nx دارای 17 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
ترجمه جاوا
Chapter 5
ایجاد و طبقهبندیها در پایان این فصل شما قادر خواهید بود كه ;1-درك مشخصات كامل برنامه نویس موضوعی – تطبیقی 2-دانستن زمان به كارگیری متغیرها و روشهای عمومی و خصوصی به طور اختصاصی 3-ایجاد كلاسهای شخصی 4-معرفی موضوعات كلاسهای شخصی5-نگارش روشهایی كه ارزشها را باز می گرداند و ارزشهای داده را تائید می كند . به هر حال هر كدام از اپلت هایی كه ایجاد كرده اید در طبقه واحدی قرار می گیرند . همان طور كه به ساختار applet توابع بیشتری می افزائید حجم برنامه زیاد شده و كنترل آن دشوار می گردد . روش مناسب برای توسعه برنامه تقسیم عملكرد مابه موضوعات كوچك می باشد ، كه هر كدام از آنها مسئول وظیفهای خاص می باشد . در این بخش خواهیم آموخت applet های قبلی را جدا كرده ، تفكیك كرده و به هنگام پردازش كاربر در هر طبقه applet پردازش شود .
مروری بر برنامه نویسی موضوعی – تطبیقی همان طور كه شما در بخش 1 آموختید ، Java یك زبان تطبیقی – موضوعی است و این بدان معنی است كه برنامه ای كه شما می نویسید از نظر موضوع باید مطابقت داشته باشد . برخی از ویژگی های برنامه نویسی تطبیقی – موضوعی ، اختصار ، میراث و چند شكلی می باشد .
اختصار به تركیبی خواص و روشهایی در یك بخش واحد اتلاق می شود . قبل از برنامه نویسی تطبیقی – موضوعی ، برنامه های كامپیوتر اطلاعات داده را جدای از پردازش كنترل می كرد . روش جدید با هر دو مشخصه و عملكرد هر موضوع سر و كار دارد كه این حس را ایجاد می كند كه ویژگیها و روشها در ارتباط متقابل با هم هستند . و اختصار این امكان را می دهد صورت كاملی از داده ها در باب یك موضوع بوسیله مخفی كردن از سایر موضوعات پنهان بماند . شما می توانید تصور كنید كه یك موضوع همانند جعبه سیاهی است كه وظیفه ای را انجام می دهد . تنها راه دستیابی به ویژگیها و روشهای یك موضوع به كارگیری ویژگیها و روشهای خاص مهیا شده به عنوان یك روش عمومی می باشد . هر موضوع اجزاء ، متغیرها و روشهایش را اداره می كند .
میراث :با به كارگیری میراث شما می توانید كلاس موجود را بهینه سازید بدون اینكه اصل آن را تغییر دهد . بوسیله ایجاد كلاس جدید كه برگرفته شده از سطح موجود است ، شما می توانید متغیرها و روشهایی را به سطح جدید اضافه یا تغییر دهید . در هر applet كه شما ایجاد می كنید ، سطح applet موجود را بسط می دهید . سطح یا كلاس موجود به عنوان كلاس اصلی یا سوپركلاس شناخته می شود . و كلاس بسط یافته زیرگروه نامیده می شود . البته هر كلاس جدید نیز می تواند برگرفته شده از زیرگروه باشد ، چرا كه زیرگروه می تواند همچنین سرگروه نیز باشد . سلسله مراتب رابطه بین سوپركلاس و زیرگروه می باشد .
applet هایی را كه شما ایجاد كرده اید بر اساس میراث می باشد . كلاس applet اغلب در گروه بندی جاوا موجود می باشد . applet جدید شما به این كلاس اضافه می شود ، اما همچنین دارای ویژگیها و عملكرد كلاس پایدار میباشد . زمانی كه شما متغیرها را در ابتدای كلاس معرفی می كنید ، شما ویژگیهاذی جدیدی را به كلاس اضافه می كنید . كلاس applet اغلب دارای یك روش داخلی است ، روش داخلی كه شما برنامه های اجرائی را به جای روش داخلی در كلاس پایه می نویسید ، در پردازشی كه درجه اول نامیده می شود . درجه اول بودن این است كه چطور شما
روش موجود را تغییر می دهید : شما روش خود را با همان نام روش موجود می نویسید و روش ما روش موجود را تحت الشعاع قرار می دهد . شما می توانید به تأثیر پاك شدن یك روش با تحت الشعاع قرار دادن روشی كه هیچ كدی ندارد دست یابید .
