nx دارای 22 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
سوزن دوزیمقدمه هنرهای دستی تجلی زیبایهایی نشاًت گرفته از ذوق وسلیقه مردمان هردیاری نشاندهنده توجه آنان به پیرامون هزاررنگ ودنیای اطرافشان می باشد . كه گاهی سرخوردگیهای روزنده ، گاهی سرخوشیهای حال وگذشه را با آفرینش آثارجاودانی به نمایش گذاشته اند .هنرسوزندوزی نیز ازاین هنرها جدانیست وشاید جنبه بدتری آن عمومیت یافتن است كه هرزن ودختری درمنطقه دستی دراین هنردارد .
اما آنچه كه دراین میان حائز اهمیت است جنبه اقتصادی و اشتغالزائی وهمچنین منبع درآمدی برای خانواده ها می باشد این مقاله نگاهی دارد به نوع فعالیت سوزندوزان بلوچ وآثار مرتبط به آن .از تمامی عزیزانی كه ما را درتهیه ای مقاله یاری نمودند از جمله آقایان : جناب آقای دكتر شهبازی ، جناب آقای دكتر افراخته ، سركار خــانم جهانتیغ ،; تشكر می نمائیم .
تاریخچه صنعت سوزن دوزی زمان رواج آن بعنوان یك هنر اصیل بطور كلی مشخص نیست اما از آنجایكه سوزن دوزی با طبیعت رابطه ای تنگاتنگ دارد پس می توان آن را درنهاد وسرشت آنها یافت .هرچند ممكن است دربرهه ای از زمان به علت عدم وجود امكانات ونداشتن توانائی لازم برای بروز دادن نتوان آن رادید اما این دلیل عدم انكار این هنر درآن زمان نمی تواندباشد .سوزن دوزی هنری است كه برگرفته از ذوق وقریحه فرد هنرمند می باشد وهمان طور كه بسیاری از شاهكارها ازسرشت ناخود آگاه فرد سرچشمه می گیرد مانند فكر كردن ، اندیشیدن ، میل به
كمال رسیدن و; كه از همان ابتدا دروجود آدمی می توان یافت سوزن دوزی را نیز باید چیزی مثل اینها دانست اگردرمورد سوزن دوزی به قدری تعمل كنیم آنرا همان فكر ذهنیات می یابیم كه زن بلوچ با بهره گیری از روحیه بی غل وغش خود كه می توان آن را به دور از همه ناخالصی های
جامعه دانست به خوبی وبه زیبایی آن جاذبه ها وآن سنبلها را كه به ذهنش خطور می كند و آنها رادردل طبیعت به خوبی حس می كند به عنوان هنر خود به اطرافیان نمایان می كند . سوزن دوزی این هنر پرجذبه رانمی توان به زمان خاصی اختصاص داد اما اگر بخواهیم زمان به فعلیت رسیدن آن را بررسی كنیم شاید درحدود 100 یا 200 سال پیش از ظهور اسلام و آمدن اسلام به ایران مربوط باشد كه قومی به نام اسلاوها به ناحیه ای ازبلوچستان آمده ودرآنجا سكنی گزیدند .
این گروه از اسلاوها از طریق جاده ابریشم به این منطقه آمده بودند ( این منطقه درحال حاضر جز خاك پاكستان است ودرمرزافغانستان وپاكستان قراردارد ) این ناحیه را كه این گروه برای سكونت خویش برگزیده بودند بعلت اینكه مسیحی بودند وآئین اسلام را قبول نداشتند كافرستان می گفتند كه این قوم پرورش كرم ابریشم وبدست آوردن نخ از پیله های ابریشم و استفاده از آن را درپارچه بافی و سوزن دوزی به زنان بلوچ آموختند .
قبل ازرواج پارچه خارجی این منطقه از نظر تامین لباس وپارچه خود كفا بود كه به افراد متخصص این كار جولاهك می گفتند كه زنان بلوچ با ظرافت كاریهای خاص خود هنر سوزن دوزی را رواج می دادند كه دركنار زنان مردان نیز به نوبه خود دراین امر یاری می رساندند .كارهای سخت وخشن این هنر را مردان وكارهای ظریف را زنان بر عهده داشتند .
