مقاله در مورد بررسي ساختمان رادار ها

 nx دارای 64 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است فایل ورد nx  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد. این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد بخشی از متن nx : بررسی ساختمان رادار ها فصل اولمقدمه:1-1-اصول كلی رادار و عملكرد آنرادار یك سیستم الكترومغناطیسی است كه برای تشخیص و تعیین موقعیت هدفها به كار می رود. این دستگاه بر اساس یك شكل موج خاص به طرف هدف برای مثال یك موج سینوسی با مدولاسیون پالسی(Pulse- Modulated) و تجزیه وتحلیل بازتاب (Echo) آن عمل می كند. رادار به منظور توسعه توانایی حسی‏های چندگانه انسانی برای مشاهده محیط اطراف مخصوصاً حس بصری به كار گرفته شده است. ارزش رادار در این نیست كه جایگزین چشم شود بلكه ارزش آن در عملیاتی است كه با چشم نمی توان انجام داد. رادار نمی تواند جزئیات را مثل چشم مورد بررسی قرار دهد و یا رنگ اجسام را با دقتی كه چشم دارد تشخیص داد بلكه با رادار می توان درون محیطی را كه برای چشم غیر قابل نفوذ است دید مثل تاریكی، باران، مه، برف و غبار و غیره. مهمترین مزیت رادار، توانایی آن در تعیین فاصله یا حدود هدف می باشد.یك رادار ساده شامل آنتن فرستنده، آنتن گیرنده و عنصر آشكارساز انرژی یا گیرنده می‏باشد. آنتن فرستنده پرتوهای الكترومغناطیسی تولید شده توسط نوسانگر (Oscillator) را منتشر می كند. بخشی از سیگنال ارسالی (رفت) به هدف خورده و در جهات مختلف منعكس می گردد. برای رادار انرژی برگشتی در خلاف جهت ارسال مهم است. آنتن گیرنده انرژی برگشتی را دریافت و به گیرنده می دهد. در گیرنده بر روی انرژی برگشتی عملیاتی، برای تشخیص وجود هدف و تعیین فاصله و سرعت نسبی آن، انجام می‌شود. فاصله آنتن تا هدف با اندازه گیری زمان رفت و برگشت سیگنال رادار معین می‌شود. تشخیص جهت، یا موقعیت زاویه ای هدف توسط جهت دریافت موج برگتشی از هدف امكان پذیر است. روش معمول بری مشخص كردن جهت هدف، به كار بردن آنتن با شعاع تشعشعی باریك می باشد. اگر هدف نسبت به رادار دارای سرعت نسبی باشد، تغییر فركانس حامل موج برگشتی (اثر دوپلر) (Doppler) معیاری از این سرعت نسبی (شعاعی) میباشد كه ممكن است برای تشخیص اهداف متحرك از اهداف ساكن به كار برود.در رادارهایی كه بطور پیوسته هدف را ردیابی می كنند، سرعت تغییر محل هدف نیز بطور پیوسته آشكار می‌شود. نام رادار برای تاكید روی آزمایشهای اولیه دستگاهی كه آشكارسازی وجود هدف و تعیین فاصله آن را انجام می داده بكار رفته است. كلمه رادار (RADAR) اختصاری از كلمات: Radio Detection And Ranging است، چرا كه رادار در ابتدا به عنوان وسیله ای برای هشدار نزدیك شدن هواپیمای دشمن به كار می رفت و ضدهوائی را در جهت مورد نظر می گرداند. اگر چه امروزه توسط رادارهای جدید و با طراحی خوب اطلاعات بیشتری از هدف، علاوه بر فاصله آن بدست می آید، ولی تعیین فاصله هدف (تا فرستنده) هنوز یكی از مهمترین وظایف رادار می باشد. به نظر می رسد كه هیچ تكنیك دیگری به خوبی و به سرعت رادار قادر به اندازه گیری این فاصله نیست. معمولترین شكل موج در رادارها یك قطار از پالسهای باریك مستطیلی است كه موج حامل سینوسی را مدوله می كند. فاصله هدف با اندازه گیری زمان رفت و برگشت یك پالس، TR به دست می آید. از آنجا كه امواج الكترومغناطیسی با سرعت نور در فضا منتشر می شوند. پس این فاصله، R، برابر است با:(1-1) به محض ارسال یك پالس توسط رادار، بایستی قبل از ارسال پالس بعدی یك مدت زمان كافی بگذرد تا همه سیگنالهای انعكاسی دریافت و تشخیص داده شوند.