زمانی كه یك متد بدون كد به زیرگروه تبدیل می شود هیچ اتفاقی نمیافتد. توجه : شما قبلاً روشهایی را برای حوادث در بخش 2 نوشته اید . شما مجبورید همه روشها را در ماوی لیتنر پاك كنید اما روشهای ناخواسته محتوی هیچ گونه دستوری نیستند .
پردازش و كلاسهای نهفته :یك كلاس در جاوا تنها می تواند از یك سوپركلاس برگرفته شده باشد . اگر شما برنامهای در C++ دارید شما چند ارث را خواهید دید كه امكان آن در جاوا وجود ندارد . البته جاوا دارای دو ویژگی دیگری است كه می تواند به شما كمك كند زمانی كه به مشخصه هایی برای بیش از یك كلاس نیاز دارید : پردازش و كلاس های نهفته. پردازش همانند یك كلاس است ، كه در مواجهه با گروهی از روشها می باشد. البته شما یابد همه روشها را در هر پردازش كه شما نیاز دارید دور كنید و شما همواره از پردازش در برنامه نویسی استفاده می كنید : پردازش Action . histener و پردازش Mouse listener . شما از صفحه كلید برای پردازش استفاده می كنید . زمانی كه شما پردازشی را انجام می دهید ، شما كلاستان را كه دارای روشهای خاص است ضمانت می كنید . سایر كلاسها كه از كلاس شما استفاده می كنند می توانند اطمینان داشته باشند كه روشها موجود می باشد در واقع همگردان جاوا این محدودیت ها و
پیامهای خطا را اجرا می كند اگر شما پردازش را انجام دهید و از كد برای هر روش استفاده نكنید . اگرچه یك كلاس می تواند تنها دارای یك سوپركلاس باشد ، كه می تواند پردازش های متعددی را اجرا كند . شما می توانید پردازش خود را در همان حالت كلاسی كه ایجاد كرده اید انجام دهید . شما صفحه یك كلاس نهفته كلاس است كه در كلاس دیگری تعریف می شود . كلاس نهفته در جاوا معرفی می شود . كلاسهای نظری به طور نزدیكی در رابطه با پردازش میباشد . یك كلاس
نظری ، كلاسی است كه تنها برای هدف ارث نوشته میشود . یك كلاس نظری شامل روشهایی است كه شامل هیچ گونه گزاره ای نیست كه روشهای نظری نامیده می شود . شما نمی توانید بلافاصله یك موضوع را از كلاس نظری بگیرید ، در عوض می توانید از یك كلاس نظری نشتق شوید . شما ممكن است از اهداف این امر تعجب كنید . زمانی كه موضوعات متفاوت ویژگیهایی مشابهی داشته باشند ، شما میتوانید سوپركلاس و زیرگروه ایجاد كنید كه از سوپركلاس مشتق شوند . این امر این امكان را می دهد كه برخی از روشها و متغیرهای مشابه كلاس در میان زیرگروهها باشند . نمونه ای از این شرایط اجزاء كلاس در جاوا میباشد . كه یك كلاس نظری است . برچسب ، متن ، منطقه متن و نقطه زیرگروه اجزاء می باشد .
چندشكلی بودن : ویژگی دیگر زبان oop چندشكلی بودن آن است . واژه چندشكلی بودن به معنی توانایی برای ایجاد شكل ها و فرم های متعدد می باشد . همان طور كه در مورد oop به كار گرفته شده است ، چند شكلی بودن دلالت برنامهای روشهایی دارد كه نامهای مشخص اما اجراهای متفاوتی دارند . برای مثال : كلاسهای متعدد ممكن است دارای یك روش باشد . در هر نمونه آیتم موردنظر به طور كامل هماهنگ با این كلاس عمل می كند . همچنین ممكن است یك كلاس دارای روشهای متفاوت با یك نام باشد كه جای بحث دارد . هر یك از روشهای نامگذاری شده وظیفه خود را در روش متفاوتی از سایرین انجام می دهد . روشی كه چندشكلی بودن اجرا می شود این است كه نام روشی را به طور مشابه در سه گروه و زیرگروه داشته باشیم . برای مثال ، كلاس applet دارای یك روش داخلی است . زمانی كه شما روش خود را می نویسید در زیرگروه روش شما روش سرگروه را تحت الشعاع قرار می دهد . هر كدام از روشها نامهای مشابهی دارند اما عملكردشان متفاوت است .
