از شروع كار تداركات و اقدامات اولیه را به شرح مندرجات این قسمت به عمل آورد. برنامه اجرای كار شامل حجم و مشخصات مصالح مورد مصرف، ظرفیت و قدرت دستگاههای ساخت و انتقال بتن، نیروی انسانی متخصص، آماده نمودن محل كار، قالب‌بندی، نصب آرماتور، نصب لوله‌ها و قطعات مدفون در بتن و بالاخره موقعیت درزهای ساختمانی باید به تصویب دستگاه نظارت رسیده باشد. بتن‌ریزی باید به نحوی انجام شود كه خصوصیات و كیفیت بتن، نظیر نسبت آب به سیمان، اسلامپ، میزان هوای موجود و بالاخره یكنواختی بتن حفظ شود. عملیات بتن‌ریزی نباید باعث جداشدگی، آب انداختن و پیدایش خلل و فرج در بتن گردد. افزودن آب به منظور جا انداختن بتن در قالب به هیچ وجه مجاز نیست. بتن‌ریزی در مواقع بارندگی، ریزش برف، وزش باد شدید، تابش مستقیم خورشید و دمای نامناسب مجاز نبوده و در این موارد باید بتن‌ریزی با اتخاذ تدابیر لازم و رعایت دستورالعملهای مندرج در این بخش و دستورات دستگاه نظارت انجام شود. به طور كلی بدون اجازه قبلی دستگاه نظارت هیچ نوع بتن‌ریزی مجاز نمی‌باشد.
در هر كارگاه بتن‌ریزی، پیمانكار باید تمامی اطلاعات لازم از قبیل درجه حرارت، رطوبت، سرعت وزش باد، تاریخ و مدت انجام بتن‌ریزی، موقعیت و مشخصات سازه اجرا شده و شماره آزمونه‌های آزمایشی را، ثبت و جزو اسناد و مدارك كارگاهی، ضبط و نگهداری نماید. نكاتی كه قبل از اجرای كارهای بتنی باید توسط پیمانكار مورد توجه قرار گیرد، به شرح زیر است:
اسلاید 6 :
3 5-7-2 خشك كردن محل كار
قبل از شروع عملیات بتن‌ریزی باید آب موجود با روشهای مورد تأیید دستگاه نظارت نظیر پمپاژ یا انحراف مسیر، به خارج از محل كار هدایت شود، به طوری كه محل كار خشك بوده و این وضعیت تا ختم عملیات بتن‌ریزی و سخت شدن بتن ادامه داشته باشد. حفظ وضعیت فوق و رعایت تدابیر احتیاطی تا زمانی كه دستگاه نظارت مصلحت بداند، ادامه می‌یابد.
3 5-7-3 آماده نمودن بستر خاكی
با توجه به رقومهای تعیین شده در نقشه‌های اجرایی یا دستورات دستگاه نظارت باید تا رسیدن به بستر مناسب مصالح نامرغوب و سست از محل كار خارج شده و تا تراز موردنظر، مصالح مناسب جانشین آن شود. كف پی باید محكم كوبیده و رگلاژ شود. در مواردی كه بتن‌ریزی در مجاورت دیوارهای خاكی و بدون قالب‌بندی انجام می‌شود، باید علاوه بر رعایت اصول ایمنی و ممانعت از ریزش احتمالی، با استفاده از روكش نایلونی و مرطوب كردن بدنه پی از ریزش خاك و آلوده شدن بتن جلوگیری به عمل آید. بستر خاكی شالوده تمامی سازه‌ها باید قبل از بتن‌ریزی با یك قشر نظافت (رده C10 ) به ضخامت حداقل 10 سانتیمتر پوشیده شود. بتن‌ریزی شالوده باید بعد از گیرش بتن نظافتی صورت گیرد.
3 5-7-4 آماده كردن بستر سنگی
بسترهای سنگی باید كاملاً افقی و جداره‌های آن تا حد امكان قائم باشد. قبل از بتن‌ریزی، بستر پی باید به یكی از روشهای مورد قبول دستگاه نظارت تمیز و مرطوب گردد. به منظور ایجاد چسبندگی كامل بین بتن و بستر سنگی و تراز نمودن آن، بستر سنگی باید با ملات ماسه‌سیمان به عیار 300 كیلوگرaم سیمان در متر مكعب و به ضخامت حدود 5/2 سانتیمتر روكش شود.
اسلاید 7 :
5-7-5 آماده نمودن سطوح بتن قدیم
برای تأمین پیوستگی لازم بین بتن قدیم (بتن سخت شده) و جدید، سطح بتن قدیم باید كاملاً تمیز و عاری از مواد زاید بوده و به اندازه كافی زبر شود. به طوری كه دانه‌های شن در سطح بتن نمایان گردند. پس از مرحله تمیز كردن، به منظور آماده نمودن سطح بتن برای بتن‌ریزی جدید، باید سطح بتن قدیم به مدت یك روز تا حد اشباع مرطوب نگاه داشته شود. آماده نمودن سطح بتن قدیم به طریق زیر انجام می‌شود.