بنابراین سرعت ارسال پالسها توسط دورترین فاصله‏ای كه انتظار می رود هدف در آن فاصله باشد تعیین می گردد. اگر تواتر تكرار پالسها (Pulse Repetiton Frequency) خیلی بالا باشد، ممكن است سیگنالهای برگشتی از بعضی اهداف پس از ارسال پالس بعدی به گیرنده برسند و ابهام در اندازه گیری فاصله ایجاد گردد. انعكاسهایی كه پس از ارسال پالس بعدی دریافت می شوند را اصطلاحاً انعكاسهای مربوط به پریود دوم (Second-Time-Around) گویند چنین انعكاسی در صورتی كه به عنوان انعكاس مربوط به دومین پریود شناخته نشود ممكن است فاصله راداری خیلی كمتری را نسبت به مقدار واقعی نشان بدهد.حداكثر فاصله ای كه پس از آن اهداف به صورت انعكاسهای مربوط به پریود دوم ظاهر می گردند را حداكثر فاصله بدون ابهام (Maximum Unambiguous Range) گویند و برابر است با:(2-1) كه در آن =تواتر تكرار پالس بر حسب هرتز می باشد. در شكل زیر حداكثر فاصله بدون ابهام بر حسب تواتر تكرار پالس رسم شده است. اگر چه رادارهای معمولی یك موج با مدولاسیون پالسی(pulse-Modulated Waveform) ساده را انتشار می دهند ولی انواع مدولاسیون مناسب دیگری نیز امكان پذیر است حامل پالس ممكن است دارای مدولاسیون فركانس یا فاز باشد تا سیگنالهای برگشتی پس از دریافت در زمان فشرده شوند. این عمل مزایایی درقدرت تفكیك بالا در فاصله (High Range Resolution) می‌شود بدون این كه احتیاج به پالس باریك كوتاه مدت باشد. روش استفاده از یك پالس مدوله شده طولانی برای دسترسی به قدرت تفكیك بالای یك پالس باریك، اما با انرژی یك پالس طولانی، به نام فشردگی پالس (Pulse Compression) مشهور است.در این مورد موج پیوسته (CW) را نیز می توان به كاربرد و ازجابجایی تواتر دوپلر. برای جداسازی انعكاس دریافتی از سیگنالرفت و انعكاسهای ناشی از عوامل ناخواسته ساكن(Cluttre) استفاده نمود. با استفاده از موج CW مدوله نشده نمی توان فاصله را تعیین كرد و برای این كار باید مدولاسیون فركانس یا فاز به كار رود.2-1-فرم ساده معادله رادارمعادله رادار برد رادار را به مشخصات فرستنده، گیرنده، آنتن، هدف و محیط مربوط می سازد. این معادله نه تنها جهت تعیین حداكثر فاصله هدف تا رادارمفید است بلكه برای فهم عملكرد رادارو پایه‏ای برای طراحی رادار به كار می رود.در این قسمت فرم ساده معادله رادار ارائه می گردد. اگر توان فرستنده رادار P1 و آنتن فرستنده ایزوتروپ (Isotropic) (در همه جهات یكسان تشعشع كند) باشد، چگالی توان (Power Density) (توان در واحد سطح) در فاصله R از رادار برابر است با توان فرستنده بر مساحت یك كره فرضی به شعاع R و یا:(3-1) چگالی توان تشعشعی از آنتن ایزوتروپدر رادارها از آنتن‏های سمت گرا (جهت دار) استفاده می‌شود تا توان تشعشعی، P1 در یك جهت خاص هدایت گردد. بهره آنتن، G، معیاری از افزایش توان تشعشعی آنتن درجهت هدف نسبت به توان تشعشعی ناشی از یك آنتن ایزوتروپ می باشد و ممكن است به صورت نسبت حداكثر شدت تشعشع ناشی از یك آنتن مورد نظر به شدت تشعشع ناشی از آنتن ایزوتروپ بدون تلفات با همان توان ورودی تعریف گردد. (شدت تشعشع عبارت است از توان تشعشعی در واحدزاویه فضایی در جهت مورد نظر) بنابراین چگالی توان تشعشعی از یك آنتن با بهره G روی هدف برابر است با:(4-1) = چگالی تشعشعی از آنتن سمت گرا هدف با مقداری از توان تابش شده تلاقی كرده و مجدداً آن را درجهات مختلف تشعشع می كند مقداری از توان رسیده به هدف كه با آن تلاقی كرده و دوباره به سمت رادار تشعشع شده بر حسب سطح مقطع راداری، ، مشخص و طبق رابطه زیر تعریف می‌شود.