مقاله در مورد معماري يونان باستان

 nx دارای 117 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است فایل ورد nx  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد. این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد بخشی از متن nx : معماری یونان باستاننام و شهرت خدایان یونانی مذهب یونانی ها یک پدیده طبیعی گسترش یافته بود.خدایان یونانی ها شخصیت یافته یک عنصر ویژه بودند یا به عنوان قهرمان شناخته شده بودند و هر شهر یا منطقه اولویت ها، مراسم و سنت‌های خود را داشت.هیچ مقام کشیشی در آن دوره رایج نبود و کشیش ها عضای یک طبقه انتصاری نبودند ولی زندگی معمولی اجتماع را هدایت می کردند.اسامی خدایان اصلی یونان و آنچه بدان مشهورند به شرح زیر است:زئوس(zeus)- عالی ترین خدایان و فرمانروای آسمان هاهرا(Hera)- همسر زئوس، خدای ازدواجآپولو(Apollo)- خدای قانون و منطق ، هنر و موسیقی و شعر سرایی ، یابنده شهرهاآتنا(Athena)- خدای فرزانگی و آموزشپوسیدون(Poseidon)- خدای دریادیونوسوس(Dionysus)- خدای شراب ، جشن و خوشگذرانیدیمیتر(Demeter)- خدای زمین و کشاورزیآرتمیس(Artemis)- خدای شکارهرمس(Hermes)- پیام رسان خدایانآفرودیت(Aphrodite)- خدای بازرگانی هفاستوس(Hephaestus)- خدای آتش، شعله و خداوند جعلی صنایع دستیآرس(Ares)- خدای جنگهادس(Hades)- خدای زیر زمینخدای زئوس ، پوسیدون و هادس به عنوان «بزرگ‌ترین سه خدا» نیز شناخته می شدند زیرا از همه قدرتمندتر بودند.همچنین هراکلس یا هرکول Heracles) یا (Hercules خدای قدرت و زور بازو یا خدای جمع محسوب می شد.معماری عمومی یونانمعبد رایجترین و بهترین نوع شناخته شده معماری عمومی یونان است و معبد عملکرد یکسانی مانند کلیسای مدرن نداشت.زیرا منبر زیذ آسمان باز در اراضی شهری یا در معبدی مقدس و قبل از معبد قرار می گرفت.معابد به عنوان ذخیره کنجینه‌های مربوط به آیین چند خدایی قرار می گرفت.معابد به عنوان ذخیره گنجینه‌های مربوط به آیین چند خدایی قرار می گرفت یا به عنوان مکان باستان بت ها بود ولی از زمان فیدیاس (Pheidias) به یک کار هنری بزرگ تبدیل شد.معبد جایی برای زاهدان خدا بود و در آنجا مجسمه ها ، کلاه خودها و اشلحه خو را به عنون صدقه رها می کردند.فضای داخل معبد یا سلا (cella) به عنوان جا خزینه قرار می گرفت و معمولاً یک ردیف دیگر از ستون داشت.از دیگر فرم‌های به کار رفته توسط یونانی ها تولوس (Tholos) یا معبد دوار است که بهترین نمونه آن تولوس تئودوریوس(Teodorios) در شهر دلفی است که برای پرستش آتنا (خدای فرزانگی و آموزش) اختصاص داده شده است؛ پروپولیا (propylon) که به منزله ورودی جایگاه‌های مقدس است.( که بهترین نمونه آن پروپولیا آکروپولیس آتن است.)؛ خانه‌های فواره ای که در آن زنان کوزه‌های خ.د را از یک فواره عمومی پر می کردند؛ و استوا (stoa) که یک فضای بلند و کشیده و یک ردیف ستون در یک سمت استکه این ردیف به عنوان مغازه در مراکز تجاری شهر‌های یونانی بکار گرفته می شد.