nx دارای 23 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
سابقه و اهداف: اطلاعات كمی در خصوص كاربرد تخصصی گلبول قرمز در انگلستان منتشر شده است. هدف از این بررسی تشخیص اكثر افرادی است كه بطور تخصصی به خون نیاز دارند تا هدفی باشند در جهت تحقق رو انتقال خون و با این نگرش كه مصرف نامناسب خون را به حداقل رسانده و طرح تهیه خون مورد نیاز در آینده را حمایت كرده و ادامه دهد.اسناد و روش كار: كلیه اطلاعات قبلی در خصوص انتقال RBC موجود ر 62 بیمارستان واقع در لندن و جنوب شرق انگلستان از تاریخ آوریل 1997 تا مارس 1998 جمع آوری شد.
نتایج: مجموع 594810 واحد گلبول قرمز بطور موفقیت آمیزی تا تخصصهای كلینیكی مربوطه دنبال یا تعقیب شدند. این میزان معادل %19/91 از كل واحدهای گلبول قرمزی است كه به بیمارستانهای تحقیقاتی منتقل شد. از كل واحدهای گلبول قرمز منتل شده، %2/51 مربوط به بخش جراحی، %36 به مدیكال %8/12 به تخصصهای «combined» بود.اختامیه: این تحقیق گسترده رشته های (تخصصهای) كلینیكی كه مصرف كننده اصلی RBC بخش خدمات بودند را دقیقاً مشخص كرده است. این تحقیق درك كلی استفاده از RBC در بیمارستانها را بسط داده است. ضمناً سبب افزایش تحقیقات راهكارهای آتی در خصوص كاهش انتقال خون آلوژنیك شده است كه در صورت ایجاد كاهش قابل توجه پیش بینی شده در تهیه خون در اینده نزدیك بسیار حائز اهمیت خواهد بود.
اصطلاحات كلیدی: تخصصهای كلینیكی، مصرف (كاربرد) RBC
مقدمه:در ده سال اخیر تغییرات مهم و قابل توجهی در فعالیتهای مربوط به جمع آوری خون در بسیاری از كشورها به چشم می خورد. طی یك دهه قبل (تا سال 2000) افزایش كلی در تقاضا یا درخواست گلبول قرمز در انگلستان مشاهده شذ (R.Lodge. اطلاعیه شخصی). برعكس در آمریكا كاربرد گلبول قرمز كاهش یافته بود [1]. در مقایسه انگلستان با سایر كشورها، این افزایش تقاضا به سطح پایین تر مصرف گلبول قرمز در سایر كشورها رسید. این نتیجه در مورد افزایش فعالیتهای
كلینیكی، پیشرفتهای جدید در زمینه مدیكال و سرجیكال نیز صادق است. بعلاوه، دولت انگلستان به منظور بهبود استانداردهای مراقبتهای سلامتی اقداماتی صورت داده است، مثلاً در درمان امراضی و یا كاهش لیست انتظار جراحی، این اقدامات در الگوی مصرف RBC می توان مؤثر واقع
شود. علاوه بر این بعلت اجرای اصول و قوانین نپذیرفتن اعطا كننده جدید خون و مقدمات تست
محافظتی برای انواع بیماری (VCJD) Creutzfeldt-Jakob، اگر و در جایی كه بیماری باتشد، كاهش اساسی در تعداد افراد اعطا كننده خون در انگلستان رخ خواهد داد. این مسئله كه در سال گذشته تمایل مصرف گلبول قرمز كاهشی در حدود 1/5% داشته است، امیدواركننده می باشد. اگرچه این كاهش در مجموع جبران كاهش پیش بینی شده را نمی كند.