(5-1) = چگالی توان سیگنال برگشتی در محل راداردر این رابطه كه سطح مقطع راداری واحد سطح دارد كه مشخصه ای از هر هدف خاص بوده و معیاری از اندازه هدف از دید رادار می باشد. آنتن رادار مقداری از توان بازگشتی از هدف رادریافت می كند. اگر سطح موثر آنتن گیرنده Ae باشد، توان دریافتی توسط رادار برابر است با:(6-1) حداكثر برد رادار ، فاصله ای است كه بالاتر از آن، هدف قابل آشكارسازی نباشد و آن موقعی است كه توان دریافتی رادار درست برابر حداقل توان قابل آشكارسازی، ، باشد پس:(7-1) این شكل اساسی معادله رادار است. توجه گردد كه پارامترهای مهم آنتن در این رابطه، بهره فرستندگی و سطح موثر گیرندگی آن می باشند.در تئوری آنتن‏ها. رابطه بین بهره فرستندگی و سطح موثر گیرندگی به صورت زیر ارائه می‌شود.(8-1) چون در رادارها معمولا آنتن فرستنده و گیرنده یكی می باشد، با جایگذاری معادله فوق در معادله ما قبلی آن ابتدا برای Ae و سپس برای G، معادله رادار را به دو صورت زیر می توان نوشت:(9-1) (10-1) این سه صورت معادله رادار فوق ضرورت احتیاط در تفسیر معادله رادار را نشان می دهند. برای مثال، از معادل (9-1) ممكن است نتیگه گیری شود كه برای رادار متناسب با می باشد، در صورتی كه معادله (10-1) وابستگی را مشخص می كند و معادله (7-1) عدم وابستگی فاصله را نسبت به طول موج، نشان می دهد. رابطه صحیح بستگی به این دارد كه بهره آنتن نسبت به طول موج ثابت فرض شده است یا نسبت به سطح موثر آن. علاوه بر آن، اعمال محدودیت های دیگر، نظیر ضرورت بررسی دقیقتر یك حجم مشخص از فضا در یك مدت معین می تواند موجب وابستگی دیگری نسبت به طول موج گردد.این صور ساده شده معادله رادار، به طور كافی مشخصات یك رادار عملی را تشریح نمی كنند. بسیاری از عوامل مهم كه در برد رادار موثرند. به طور صریح در معادله‏های منظور نشده اند. در علم حداكثر برد رادار خیلی كمتر از مقدار است كه از معادلات بالاتر پیش بینی می‌شود، بعضی اوقات تا حد نصف می باشد. دلائل زیادی برای این كاهش نسبت به عملكرد واقعی وجود دارد كه در بخش 2 شرح داده خواهند شد.3-1-شمای بلوكی رادارو عملكرد آنعملكرد یك رادار پالس نمونه را میتوان با شمای بلوكی شكل (2-1) تشریح نمود.فرستنده ممكن است یك نوسان ساز، شبیه یك مگنترون باشد كه بوسیله مدولاتور به گونه ای به آن پالس اعمال می گردد (خاموش و روشن می‌شود) كه یك قطار تكراری ازپالسها ایجاد نماید. مگنترون تقریباً از پر استفاده ترین منابع مایكروویو در رادارها می‏باشد. یك رادار نمونه برای كشف هواپیما در فواصل 100 الی 200 مایل دریایی ممكن است نیاز به توان حداكثری حدود یك مگاوات (یا توان متوسط حدود چند كیلو وات)، پهنای پالسی حدود چند میكروثانیه و تواتر تكرار پالسی حدود چند صد پالسی در ثانیه داشته باشد. شكل موج ایجاد شده توسط فرستنده، به وسیله یك خط انتقال به آنتن منتقل می