نمونه کامل یک استوا، استوای آتولوس در آتن وجود دارد.شهرهای یونانی با اندازه‌های قابل توجه یک ژیمناسیوم (gymnasium) یا پالاسترا ( palaestra)داشتند که یک مرکز اجتماعی برای شهروندان مرد بود.این فضاهای محصور شده به آسمان باز می شدند و فضایی برای مسابقات قهرمانی و ورزش بودند.شهرهای یونانی همچنین نیاز به یک بولتریون (bouleterion) یا اتاق شورا بود؛ ساختمان بلند که به‌عنوان دادگاه ومکانی برای اجتماع شورای شورای شهر استفاده می شد، زیرا یونانی ها از تاق و گنبد استفاده نمی کردند زیرا نمی توانستند با این روش ساختمان هایی با فصضاها و دهنه‌های باز بسازندو بولترین ها ردیف هایی از ستون‌های داخلی بود که سقف را نگه می داشتند.هیچ نمونه ای از این ساختمان ها بر جا نمانده است.بالاخره، هر شهر یونانی یک (theatre) داشت که هم برای اجتماع‌های عمومی و هم اجراهای دراماتیک استفاده می شد.این نمایش ها از مراسم مذهبی ریشه می گرفتند و آنها تا قرن 6 ق .م مجسمه‌های کلاسیک خود را بهترین نوع فرهنگ یونانی می پنداشتند.تئاترها عموماً در مکان‌های تپه ای ساخته می شدند و ردیف‌های نشستن نیمه دایره به دور صحنه نمایش (orchestra) داشتند.پشت صحنه نمایش یک ساختمان کوتاه (skene) وجود داشت که به عنوان فضای ذخیره و فضای لباس پوشیدن و فضایی برای پشت صحنه سازی صحنه نمایش بود.تعدادی از تئاترهای یونانی تقریباً سالم مانده اند و مشهورترین آن تئاتر اپیداروس (epidaurus) نام دارد.درون‌خانه محل درون‌خانه (به رنگ خاکستری) در نیایشگاه یونانی.به اتاق درونی و میانی نیایشگاه‌ها در معماری کلاسیک روم و یونان دَرون‌خانه یا مَقصوره یا صِلّا (به رومی: Cella) گفته می‌شود .در دوران باستان تندیس‌های آیینی و بت‌های ویژه مورد احترام آن معبد را در درون‌خانه نگه می‌داشتند.در درون‌خانه‌ها معمولاً میزها یا پاسنگ‌هایی نیز قرار می‌دادند تا هدایا و قربانی‌ها را بر روی آن بنهند.سنگ‌های گرانبها، کلاه‌خودها، نیزه‌های و تندیس‌های نذری زیادی به این‌گونه نیایشگاه‌ها اهداء می‌شد و درون‌خانه‌های بسیاری از پرستشگاه‌های رومی و یونانی به‌صورت گنجینه‌های پرمایه‌ای در آمده‌بود.دورج‌ستونی نقشه یک پرستشگاه دورج‌ستونی.دورَج‌سُتونی (یونانی قدیم: ،‌تلفظ: اُ دیپتِرُس) نوعی نیایشگاه یونانی است که در آن دورتادور بخش اصلی ساختمان نیایشگاه کاملاً با دو ردیف ستون احاطه شده‌باشد.پرستشگاه‌های دورج‌ستونی شکل گسترده‌تر پرستشگاه‌های دورستونی هستند که در آن‌ها یک ردیف ستون گرداگرد ساختمان ساخته می‌شد. از نمونه‌های این گونه نیایشگاه‌ها می‌توان به این دو اشاره کرد:• نیایشگاه آرتمیس در اِفِسوس• نیایشگاه آپولو در دیدیمارخ‌بام یک ستون ایونی که در بالای آن یک رخ‌بام دیده می‌شود.رُخ‌بام لبه تزئینی پشت بام ساختمان‌ها است.