اطلاعات دقیق در مورد سطح مصرف RBC در انگلستان حائز اهمیت است زیرا مجوزی است برای توسعه راهكارهایی كه در صورت امكان با تغییرات پروفایل 0منحنی) تقاضای RBC مقابله كرده و ارائه اعطا كننده های آلوژنیك را كاهش می دهد. یك سری تحقیقات، مصرف خون در یك منطقه یا گروهی از بیمارستانها را مورد بررسی قرار دادند (2-7). نتایج تحقیقاتی كه مبنی بر تعداد كمی از بیمارستانها یا تنها یك بیمارستان باشد، بر اسسا اهمیت تخصصهای موجود در این مراكز، احتمالاً
به سمت تخصصهایی كه مصرف خون بالایی دارند تمایل پیدا می كند، مثلاً انكولوژی یا كاردیوتوراسیك به علت كمبود اطلاعات در خصوص شرایط كلینیكی كه به انتقال RBC نیاز دارد، اكثر P.353 تحقیقات محدود شدند. این امر احتمالاً منجر به پدید آمدن مشكلاتی در دنبال كردن و یافتن مقصد نهایی هر واحد RBC بطور جداگانه می شود، كه مستلزم صرف وقت در مرور یادداشتهای مربوط به بیماران و یا سوابق بانك انتقال خون است. سیستم كامپیوتری بانك خون مكمل است قادر به تمیز دادن بین درخواست خون، واحدهای فراهم شده و واحدهایی كه واقعاً انتقال داده شده اند نباشد و یا فاقد اطلاعات كلینیكی كه در رابطه با تصمیم گیری انتقال خون است، باشد.
با چنین فرضیاتی، طرح تحقیق جامع و وسیعی جهت ثبت واقعی آمار مصرف RBC در لندن و جنوب شرق انگلستان ریخته شده و طوری برنامه ریزی شد كه این تحقیق تمامی بیمارستانهای تحت پوشش یك منطقه اجرایی خدمات خون ملی (National Blood Service=NBS) را در بر بگیرد تا اطلاع جمع آوری شده معرف تعداد وسیع و انواع بیماران مختلف بستری شده باشد. به منظور مشخص كردن هرچه دقیقتر منحنی یا پروفیل مصرف RBC، این تحقیق بیشتر برروی الگوی مصرف
RBC، از طریق تخصصهای مختلف كلینیكی، متمركز می شود. ضمناً، به منظور توضیح ارزش كسب اطلاعات دقیق در باره كاربرد كلی RBC در بیمارستانها، بررسی دقیقتر انتقال RBC در بخشهایی از جراحی كه مصرف RBC بالایی دارند (ازجمله ارتوپدی و كاردیوتوراسیك ) تقبل شد. لذا این تحقیق ما
را قادر به تشخیص اكثر مصرف كنندگان خون می سازد تا نمونه ای برای تحقیق برروی روش انتقال خون باشند و البته با این نگرش كه مصرف نامناسب و عوارض انتقال خون بواسطه گسترش «بهترین روش» مشاهده شد، [8]، به حداقل رسید.روشهادر لندن و جنوب شرق انگلستان، جهت تعیین میزان RBC كه در فاصله زمان بین آوریل 97 تا مارس 98 به بیمارستانهای مورد نظر NHS تحویل و در آنها انتقا داده شدند، اطلاعات موجود جمع آوری شد. تمام مدیران اجرایی این بیمارستانها و مشاوران هماتولوژیست كه مسئول انتقال خون بودند، از طریق نامه در جریان اصل و اهداف این پروژه قرار گرفته و به همكاری دعوت شدند.
