مقاله زلزله در ايران

 nx دارای 36 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است فایل ورد nx  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد. این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد بخشی از متن nx : زلزله در ایران مقدمهاز آنجایی كه ایران در كمربند زلزله آلپ-هیمالیا قرار دارد از نظر خطر زمینلرزه از جمله كشورهای آسیب پذیر جهان به شمار می رود. از این رو، هرگونه كوشش برای ارزیابی خطر دارای اهمیت زیادی است و می تواند موجب جلوگیری از تلفات جانی و خسارات مالی فراوان شود. با دخالت دادن عامل زلزله خیزی نواحی گوناگون در توزیع فضای سكونتگاههای انسانی، یا دست كم با وضع مقررات ایمنی متناسب با خطر زمینلرزه در پهنه های گوناگون، می توان از تلفات و خسارات ناشی از این گونه سوانح اجتناب ناپذیر كاست.برای ارزیابی خطر در مكانیابی سكونتگاهها و فعالیتها باید پیشاپیش نواحی مختلف از نظر خطر زمینلرزه مشخص شوند. در پاسخ به همین نیاز، در طرح كالبدی ملی ایران، مطالعات زمینلرزه در دستور كار قرار گرفت و در دو گروه – گروه «لرزه زمینساخت» و گروه «برآورد خطر زمینلرزه» – سازمان یافت. در گروه نخست، كارشناسان «لرزه زمینساخت» با بررسی منابع داخلی و خارجی، سودجستن از عكسهای هوایی و تصاویر ماهواره ای، ارزیابی داده های زمینلرزه ای ایران زمین از منابع معتبر داخلی و خارجی، بازدیدهای صحرایی برای گردآوری اطلاعات تكمیلی و برداشتهای منظم از گسله های بنیادی كشور، دو نقشه هر یك در مقیاس 000/000/1:1 تهیه كردند.نقشه نخست نمایانگر گسله ها یعنی شكستهای پوسته جامد زمین است. احتمال دارد گسله های جنبا در اینده نیز دچار جابجایی شوند و در سازه هایی كه برروی آنها و یا در فاصله هایی از آنها ساخته می شوند، اثر بگذارند. از این رو، شناسایی هرچه دقیقتر و كاملتر گسله ها به ویژه گسله های كواترنر گام نخست در بررسی لرزه زمینساخت و خطر زمینلرزه – گسلش در پهنه هاست. در نقشه دوم همان گروه با بررسی داده های لرزه خیزی – خواه زمینلرزه های تاریخی خواه زمینلرزه های ثبت شده دستگاهی – مراكز زمینلرزه های گذشته را مشخص كرد.گروه دوم یعنی گروه «برآورد خطر زمینلرزه» با بررسی موقعیت گسله ها و خطواره ها و بر مبنای نتایج مطالعات گروه نخست و ژرف نگری در بانك داده های زمینلرزه ای و زمینلرزه های تاریخی، با تحلیل خطر زمینلرزه، نقشه های خمهای هم شتاب را برای بیشنه شتاب افقی حركت زمین برای دورهای بازگشت 500، 1000 و 2000 ساله تهیه كرد. این نقشه ها با سطوح گوناگونی طراحی و پایداری سازه ها در برابر خطر زمینلرزه مطابقت دارد. نقشه نخست برای «سطح مبنای طراحی» است كه طی آن احتمال رویداد زمینلرزه دست كم یك بار در طول عمر مفید سازه وجود دارد. نقشه دوم برای «سطح بالای طراحی» است. در این حالت احتمال رویداد زمینلرزه در طول عمر مفید سازه كم است. نقشه سوم برای «سطح حداكثر قابل پیش بینی» است كه بیانگر بیشترین میزان حركت زمین می باشد. احتمال رویداد چنین زمینلرزه ای در طول عمر مفید سازه بسیار كم است.