nx دارای 13 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
نگاهی به كاركرد های اسطوره‌ای شعر سنتی فارسیمقدمه‌بابِ این روزگار، برخورد آركئولوژیك با هنر سنتی است و در ذیل آن، شعر سنتی، چه در عصر حافظ و بیدل سروده شده باشد و چه در روزگار ما از این برخورد بی‌نصیب نمانده است.در واقع دیدگاه صرفاً آركئولوژیك نسبت به شعر كلاسیك و هر نوع هنر سنتی دیگر رهاورد اسف بار هنر مدرن است. از این منظر دنیای مدرن در غیبت اساطیر و مآثر سلف و در غیاب محوریت آیین های الهی، هنر را تنها پایگاه بروز معنویت یافته است ،و در نتیجه این دریافت مدرن به تقدیس هنر من حیث هنر انجامید. امروزه بخشی از جریان ادبی با شعر سنتی به عنوان شئی موزه‌ای برخورد می‌كند. در این نوشته كوتاه و عجولانه می‌خواهیم به بررسی جوانب این برخورد بپردازیم.
در شعر سنتی فارسی صورت و سیرت قدسی هنر متجلی می‌شود. این گونه شعر، حاوی خصوصیاتی است كه در برخورد نخستین كاركرد حسی ویژه‌ای به واسطهِ تقارن بر مخاطب تحمیل می‌كند. از منظر این برخوردِ نخستین، شعر و سایر هنرهای فطری و غیر تلفیقی نظیر نقش‌پردازی و موسیقی چیزی نیست. جز حس، چیزی نیست جز صورت محض، نه در تقابل با معنای ادعایی و موهوم و نیز دوگانگی پنداری بزرگان فلسفه و نظریه‌پردازان ادبی، بلكه در تقابل با خودِ معنا.
شعر سنتی فارسی در ذات پویا و اصیل خود، واجد كاركردهای اسطوره‌ای است كه این كاركردها به لحاظ طبیعت ماندگار و پایدار، از خصلت فرازمانی و مكانی برخوردارند. در حقیقت اقبال صدها ساله طیف های مختلف به شعر سنتی فارسی می‌تواند از این عنصر فرازمانی و مكانی اسطوره، بهره برده باشد. منظور از كاركرد اسطوره‌ای در اینجا، بیان مصادیق اسطوره‌ای نیست بلكه مقصود آن است كه شعر سنتی در فرم و ساختار، آشكاركنندهِ مراتبی است كه آن مراتب واجد خصلت اسطوره‌ای یعنی ثبوت، وحدت اركان و هماهنگی با اركان آفرینش است.
چنین مراتبی كه در آغاز از سوی اصحاب ادب و نویسندگان كتب شعری به صنایع و بدایع معرفی شدند و حاوی عناصری همچون وزن و قافیه بودند، بی‌هیچ دلیل خاصی و تنها شاید به دلیل غلبه عینیات بر ذهنیات و تلقی جزء به جای كل در تعریف شعر وارد شدند و علمای روزگار تعریف شعر را بر اساس آنها استوار نمودند. بی‌نیاز از گفتن است كه شعر می‌تواند كاركردی غیراسطوره‌ای داشته باشد. چنانكه معتقدیم شعر این روزگار در بخشی وسیع و فراگیر چنین است، زیرا زندگی مردم این روزگار از خصایص اسطوره‌ای تهی است.
بنابراین تعریف شعر بر اساس وزن و قافیه چندان اصیل به نظر نمی رسد زیرا وزن و قافیه تظاهرات كاركردهای اسطوره‌ای است كه اهم آن طی موضوع تقارن و توازن بیان خواهد شد.با تمام این اوصاف برخورد صرفاً اركئولوژیك با هنرهای سنتی و در ذیل آن شعر سنتی فارسی نمی‌تواند برآورندهِ تمامی نیازهای نقد ادبی امروز باشد زیرا چه بخواهیم و چه نخواهیم نمی‌توانیم اسطوره‌ها را حداقل از پسزمینه وجدان بشری خارج كنیم.این كاركردهای اسطوره‌ای حداقل در لحظاتی خاص، حضور غیرقابل انكار و قاطع خود را می‌نمایانند.نیاز به حضور شعر سنتی فارسی در حقیقت نیاز به تنفس در فضایی اسطوره‌ای و بی‌زمان و مكان است.