رخ‌بام هِرّه‌ای سراسری بر روی بام ساختمان‌ها است که آخرین ابزار فوقانی قَرنیز را تشکیل می‌دهد. قطاربندی تزئینات به‌صورت نواری از تزئینات اصلی ایرانی برای رخ‌بام‌ها است. در معماری یونان باستان بر روی رخ‌بام‌ها معمولاً نقش برجسته‌ای بر روی کتیبه‌ای تخم‌مرغی‌شکل برای تزئین حکاکی می‌شد.ایونی‌ها و رومی‌ها از رخ‌بام‌ها در معماری خود استفاده می‌کردند.ستون زن‌پیکر پارلمان اتریش در وین.ستون زن‌پیکر به یونانی: ، تلفظ: کاریاتید نام نوعی ستون در معماری یونان باستان و مصر باستان است.در این‌گونه ستون ساختمان‌ها به شکل پیکر زنانه ساخته می‌شود.معروف‌ترین ستون‌های زن‌پیکر ستون‌های نیایشگاه ارختئیون () آتن است.در معماری رنسانس و سده‌های 18 و 19 نیز این‌گونه ستون‌ها کاربرد زیادی داشته‌است.ستون‌هایی که در آن پیکر مردانه تراشیده می‌شد معمولاً شکلی تناور و پهلوانی داشت و از این‌رو این‌گونه ستون‌ها را ستون پهلوان‌پیکر می‌نامند. پیشینهویتروویوس، معمار و یکی از لشکریان رومی در کتاب خود خاستگاه این‌گونه ستون‌ها را در یونان این‌گونه توضیح داده‌است: در جنگ یونانیان علیه ایرانیان، مردم کاریا (نزدیک اسپارت در لاکونیا) از ایران پشتیبانی کردند.زمانی که یونانی‌ها سرانجام از پیشرفت ایرانیان در خاک یونان جلوگیری کردند، به تنبه کاریایی‌ها پرداختند.مردان کاریایی را کشتند و زنانشان را به بردگی بردند.مقرر شد که این زنان بایستی برای ابد باری به‌دوش بکشند.و این‌گونه ستون‌ها نمادی است از بارکشی ابدی زنان کاریایی.ستون پهلوان‌پیکر یک ستون پهلوان‌پیکر به شکل تلامون.ستون پهلوان‌پیکر گونه‌ای ستون حامل در معماری غربی است که در آن شکلی از پیکر تناور مردانه بر روی ستون تراشیده یا گچ‌بری می‌شود.رومیان این نوع ستون را تِلامون می‌نامیدند زیرا نزد ایشان بیشتر از شکل تلامون، شخصیت اسطوره‌ای یونانی برای ساخت چنین ستون‌هایی استفاده می‌شد.گونه زنانه این‌گونه ستون‌ها ستون زن‌پیکر نام دارد.سنتوری (معماری) سنتوری هتل دلا مارین در میدان کنکورد پاریس.سه‌گوش بالای درگاه جلوخان را در معماری سَنتوری می‌گویند.از سنتوری‌ها بیشتر در معماری یونانی و رومی استفاده می‌شده‌است.[1]دورادور سنتوری را معمولاً قرنیز می‌گذارند.به بخش سه‌گوش در میان سنتوری، سینه گفته می‌شود.سینه سنتوری را معمولاً با نقش‌های برجسته با موضوع اساطیر یونان و روم تزئین می‌کنند.[2] محل سنتوری در شکل بازسازی‌شده نیایشگاه نیکه آتن.این مقاله درباره معماری، خُرد است.با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.نهان‌خانه محل نهان‌خانه (به رنگ خاکستری) در نیایشگاه یونانی.نهان‌خانه (به یونانی: ، تلفظ: آدیتُن، به لاتین: adytum) بخشی است از نیایشگاه‌های یونانی و رومی که به عنوان پَستویی در پشت درون‌خانه قرار گرفته‌است.نام یونانی و رومی آن به معنی “وارد نشوید” یا “بدون دسترسی” است.نهان‌خانه معمولاً فضای کوچکی بود که در دورترین قسمت درون‌خانه نسبت به در ورودی قرار داشت.