الف: برداشت سطحی رویه بتن قدیم از طریق پاشیدن ماسه[1] با دانه‌بندی معین، تحت فشار و با سرعت انجام می‌شود. پس از آن سطح كار باید با آب تمیز و تحت فشار شسته شود. در صورت لزوم می‌توان از روش یاد شده برای آماده كردن سطح مقطع بتن در محل قطع بتن‌ریزیها[2] نیز استفاده نمود.
ب: برداشت لایه سست سطحی بتن قدیم ممكن است با آب و هوای تحت فشار انجام شود. این عمل تا نمایان شدن شن در سطح بتن ادامه می‌یابد. در صورتی كه وقفه‌ای بین بتن‌ریزی قدیم و جدید به وجود آید، باید با نظر دستگاه نظارت، تا بتن‌ریزی بعدی، سطح كار با 5 سانتیمتر ماسه مرطوب محافظت شود.
پ: روشهای دیگری نظیر مضرس كردن سطح كار با اسید و نظایر آن، باید قبلاً به تصویب دستگاه نظارت رسیده باشد.
3 5-7-6 آرماتوربندی و جاگذاری قطعات مدفون
قبل از بتن‌ریزی باید میلگردها، میل مهارها، لوله‌ها و سایر ادواتی كه در بتن باقی می‌ماند، بر اساس نقشه‌های اجرایی و یا دستورات دستگاه نظارت به طور اطمینان‌بخشی محكم، جاسازی و بسته‌بندی شوند. این ادوات باید تمیز و عاری از هر نوع مواد آلوده نظیر چربی، خاك، گل، ملات و بتن خشك شده باشند. محل میلگردها و سایر اقلام مدفون در بتن باید قبل از بتن‌ریزی كاملاً كنترل و به تأیید دستگاه نظارت رسیده باشد.
3 5-7-7 كنترل قالب
قالب‌بندی باید بر اساس مندرجات فصل ششم این نشریه انجام شود. بلافاصله قبل از بتن‌ریزی، دستگاه نظارت محل بتن‌ریزی را كنترل می‌نماید. كلیه مواد خارجی از قبیل آب، خاك، ماسه، برف، یخ، چربی، روغن، تكه چوب و میخ باید از محل بتن‌ریزی جمع‌آوری شده باشد. قالبهای چوبی باید قبل از بتن‌ریزی مرطوب شوند تا آب بتن تازه را جذب ننمایند.
اسلاید 8 :
3 5-7-8 ریختن بتن و انتقال آن به قالب
5-7-8-1 كلیات
پس از اینكه بتن با روش مناسب و مورد تأیید به پای كار حمل شد، انتقال بتن به محل نهایی شروع می‌شود. قبل از بتن‌ریزی باید با توجه به نوع سازه بهترین روش انتقال بتن به قالب انتخاب گردد، به نحوی كه در كیفیت و خصوصیات اصلی بتن تغییری حاصل نشود. با توجه به نوع و حجم عملیات، روشهای زیر برای انتقال بتن توصیه می‌شود.
5-7-8-2 استفاده از باكت یا جام
معمول‌ترین روش در بتن‌ریزیهای حجیم با فاصله حمل كوتاه، استفاده از باكت یا جام است. بسته به حجم عملیات و زمان بتن‌ریزی، حجم جام قابل تغییر میباشد. دریچه تخلیه باكت در كف، تعبیه شده و جام باید دارای تعداد بازشو كافی باشد. اندازه دهانه بازشو نباید از طول باكت و 5 برابر قطر بزرگترین دانه كمتر باشد. شیب جدار باكت در محل تخلیه نباید از 60 درجه كمتر باشد، تخلیه بتن به باكت باید به طور قائم و از مركز آن باشد. چنانچه بتن داخل باكت، مستقیماً و یا توسط ناوه شیبدار درون قالب تخلیه می‌شود، باید در انتهای نقطه تخلیه و در ارتفاع حداقل 60 سانتیمتر، بتن توسط محفظه هدایت به محل نهایی ریخته شود.
5-7-8-3 ناوه شیبدار[1]
برای انتقال بتن از بالا به پایین از ناوه شیبدار استفاده می‌شود. ناوه باید دارای سطح مقطع نیم‌دایره باشد. ناوه معمولاً از فلز ساخته می‌شود. در غیر این صورت باید دارای روكش فلزی كاملاً آب‌بند باشد. ظرفیت ناوه باید چنان باشد كه بتن از اطراف آن سرریز ننماید. شیب ناوه باید ثابت باشد تا بتن با اسلامپ موردنظر بدون جداشدگی به راحتی تخلیه شود. در انتهای محل تخلیه و برای جلوگیری از جدا شدن مواد از یكدیگر، باید بتن توسط قیف هادی به محل نهایی هدایت شود.