پهنه بندی خطر زمینلرزه از درهم آمیختن نقشه خمهای بیشینه شتاب افقی حركت زمین به دست آمده است.   – مطالعات لرزه زمینساختآنچه تحت این عنوان در زیر می آید چكیده ای از بخش نخست (بررسیهای لرزه زمینساختی) مجلدهای یك مجموعه شش جلدی است كه با عنوان «مطالعات لرزه خیزی» در چهارچوب طرح كالبدی ملی تهیه شده و برای نخستین بار با توجه به پراكندگی و محدودیتهای زیاد اطلاعاتی موجود و بزرگی گستره مورد مطالعه (یعنی سراسر ایران زمین) در زمان كوتاهی انجام گرفته است. شایان ذكر است كه در این چكیده، نحوه ارائه و توصیف مطالب با «مجموعه گزارشها» كمی متفاوت است و در عمل اطلاعات موجود در گزارشهای شش جلدی، در محدوده 10 منطقه مطرح برای اجرای «طرحهای كالبدی منطقه ای» قالب بندی شده اند. به همین دلیل برای آگاهی بیشتر باید به گزارشهای مطالعات تفصیلی رجوع شود.– تعریف مبنایی شكستهای پوسته جامد زمین كه در راستای آنها جابه جایی نسبی روی می دهد گسله نامیده می شوند. جنبش برشی در هر دو سوی گسله كه از روی زمین تا ژرفای زیاد (گاهی تا 30 كیلومتر و یا بیشتر) ادامه می یابد، به سبب انباشتگی تنشهای ناشی از جنبش قاره ها نسبت به یكدیگر و جنبشهای درون گوشته بالایی روی می دهد. بسیاری از گسله های شناخته شده در طی سالیان دور گذشته جنبشی داشته اند و ممكن است امروز جنبا نباشند، در حالی كه دسته دیگر از گسله ها در كواترنر نیز جنبش دارند.گسله هایی كه دارای یك یا چند ویژگی زیر باشند گسله های جنبا یا توانمند (گسله ای با توان جنبشی در روی زمین) به حساب می آیند (بربریان و همكاران، 1364):1 رویداد زمینلرزه تاریخی (بیش از سده بیستم) در بخشی از درازای گسله؛ 2 كانون یابی زمینلرزه های بزرگ با خطای كم در سده بیستم در نقطه ای از دارازای گسله های راستالغز و یا دیوراه روكمر گسله های فشاری و یا كششی ؛3 گسلش در رسوبات كواترنر پسین ؛ یك جنبش در 35000 سال پیش و یا دو جنبش یا بیشتر در 000/500 سال گذشته؛4 دیواره گسله های جنبا در روی كره زمین كه بر اثر فرسایش از میان نرفته باشد؛ 5 رویداد كهلرزه ای زیاد، هم بسته با رویه گسله كه با شبكه كامل و بسته لرزه نگاری محلی با خطای كم در رومركز و كانون ژرفی و زمان گیری یكنواخت برداشت می شود؛6 همبستگی زمینساختی یك گسله با گسله شناخته شده جنبا كه به سبب جنبش آن در گسله مجاور نیز جنبش روی می دهد.انتظار می رود گسله هایی با ویژگیهای فوق در آینده نیز دچار جا به جایی نسبی شوند و در هر گونه سازه ای كه بر روی آنها قرار می گیرد، بُرش ایجاد كنند. در نتیجه، داده های مربوط به ژرفای كانونی و زمان رویداد در دست است و معمولاً تاریخ و زمان رویداد این زمینلرزه ها – كه مهمترین آنها مورد بررسیهای دقیق نیز قرار گرفته اند – همراه با اطلاعاتی در باره طول و عرض جغرافیایی، بزرگا و ژرفای كانونی و امثال آنها با دستگاههای دور و نزدیك ثبت شده اند. – لرزه زمینساخت منطقه البرز جنوبی (تهران)-گسله های منطقه البرز جنوبی (تهران)از دیدگاه لرزه زمینساختی این منطقه در درون لرزه زمینساختی قرار می گیرد. در