در نهان‌خانه معمولاً بت نمادین ایزد را قرار می‌دادند و تنها کاهنان به آن راه داشتند.این کاهنان مدعی ارتباط با هاتف غیبی در نهان‌خانه بودند.به مکان مشابهی در نیایشگاه‌های یهودی قدس‌الاقداس می‌گویند.پیش‌دروازه یک نقاشی از شکل کامل‌شده پیش‌دروازه معبد آتن.به سازه‌هایی که به عنوان دروازه آغازین برای ورود به مکان‌های مقدس در یونان باستان ساخته می‌شد پیش‌دروازه (به یونانی: ، تلفظ: پرُپیلایا) می‌گویند.بیشتر پیش‌دروازه‌ها به صورت راهرویی ستوندار و سرپوشیده بود. امروزه نام پیش‌دروازه بیشتر برای اشاره به تالار ورودی معبد آکروپولیس آتن به‌کار می‌رود.ساخت این پیش‌دروازه در سال 437 پیش از میلاد توسط پریکلس آغاز شد تا جای یک دروازه ورودی دیگر را بگیرد.ساخت این سازه، شاید به‌خاطر مشکلات سیاسی و شاید در پی جنگ‌های پلوپونزی هیچ‌گاه تمام نشد.معابد یونانی معبد یونانی از لحاظ نقشه ، شباهت نزدیكی به تالار بارگاه میسنی دارد و حتی در پیشرفته ترین شكل این معبد ، سادگی بنیادی ساختمان تالار مزبور به چشم می خورد : یك اتاق تك یا دو اتاق تو در تو بدون پنجره ، با یك در ( دو در برای مقصوره ی تو در تو ) و ( A ) یك رواق با دو ستون بین دیوارهای پیش آمده ( ستون های بین دو جرز ) ، یا (B ) ستون بندی خلفی ( ستون بندی بی دیوار ) ، یا (C ) ستون بندی خلفی و قدامی ، یا هر یك از این نقشه ها كه به وسیله ی (G,H,I,L,M ) یك ردیف یا (F ) دو ردیف ستون بندی محاط شده باشند .معابد پیشین ( متعلق به دوره ی كهن ) غالبا ً دراز و باریك بودند (H,I,L ) ، كه نسبت میان دیوارهای خلفی و قدامی با دیوارهای پهلویی تقریبا ً یك به سه بود .نقشه های متعلق به دوره ی كلاسیك پسین و دوره ی هلنی به نسبت یك به دو نزدیك شدند ولی هیچ گاه دقیقا ً یك به دو نبودند .دیوارهای پهلویی معابد دوره ی كلاسیك غالبا ً كمی بیش از دو برابر دیوارهای خلفی و قدامی بودند (G) ، همین نسبت در معابد هلنی كمی كوتاه تر می شد (F ) . شیوه های یونانیتوصیف بلندی ساختمان یونانی از پی به بالا با اصطلاحات ستون ، سكو و روبنایا اسپر بیان می شود .این گونه تركیب و روابط میان سه جزء یا واحد را شیوه می نامند .سه شیوه ای كه معماران یونانی پدید آوردند تا اندازه ای بر حسب جزییات ، ولی عمدتا ً بر حسب تناسب های نسبی اجزاء از یكدیگر متمایز می شوند .كهن ترین شیوه های قابل فرمول بندی در معماری یونانی عبارت بودند از : شیوه ی دوریك متعلق به سرزمین اصلی یونان و شیوه ی یونیك متعلق به آسیای میانه و جزایر دریای اژه .شیوه ی كورنتی بعد ها رواج یافت .معابد شیوه ی دوریك ظاهری تناورانه دارند و ستون هایشان محكم بر سكو یا صفحه ی پله دار نهاده شده اند .شیوه ی یونیك در مقایسه با شیوهی سنگین ، جسیم و جدی دوریك ، شیوه ای سبك ، تشریفاتی و به مراتب تزییناتی تر به نظر می رسد .ستون ها در این شیوه باریك تر اند و روی پاسنگ های برجسته كاری شده ای نهاده شده اند .