برای مثال ، برای چندشكلی بودن توجه كنید به اجزاء كلاس كه برای برچسب و اجزاء متن یكی است . هر كدام از این كلاسها دارای روشهای خاص متن است و به طور خاص برای كلاس خاص عمل می كند . بنابراین همه موضوعات كه نمونه ای از برچسب ، متن ، منطقه متن می باشد دارای روشی مشابه با عملكرد متفاوت می باشد .
موضوعات :اگر برنامه های ما دارای موضوع منطبق می باشد كه تنها انتخاب جاوا میباشد ، كه برای گرفتن مزایا از ویژگیهایی oop نمی باشد . اصلیترین تفكر در پی oop ایجاد آیتم های قابل مصرف مجدد می باشد كه می تواند از هر پروژه ای كه ممكن است مورد نیاز باشد چنین موضوعی ایجاد شود . یك موضوع چندی است كه دارای ویژگیها و رفتارهاست . همه اجزایی كه شما به كار می برید
موضوعات هستند . زمینه متن دارای یك ارزش است و عملكردهایی نظیر گرفتن متن ، تنظیم متن ، تنظیم پیشزمینه و تنظیم پسزمینه می باشد . دكمه دارای برچسب خاص است كه نمایش دهنده بر روی آن است و دارای روشهایی نظیر گرفتن برچسب و تنظیم برچسب میباشد . برای ایجاد اجزاء موضوع ، شما از صفحه كلید جدید با نوع موجود استفاده می كنید كه كلاس نام دارد . این جمله بیان كننده نمایش دهنده علامت كلاس می باشد . زمانی كه شما مثالی را از یك كلاس بیان می كنید روش ساختاری كلاس اجراء می شود . در نمونه نمایش علامت ،زمانی كه موضوع ایجاد می شود متن نمایش دارای برچسب خاص می شود . البته شما می توانید علامتهای بیشتری را بیان كنید ، هر كدام با نام خود و برچسب خاص خود می باشد . همچنین شما می توانید اعلام كنید كه یك علامت بدون برچسب می باشد كه بیان كننده نكته مهمی است : یك كلاس ممكن است دارای بیش از یك روش ساختاری باشد ، همان طور كه قبلاً مشاهده كردید . اگر شما زمانی كه علامت را ایجاد می كنید برچسبی ارائه كنید ، یك روش ساختاری عمل می كند ولی اگر این عمل را انجام ندهید روش ساختاری متفاوتی عمل می كند و این مفهوم به معنی اولدینگ می باشد .
موضوعات خود شما :همان طور كه شما از علامت كلاس و كلاس زمینه متن برای ایجاد موضوعات چندگانه استفاده می كنید ، شما می توانید كلاس خود را خلقكنید و نمونه های متعددی را از كلاس شما بزنید . كلاس ویژگیهای موضوع به همراه متغیرها و عملكردهای موضوع را با روش ها توصیف می كند . در این بخش ما كلاس های خود را ایجاد خواهید كرد و موضوعاتی را از آن مثال خواهید زد .
بازتاب (بازخورد) :1-به عبارت ساده ای نمونه را بیان كنید از : الف-كپسول كردن (اختصار) ب-میراث 2-واژه های زیر را تعریف كنید
الف-موضوع ب-مثال ج-میان مثال
ایجاد یك كلاس جدید :طرح شما دارای كلاسهای متعددی است . شما فایل مجزایی را برای هر كلاس ایجاد می كنید و آن را با استفاده از نام كلاس و فامیل ضمیر از جاوا ذخیره می كنید . به عنوان مثال ، كلاس جدید Interset باید با نام java . Interest ذخیره شود . زمانی كه این امر همگردانی می شود ، همگردان كد بایت را به عنوان Interest . java ذخیره میكند . اگر شما از IDE استفاده می كنید ، IDE همه فاسلهای پرونده را كنترل می كند به طوری كه یك كلاس می تواند بر دیگری رجوع كند . اگر شما از یك ادیتور و JDK استفاده می كنیم ، لازم است مطمئن باشید كه همه فایلها در همان پرونده ذخیره شده است .