اطلاعات (infourmaticy) اولیه برای تهیه واحدهای RBC بیمارستانها از طریق بخش مالی اختصاصی NBS بدست آمد. سپس اطلاعات مربوط به مقصد نهایی این واحدهای RBC از طریق بانكهای خون بیمارستانها، مرور دقیق اطلاعات كامپیوتذی آزمایشگاه ها و بررسی اطلاعات مالی موجود در بیمارستان كه حاصل از روشهای پرهزینه متداول بودند، بدستآمد. یك فرد هماهنگ كننده تحقیقات كلینیكی، مستقیماً مسئول ایجاد ارتباط با آن دسته از پرسنل بیمارستان كه می
شد اطلاعات بانك خون بیمارستان را از آنها دریافت كرد، شد. به این امر نیز بطور ویژه ای توجه شد كه بین اطلاعات مربوط به انتقال خون، Cross-matched (تطایق) و واحدهیا خون مجدداً تحول داده شده (reissued aints of blood) تفاوت وجود دارد. اطلاعات كامپیوترهیا بانك خوم از طریق سوابق بخش مالی NBS چك شدند تا كاملاً صحیح باشند. در هفت بیمارستانی كه لابراتوارهای انتقال
خون آنها از نرم افزارهای مناسب بهره مند بودند، مقصود نهایی واحدهای RBC از طریق اطلاعات یكه بواسطه بخشهای تكنولوژ اطلاعاتی یا مالی آنها فراهم شده بود، دنبال و مشخص شد.بررسی دقیقتر در زمینه جراحی ارتوپادیك در 24 بیمارستان در لندن و جون شرق انگلستان انجام شد: در یك دوره 13 ماهه از جولای 97 تا ژوئن 98 لیستی از تمام بیمارانی كه جراحی استخوان ران و یا جراحی استخوان زانو داشتند، جمع آوری شد. به منظور تعیین تعداد بیماران كه خون به آنها تزریق شده و نیز تعیین مقدار واحد خون داده شده، سوابق بانك خون هركدام از این بیمارستانها
بررسی گردید. وسابق اطاقهای جراحی نیز مستقیماً مورد بررسی قرارگرفت تا اطمینان حاصل شود كه كنسل یا تأخیر جراحی ها ببروی اطلاعات جمع آوری شده اثری نداشتند و اطلاعات كامل دقیق هستند. با استفاده از این اطلاعات بهمراه اطلاعات سایر بیمارستانها (كه با دقت جمع آوری شده بودند)، امكان تشخیص تعداد بیترانی كه در هر بیمارستان مورد تزریق خون قرار گرفته بودند و نیز مقایسه میزان متوسط مصرف RBC بار روشهای یكسالن در بین بیمارستانها میسر شد. تعداد
واحدهای RBC مصرفی در این مواردبا كل مصرف RBC اوتوپادیك در 24 بیمارستان شركت كننده در این بررسی مقایسه شد. در سه بیمارستان آموزشی لندن كه CABG داشتند، مصرف RBC بیماران در همان دوره 12 ماهه شمابه بررسی ارتوپادیك مشخص و سپس با كل مصرف كاردیوتوراسیك مقایسه گردید.
نتایججمعا 77 بیمارستان در خصوص اطلاعات مصرف از آوریل 97 تا مارس 98 درنظر گرفته شد. 62 بیمارستان قادر به شركت در این امر بودند. 5 بیمارستان دیگر به عللی از جمله كمبود پرسنل، كمبود كامپیوتر، تغییر سیستم های اطلاعاتی در حال پیشرفت یا نقص نرم افزارهای سیستمهای اطلاعات یقادر به شركت نبودند. 62 بیمارستان شركت كننده شامل 10 از 11 بیمارستان آموزشی، 45 بیمارستان از 59 بیمارستان جنرال و تمام 7 بیمارستان تك تخصصی (مثلاً بیمارستان تخصصی پلدیاتریك) می شدند.
میزان كل RBC كه در سال 98 از طریق NBS (تنها فراهم كننده اجزاء خون در انگلستان) به تمام بیمارستانها انتقال داده شده بود برابر 24/2 میلیون واحد بود. در طی این تحقیق، 777392 واحد RBC 0یعنی %34 از total national sapply) به این 77 بیمارستان كه در لندن و جنوب شرق انگلستان قرار دارند، انتقال یا تحویل داده شده بود جمعاً 646978 واحد RBC (معادل %2/83 از كل واحدهای منتقل شده در این منطقه) به 62 بیمارستان مورد تحقیق تحویل داده شده و از این مقدار خون منتقل شده به بیمارستانها، در واقع یك میزان اختلاف ثبت شد كه بر اساس بانك خون