تقارن و توازن‌آنچه پیش از هر چیز در شعر سنتی فارسی دیده می‌شود توازن است. این توازن در صورت، حاوی كاركردی قدسی است، زیرا در هنر قدسی علاوه بر مفهوم و باطن در ظاهر نیز كاربرد عناصر و اِلِمان های رمزی و آیینی نوعی محمل معانی قدسی بوجود می‌آورد، كه مثال بارز آن در معابد هندو، مساجد اسلامی و كلیساها آمده است.در این گونه توازن، تقابل میان دو مصراع به چشم می‌خورد. همچنین در پس‌پردهِ تقارن و توازن مصاریع، تقابلی پنهان میان انسان و حقیقت اتفاق می‌افتد كه راه به وحدت می‌برد. تقابل زوج های قابل تأ‌ویل در حیطهِ
نظریات ادبی از قبیل جداسازی و تقابل زبان خبری و زبان شعر كه ظاهراً ملهم از زوجهای طبیعت نظیر روز و شب و بالاتر از آن؛ دو گونهِ بازتاب روح اعظم یعنی آسمان و زمین است، به حق می‌تواند بنیان تمایزات میان شعر و غیر شعر قرار گیرد.چنین تقابلی در كلیت خویش یكی از اختصاصات هنرهای سنتی است. تقارن اعظم كیهانی كه خود را در زوج های قابل تأ‌ویل همانند آسمان و زمین، خیر و شر، زشت و زیبا و آب و آتش، می‌نمایاند، قابل طرح در ذیل این تقابل است.اصولاً “كیهان و هیولا” زوج اصیل بنیانگذاری جهان شناخته شده است. چنانكه در روز نخست، تقدیر الهی حكم بر این كرد كه كیهان در میان اقیانوس آب های آغازین تقدس یابد و جهان بنیان نهاده شود. در قرآن كریم هم آمده است: “كان عرشه علی‌الماء”. به
همین نسبت نیلوفر “لوتوس” كه عرش الهی بر آن استوار شده از میان آب سر برمی‌آورد. انسان نیز حاوی محتوایی كیهانی است و با دمیدن روح الهی در كالبدش تقدیس یافته و از دیگر مخلوقات متمایز گشته است.در ذیل تقابل اعظم كیهانی، تقارن و توازن و تجانس در شعر فارسی و معماری اسلامی — ایرانی قابل ردیابی است. این گونه شعر به روشنی مایه‌ور از سرشت سنتی و منطبق بر زوج های قابل تأ‌ویل است.اگر به غزل به عنوان شاخص شعر سنتی نظری بیفكنیم، شاكله آن را از حیث تقارن و توازن كامل می‌یابیم. این مقارنه در سایهِ تجربه‌های روحانی و مشاهدات متافیزیكی بالیده است. در این مقارنه، مطلع غزل كه به تعبیر یونانیان هدیه خدایان است، در حقیقت آینه‌دار تقارنی كامل و رمزی از حضوری آسمانی است. در اینجا دو سوی آسمان، دو مصراع مطلع می‌شود (نظیر حالتی كه در معماری اسلامی با پیوستن دو سوی طاق دیده می‌شود)، در انتهای غزل، آنجا كه فیوضات به مراتب
پایین‌تر نزول می‌یابد، حضور زمینی در لباس تخلص تثبیت می‌شود. بدین‌سان غزل از طریق نردبانی متافیزیكی از سویی به آسمان و از سویی به زمین منتهی می‌گردد و این همان كاركرد اسطوره‌ای است كه آسمان و زمین را به هم می‌رساند. اسطوره همچون حقیقتی فرازمانی و مكانی جلوه می‌كند كه سرشتی زمینی — آسمانی دارد. برای آنكه بتوانیم مقصود را بهتر بیان كنیم به نمونه‌هایی از مطلع غزل های حافظ نظری مجدد می‌افكنیم:تنت به ناز طبیبان نیازمند مبادوجود نازكت آزردهِ گزند مباد
ادامه خواندن مقاله نگاهي به كاركرد هاي اسطوره‌اي شعر سنتي فارسي
نوشته مقاله نگاهي به كاركرد هاي اسطوره‌اي شعر سنتي فارسي اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.