پنبه رستن از زنان وبافتن از مردان ، اجرای نقشه ها برروی پارچه از زنان وفروش برعهده مردان بود . سوزن دوزی آنچنان با زندگی زنان بلوچ آمیخته كه درهرجــــای دنیـــا سوزن دوزی را با زن بلوچ وزن بلوچ را با سـوزن دوزی می شناسند .سوزن دوزی این هنر پرمباهات بلوچ بعلت زیبایی وشهرتی كه پیدا كرده است خوشبختانه فقط محصوربه این منطقه نمی باشد بلكه آوازه آن فرسنگها فراتر از اینجانیز رسیده است وخودرا به صورتهای متفاوتی نشان داده است . بطوریكه حتی در بین افرادی كه قدرت آن را نداشته باشند تا پی به آن رموزی كه در تار و پود آن وجود دارد ببرند اما از همان ظاهر زیبا و جذاب آن نهایت استفاده را خواهند برد.
ابزار كار سوزن دوزی هنری است كه هنر مند برای خلق اثر خود به ابزار كم وابتدایی نیاز دارد كه می تواند به راحتی آنان رافراهم كند كه درهر خانه ای یافت می شود . وزن بلوچ با حداقل امكانات یكی از برجسته ترین هنرهای ایران را به نمایش می گذارد . ابزارهای ساده وابتدائی این هنرعبارتند از : 1- سوزن
2- قیچی 3- انگشتانه سوزن كه از گویش محلی به آن سوچن می گویند نقش آن درسوزن دوزی بسیار مهم است واندازه و نوع آن به نوع كار ، دوخت وپارچه مورد نظر بستگی دارد واز آنجا كه نقشها باهم تفاوت دارند سوزندوز سعی می كند ابزاركار با نوع كار هماهنگی لازم را داشته باشد . وبرای انواع دوختها از انواع سوزنهای نازك و كلفت استفاده می كنند كه بستگی به ظرافت ، نوع دوخت ونقشی كه می خواهد پیاده كند دارد بطوریكه هرچه سوزن نازك تر باشد می تواندبه ظرافت كار كمك كند .
قیچی كه به آن مقراض گفته می شود یكی دیگر از ابزارهای بكار رفته درسوزن دوزی است ونقشی كه می تواند داشته باشد این است كه به وسیله آن پارچه هارا به اندازه های مناسب كار درمی آورد . وهمچنین برای برش نخ نیز از آن استفاده می شود . انگشتانه یا شستی كه آنرا به عنوان محافظ انگشت بكار می برند می تواندخیلی موثر باشد كه سوزن دوزان خبره بیشتر از آن استفاده می كنند وافرادی كه تازه می خواهند سوزن دوزی را
فراگیرند زیاد وابستگی به آن ندارند . وشاید دلیل این باشد كه افرادخبره به دلیل تبحر وتجربه ای كه دارند خیلی سریع عمل می كنند وهمین سرعت باعث می شود كه سوزن با شتاب بیشتر ی با دست آنان برخورد كنداما در افراد تازه كار به علت تمركز ودقت زیاد باعث می شود كند پیش روند كمتر نیاز به انگشتانه پیدا می كنند .
