Quantcast
Channel: دانلود فایل رایگان
Viewing all articles
Browse latest Browse all 46175

مقاله در مورد شبانى حضرت محمد صلى الله عليه وآله وسلم

$
0
0
 nx دارای 34 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است فایل ورد nx  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد. این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد بخشی از متن nx : شبانى حضرت محمد صلى الله علیه وآله وسلم مقدمه شبانى و دامدارى از روزگاران كهن از جمله اشتغالات و حرفه‏هاى رایج جامعه بشرى بویژه در اجتماعات بدوى و روستایى بوده است. هر خانواده به طور طبیعى تعدادى، هر چند اندك، دام (گوسفند، گاو، شتر و غیره) با مقاصد اقتصادى و معیشتى نگاهدارى مى‏كرده و معمولا نوجوانان و جوانان، آنها را به چراگاه و مراتع مى‏برده و شبانگاه به روستا برمى‏گردانده‏اند و حتى گاهى به سبب زیادى دام و فقدان نیروى انسانى كافى در درون خانواده، فرد و یا افرادى را به اجیرى و مزدورى مى‏گرفته‏اند و آنان در برابر دریافت دستمزد دامدارى و شبانى مى‏كرده و از گاو و گوسفند و شتر، مراقبت مى‏كرده‏اند. یكى از موضوعاتى كه ناقلان اخبار و سیره‏نویسان، درباره زندگانى رسول‏اكرم‏صلى الله علیه وآله بدان پرداخته و سخنان نسبتا فراوان در آن باره گفته و احیانا در این زمینه از حدود ادب خارج شده‏اند موضوع چوپانى و شبانى آن حضرت در دوره نوجوانى و جوانى و پیش از بعثت است. از آن احادیث چنان برمى‏آید كه نقالان و قصه‏پردازان از این موضوع، اصلى كلى ساخته و پرداخته‏اند كه بنابرآن، گویا، همه پیامبران و رسولان حق تعالى باید دوره‏اى از عمر خویش را به شبانى بگذرانند تا براى تصدى امر خطیر رسالت‏شایستگى یابند! ما در این مقال، موضوع شبانى پیامبران را در چهار عنوان بررسى مى‏كنیم: 1 – اصل شبانى و دامدارى به عنوان وسیله امرار معاش و زندگانى. 2 – اجیر شدن براى دیگرى به همین هدف و مقصد. 3 – چوپانى پیامبران به طور عام و پیامبر اكرم صلوات‏الله علیه و علیهم اجمعین به طور خاص براى تمرین و یادگیرى مسؤولیت پیامبرى و تحصیل برخى كمالات روحى و نفسانى. 4 – شبانى پیامبر اكرم براى مكیان و اجیر شدن او براى قریش به قصد تامین معاش و گذران زندگى. اول: شبانى و دامدارى تردیدى نیست كه انسان از بدو پیدایى خود در روى زمین براى آن كه زنده بماند به غذا و طعام نیاز داشته و براى سیر كردن شكم خود و تامین معیشت نیازمند كار و كوشش بوده است و طبیعى‏ترین كار در آن زمینه، كشاورزى و دامدارى و امثال آن بوده است وانگهى پیامبران خدا، بعد بشرى داشته و از این نظر مانند دیگر آحاد انسان براى زنده ماندن، كار و تلاش مى‏كردند و احیانا از طریق كشاورزى و گوسفنددارى و شبانى، زندگى مى‏گذرانده‏اند. ابراهیم خلیل الرحمان على نبینا و آله علیه‏السلام با ساره دختر خاله‏اش ازدواج كرد. او كه زنى ثروتمند و صاحب گوسفندان فراوان بود، همه آنها را در اختیار ابراهیم علیه السلام قرار داد و او با سر و سامان دادن به آنها و حسن نگهدارى، مال و منال فراوان به دست آورد و در شهر كوثا وضع هیچ كس بهتر از او نبود. (1) درباره شبانى پیامبر اكرم‏صلى الله علیه وآله نیز روایات متعددى نقل شده است. جابربن عبدالله گوید: در مرالظهران نزد رسول‏الله‏صلى الله علیه وآله بودیم در حالى كه گوسفند و قوچ مى‏چرانید. پیامبر فرمود: بر شما باد گوسفند سیاه كه پاكیزه‏تر است. پرسیدند: آیا شما گوسفند شبانى كرده‏اید؟ فرمود: آرى، و هل نبى الا رعاها: آیا پیامبرى بوده كه گوسفندچرانى نكند؟! (2) از عمار رضى‏الله عنه نقل شده كه گفت: روزى گوسفندان خانواده‏ام را به چرا برده بودم و محمدصلى الله علیه وآله هم شبانى مى‏كرد به آن جناب گفتم: آیا مایل هستید تا به فخ برویم كه آن جا مرتع و سبزه‏زارى درخشنده و نیكو است؟ پیامبر فرمود: آرى برویم. فرداى آن روز به آن جا رفتم. محمدصلى الله علیه وآله پیش از من به آن جا رسیده بود اما گوسفندانش را از آن مرتع و علفزار دور نگاه داشته و نمى‏گذاشت وارد چراگاه شوند تا مرا دید فرمود چون با تو قرار گذاشته بودم خوش نداشتم پیش از آمدن تو گوسفندان را بچرانم. (3) طبرسى در تفسیر آیه «و منهم من یلمزك فى الصدقات;» (توبه /58): «و برخى از آنان در خصوص صدقه‏ها و زكات، بر تو طعنه مى‏زنند و خرده مى‏گیرند» مى‏نویسد: رسول خدا غنایم جنگ حنین را قسمت مى‏كرد. مردى پیش آمد و گفت: مگر فرمان خدا آن نیست كه صدقات را به فقرا و بینوایان بدهید؟ پیامبرصلى الله علیه وآله فرمود: آرى، چنین است. آن مرد گفت: پس چرا همه آنها را به شبان‏ها و گوسفندچرانان مى‏دهید؟ پیامبر اكرم فرمود: «ان نبى‏الله موسى كان راعى غنم‏»: «پیامبر خدا موسى، گوسفندچران بود». وقتى آن مرد برگشت كه برود رسول‏الله فرمودند: از این مرد برحذر باشید. (4) جابر از ابوجعفر باقرعلیه السلام حكایت كرد كه رسول‏اكرم فرمود: پیش از بعثت‏به گوسفندان و شترانى كه به چراگاه برده بودم مى‏نگریستم – و هیچ پیامبرى نیست مگر آن كه شبانى كرده است – مى‏دیدم آن زبان‏بسته‏ها كه آرام و در جاى امن قرار داشتند و چیزى به ظاهر موجب رمیدن آنها نبود ناگهان بدون سبب و علت معلوم، آن گوسفندان و شتران از جا مى‏پریدند و رم مى‏كردند و من هماره درشگفت‏بودم و با خود مى‏گفتم جریان چیست و سبب رمیدن آن زبان‏بسته‏ها كدام است؟ تا این كه جبرئیل حدیث كرد كه آن در نتیجه ضربتى است كه در قبر بر كافر فرود مى‏آید و جز انس و جن همه جانداران آن را احساس مى‏كنند و صداى آن ضربت را مى‏شنوند. پناه به خدا از عذاب و شكنجه قبر. (5) در نقلى دیگر داستان‏گونه و در زمینه شق‏صدر پیامبرصلى الله علیه وآله چنین آمده است: داشتم گوسفندان را شبانى مى‏كردم كه گرگى پیدا شد گفتم تو در این جا چه مى‏كنى؟ گفت: تو چه مى‏كنى؟ گفتم: من گوسفندان را شبانى مى‏كنم. گفت: تو راهت را بگیر و برو، من گوسفندان را جلو راندم گرگ در میان گوسفندان افتاد و ناگهان گوسفندى را بكشت; (6) به مفاد حدیث دیگر آن زمان كه پیامبر سى‏وهفت‏ساله بوده و در میان كوههاى مكه شبانى مى‏كرده است مردى را مى‏دیده كه به وى نوید رسالت و پیامبرى مى‏دهد. (7) و براساس حدیثى دیگر، آن وضع موقعى پیش آمده كه پیامبرصلى الله علیه وآله گوسفندان ابوطالب را به چرا مى‏برده است. (8) ابوهریره روایت كرده كه رسول خدا فرمود: «ما بعث الله عزوجل نبیا الا راعى غنم;» (9) : خداوند عزوجل جز گوسفندچران را پیامبر نكرده است.! این است نمونه‏اى از نقل‏هاى