بیمارستانها به مصرف رسیده بودو تفاوت حاصله مربوط به واحدهای غیرقابل تعقیب می شد. در جدول 1 نشان داده شده است، و مجموعا 36302 (%65) از واحدهای مورد تحقیق را در بر می گرفت، از 610676 واحد باقیمانده، بیش از 15866 واحد RBC (%4/2) از طریق بانكهای خون تحویل داده شده بود تزریق شد. ولی موتور نهایی آنها بطور اختصاصی مشخص نشده بود. (جدول 19 بنابراین، مجموع 594810 واحد RBC بطور موفقیت آمیزی تا تخصصهای كلینیكی مربوط به خودشان
دنبال یا تعقیب شدند كه معرف %9/91 از كل واحدهای RBC بود كه به بیما
رستانهای تحقیقاتی تحویل داده شده و %5/76 از كل واحدهای RBC كه در منطقه مفروض P.354 در سالهای 98-1997 انتقال داده شده بودند.جدول های 2، 3 و 4 سند و مدركی برای اثبات الكوهای مصرف RBC در زمینه های «سرجیكال»ؤ «مدیكال» و «Combined» به مشار می آیند. از كل واحدهای دنبال شده %2/51 به بخشهای تخصصهای جراحی تحویل داده شد. (جدول 2). در بین تخصصها یا رشته های جراحی 150709 واحد RBC (معادل %3/259 تا جراحی عمومی و ارتوپادیك دنبال شد. در حالیكه 153810 واحد
RBC (%9/25) در سایر تخصصهای جراحی مورد استفاده قرار گرفته بود. میزاغن مصرف RBC در تخصصهای مدیكال در جدول 3 مشخص شده است. كل میزان مصرف براب با 214266 واحد معادل (%36) است كه از این مقدار بیشترین سهم به مصرف كنندگان در هماتولوژی تعلق داشت 0%1/13) و general medicine = %67/9 renal medicine = %88/3، رادیورتاپی و انكولوژی = %02/3 در بیمارستان مربوط به سرطان كه تنها دارای یك تخصص است، تفاوت چندانی بین مصرف RBC در سرجیكال و مدیكال وجود ندارد. هرچند كه با یك تخمین متوسط بین مصرف RBC در انكولوژی این بیمارستان با میزان مشابهی در یك بیمارستان دارای انكولوژی و هماتولوژی، اینطور برآورد می شود كه كل مصرف RBC در انكولوژی و رادیوتراپی افزون بر تقریباً %5/4 از كل واحدهایی می شود كه تا مختصها دنبال شده اند (یعنی: رادیوتراپی انكولوژی %02/3 + بیمارستان سرطان تك
تخصصی %22/1 + بیمارستانهای دارای رشته هیا انكولوژی و هماتولوژی %22/6)در تخصها یا رشته هایی كه بهم مرتبط و مشترك هستند مثل پدیاتریك و جریاتریك 0انراض دوران پیری)، میزان مصرف RBC در مدیكال و سرجیكال، بدلیل مراقبتهای مشترك و انتقال بیماران بین این دو بخش، اختلاف چندانی را در بانك خون نشان نیم دهد.– بر خلاف سعی برای تشخیص اختلاف مصرف كل RBC در بخشهای مدیكال و سرجیكال، 76025 واحد RBC (%8/12 از كل میزان مورد تحقیق) قابل تخصیص یا نسبت داده به یك بخش خاص نبودند (جدول 1 و 4). هرچند كه همچون انكولوژی، حدس اهمیت مصرف RBC در یاد یاتریك احتمالا بیش
تر مربوط به مدیكال است تا انتقال خون در سرجیكال، مشخصاً می توان به انتقال خون «Top.up» در بخشهای نوزادان اشاره كردو بطور مشابه، سهم اعظم بیماارن geriatrics و آن بینارانی كه با علائم آنمی و خونریزی (bleeding anemia) مشخص می شوند. به علت ظاهر شدن هلائم امراض مدیكال خون را دریافت می كنند. البته این ارقام نمی توانند كاملاً دقیق باشند، تقریباً مجموع مصرف
جراحی ارتوپلدیك به تنهایی میزان %17-10 از مصرف RBC در بیمارستانهای این تحقیق را در بر می گیرد. 24 بیمارستان (17 بیمارستان عمومی منطقه، 7 بیمارستان آموزشی) مجدداً برای بررسی جزئیات مورد تحقیق در مصرف RBC در ارتوپلدیك انتخاب شدند.این 24 بیمارستان برای 30036 واحد (%7/49 از كل میزان مصرف RBC در ارتوپدی (ارتوپدیك) P.355 در این تحقیق) در نظر گرفته شدند. طی یك دوره 12 ماهه 11624 واحدی RBC برای جراحی های THR 07258 واحد) و TKR (4366 واحد) در این 24 بیمارستان تزریق شدند. اختلاف زیادی در میزان متوسط واحدهای RBC كه در جراحیها بكار می رفت، وجود داشت.