مواد اولیه از آنجاكه برای ایجاد هرهنری نیاز به مواد اولیه ایست سوزن دوزی نیز به عنوان یك هنر به موا د اولیه ای نیاز دارد . برای طرح سوزن دوزی از پارچه ونخهای رنگی كه مواد اولیه را تشكیل می دهند استفاده می شود . نخهای مورد استفاده از جنس ابریشم وپنبه است كه بیشترین نخ مورد استفاده نخ پنبه ای می باشد كه به راحتی می توان آنرا دربازار از واسطه ها دریافت كرد نخ پنبه انواع مختلف داردكه به علت همجواری با پاكستان بیشترین استفاده از نخهای پنبه ای وارداتی
پاكستان می باشد . وعلاوه برآن از نخهای مرقوب دمسه نیز استفاده می شود . از نخ ابریشم بیشتر درگذشته استفاده می شد كه امروزه به علت كمیابی آن وگران قیمت بودنش كمتر مورد استفاده قرارمی گیرد . وهمچنین كارگاههای تحت پوشش سازمان صنایع دستی از نخ ویسكوز دولا كه درمركز استان رنگ آمیزی می شود استفاده می كنند . نخهای بكار رفته درسوزن دوزی بصورت مختلف ومتنوع انتخاب می شوند كه بیشتر از نخ های برنگ تیره استفاده می شود . 80% آنهارا رنگها ی قرمز تشكیل می دهد .
سوزن دوز علاوه بر نوع نخ ورنگ انتخابی آن برای خلق اثر خود به ماده اولیه دیگری كه پارچه است نیز نیاز دارد . واز آنجائیكه پارچه نقش مهمی درایجاد طرح ونقش دارد هنرمند باید دقت لازم برای انتخاب پارچه موردنظرراداشته باشد چون برای هر نوع دوختی از پارچه مخصوص به آن دوخت استفاده می شود . مبنی این پارچه ها غالبا كتان وپنبه است كه جنبه واردات داشته و از خارج ( پاكستان ) به استان
وارد می شوند . از آنجائیكه كه درسوزن دوزی بلوچ ، نقشها براساس شمارش تاروپود انجام می گیرد وهیچ طرح اولیه ای برروی پارچه پیاده نمی شود وهمه طرحها ذهنی است پارچه انتخابی باید دارای تاروپودی منظم وكاملا عمود برهم باشدوبراین اساس پارچه ها به دونوع درشت بافت وریز بافت تقسیم می شوند .
چون همه نقشها از لحاظ ظرافت ودرشتی به یك اندازه نیستند .بیشتر برای دوختهای ظریف وپركار از پارچه های نخی گاندی با عرض 120استفاده می شود كه بعلت بافت ریزی كه دارند نوع دوخت برروی آنها ظریف تر می شود . استفاده از پارچه های ریز بافت درگذشته بیشتر بودكه امروزه جای آنها را پارچه های نامرغوبی كه كارهنرمند را راحت تركرده است گرفته كه این پارچه ها تور مانند بوده ونقشی كه برروی آنها بكار برده می شود به ارزشمندی گذشته نیست واز ارزش كمتری برخوردار است پس نوع بافت پارچه عامل اصلی قیمت گذاری آن محصول محسوب می شود اگرپارچه ریز بافت ونخ بكار رفته ابریشم ( نازك) باشد ارزش آن به مراتب بیشتر از محصولات نامرغوب ودرشت بافت است .
نحوه تولید سوزندوزپس از آماده كردن مواد اولیه وابزار كار پارچه را كه بعنوان ماده اولیه ای محسوب می شود را به اندازه های مناسب درآورده ونقش مورد نظر را برروی آن می دوزد .
ابتدا طرح كلی را با یك رنگ برروی آن پیاده می كند سپس فواصل بوجود آمده را براساس نقش مورد نظر با نخ های متفاوت رنگی پر می كند . میان كار وكم كار كه نوع كار محسوب می شوند دراین مرحله مشخص می شود اما نحوه دوخت همه نقشها به این صورت نیست مثلا بال مدك كه نوعی نقش است بدون اینكه اول طرح را با یك رنگ مشخص كنند سپس آنرا با رنگهای دیگر شكل دهند بترتیب رنگها بصورت كامل دوخته می شود نوع سوزندوزی مانند نوع نقش درهر منطقه ای متفاوت است بطوری كه دربرخی مناطق انفرادی ودرجاهایی مانند ایرندگان بصورت گروهی ودسته جمعی عمل شود .