این ضمن راندگیهای با راستای شمال غربی – جنوب شرقی و شمال شرقی – جنوب غربی وجود دارند. تعداد قابل ملاحظه ای از این راندگیها جنبا بوده و در نتیجه حركات روی داده در امتداد آنها موجب رخداد زمینلرزه های دهشت باری نیز شده اند. گسله های جنبا و توانمند منطقه تهران (شامل استانهای تهران، سمنان، مركزی و زنجان) در نقشه نمایش داده شده است. مهمترین این گسله ها به شرح زیر هستند: گسله دامغان: گسله شاهوار: گسله آستانه: گسله كهریزك: گسله مشا: راندگی شمال تهران: گسله شمالی ری: گسله جنوب ری: گسله گرمسار: گسله تلو پایین: گسله شیان-كوثر: راندگی نیاوران: گسله محمودیه: گسله پیشوا: راندگی سرخه حصار: راندگی گرمابدر: گسله پارچین: گسله درازكوه: گسله فشاری ارمیان: گسله فشاری كویر چاه جم: راندگی شاهرود: راندگی شمال بسطام: گسله‌فشاری‌جنوب‌بسطام: گسله فشاری شیرین چشمه: راندگی كوه گوگرد: گسله فشاری فیروزكوه: راندگی انجیرلو: راندگی نیاك: راندگی لاسم: گسله اوریم: گسله فشاری بشم: گسله سفیدكوه (اوران): راندگی چاشم: گسله سرخ كلوت: راندگی عطاری: گسله رباط كریم: گسله مره: گسله شمال خاوری دریای نمك: راندگی سیاهكوه: گره گسله شاهكوه-كوه قاضی: راندگی گچاب: گسله فشاری ایپك: گسله فشاری ایندس: گسله فشاری طالقان: گسله فشاری خاور سلطانیه: گسله فشاری شاهرود: گسله فشاری شمال قزوین: گسله پوشیده ابهر: گسله اشتهارد: گسله آذرین: گسله آفتابرو: گسله البرز: گسله فشاری ازناب: گسله باش بولاغ: گسله بالابان: گسله فشاری پرندك: گسله بیدهند: گسله پراچین: گسله پوشیده تارم: راندگی تفرش: گسله تلخاب: گسله جنوب اشتهارد: گسله پوشیده چپقلو: گسله خشك رود: گسله داخرجین: گسله سینك: گسله شمال حوض سلطان: گسله فشند: گسله قره قاش: گسله جنوب قم: گسله فشاری كوشك نصرت: گسله ماه نشین: گسله ای است كواترنر، به دارازای بیش از 100 كیلومتر با بیشینه لرزه خیزی، راستای NE-SW، احتمالاً با ساز و كار فشاری كه از 10 كیلومتری شمال دامغان می گذرد.گسله ای است كواترنر، با راستای NE-SW و شیب به سوی شمال باختری، ساز و كار فشاری و درازای بیش از 60 كیلومتر. رویداد حداقل سه زمینلرزه – به ترتیب زمینلرزه 1890 م (1296 هـ . ش) با بزرگای Ms 7.2، زمینلرزه 1891 م (1360 هـ . ش) با بزرگای Ms 4.9 و زمینلرزه 1984 م (1363 هـ . ش) با بزرگای Ms 4.5 – را نتیجه جنبش این گسله دانسته اند.گسله ای است كواترنر، با جابجایی راستالغز، چپ بر، درازای بیش از 75 كیلومتر كه احتمال ارتباط آن با یك زمینلرزه وجود دارد.گسله ای است به درازای بیش از 40 كیلومتر، سازوكار راندگی، شیب به سوی شمال كه در رویداد سه زمینلرزه در سالهای 6-855م (5-234 هـ . ش)، 864 م (243 هـ . ش) و 4-1383 م (3-762 هـ . ش)، به ترتیب با بزرگای Ms7.0، Ms5.3 برای دو رویداد نخست، نقش داشته است. گسله ای است به درازای 200 كیلومتر، راستای NW-SE، شیب به سوی شمال و شمال باختری متغیر میان 35 تا 70 درجه، سازوكار فشاری كه در شمال خاوری روستای آهار و جنوب روستای روته دوشاخه می شود. داده های موجود حاكی است كه حداقل 10 زمینلرزه بین سالهای 1665 تا 1974 میلادی (1044 تا 1353 ه- . ش) به سبب جنبش این گسله روی داده است. این راندگی به درازای 90 كیلومتر، راستای E-W با شیب به سوی شمال در بخش خاوری و راستای NW-SE خاوری با شیب به سوی شمال در بخش باختری، لرزه است و رویداد چهار زمینلرزه در سالهای 985م (364 هـ .