(THR، متوسط 38/3-85/0: یعنی 2 واحد RBC fvhd iv lvdq. THR، متوسط 0/57-2/45 یعنی 6/1 واحد RBC برای هر مریض). تعداد بیمارانی كه در هر بیمارستان به آنها خون تزریق می شد نیز اختلاف وسیعی داشت، از 22 تا %97 (یعنی %64) برای TKR و از 37 تا %90 (یعنی %70) برای THR (اطلاعات ارائه نشده اند).در طی یك دوره مشابه، سه بیمارستان (غیر از 11 بیمارستان كه در این حوزه بودند) جهت بررسی عمیق تر نیاز به RNC در جراحی CABG از هدف RBC در كاردیوتوراسیك در این تحقیق). در این بیمارستان، %9/75-4/61 (یعنی %7/69، اطلاعات ارائه نشده اند) از كل گلبولهای قرمز مصرف
شده در كاردیوتوراسیك در جراحی CABG انتقال داده شد.بحثاین تحقیق ارائه كننده تحلیلی از مصرف RBC در اندن و جنوب شرق انگلستان می باشد كه پیش مقدمه Leucodepletion (كاهش گلبول سفید) جهانی است. بیش از %90 كل واحدهای RBC انتقال یافته (تزریق شده) بطور موفقیت آمیزی تا تخصصهای كلینیكی مربوطه در بیمارستانها یا بیمارستانهایی كه در این پروژه شركت داشتند، تعقیب شد. این تحقیق معرف بررسی بیش از 000/500 واحد RBC انتقال یافته است و به همین علت به بزرگترین تحقیق در انگلستان تبدیل شده است. روش جمع آوری اطلاعات 0كه در این تحقیق در مورد آن توضیح داده شد) به صورتی انتخاب شد تا حتی الامكان تضمینی بر بررسی نهایی باشد، بررسی كه بر اساس آمار واحدهای RBC واقعاً تزریق شده، صورت گرفته است. از طریق مقایسه و موازنه آمار و ارقامی كه از لابراتوارهای بانك خون گزارش شده با اطلاعات بدست آمده از بخشهای مالی خدمات خون و بیمارستانها. این امكان وجود دارد كه خطرات misinterpretation كه در نتیجه انتقال مجدد واحدهای خون حاصل می شود و نیز در اثر بررسی اطلاعات تست پیش از انتقال خون (Pretansfusion testing) و اطلاعات cross-match حاصل می شود، را كاهش داد.برخلاف سعی و تلاش جتمع و كاملی كه برای تخصیص یا نسبت دادن میزان مصرف RBC بطور دقیق به هر تخصص ویژه انجام شد، اما %18 از واحدهای RBC انتقال یافته به بیمارستانهای تحقیقاتی قابل تعقیب نگردید. این فقدان تعقیب تعداد قابل توجهی از واحدهای RBC در این بررسی به این واقعیت مربوط می شود كه این مسئله، وظیفه سازمان تندرستی و سلامتی انگلستان است كه به مقصد نهایی و یا عاقبت همه واحدهای خونی كه از طریق NBS جمع آوری می شود
، پی ببرد. با نگاهی به قبل، گم شدن نمونه های مورد بررسی این تحقیق و ارتباط با بررسی موارد انتقال عفونت در اثر تزریق خون، خطر ناددیه گرفتن اشتباهات در درخواست و دادن اجزای خون و احتمالاً تا حدودی نقص و كمبود اطلاعات سیستمهای اجرایی یا مدیریت قرار این احتمال نیز وجود گذشته باشد و تعداد دیگری، بعلت اطلاعات ناكافی فرمهای درخواست cross-matck یا عدم كفایت انتقال اطلاعات كلینیكی از فرمهای درخواست به كامپیوترهای بانك خون «غیرقابل تخصیص»شده باشند. دربیمارستانهای تحقیقاتی 15 سیستم كامپیوتری متفاوت به كار گرفته شده بود. نه تنها در توانایی سیستمهای كامپیوتری متفاوت برای دوباره بدستاوردن اطلاعات مورد نیاز اختلاف وجود داشت، بلكه معلوم شد كه حتی یك كامپیوتری كه در بانكهای مختلف برای كسب و