خیاره ها یا قاشقی های ستون شیوه ی دوریك با لبه های تیز ( نبش تند ) به هم می رسند ولی قاشقی های ستون شیوه ی یونیك تخت هستند .البته آشكار ترین تفاوت های موجود بین این سه شیوه ، در سر ستون هاشان است : سر ستون دوریك ساده و بی تزیین است و سرستون های یونیك و كورنتی شدیدا ً تزیین یافته اند .شیوه ی كورنتی فقط از لحاظ سرستون با شیوه ی یونیك تفاوت دارد .سرستون یونیك طوری طراحی شده است كه فقط از دو جهت به طرزی موثر قابل دیدن است .برای ستون بندی های یونیك كه دور تا دور گوشه های بنا می چرخیدند ، مانند ستون بندی های بناهای دورستونی ، ” سرستون های گوشه ای ” مخصوصی می بایست طراحی می شد كه از دو سوی رو به بیننده ، شكل و نمای مشابهی داشته باشند .لبه های تیزی كه از برخورد دو مارپیچ یا طوماری پدید می آمد هیچ گاه معماران كلاسیك را كاملاً خوشنود نمی ساخت زیرا اینان نیز احتمالاً احساس كرده بودند كه این راه حل فقط به بهای از دست رفتن منطق ساختمانی سرستون یونیك و با دگرواره نمایاندن بخش ها و اجزای كاركردی آن به دست آمده بود .سرستون كورنتی ، كه از همه ی جهات یكسان دیده می شود ، این مسئله را حل كرد .شیوه ی كورنتی علاوه بر حل كردن مسائل آزار دهنده و مزاحم شیوه های دوریك و یونیك – معمای سه تركی های گوشه ای و مارپیچ های گوشه ای – با آن آراستگی بی بدیلش ، سرانجام با سلیقه ی رشد یابنده در جهت آرایش پر شكوه شكل و شبیه سازی واقع بینانه ای جور درآمد كه نیروی رهبری كننده ی تمام فعالیت های هنری در دنیای هلنی شد . خدمت خدایان به هنر معماری یونان دوره كلاسیك، دوران ثبات و شكوفایی تمدن و هنر یونان است.قرن پنجم و چهارم را باید بهترین ایام تحول و تكامل معماری یونان به شمار آورد.این دوره با عظمت، پس از پیروزی‌های درخشانی آغاز، و با اقدامات كشور گشایانه اسكندر مقدونی پایان پذیرفت.این فصل از حیات یونان نتیجه و مولود دوران باستانی و مقدمه دوران هلنیستی بوده است.هنر دوره كلاسیك كه چكیده تاثیرات اجتماعی و مذهبی یك ملت است در نهایت كمال و پختگی عرضه شده در هنرهای باستانی جای ویژه ای را به خود اختصاص داده است.یونانیان موفقیت و پیروزی‌های خود را در جنگ ها مرهون خدایان می دانستند و همین مسأله در هنر و معماری سرزمین شان كاملاً محسوس است.مركز فعالیت‌های هنری عصر كلاسیك در شهر آتن بوده است.آتنی ها كه گردآوری تكه سنگ‌های پراكنده آكروپلیس آتن را پس از ویرانی شهر در سال 480 ق .م كسر شأن خود می دانستند، به رهبری پریكلس نیرو استقلال جدیدشان را با بازسازی كامل آكروپلیس كه در واقع یكی از بزرگ ترین پروژه‌های ساختمانی جهان باستان تا پیش از روزگار رومیان بود، به جهانیان نشان دادند.