ش)، 1177 م (556 ه- . ش)، 1895 م (1274 هـ . ش) و 1970 م (1349 هـ .ش) را در پیوند با جنبا شدن این گسله دانسته اند.گسله ای است با راستای تقریباً E-W در ازای حداقل 5/16 كیلومتر، شیب به سوی شمال كه به صورت دیواره ای فرسوده در كنار جنوبی بزرگراه ری-بهشت زهرا (در نزدیكی شاه عبدالعظیم) دیده می شود. این گسله احتمالاً در رویداد چهار زمینلرزه با بزرگان متغیر بین Ms 7.6 تا Ms 5.3 در سده های پیشین نقش داشته است. گسله ای است با راستای NE-SW، كه در جنوب تپه باستانی موسوم به تپه غار و آبادی قلعه نو دیده می شود. این گسله نیز احتمالاً در رویداد چهار زمینلرزه سده های پیشین نقش داشته است. گسله ای است با راستای خاوری – باختری، درازای بیش از 100 كیلومتر، سازوكار راندگی و شیب به سوی شمال. جنبش دوباره این گسله ممكن است سبب رویداد پنج زمینلرزه در سالهای بین 743 تا 1988م شده باشد. گسله ای است كواترنر با درازای نزدیك 20 كیلومتر، راستای NW-SE، شیب به سوی جنوب باختری با جابه جایی راستالغز راست بر.گسله ای است با راستای خمدار NW-SE، درازای 16 كیلومتر، شیب به سوی جنوب و جنوب باختری كه در شمال تهران پارس به شكل دیواره دیده می شود.این راندگی به درازای 18 كیلومتر، راستای ENE-WSW با جابه جایی نزدیك 600 متر و چپ بر و شیب به سوی شمال باختری به موازات و در فاصله یك كیلومتری راندگی شمال تهران قرار دارد. گسله ای است به درازای 11 كیلومتر، با راستای E-W، سازوكار فشاری و شیب به سوی جنوب كه از 2 كیلومتری شمال خاوریونك تا انتهای بزرگراه چمران در شمال هتل استقلال كشیده شده است.گسله ای است كه كواترنر با راستای NW-SE، درازای 35 كیلومتر، ساز و كار فشاری و شیب به سوی شمال خاوری كه در جنوب خاوری ورامین قرار گرفته است.این راندگی خمدار از دو بخش شامل یك بخش باختری با راستای E-W و شیب به سوی جنوب، و یك بخش خاوری با راستای N.NW-S.ES و شیب به سوی جنوب تشكیل شده است. درازای راندگی 22 كیلومتر است و در جنوب سرخه حصار قرار دارد. این راندگی با راستای W.NW-E.SE، شیب به سوی شمال خاوری و درازای 80 كیلومتر از شمال روستای گرمابدر تا جنوب روستای گچسر ادامه دارد.گسله ای است به درازای حدود 73 كیلومتر، سازوكارفشاری، راستای NW-SE و شیب به سوی شمال خاوری كه از جنوب خاوری ایوانكی تا امین آباد ادامه دارد.گسله ای است با راستای NE-SW، شیب به سوی شمال باختری و درازای 35 كیلومتر كه تقرباً به موازات در شمال جاده سمنان-دامغان قرار دارد.گسله ای كواترنر با راستای E.NE-W.NW و شیب به سوی جنوب خاوری و درازای 87 كیلومتر كه از حدود 20 كیلومتری خاور روستای مهماندوست (خاور مغان) به سوی شمال خاوری ادامه دارد. گسله ای است كواترنر بیش از 92 كیلومتر، شیب به سوی شمال باختری و با جابه جایی چپ بر كه در مجاورت كویر چاه جم (دق حاج علی قلی دامغان) قرار دارد.