گردد و از آنجا در فضا منتشر می گردد. معمولاً یك آنتن برای هم فرستندگی و هم گیرندگی به كار می رود، در این صورت گیرنده باید در مقابل صدمات ناشی از توان بالای فرستنده حفظ شود این كار توسط دوپلكسر (Duplexer) انجام می گیرد. وظیفه دیگر دوپلكسرهدایت امواج برگشتی به طرف گیرنده و جلوگیری از رسیدن آن به فرستنده است. دوپلكسر ممكن است شامل دو لامپ تخلیه گازی یكی به نام TR (Transmit- Receive) (فرستنده- گیرنده) و دیگری ATR (Anti-Transmit-Receive) آنتی فرستنده- گیرنده باشد. TR درزمان ارسال از گیرنده حفاظت می كند و ATR در زمان دریافت، موج برگشتی را به طرف گیرنده هدایت می نماید.سر كولاتورهای فریتی حالت جامد (Solid State Ferrite Circulators) و حفاظت كننده‏های گیرنده با لامپ گاز پلاسما TR و یا محدود كننده های دیودی نیز به عنوان دوپلكسر به كار برده می‌شود.گیرنده معمولاً ازنوع سوپر هترودین (Super Heterodyne) است. اولین طبقه آن ممكن است یك تقویت كننده كم نویز نظیر یك تقویت كننده پارامتر یا تراتزیستوری كم نویز باشد. لیكن همیشه كاربرد یك تقویت كننده كم نویز در اولین طبقه مناسب رادار نمی باشد. ورودی گیرنده می تواند فقط یك طبقه مخلوط كنده (Mixer) باشد، خصوصاً دررادارهای نظامی كه باید در یك محیط پر از نویز كا ر كنند. با وجودی كه یك گیرنده با ورودی و خروجی كم نویز كم نویز خیلی حساس تر است لیكن ورودی مخلوط كننده می تواند دارای محدوده كار (Dynamic Range) بزرگتر، حساسیت كمتر از مقابل اضافه بار و آسیب پذیری كمتر در مقابل تداخل الكترونیكی باشد.مخلوط كننده و نوسانگر محلی Local Oscillator (LO) سیگنال RF را به فركانس میانی (IF) تبدیل می كنند. برای نمونه یك تقویت كننده IF برای یك رادار كنترل كننده ترافیك هوایی ممكن است دارای فركانس مركزی MHz 30 یا MHz 60 و پهنای باندی حدود یك مگاهرتز باشد. تقویب كننده IF فوق باید نظیر یك فیلتر تطبیق شده طرح گردد به عبارت دیگر تابع تبدیل پاسخ فركانسی آن – H(f)- باید نسبت پیك سیگنال به توان متوسط نویز در خروجی را ماكزیمم كند و این وقتی اتفاق می افتد كه اندازه تابع تبدیل پاسخ فركانس H(F) برابر اندازه طیف سیگنال برگشتی (S(f)) و طیف فازی فیلتر تطبیق شده اش برابر منهای طیف فازی سیگنال برگشتی باشد در یك رادار كه شكل موج سیگنال آن تقریبا یك پالس مستطیلی است وقتی كه حاصل ضرب پهنای باند IF یعنی B درپهنای پالس در حدود یك باشد، یعنی مشخصه فیلتر میان گذر IF طرح شده نزدیك به فیلتر تطبیقی خواهد بود.پس از ماكزیمم كردن نسبت سیگنال به نویز در تقویت كننده IF مدولاسیون پالسی دومین آشكار ساز استخراج و توسط تقویت كننده تصویری به سطحی كخه معمولا روی یك لامپ اشعه كاتدی CRT قابل نمایش باشد تقویت می گردد. سیگنالهای زمانی هم برای مشخص كردن فاصله صفر روی نمایشگر به كار گرفته می‏شوند. اطلاعات زاویه ای از جهت آنتن استخراج می گردد. معمولترین فرم نمایشگر لامپ با اشعه كاتدی از نوع PPI (Plan Position Indicator) است ( شكل 3-1 الف) كه در مختصات قطبی محل هدف را بر حسب فاصله و زاویه افق (Azimuth) نشان می دهد. نمایش فوق یك نمایش با مدولاسیون شدت (Intensity-Modulated) است به طوری كه دامنه خروجی گیرنده شدت شعاع الكترونی را مدوله می كند و شعاع الكترونی از مركز لامپ به طرف بیرون جاروب میشود. پرتوها همراه با چرخش آنتن تغییر زاویه می دهند. صفحه نشان دهنده B (B-Scope) نمایشگری است شبیه به PPI كه مختصات مستطیلی را بجای قطبی برای نمایش دهنده A است كه در شكل (3-1ب)نشان داده شده است.