درنوع گروهی كه بصورت های متفاوتی می تواند باشد ممكن است هرزن یك قطعه از پارچه را انتخاب كند وبدوزد ویا هرنقش ورنگی برعهده یكی قراربگیرد كه درگویش محلی به این عمل دسته جمعی حشرگفته می شود . منظور از پركار ، كم كارومیان كار كه گفته شد این است كه اگرتمام پارچه موردنظر سوزندوزی شود پركاراست ولی اگر بیشتر قسمتهای پارچه سوزندوزی شود اما فواصلی هرچند كم هم باقی بماند نوع دوخت میان كار است ولی اگر فواصل باقی مانده زیاد باشد نوع كم كار را تشكیل می دهد .
مدت زمان از آنجائیكه سوزن دوزی هنری است كه تنهابوسیله دست انجام می گیرد وبرای تولید آن از هیچ وسیله یاتجهیزات دیگری استفاده نمی شود مسلما برای تولید آن مدت زمان زیادی لازم است كه البته به نوع دوخت ، نوع طرح ، مهارت فرد ، تولید انفرادی یا گروهی بستگی دارد .نوع دوخت: سوزندوز برای هریك از انواع پركار ،میان كاروكم كار زمان یكسانی را صرف نمیكند وهمه دیر یا زود انجام نمی گیرند پس درتعیین مدت زمان لازم هر یك از انواع آنها موثر است .
نوع طرح با توجه به طرح اجرایی زمانی كه بكار می رود بستگی به سادگی یا سختی آن طرح دارد كه برای برخی از طرحها زمان كم وبرای برخی دیگر زمانی زیادی لازم است .طرحها همچنین براساس كوچك یا بزرگ بودنشان مدت زمان خاصی را به خود اختصاص می دهند . مهارت فرد مهارت فردكه تند یا كند عمل كند بسیار مهم است هرچه فرد مهارت بیشتری داشته باشد به همان اندازه می تواند با سرعت بیشتری عمل كند
.تولیدانفرادی و گروهی قطعا به لحاظ زمانی متفاوت خواهند بود بطوری كه هرچه تعداد افرادی كه می خواهند با هم كار كنند بیشترباشد به میزان تولید نیز زودتر انجام خواهدشد .جنس پارچه ونخ نیز موثر است بطوری كه هرچه پارچه ریز بافت ترباشد ونخ بكار رفته نیز ابریشم ونازك باشد برای دوخت آنزمان بیشتری لازم است تا اینكه پارچه ونخ از جنس كلفت ونامرغوب انتخاب شوند. یك سوزندوز دریك ساعت برای هر یك از انواع پركار میان كاروكم كار می تواندبترتیب 10 سانتیمتر مربع پركار ،35 سانتیمتر مربع میان كارو50 سانتیمتر مربع كم كار بدوزد .
فروش ( بازار) شاید بتوان گفت كه سوزندوزی بعنوان یك هنر آنطور كه باید وشاید ارز ش وجایگاه خودرا نیافته است بطوری كه تا چند سال پیش بعنوان یك نوع فعالیت نوعی بشمار می رفت واز اهمیت ناچیزی برخوردار بود برای رفع این مشكل می توان با یك مدیریت صحیح امكانات ومنابع بیكاری را تاحد زیادی میان زنان ومردان كاهش داد. همچنین بازاریابی آن دركشورهای اروپایی – آسیایی وآفریقایی مهم ترین بخشی است كه درتولید فراورده های سوزندوزی باید به آن توجه كرد كه متاسفانه عدم گسترش تولیدات سوزندوزی به بقیه نقاط ایران وجهان از ضعفهای قابل توجه این هنر به حساب می آید .
درحال حاضر بیشترین بازار برای پوشاك محلی می باشد كه بعلت عرضه زیاد ارزش آن پایین آمده وقیمت ناچیزی برای آن پرداخت می شود . درجاهایی هم كه تقاضا ها غیر بومی است واسطه ها بخاطر عدم اطلاع سوزن روزان از ارزش واقعی آنها قیمت بسیار كمی به تولید كننده ها می پردازند وبیشترین سود نصیب خودشان می شود با ایجاد شركتهای سهامی كه سهامد اران از خود تولید گان باشند می توان به صادرات گسترده پرداخت وبا پرداشتن سود بطور عادلانه بین عرضه كنندگان انگیزه بیشتری درآنها برای عرضه بیشتر ایجاد نمود .