این راندگی با راستای خمدار NE-SW، درازای نزدیك به 39 كیلومتر و شیب به سوی شمال دربخش خاوری، و شیب به سوی شمال تا شمال باختری در بخش باختری، از شمال شهر شاهرود می گذرد. این راندگی با راستای خمدار NE-SW و درازای نزدیك به 20 كیلومتر در شمال بسطام قرار دارد.گسله ای است به درازای 45 كیلومتر، شیب به سوی جنوب خاوری و با برش در نهشته های كواترنر كه در حنوب بسطام قرار دارد.این راندگی با راستای خمدار NE-SW شیب عمومی به سوی شمال باختری، از 5 كیلومتری شمال شهر سمنان می گذرد.گسله ای است با راستای تقریبی E-W، شیب به سوی شمال و درازای نزدیك به 18 كیلومتر كه در جنوب گسله فشاری جنوب بسطام قرار دارد.گسله ای است با راستای خمدار NE-SW، درازای 80 كیلومتر و شیب به سوی شمال در بخشهای خاوری – باختری، و شیب به سوی شمال باختریدر بخشهای میانی كه در یال جنوب خاوری كوه گوگرد دیده می شود. گسله ای است با راستای E-SW، شیب به سوی جنوب خاوری و درازای 36 كیلومتر كه از فاصله كمتر از یك كیلومتری فیروزكوه می گذرد.این راندگی به درازای 22 كیلومتر، راستای NE-SE-SW و شیب به سوی جنوب خاوری در باختر شهر دامغان قرار دارد.درازای این راندگی 32 كیلومتر، راستای آن W.NW-E.SE و شیب آن به سوی شمال است در ناحیه خاوری كوه دماوند دیده می شود.درازای این راندگی 36 كیلومتر، راستای آن W.NW-E.SE و شیب آن به سوی شمال و در مجاورت روستای لاسم (حاده هراز) قرار دارد.گسله ای است با راستای NE-SW، به درازای 64 كیلومتر و دارای جنبش از نوع چپ گرد. گسله ای است با درازای 5/52 كیلومتر، راستایNE-SW، شیب نزدیك 50 درجه به سوی جنوب خاوری كه از 6 كیلومتری شمال شهمیرزاد می گذرد.گسله ای است با راستای NE-SW، درازای شناخته شده 26 كیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری كه در یال شمال باختری كوه لوران و یال جنوب خاوری سفیدكوه قرار دارد.این راندگی به درازای شناخته شده 44 كیلومتر، راستای خمدار كم و بیش E-W و شیب عمومی به سوی شمال در جنوب گسله اوریم قرار دارد.گسله ای با راستای E-W و درازای 35 كیلومتر كه در حدود 15 كیلومتری شمال روستای آروان قرار دارد. این راندگی با درازای شناخته شده 32 كیلومتر، دارای راستای NW-SE با شیب به سوی باختر-جنوب باختری در بخش خاوری، و راستای NE-SW با شیب به سوی جنوب-جنوب خاوری در بخش باختری است. گسله ای است با راستای NW-SE، شیب به سوی جنوب باختری و درازای بیش از 100 كیلومتر كه در بخش جنوبی رودخانه شور و به موازات آن جای دارد.گسله ای است با راستای NW-SE، درازای 21 كیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری كه در سال شمالی كوه مره قرار دارد. گسله ای به درازای 48 كیلومتذ، راستای NW-SE با سازوكار از نوع راندگی و شیب به سوی شمال خاوری كه كرانه شمال خاوری دریای نمك را تشكیل داده است.