این فرم دامنه هدف (محور yها) را بر حسب فاصله (محور xها) برای یك جهت ثابت نمایش می دهد.نمایش فوق با مدولاسیون انحراف است. در كاربرد، این نوع نمایش بیشتر مناسب رادار ردیاب تا رادار تجسسی.شمای بلوكی ارائه شده در شكل (2-1) فرم ساده ای و بسیار از جزئیات در آن حذف شده است فرم فوق شامل دستگاههایی كه اغلب در رادار یافت می شوند مثل وسایلی برای جبران سازی خود كار گیرنده در مقابل تغییرات فركانسی (AFC) یا بهره ای (AGG) یا مداراهایی در گیرنده برای كم كردن تداخل ناشی از رادارهای دیگر و سیگنالهای ناخواسته، یا اتصالات چرخشی در خط انتقال برای ایجاد قابلیت چرخشی آنتن، مدارهایی برای تشخیص هدفهای متحرك از اهداف ساكن ناخواسته (MTI) و فشرده سازی پالس برای رسیدن به قدرت تفكیك بالای پالس كوتاه ولی توسط قدرت یك پالس طولانی نمی شود. در كاربرد رادار بعنوان ردیاب دستگاهی برای تعیین محل زاویه ای هدف متحرك لازم است تا آنتن را به طور خود كار روی هدف قفل كرده و دنبال كند. معمولا دستگاههای نمایش دهنده‏ای نیز برای اطمینان از این كه فرستنده شكل مناسب پالس را را سطح قدرت مناسب می دهد و حساسیت گیرنده كاهش نیافته است شامل می شوند. پیش بینی هایی هم ممكن است برای یافتن خرابی تجهیزات بشود تا بتوان مدارهای خراب را براحتی پید و تعویض نمود.ممكن است بجای نمایش مستقیم سیگنال تصویری خام خارج شده از از رادار تجسسی روی CRT نخست توسط دستگاه آشكارساز و ردگیر خودكار ADT پردازش گردد كه منطقه تحت پوشش رادار به سلولهای صفحه، كه به طور فاصله و زاویه ازافق منظم شده‏اند، تقسیم می كند همه پالسهای برگشتی رسیده به هر سلول را با هم جمع و یك آستانه ایجاد می كند (برپایه مجموع پالسهای دریافتی) كه فقط به خروجی های قوی ناشی از برگشتیهای هدف اجازه عبور می دهد و نویز را حذف می كند بدین طریق مسیر هر هدف را مشخص و حفظ می كند و پس از پردازش، اطلاعات را به اپراتور نشان می دهد. عملكرد ADT معمولا توسط تكنولوژی كامپیوتر دیجیتالی قابل انجام است.نوع معمول آنتن رادار یك آنتن انعكاسی سهموی شكل است كه از یك منبع نقطه ای در كانون تغذیه می‌شود. منعكس كننده سهموی انرژی را در یك شعاع باریك متمركز می كند- درست نظیر آنچه كه یك نورافكن یا چراغ جلو اتومبیل انجام می دهد. شعاع آنتن ممكن است به طور مكانیكی در فضا چرخاندهشود. آنتن‏های آرایه ای فازی نیز در رادارها به كار رفته اند. در یك آنتن آرایه ای فازی شعاع تشعشعی بصورت الكترونیكی با تغییر فاز جریان های روی دهانه آنتن در فضا چرخانده می شوند. فصل دومرادارهای ردیاب و انواع آنها1-2-ردیابی با راداریك سیستم رادار ردیاب، مختصات هدف را اندازه گیری كرده و اطلاعاتی را فراهم می‏نماید كه برای تعیین مسیر هدف و پیش بینی موقعیت بعدی آن به كار می رود. تمام یا قسمتی از اطلاعات قابل دسترسی رادار، فاصله، زاویه عمودی، زاویه افق، تغییر فركانس دوپلر – ممكن است برای پیش بینی موقعیت آینده هدف به كار رود. به عبارت دیگر رادار می تواند عمل ردیابی را با فاصله، یا با زاویه یا با دوپلر ویا تركیبی از اینها انجام دهد. تقریباً همه رادارها را در صورتی كه اطلاعات