دریك تقسیم بندی كلی می توان مراكز زیررا برای فروش تولیدات سوزندوزی نام برد . 1- فروش درمحل : فروش درمحل مختص فراورده های محلی كه زینت بخش لباس زنان بلوچ است مانند جیب ، سرآستین وپیش سینه می باشد كه فروش درمحل ممكن است بصورت مبادلات با كالاهای دیگر یا مواد غذایی صورت گیرد كه مسلما به اررشی خیلی كمتر از ارزش واقعی آن فروخته می شود كه این به وضعیت بد اقتصادی واجتماعی استان مربوط می شود وتا زمانی كه نارسای هایی از این قبیل ول نگردد نوسانات قیمت تابع عرضه تقاضا نخواهد شد
2- فروش درمراكز شهری : فروش درمراكز شهری ،تولیداتی همچون سجاده ، دستمالهای تزئین شده ، نوارهای مانتو و; را شامل می شود كه از آن حالت محلی بیرون آمده وفراورده های محلی كمتر مورد نقاضاست 3- فروش درشهرستانهای مختلف كشور: شهــرستانهایی كه همچون مراكز فروشی داشته باشند بسیار اند كه كه فروشگاهها ی سازمان صنایع دستی مهم ترین این مراكز به شمار می روند .
4- فروش درخارج از كشور : همانطور كه گفته شد سوزندوزی هنری است كه درسایر كشورها جایی برای خود باز نكرده است سازمان صنایع دستی هم بعلت عدم تقاضا ی بازاردرخارج از كشور اقدام قابل توجهی درای زمینه انجام نداده است با این حال كشورهای حوزه خلیج فارس ، پاكستان وهندوستان و كشورهای اروپایی را می توان محل فروش نام برد . نقش وطرح نقش وطرح كه ركن اساسی درسوزندوزی به شمارمی آید برای هر دوره سند هویتی است كه معمولا از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود .زنان بلوچ ممكن است براساس نوع سلیقه وتجربیات خود درنقوش تغییرات
ی بوجود آورند ونقوش را كم وزیاد كنند اما اصل آن ودرواقع هویت آن نقش هرگز از بین نمی رود .سوزن دوز نقوشی را كه بكار می برد بدون اینكه قبلا طرحی برای آنان ایجاد كند با نهایت ظرافت برروی پارچه می آورد كه برای ایجاد نقش بیشتر سعی می شود از عناصر بی جان طبیعت استفاده شود تا نقشهایی مانند نقش انسان وحیوان واین شاید بعلت ایمان واعتقاداتی استكه مردم بلوچ به آنها پایبند هستند اعتقاداتی كه آنها را بیشتر برای تعیین نقش به سوی اشكالی
سوق می دهد كه با فرهنگ ومذهب آنها منافات نداشته باشد . تا حد امكان سعی می شود از نقوش هندسی استفاده شود اما با وجود همه اینها باز هم نقوشی كه
بیانگر نقش انسان حیوان وگیاه باشد را می توان درآثار هنر برخی از هنرمندان مشاهده كرد.بطور كلی نقوشی كه بكارگرفته می شوند عبارتند از : 1- نقوش انسانی : از این نقوش درهنرسوزندوزی كمتر استفاده می شود واین نوع نقش برروی قالیچه ها كاربرد بشتری دارد . نقوش انسانی ممكن است كاملا به شكل انسان نباشد امابخاطر برخی از نشانهایی كه به انسان یا هرشی ء دیگری دارد نام آنرااقتباس می كنند
2- نقوش حیوانی: كه برگرفته از نام انواع حیوانا است كه این حیوانات ممكن است دراطراف وخودمنطقه وجود داشته باشد یا مانند نقش حیوانات مثل طاووس برگرفته از آن ذهنیات فرد باشد كه بخاطر زیبایی آنرا بكار می برند . 3- نقوش گیاهی : عدم وجود گل دربلوچستان ذهن سوزندوزرا برآن داشته تا به نقش آفرینی آن بپردازد ویا كنارهم قراردادن چند مربع ، لوزی ، مثلث یا مستطیل انواع گل ها ونقش رامی آفریند . 4- نقوش هندسی : نقش ها ی هندسی بیشترین كاربردرا نه تنهادرسوزن دوزی بلكه درانواع فعالیت ها مانند سفال ، زرگری و; می تواند داشته باشد .