این راندگی با درازای نزدیك به 40 كیلومتر، راستای خمدار NW-SE و شیب به سوی شمال-شمال خاوری در حدود 80 كیلومتری جنوب گرمسار واقع است.گسله های این گروه سازوكارهای گوناگون و راستای NW-SE دارند. شیب گسله های فشاریآنها به سوی شمال خاور و شیب گسله های گرانشی به سوی جنوب باختر و درازای شناخته شده آنها دست كم نزدیك به 45 كیلومتر است. این گروه در یال جنوبی كوههای شاه كوه، لاشتر و كوه قاضی واقع شده اند. این راندگی با درازای حدود 40 كیلومتر، راستای كم و بیش E-W و شیب عمومی به سوی شمال در یال جنوبی كوه گچاب دیده می شود.گسله ای است با راستای كم و بیش E-W، درازای بیش از 85 كیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری، این گسله در زمینلرزه بویین زهرا 1962 میلادی (1341 هـ . ش) با بزرگای Ms 7.2 جنبش دوباره یافت. گسله ای است با راستای NW-SE كه منفرد نیست و از چهار گسله موازی كه طولی بیش از 70 كیلومتر دارند تشكیل شده است. كاركرد این گسله سبب فرونشست و زایش دشت ساوه شده است. رویداد 7زمینلرزه در فاصله سالهای 1971 تا 1985 میلادی (1350 تا 1364 هـ .ش) به كاركرد این گسله نسبت داده می شود.گسله ای است با راستای تقریبی E-W، درازای 64 كیلومتر با شیب به سوی جنوب، رویداد دو زمینلرزه در سالهای 1966 میلادی (1345 هـ ش) با بزرگای Mb 5.0 و 1808 میلادی (1187 هـ . ش) را نتیجه حركت این گسله می دانند. گسله ای است با راستای NW-SE و درازای شناخته شده بیش از 20 كیلومتر كه از شاهین دژ آغاز و در نزدیكی شمال شهر سلطانیه ناپدید می شود.گسله ای است با راستای SE-NW، در بخش خاوری و كم و بیش E-W در بخش باختری، درازای 85 كیلومتر و شیب به سوی جنوب و جنوب و جنوب باختری. احتمالاً این گسله در رویداد زمینلرزه 1968 (1347 هـ . ش) رودبارات – طالقان بابزرگای Ms 7.6 نقش داشته است. گسله ای است به درازای 60 كیلومتر، راستای كمابیش E-W و شیب كلی به سوی شمال. اختلاف بلندای ناگهانی میان شهر قزوین و نزدیكترین ستیغ به آن به سبب جنبش گسله فشاری قزوین به وجود آمده است. این گسله لرزه زاست، ولی به دلیل كمی داده ها تاریخچه آن به خوبی روشن نیست.گسله ای است با راستای خمدار NW-SE و درازای 53 كیلومتر كه از نزدیكی باختر ابهر می گذرد. گسله ای است به درازای 62 كیلومتر، راستای خمدار كم و بیش E-W و شیب به سوی شمال كه در 4 كیلومتری شمال اشتهارد قرار دارد.گسله ای است به درازای 22 كیلومتر، راستای NW-SE كه در شمال خاوری گسله تفرش قرار دارد.گسله ای است با راستای خمدار و روند NW-SE و درازای 47 كیلومتر. گسله ای است با راستای E.SE-W.NW، درازای25 كیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری كه از فاصله 12 كیلومتری شمال خاوری قم می گذرد.گسله ای است با راستای خمدار كمابیش E-W، درازای 45 كیلومتر و شیب عمومی به سوی شمال كه در ناحیه غرب ساوه قرار دارد.گسله ای است با راستای E.SE-W.NW، درازای 37 كیلومتر كه به موازات گسله ایپك قرار دارد.گسله ای است با راستای NW-SE و شیب به سوی جنوب باختری كه در شمال گسله آوج قرار دارد. گسله ای است با راستای NW-SE، درازای نزدیك به 45 كیلومتر و شیب به سوی شمال خاوری. برشی ناشی از رویداد این گسلش در روی زمین دیده نمی شود.