خروجی آنها به طور مناسب پردازش گردد، می توان به صورت رادار ردیاب استفاده نمود. ولی معمولاً روشی كه با آن ردیابی زاویه صورت می گیرد وجه تمایز بین رادار ردیاب معمولی و دیگر رادارها می باشد. همچنین لازم است بین ردیابی پیوسته و ردیابی حین مرور تمایز قایل شویم: اولی اطلاعاتی ردیابی را بطور پیوسته می دهد، در صورتی كه ردیاب حین مرور (TWS) اطلاعات نمونه برداری شده از یك یا چند هدف را فراهم می نماید. عموماً، رادار ردیاب پیوسته و رادار TWS انواع مختلفی ازدستگاهها را به كار می گیرند.در رادار ردیاب پیوسته، شعاع آنتن بوسیله یك سرو مكانیسم كه با سیگنال خطا عمل می كند، در یك زاویه خاص قرار می گیرد. برای ایجاد سیگنال خطا روشهای متعددی وجود داردكه از جمله می توان از سوئیچ كردن شعا آنتن مرور مخروطی و مرور همزمانی یا مونوپالس نام برد. برد و تغییر فركانس دوپلر را نیز می توان به طور پیوسته، با یك حلقه سرو كنترل كه با سیگنال خطای تولید شده درگیرنده رادار فعال می شود، ردیابی نمود. اطلاعات حاصل از رادار ردیاب را می توان به نمایشگر CRT داد تا اپراتور از آن استفاده نماید و یا ممكن است به یك كامپیوتر خود كار داد تا مسیر هدف و موقعیت احتمالی هدف تعیین شود.رادار ردیاب قبل از اینكه بتواند هدف را ردیابی كند باید آن را پیدا نماید. بعضی از رادارها قبل از اینكه به وضعیت ردیابی سوئیچ كنند، برای پیدا كردن هدف در وضعیت جستجو، جویندگی كار می كنند.اگر چه استفاده از یك رادار برای هر دوعمل جستجو و ردیابی امكان پذیر است، لیكن این گونه عملكرد معمولاً دارای چند محدودیت كاربردی است. بدیهی است كه وقتی كه رادار در وضعیت ردیابی كار می كند دارای هیچ دانشی از هدفهای بالقوه دیگر نیست. همچنین اگرپرتو آنتن یك شعاع مدادی باریك و حجم مكانی جستجو بزرگ باشد، زمان نسبتاً زیادی برای یافتن هدف مورد نیاز است.بنابراین بسیاری از سیستمهای ردیابی راداری برای یافتن هدف از یك رادار جستجوی جداگانه استفاده می كنند تا اطلاعات لازم برای قفل شدن رادار ردیاب روی هدف را برای آن رادار فراهم كند. رادار جستجوگری كه برای این منظور به كار می رود «رادار جوینده» نامیده می‌شود. رادار جوینده مشخصات هدف را با مشخص كردن مختصات آنها به رادار ردیاب می دهد ورادار ردیاب با انجام یك جستجوی محدود در منطقه كه مشخصات هدف داده شده، هدف را می یابد.رادار جستجو با شعاع تشعشعی مروری بادبزنی نیز می تواند اطلاعات لازم برای تعیین مسیر هدف و پیش بینی موقعیت بعدی آن را فراهم نماید. هر بار كه شعاع آنتن مرور می كند، مختصات هدف را به دست می دهد. اگر تغییرات در مختصات هدف از یك مرور به مرور دیگر خیلی زیاد نباشد، بازسازی ردیابی هدف از اطلاعاتنمونه برداری شده امكان پذیر است، این كار را می توان با مجهز كردن اسكوپ PPI اپراتور به یك قلم برای علامت گذاری دامنه‏های هدف روی سطح اسكوپ انجام داد. یك خط انتقال دهنده دامنه‏های هدف روی سطح اسكوپ انجام داد. یك خط انتقال دهنده دامنه‏های مربوط به یك هدف،ردیابی هدف را فراهم می نماید.