نقشهای هندسی متنوع تراز دیگر نقوش است ودرعین سادگی می تواند بسیارزیبا و جذاب باشد . پس نوع طبیعت ، آب وهوا ،ذهنیات ، روحیات ، آداب ورسوم درتعیین نوع نقش بسیار موثر است وبه همین علت است كه دوخت ونقش درهر منطقه ای با منطقه دیگر تفاوت دارد . ومعمولا یك نوع دوخت دریك منطقه نسبت به دیگر نقشها ارجعیت می یابد وبعنوان دوخت همان منطقه شناخته
می شود كه مسلما افراد آن منطقه از تبحر بیشتری نسبت به دیگران برخوردارند مثلا چوطل دوزی بشتر درمنطقه گشتوسراوان رواج دارد . یا بالمدك را می توان جزء دوختهای یكی از روستاهای سراوان ( ناهوك) دانست .نقشها درروستاها وشهرهای دورافتاده از اصالت بیشتری برخوردارند بطوری كه هرچه به طرف شهر پیش برویم آن اصالت كمتر به چشم می خورد .
سوزندوزی های اطراف كوههای آهوران بهترین سوزندوزی ها هستند .نقشها را می توان همان دنیای عشق ، صداقت ، یكرنگی ، صفا وصمیمیت زنهای بلوچ دانست كه با زندگی آنها آمیخته است .سوزندوزی وطرح نقش براساس شمارش تاروپود ها ایجاد می شود . ونوع كار با هم متفاوت است نقشهایی كه بصورت ظریف وبامهارت خاصی دوخته می شوند را خود كار می گویند وبه آنهایی كه درشت هستند ومرغوبیت نوع اول را ندارند توئی گفته می شود كه این نوع تقسیم بندی درمیان
شد طرحهای هرمنطقه اصالت خاص خود را دارند وسوزن دوزی مناطق شمالی ( بلوچهای سرحدی ) با بلوچهای مكران ( بلوچهای مناطق جنوبی استان ) با هم متفاوتند .درقسمتهای جنوبی رنگهای تیره با نقوش ریز وپر مورد استفاده است .اما درمنطقه سرحد ازرنگ روشن ونقوش ساده بیشترین استفاده می شود .
درنقاط مرزی نقوش تحت تاثیر سوزندوزی پاكستان قرار می گیرد وبه آن آئینه ، پولك و ; اضافه شود مهم ترین محدودیت درهنر سوزن روزی بلوچ استفاده از نقوش هندسی است كه براساس تاروپود منظم وعمود برهم دوخته می شود . تنــوعی كـــه درنقــوش بكار می رود كنار هم قرار گرفتن نقشها است كه عموما قرینه اند
بطور كلی ویژگی های نقوش عبارتند از : 1- ذهنی بودن 2- برگرفته از دیده ها . شنیده ها وآرزوی افراد3- نقش ونگارهای عامیانه 4- نقوش برگرفته از طبیعت كه به همان نام مشهورند .5- بسیاری از نقوش دارای نام مشخص نیستند . تنوع نقوش تا آنجاست كه به یكی ازنقوش قدیمی سوزن دوزی بكالو(Bakalu ) اگر اشاره شود پی به آن خواهیم برد . بكالو كه معنی آن «هندی» است این را می رساند كه درگذشته بلوچ وهند درگذشته با هم قرابت داشته اند .