5-7-8-4 لوله تخلیه
برای تخلیه بتن از ارتفاع زیاد به صورت قائم، استفاده از لوله تخلیه توصیه می‌شود. قطر این لوله در دو سه متر اول باید حداقل 8 برابر قطر بزرگترین سنگدانه باشد، در قسمت تحتانی می‌توان قطر خروجی را تا 6 برابر قطر بزرگترین دانه اختیار نمود. این لوله باید توسط وادارهای ثابت، نصب و بتن به صورت قائم از آن تخلیه شود. برای جذب انرژی پتانسیل بتن تخلیه شده، باید در قسمت تحتانی محل تخلیه یك بستر مناسب با امكان تخلیه بتن از كنار لوله در نظر گرفته شود. اسلامپ بتن در این روش 5/7 تا 15 سانتیمتر بوده و ارتفاع تخلیه با توجه به كیفیت بتن توسط دستگاه نظارت تعیین خواهد شد. در صورتی كه فاصله قائم تخلیه زیاد باشد، در كارهای بزرگ تأمین خط ارتباط تلفنی در ابتدا و انتهای لوله تخلیه اجباری است.
اسلاید 9 :
5-7-8-5 تسمه نقاله
انتقال بتن از محل نهایی حمل به محل نهایی تخلیه (قالب) با تأیید دستگاه نظارت و در پروژه‌های بزرگ توسط تسمه نقاله صورت می‌گیرد. نحوه انتقال بتن با تسمه نقاله با توجه به شرایط آب و هوایی، محل اجرا و نوع بتن مشخص می‌شود. بسته به نوع پروژه، سرعت تسمه نقاله متفاوت است، چنانچه محل تخلیه در مسیر حركت باشد، سرعت تسمه به 150 متر در هر دقیقه می‌رسد. چنانچه تخلیه از كنار (عمود بر مسیر) انجام شود، این سرعت تقلیل خواهد یافت. در انتهای تسمه نقاله، در محل نهایی تخلیه، باید سیستم كنترل تخلیه پیش‌بینی شود. تسمه نقاله در مسیر حركت باید در مقابل باد و باران و تابش مستقیم خورشید محافظت شود. برای دستیابی به بازده مناسب در این روش توصیه می‌شود، اسلامپ بتن 5/6 تا 5/7 سانتیمتر باشد.
5-7-8-6 بتن‌ریزی شالوده
پس از رسیدن به پی و بستر مناسب، پیمانكار باید با توجه به بارهای وارده به شالوده از طریق روشهای مورد تأیید دستگاه نظارت نسبت به تحكیم پی اقدام نماید. در صورت سست بودن محل پی، باید عملیات پی‌كنی تا تراز زمین سخت (با مقاومت موردنظر) ادامه یافته و حفاری اضافی با مصالح مورد تأیید دستگاه نظارت تا تراز زیر شالوده، پر شده و تحكیم یابد. بستر پی باید با حداقل 10 سانتیمتر بتن رده C10 ، آماده و رگلاژ شود.
پس از نصب قالب باید نسبت به بستن آرماتورها، صفحات زیر ستون، میل مهار و قطعات مدفون در بتن اقدام شود. در صورتی كه به علت شرایط زمین پی، با تأیید دستگاه نظارت، بستن قالب ضرورت نداشته باشد پیمانكار باید با تعبیه پوششهای پلاستیكی و دیگر روشهای مشابه، از جذب آب بتن تازه توسط زمین اطراف شالوده جلوگیری نماید.
5-7-8-7 بتن‌ریزی دالها و سقفها
بتن‌ریزی در دالها باید در یك جهت و به طور متوالی انجام شود. محموله‌های بتن نباید در نقاط مختلف سطح و به صورت پراكنده، ریخته و سپس پخش و تسطیح شوند. همچنین بتن نباید در یك محل و در حجم زیاد، تخلیه و سپس به طور افقی در طول قالب حركت داده شود. با توجه به حجم بتن و روشهای حمل و تخلیه، عملیات باید به صورتی انجام شود كه حتی‌الامكان از بوجود آمدن اتصال سرد[2] در دالها پرهیز گردد. در عملیات بزرگ باید محل ختم بتن‌ریزی از قبل تعیین و در نقشه‌های اجرایی مشخص شود و عملیات تا محل درزهای ساختمانی ادامه یابد. چنانچه در اثر بروز اشكالات قطع بتن‌ریزی حادث شود، باید محل قطع بتن‌ریزی با توجه به مندرجات بند 5-7-5 برای ادامه عملیات بتن‌ریزی آماده شود.