وقتی ترافیك بقدری شلوغ باشد. كه اپراتور نتواند همگامی خود را با اطلاعات رادار حفظ نماید، اطلاعات مسیر هدف را می تواند به طورخود كار باكامپیوتر دیجیتالی پردازش نمود. دسترسی به مینی كامپیوترهای كوچك و ارزان، ایجاد ردیابی هدف، نه فقط دیدن هدف، توسط یك رادار جستجو را عملی نموده است. چنین پردازشی را معمولاً ADT (تشخیصی و ردیابی اتوماتیك) گویند. وقتی خروجیهای بیش از یك رادار را به طور خود كار تركیب نمایند تا مسیرهای هدف به دست آید، پردازش را ADIT (تشخیص و ردیابی جمع بندی شدخه اتوماتیك) یا IADT (ADT جمع بندی شده) گویند.گاهی یك رادار جستجوگر كه ردیابی هدف را نیز انجام می دهد ردیابی در حین مرور گویند. این اصطلاح همچنین در مورد راداراهایی كه یك قطاع كوچك را برای دستیابی به اطلاعات ردیابی با سرعت زیاد روی یك یا چند هدف مرور می كنند به كار می رود. راداراهی فرود هواپیما كه برای GCA (با تمایل كنترل زمینی) یا بعضی از رادارهای كنترل موشك به كار می روند، از این نوع هستند.وقتی از عبارت رادار ردیابی در این كتاب استفاده می شود، عموماً منظور«ردیاب پیوسته» است والا مورد دیگری ذكر شود.2-2-سوئیچ كردن شعاع آنتن (Sequential lobing)پرتو آنتن كه در رادارهای ردیاب معمولاً استفاده می گردد، دارای شعاع تشعشعی مدادی متقارن می باشد كه در آن پهنای شعاع افقی و عمودی تقریباً برابرند. در هر حال، یك آنتن شعاع مدادی ساده برای رادارهای ردیاب مناسب نیستند مگراینكه توانائیهایی به آن داده شود كه بتواند دامنه و جهت موقعیت زاویه ای هدف را نسبت به یك جهت مرجعی مشخص نماید، كه معمولاً این مرجع محور آنتن انتخاب می گردد. تفاوت فاحش بین موقعیت هدف وجهت مرجع، «خطای زاویه ای» است. چرخش آنتن رادار ردیاب در جهتی است كه خطای زاویه ای صفر گردد. وقتی كه خطای زاویه صفر شد، هدف جهت مرجع را خواهد داشت.یكی از روشهای بدست آوردن دامنه و جهت خطای زاویه ای در یك مختصات، سوئیچ كردن شعاع آنتن به طور متناوب بین دو موقعیت است (شكل 1-2). این روش را، سوئیچ كردن شعاع آنتن، سوئیچینگ ترتیبی و یا تغییر پیوست شعاع آنتن گویند. شكل (1-2-الف) یك نمایش قطبی از شعاع آنتن (بدون گلبرگهای فرعی) در دو موقعیت سوئیچ می باشد. شكل (1-2-ب) نمایش در مختصات مستطیلی را نشان می دهد. سیگنال خطای به دست آمده برای هدفی كه در جهت مرجع نباشد (محور سوئیچینگ) نشان داده شده است.اختلاف دامنه ولتاژ دو موقعیت معیاری برای اندازه گیری جابجایی زاویه ای هدف ازمحور سوئیچینگ می باشد. علامت تفاضل ولتاژ، جهت حركت آنتن را مشخص می كند، بطوری كه جهت محور سوئیچینگ در جهت هدف قرار گیرد.وقتی كه دامنه ولتاژ هر دو موقعیت برابر شوند، هدف روی محور سوئیچینگ بوده و بدین ترتیب می توان جهت هدف را معین نمود.برای به دست آوردن خطای زاویه در صفحه عمود براین صفحه دو موقعیت سوئیچینگ اضافی دیگر نیاز است. بنابراین یك رادار دو بعدی با سوئیچنیگ شعاع آنتن می تواند شامل چهار آنتن بوقی تغذیه خوشه ای باشد كه یك تك آنتن را روشن می نمایند، بطوری كه قطاعهای چپ – راست و بالا – پایین با موقعیتهای پشت سر هم آنتن پوشانده شود. ارسال و دریافت در هر موقعیت انجام می‌شود. یك خوشه با پنج آنتن تغذیه نیز ممكن است به كار رود، بطور كه آنتن تغذیه مركزی برای فرستنده و چهار آنتن دیگر برای گیرنده به كار رود. در این حالت به سوئیچهای RF توان بالا نیازی نیست زیرا فقط شعاعهای گیرنده در این پنج آنتن تغذیه تغییر داده می‌شود. ادامه خواندن مقاله در مورد بررسي ساختمان رادار ها

نوشته مقاله در مورد بررسي ساختمان رادار ها اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.