انواع طرحها 1- طرح های تاری : سه تاری ، چهارتاری ، شش تاری، هفت تاری وده تاری2- طرح های گل 3- طرح های حاشیه یا اطراف گل 4- طرح های چشم طرح های گل عبارتند از : گل دانه دار. گل سرخ ، چهاردانگ ، گل بیلوار ، گل گندمی ، گل گنبدی ، گل تنك ، پرگاش ، تك ، كیسه دوز ، كویج ، تند روك ، تلمل سراوان و;
طرح های حاشیه یا اطراف گل عبارتند از : چپ وراست ، كش ،بن ، موسم ،سفیدسر، سوزی كشی،اگواركش،(گوهركش) سرطاووس و ;طرح های چشم عبارتنداز: گور چشم . چشم ماهی ، چشم گوساله ، چشم سورمه ای 5- ابزار كار ووسایل زندگی 6- عناصر طبیعت مانند ماه وخورشید
7- حیوانات اهلی ووحشی مانند اسب ، شتر،مرغ ، خروس، بزوپلنگ كه بنامهای اسب گوش ، مرغ پر، مرغ وخروس ، صبرلو، اشتر، بزاست .8- پرندگان 9- خزندگان (مار) انواع فراورده های سوزن دوزی تولیدات سوزن دوزی كه قبلا منحصر به سوزن دوزی برروی لباسهای محلی بودگسترش یافته و امروزبا نفوذ سازمان صنایع دستی باخلق آثار وفراورده های دیگری همچون سجاده، سفره، پرده ، كوسن و; از هنرمندان روبروئیم . انواع فراورده های سوزن دوزی كه گسترش قابل توجهی یافته رامی توان چنین ذكر كرد. 1- قطعات تزئینی جامه زنان
2- قریشی ( كریشی ) 3- محصولات جدید 4- نوارهای سوزن دوزی شده فراورده های سوزن دوزی كه شامل قطعات تزئینی جامه زنان است شامل چهاریا چهارقسمت است : 1- پیش سینه : كه نامهای آن درگویش محلی عبارتند از « زیح » ( zin ) « زیگ » (zig )یاجیگ (Gig ) وهمچنین به نامهای « كریك » وبرنك هم باز شناخته می شود كه جهت تزئین قسمت بالای پیراهن بكار می رود .2- گوامتان (Ga-am tan ) كه درزیر پیش سینه قرارمی گیرد وتا نزدیك دامن ادامه دارد . طول آن تقریبا 65 سانتیمتر است كه قسمت بالای آن كه مقداركمی را به خوداختصاص می دهد بصورت مثلث وبیشترین مقدار آن به شكل مستطیل است .3- سرآستین یا آستینگ ( Astinag ) كه آستانك وآستونگ نام های دیگر آن است دردوقطعه فراهم می شود كه زینت بخش سر آستین زنان بلوچ است 4- پاچك یا پانچك كه همانند سرآستین است اما تفاوتی كه با هم دارند این است كه نقشها درسرآستین بیشتر از پاچك كه سرشلوار است می باشند .نوع دوخت ونقش های بكاررفته درهمه به یك صورت است واز نقوش یكسان استفاده می شود مثلا اگر نقش موردنظر چوطل است درپیش سینه ، گوامتان ، سرآستین وپاچك از چوطل استفاده می شود وطوری نیست كه درهریك از آنها نقش متفاوتی بكار برده شود .
از دیگر فراورده های سوزن دوزی بلوچی قریشی ( كریشی ) است كه همان كناره روزی است كه برای تزئین روسری ، كناره های چادر ، لبه گوامتان و; قریشی را بكارمی برند . نخ مورداستفاده از جنس كاموا ، ابریشم یا سوف پاكستان است كه این كار بوسیله ابزاری بنام كریشی كه همان قلاب است صورت می گیرد .
ادامه خواندن مقاله در مورد سوزن دوزي
نوشته مقاله در مورد سوزن دوزي اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.