استخراج اطلاعات بكار می رود، میزان كارآیی متفاوتی دارد. در كل حدود واحدهای قابل تعقیب بوسیله بانكهای خون بیمارستان از 74 تا %100 تغییر داشت (یعنی %5/92) (اطلاعات ارائه نشده است). بعلت آن كه 15 بیمارستان از 77 بیمارستان قادر به شركت در نحقیق نبودند، بیشتر مربوط به نقص سیستمهای اطلاعاتی داخلی می شد. مقایسه سیستمهای كامپیوتری كه در دسترس پرسنل بانك خون بیمارستان NHS و پرسنل تكنولوژی اطلاعات NBS قرار داشت. از یان نظر مفید واقع می شد كه مناسبترین سیستمهایی كه هم نیاز بانك خون بیمارستان را برآورده كرده و هم به تبادل اطلاعات بین بیمارستانها و خدمات خون ملی National Blood Sewrvice كمك می كردند، مشخص می شوند. NBS «طرح مدیریت سهام خون» را به طور موفقیت آمیز به مرحله عمل رسانده و در بیمارستانها به اجرا درآورد. در حال حاضر این طرح در 203 بیمارستان از 310
بیمارستان انگلستان اجرا می شود (Judith chapman، اطلاعیه شخصی).یكی از اهداف اصلی این تحقیق، تشخیص كاربرد یا مصرف RNC در تخصصهای كلینیكی بود. برخلاف انتظار، این تحقیق نشان داد كه تخصصهای مدیكال مصرف كنندگان اصلی RBC هستند، در واقع حداقل %40 هنگام مقایسه گزارش می شود كه در شمال امركا، بین 56 تا %69 از كل انتقال یا تزریق خون در جراحیها مصرف می شود [9]. در تحقیقات ما، به شكل تفاوت قائل شدن بین مصرف RBC در مدیكال و سرجیكال در برخی بیمارستانها اشاره شد. بخصوص در تخصصهایی كه تیمهای مدیكال و سرجیكال همكاری نزدیكی با یكدیگر دارند، مانند بدیاتری (كودكان) و جریاتری. در برخی از بیمارستانها دیده شده است كه تیمهای مدیكال دستور خون بیش از جراحی را می دهند، اما تزریق یا انتقال خون را تیم جراحی انجام می دهد مثلاً در جراحی كاردیوتوراسیك. تفاوت قائل شدن در دستور و انتقال خون بوسیله متخصص بیهوشی، پرسنل واحد Intensive therapy و جراحان نیز مشكل است. در این تحقیق میزان RBC كه بوسیله متخصصین بیهوشی و ITU به كار گرفته شده است. در «تخصصهای جراحی» جای گرفته است.رسماً، تحقیقات مصرف RBC برروی تخصصهایی متمركز شد كه بیشترین مصرف كنندگان خون به شمار می روند از جمله جراحی ارتوپدی (%17/10 كل مصرف RBC در این تحقیق) البته نشان داده ایم كه سایر رشته های كلینیكی مانند جراحی جنرال (بالای %14) و هماتولوژی (%10/13) نیز مصرف كنندگان مهمی هستند و باید جهت كاهش مصرف تا مناسب انتقال خون از طریق آموزش و ارتقا بهترین روش، در تحقیقات روشهای انتقال خون درنظر گرفته شوند.
Renal medicine (بدون جراحی ارولوژی) شامل %88/3 از كل مصرف RBC است و رشته های جراحی، مراقبتهای ویژه، جراحی Vascular و اعصاب هر كدام شامل حدود %1 مصرف RBC می شوند.جریاتری و پدیاتری با هم شامل %65/7 مصرف كل RBC می شوند، هرچند كه در مورد هر دو تخصص تفاوت بین مصرف RBC در سرجیكال و مدیكال امكان پذیر نبود.
ادامه خواندن مقاله در مورد كدام گروه از بيماران به انتقال خون (تزريق خون) نياز دارند
نوشته مقاله در مورد كدام گروه از بيماران به انتقال خون (تزريق خون) نياز دارند اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.