تاریخى و حدیثهاى داستان گونه مشعر بر این كه پیامبران الهى و رسول اكرم‏صلى الله علیه وآله همگى برهه‏اى از عمر شریفشان را به شبانى و گوسفندچرانى سپرى كرده‏اند و هر چند كه سند برخى از آنها محل كلام و احیانا متن آنها نیز آشفته است لیكن ما به لحاظ آن كه ناممكن نیست كه پیامبران و رسول گرامى ما در خانواده خود و براى اداره زندگى شخصى شبانى و گوسفندچرانى كرده باشند، از مناقشه در این باب چشم مى‏پوشیم و به بحث دیگر كه مهمتر است و در ترسیم سیماى درست از پیامبران خدا مؤثرتر است مى‏پردازیم. دوم: شبانى و اجیرى براى دیگران بحث دوم، شبانى پیامبران و رسول گرامى خدا و اجیر دیگران شدن است و در این باب، سخن از پیامبران با كلام از زندگانى رسول‏الله‏صلى الله علیه وآله تفاوت دارد. زیرا در قرآن كریم درباره شبانى موسى براى شعیب‏علیهماالسلام آیاتى صریح و روشن داریم مبنى بر این كه موسى‏علیه السلام مدت ده سال اجیر شعیب‏علیه السلام شد تا براى او شبانى كند، و پس از انقضاى مدت مقرر با همسرش راهى وطن خود شد و در طور سینا به رسالت و نبوت برانگیخته گردید. (10) به زعم ما هر انسانى براى اداره زندگى خود، باید كار و كوشش كند اعم از پیامبران و یا دیگران; و شبانى و گوسفنددارى براى خود و یا دیگرى از جمله راههاى تحصیل معیشت‏حلال است. و هیچ كار شرافتمندانه‏اى، ننگ و عار نیست لیكن این مساله در محیط اشرافى مكه و درباره رسول اكرم‏صلى الله علیه وآله فرق مى‏كند. قرآن مجید، پندار جاهلانه مشركان مكه و جز آنان را كه كار و كوشش را براى پیامبران عیب مى‏دانستند و انتظار داشتند كه آنان نخورند و براى زندگى روزمره خود تلاش نكنند به شدت محكوم كرده است. گفتند: این رسولان را چه شده كه طعام مى‏خورند و در بازارها راه مى‏روند;؟ ما پیش از تو رسولانى نفرستادیم مگر آن كه آنان طعام مى‏خوردند و در بازارها راه مى‏رفتند. (11) سخن ویژه درباره رسول اكرم‏صلى الله علیه وآله آن است كه اگر چه او ممكن است در خانواده خود و براى مادر رضاعى و یا جد و عمویش شبانى كرده باشد لیكن او براى احدى به عنوان اجیر و مزدور شبانى و چوپانى نكرده است. یعقوبى در این باب كلامى شیوا و صریح دارد: «و لا كان اجیرا لاحد قط‏» (12) : او هرگز اجیر و مزدور كسى نشده است. به نظر مى‏آید راز این نكته آن باشد كه جاهلیت‏بر پندارهاى واهى و تخیلات استكبارى، كار و كارگر را تحقیر و توهین مى‏كند چنان كه یتیمان و مردمان بیكس در آن محیطها مورد بى‏توجهى و بى‏مهرى شدید قرار مى‏گرفتند. در نظامهاى جاهلى، ثروتمندان غالبا از راه رباخوارى و بهره‏كشى از زحمتكشان فربه‏تر مى‏شوند و در همان حال كار و كارگر را تحقیر مى‏كنند. و خداوند متعال خواسته اس ت دشمنان پیامبرصلى الله علیه وآله را پیشاپیش خلع سلاح كند و جلو یاوه‏سرایان مكه را بگیرد. در این جا ذكر این نكته لازم است كه هر چند محمدصلى الله علیه وآله یتیم بوده لیكن خداوند متعال جدى مثل عبد المطلب كه وى را ابراهیم ثانى مى‏خواند (13) و نیز ابوطالب عموى بزرگوارش را به سرپرستى او گماشته است. و نیز اگر چه او از مال دنیا بهره زیادى نداشته است اما هرگز به مشركان مكه نیز محتاج نبوده است و این همان نكته‏اى است كه خصم در طى قصه‏پردازى، آن را جاسازى كرده است. ابوهریره مى‏گوید: خداوند با عزت و جلالت، جز چوپان و شبان را به پیامبرى برنینگیخت. از آن حضرت سؤال شد شما چطور یا رسول‏الله؟ فرمود: «انا رعیتها لاهل مكه بالقراریط‏»: من براى مردم مكه با دریافت قیراطهایى، چوپانى و شبانى كرده‏ام.» (14) «قراریط‏» را جمع قیراط دانسته‏اند و آن، اجزایى از درهم و دینار، و پول سیم و زر است كه با آن اشیاى ناچیز و ارزان قیمت مى‏خریدند. (15) و به قولى: قیراط در بیشتر بلاد، نصف یك درهم است و در شام، یك بیست و چهارم. (16) و سویدبن سعید گفت: رسول‏الله هر گوسفند را به یك قیراط شبانى مى‏كرد.! (17) ابراهیم حربى گفت: قراریط نام جایى است در مكه زیرا قراریط به عنوان پول سیم و زر در میان عرب، شناخته شده نیست وانگهى در برخى احادیث آمده است كه آن حضرت فرمود: من براى خانواده‏ام به قیراطهایى شبانى كرده‏ام و عادتا هیچ فردى براى شبانى خانواده‏اش دستمزد نمى‏گیرد. در برخى احادیث‏به جاى «قراریط‏» «اجیاد» آمده است و آن مؤید این است كه قراریط نام جایى است نه پول سیم و زر. و از سویى دیگر، عرب جایى به نام قراریط نمى‏شناسد پس قطعا مراد از آن واژه، پول زر و سیم است پس شبانى براى خانواده نبوده بلكه براى مردم مكه بوده است و مؤید آن روایت‏بخارى است كه: «كنت ارعاها اى الغنم على قراریط لاهل مكه‏»: من گوسفندچرانى مى‏كردم بر قیراطهایى براى مردم مكه. (18) ابن حجر، میان آن احادیث كه در برخى «بقراریط‏» و در بعض دیگر «على قراریط‏» و در سومى «لاهل مكه‏» و در چهارمى «غنم اهلى‏» آمده است، به نحوى جمع كرده است. بدین بیان كه او براى خانواده‏اش بدون دستمزد و اجرت و براى دیگران با دریافت مزد و اجر، شبانى مى‏كرده است! و مقتضاى جمع ابن‏حجر آن است كه هر «نوع شبانى بى‏مزد و با دستمزد تحقق داشته است و چنین چیزى موقوف بر ثبوت نص و نقل در آن زمینه مى‏باشد. (19) ابن جوزى مى‏نویسد روایت‏شبانى محمدصلى الله علیه وآله براى مردم مكه را فقط بخارى از ابن‏هریره نقل كرده است و او در این باب منفرد است. و همان نكات مذكور درباره قراریط را آورده است. (20) استاد مرتضى عاملى مى‏نویسد: مورخان نوشته‏اند: محمدصلى الله علیه وآله در بنى‏سعد، شبانى كرده است و براى خانواده خود نیز دامدارى فرموده است و نوشته‏اند براى مردم مكه هم چوپانى كرده است و حدیث‏بخارى را شاهد آورده‏اند اما ما در صحت قصه تردید داریم چون بعید است پیامبر در برابر مزدى كه حتى پیرزنان بدان رغبت ندارند به شبانى بپردازد. اولا: یعقوبى، نص و روایتى صریح در نفى اجیر شدن آن حضرت در طول زندگانى، آورده است. ثانیا: متن روایات، كه حكایت از یك واقعه مى‏كنند اختلال و تناقض دارند و همین، سبب شده كه علما در توجیه و تفسیر آن حادیث‏به دست و پا بیفتند و اگر سند آن حدیث‏هاى صحیح مى‏بود مى‏شد به آن توجیهات دل بست. ادامه خواندن مقاله در مورد شبانى حضرت محمد صلى الله عليه وآله وسلم

نوشته مقاله در مورد شبانى حضرت محمد صلى الله عليه وآله وسلم اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.


Viewing all articles
Browse latest Browse all 46175

Trending Articles



<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>