اسلاید 10 :
5-7-8-8 بتن‌ریزی دیوار، ستون و تیرهای اصلی
بتن‌ریزی در دیوارها باید در لایه‌های افقی با ضخامت یكنواخت صورت گیرد و هر لایه قبل از ریختن لایه بعدی به طور كامل متراكم شود. میزان و سرعت بتن‌ریزی باید چنان باشد كه هنگام ریختن لایه جدید، لایه قبلی در حالت خمیری باشد. عدم رعایت این نكته باعث ایجاد اتصال سرد و نهایتاً عدم یكپارچگی بتن خواهد شد. پیمانه‌های اولیه بتن باید از دو انتهای عضو ریخته شوند و سپس بتن‌ریزی به سوی قسمت مركزی سازه ادامه یابد. در تمام حالات باید از جمع شدن آب در انتها و گوشه‌ها جلوگیری شود. در بتن‌ریزی ستونها حتی‌الامكان باید ارتفاع سقوط آزاد بتن را محدود نمود، این ارتفاع برای جلوگیری از جدا شدن دانه‌ها به 9/0 تـا 2/1 متر محدود می‌شود.
در صورتی كه بتن اجباراً در قالبهای بلند ریخته می‌شود (خصوصاً اگر بتن بدون حباب هوا باشد) برای جلوگیری از آب انداختن بتن، توصیه می‌شود از بتن با اسلامپ كم (بتن سفت) استفاده شود، كاستن از سرعت بتن‌ریزی نیز تا حدود زیادی از آب انداختن بتن جلوگیری می‌نماید. در ستونهای بلند در صورت امكان می‌توان بتن را تا تراز حدوداً 30 سانتیمتر پایین‌تر از تراز قطعی ریخته و پس از یك ساعت، قبل از اینكه سطح بتن سخت شود، بتن‌ریزی را مجدداً از سر گرفت تا از ایجاد اتصالات سرد جلوگیری شود.
توصیه می‌شود برای جلوگیری از ضایعات ناشی از آب انداختن بتن، ارتفاع ستون 5/2 سانتیمتر بیشتر اختیار شود و بتن اضافی پس از اینكه سخت شد تخریب شود.
به‌منظور جلوگیری از تركهای ناشی از نشست خمیری بتن ستونها و دیوارها، توصیه می‌شود، بتن‌ریزی این اعضا حداقل 24 ساعت تا 48 ساعت قبل از بتن‌ریزی تیرهای اصلی، تیرها و دالهای مجاور آنها انجام شود. ماهیچه‌ها و سرستونها باید به صورت یكپارچه با ستون ریخته شوند.
5-7-8-9 بتن‌ریزی در سطوح شیبدار
بتن‌ریزی با بتن غیر مسلح روی سطوح شیبدار، با دست و یا با ماشین مخصوص (قالب لغزنده)[3] انجام می‌شود. چنانچه عملیات روی سطح شیبدار با دست انجام گیرد، با توجه به ضخامت كم سازه، باید بتن در تمام ضخامت دال ریخته شده و لرزاندن، ماله‌كشی، تسطیح و تنظیم سطح بتن از قسمت تحتانی شیب به سمت بالا انجام شود. برای جلوگیری از جاری شدن بتن روی سطح بهتر است بتن با اسلامپ كم مصرف شود. در این حالت جا انداختن و لرزاندن بتن باید با دقت صورت گیرد، تا بتن كرمو نشود. برای سهولت اجرا توصیه می‌شود اسلامپ بتن از 5/6 سانتیمتر كمتر اختیار شود. بتن با اسلامپ یاد شده به راحتی روی شیب جا انداخته می‌شود. توصیه می‌شود سطح فوقانی با شیب بیش از 5/1:1 (1 قائم، 5/1 افقی)، قالب‌بندی شوند، به هر حال تعبیه قالب برای سطح فوقانی با شیب بیشتر از 1:1، الزامی است. توصیه می‌شود در سطوح شیبدار ابتدا بتن كف ریخته و از این بتن به عنوان وادار برای ریختن بتن در شیب استفاده شود.
در كارهای بزرگ ممكن است با تأیید دستگاه نظارت برای پوشش كانالها[4] از قالب لغزنده استفاده شود. در این حالت باید بستر شیب را قبلاً كوبیده و آماده نمود. برای بتن‌های بدون آرماتور با ضخامت حداقل 5 سانتیمتر، حداكثر قطر مصالح سنگی 19 میلیمتر اختیار می‌شود، در هر حالت اندازه بزرگترین دانه‌ها نباید از ضخامت بتن تجاوز نماید.
ادامه خواندن پاورپوينت اجراي سازهاي بتني وفلزي
نوشته پاورپوينت اجراي سازهاي بتني وفلزي اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.