پلوتارك یكی از مورخین یونانی در 500 سال پس از بازسازی آكروپلیس می نویسد: «كارهای پرویكلس مخصوصاً از این لحاظ ستودنی اند كه شتابان ساخته شده اند، برای آنكه قدرت‌های جدید دوام بیاورند زیرا هر كار خاصی كه او انجام می داد بی درنگ حتی در آن زمان كه تازگی داشته عنوان كاری باستانی شناخته می شد و دلیلش زیبایی و ظرافت آن كار بود و با این حال كار مزبور از لحاظ نیرو و تازگیش، امروز نیز چنین است كه گویی تازه انجام شده است.در آن كارها گونه ای شكفتگی و تازگی وجود دارد كه غبار گذشت زمان را از چهره شان می زداید.»معماری دوره كلاسیك به رهبری و پشتیبانی فیدیاس معمار و پیكرتراشی كه در دولت یونان مقام وزیر هنر را داشت، به اوج و رونق خود رسید.با اینكه درباره معماری این دوره نوشته ها بسیار است، ولی باید به چند بنای مهم اشاره كرد.شهر آكروپل یا ارگ آتن كه بر روی تپه ای ساخته شده از اقدامات بزرگ معماری این معمار است.بنا به گزارش سایت آفتاب در كتاب آشنایی با معماری جهان آمده است:معماری این دوره از جنبه‌های فنی پیشرفت‌های شایانی كرد.سنگ‌های مورد استفاده دیوارها به طور كامل تراش خورده و با بستهای فلزی با دقت بسیار نسبت به دوره كهن در كنار هم قرار گرفتند نصب سفال‌های بامپوش نیز بر همین منوال پیشرفت نمود.یكی از مجموعه بناهای باشكوه یونان در عصر كلاسیك آكروپلیس در شهر آتن است.این مجموعه به رهبری «پریكلس» در اواخر قرن پنجم ق .م یعنی هنگامی كه آتن به دوره قدرت رسیده بود احیا گردید.بزرگ ترین كاری بود كه در تاریخ معماری یونان پدید آمد و موجب آن شد كه عالی ترین یادگاری از دوران اعتلای هنر بر جای بماند.همه بناهای آكروپلیس، هنر معماری دوره كلاسیك یونان را در آن هنگام كه به كمال رشد خود رسیده بود به منصه ظهور رسانده است.این مجموعه شامل بناهای: معبد پارتنون،دروازه «پروپالایا»، معبد ارختئوم، معبد آرتمیس، معبد الهه پیروزی «نیكه»، نگارخانه «كالكوئیكی»، محل معبد قدیمی آتنا و چند بنای كوچك است. یوناندوره كلاسیك پیشین (پارتنون،ساختمانهای آکرو پولیس) پارتنون از بناهایی که در آکروپولیس ساخته شد، پارتنون (معبد مقدس آتنا پارتنوس) نخستین و بزرگترین بنا بود (تصویر 162). معماران آن ایکتینوس و کالیکراتس بودند و پیکره های تزیینی آن به سرپرستی فیدیاس دوست پریکلس و یکی از بزرگترین پیکرتراشان جهان ساخته و نصب شدند. پارتنون از لحاظ نقشه ساختمانی (تصویر 161) یک معبد دورستونی است و عرض آن اندکی از یک دوم طولش بیشتر است. مقصوره ی پارتنون به دو بخش تقسیم شده است: در بخش بزرگتر تندیس آتنا پارتنوس از عاج و طلا، به بلندی تقریباً دوازده متر و کار فیدیاس پیکرتراش قرار گرفته بود: بخش کوچکتر به عنوان گنج خانه اتحادیه دلوس طراحی شده بود، ولی بخش عمده پولی که اعضای اژه ای این اتحادیه به گنج خانه سرازیر می کردند صرف اجرای پروژه های ساختمانی جاه طلبانه پریکلس می شد. درون دو اتاق، به طرق متفاوت آراسته شده بود ادامه خواندن مقاله در مورد معماري يونان باستان

نوشته مقاله در مورد معماري يونان باستان اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.