عمومی در مقابل خصوصی : همان طور كه شما با كلاسهای چندگانه شروع می كنید ، مقایسه دستیابی خصوصی و عمومی بسیار مهم می باشد . كلاسهای applet شما و ر وشهای داخل آن همگی عمومی هستند . چراكه شما تنها دارای یك كلاس هستید ، تمایزها دقیق نبوده است . مفهوم كپسولی كردن را به یاد آوردید ، كه همچنین به معنی مخفی كردن اطلاعات می باشد . یك كلاس با طرح خوب جزئیاتش را از سایر كلاسها تا حد امكان مخفی نگه می دارد . برای مثال ، زمانی كه شما موضوع علامت كلاس را بیان می كنید ، شما نمیتوانید به طور مستقیم به برچسب آن دست یابید ، بلكه شما می توانید از برچسب گرمتر شده و تنظیم شده استفاده كنید . علامت كلاس برچسب خاص را مخفی میكند اما اجازه دستیابی به آن را از طریق روشهای در دسترس یا تنظیم شده را می دهد . در علامت كلاس ، برچسب بیان كننده متغیر خصوصی است ، روشهای آماده برچسب و تنظیم آن بیان كننده روشهای عمومی است .
در یك كلاس شما می توانید متغیرهای را بیان كنید كه عمومی با خصوصی است . شما همچنین می توانید روشهایی را بیان كنید كه عمومی یا خصوصی است . متغیرها و روشهای عمومی را می توان با اشاره به موضوع مثال زده شده بیان كرد . تنها جمله های داخل كلاس می تواند به متغیرها و روشهای بیان شده خصوصی اشاره داشته باشد . برنامه نویسی عمل خوب همه متغیرهای خصوصی كلاس را بیان می كند و اجازه دستیابی به متغیرها را تنها از طریق روشهای عمومی می دهد . برای دستیابی به این امر از یك روش استفاده كنید .
بخش كه ذیل برگرفته شده از كلاس است كه Interest نام دارد ، كه ایجاد كننده متغیركلاس خصوصی است كه Flt Rate نام دارد . یك موضوع خارج از كلاس امكان دستیابی مستقیم به این متغیر را ندارد . كلاس دیگری كه نمونه ای را از یك موضوع از كلاس Interest بیان می كند می تواند میزان دقت كد را تنظیم كند . روش میزان تنظیم در كلاس Interst می تواند ارزش آن را تعیین كند ، همان طور كه در بالا مشاهده كردید ، می تواند ارزش جدید را تائید كند . گاهی اوقات روش Set xxx این موضوع را چك می كند تا اطمینان حاصل شود و یك اطلاعات كه معتبر هستند . قبل از این كه دقت ارزش اختصاص داده شود .
بازخورد :1-كلاس محصول را با متغیرهای خصوصی برای ، نوع ، مقدار و بها ایجاد كنید . 2-عبارت را برای ذكر نمونه كدگذاری كنید كه تولید فعلی از تولید كلاس میباشد . 3-روش تنظیم بها عمومی را برای ذخیره ارزش شناور در متغیر هزینه بنویسد . 4-عبارت را برای گذر از ارزش txt cost به روش تنظیم هزینه تولید فعلی كدگذاری كنید .
گزارش ارزشها از یك روش :روشهایی كه شما می نویسید هیچ گونه ارزشی را به كد بر نمی گرداند و این امر روش نامیده می شود، برای مثال عبارت با روشی شروع می شود كه در برگیرنده زنجیره ای از عبارت هاست . زمانی كه عبارتی در موقعیت
دیگر این روش را بخواند با این عبارت این بدان معنی است كه برای اجزا این عبارت در این روش فرا خوانده میشود و باز می گردد و زمانی كه شما متوقف می شوید ولی هر چیزی را برای ما نمی آورد . كلمه كلیدی «تیمی» در یك روش به معنی این است كه روش ارزش را گزارش نمی كند .
ادامه خواندن مقاله در مورد ترجمه جاوا
نوشته مقاله در مورد ترجمه جاوا اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.