گسله ای است با راستای خمدار و جهت NW-SE در بخش شمالی و راستای N.NW-S.SE در بخش جنوبی و درازای نزدیك به 40 كیلومتر كه در فاصله حدود 40 كیلومتری قم شروع می شود و بهسوی جنوب – جنوب خاوری ادامه می یابد. گسله ای است به درازای نزدیك به 20 كیلومتر، راستای خمدار NW-SE، ساز و كار فشاری و شیب به سوی شمال خاوری كه در ناحیه شمال شهرك طالقان قرار دارد.گسله ای است به درازای 120 كیلومتر، راستای NW-SE و شیب به سوی شمال خاوری. برش ناشی از رویداد این گسله برروی زمین دیده نمی شود این گسله در شمال ناحیه ابهر-سلطانیه دیده می شود. گسله ای است با راستای NW-SE، شیب به سوی جنوب باختری و درازای 43 كیلومتر كه داز فاصله 5 كیلومتری جنوب باختری فم و تفرش می گذرد. راندگی تفرش نقش بنیادی در فرونشست و تشكیل دشت تفرش داتشه و مرز جنوب باختری آن را می سازد.گسله ای است با راستای NW-SE، شیب به سوی شمال خاوری و درازای نزدیك به 50 كیلومتر كه از نزدیكی روستای تلخاب در شمال اراك می گذرد.گسله ای است با راستای E-W، درازای 52 كیلومتر و شیب به سوی جنوب كه از نزدیكی شهر اشتهارد می گذرد.گسله ای است به درازای 150 كیلومتر، راستای NW-SE و شیب به سوی شمال خاوری كه در یال جنوب باختری كوههای سلطانیه قرار دارد.گسله ای است با راستای خمدار W.NW-E.SE، درازای نزدیك به 111 كیلومتر، سازوكار فشاری و شیب به سوی شمال كه در فاصله حدود 50 كیلومتری شمال ساوه قرار دارد.گسله ای است با راستای خمدار كمابیش NW-SE، درازای 37 كیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری كه در ناحیه جنوب باختری بوئین زهرا قرار دارد.گسله ای است با راستای W.NE-E.SE و درازای 33 كیلومتر كه در جنوب باختری گسله لرزه زای ایپك قرار دارد.گسله ای است با راستای خمدار NW3-SE، شیب به سوی شمال خاوری و درازای 40 كیلومتر كه در 5 كیلومتری شمال دریاچه حوض سلطان قرار دارد.گسله ای است با راستای خمدار W-SE، سازوكار راندگی و شیب كلی به سوی شمال كه درازای آن 22 كیلومتر است. این گسله از سوی شمال باختری با گسله طالقان و از سوی جنوب خاوری با گسله مشا تلاقی می كند.گسله ای است با راستای NW-SE و درازای 50 كیلومتر كه در جنوب و به موازات گسله كوشك نصرت قرار دارد.گسله ای است با راستای خمدار NW-SE، شیب به سوی جنوب – جنوب باختری، سازوكاری فشاری و دارازای نزدیك به 45 كیلومتر كه از نزدیكی (جنوب – جنوب باختری) شهر قم می گذرد.گسله ای است به درازای 160 كیلومتر كه در پهنه شمالی ساوه قرار دارد. این گسله خمدار با راستای عمودی NW-SE و با سازوكار فشاری (زاویه باز و راستالغز) است.گسله ای است با راستای خمدار NW-SE، درازای بیش از 65 كیلومتر و شیب به سوی خاور شمال باختری كه در فاصله حدود 80 كیلومتری شمال خاوری تكاب دیده می شود. ادامه خواندن مقاله زلزله در ايران

نوشته مقاله زلزله در ايران اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.