nx دارای 26 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
پـرچ و پیـچ
مقدمههر سازه تركیبی از اعضای جدا از هم می باشد كه این اعضا باید به طریق .مناسبی به یكدیكر متصل شوند. پرچ و پیچ دو نوع از این وسایل می باشند كه در این فصل به معرفی و بررسی آنها می پردازیم.
پرچپرچ از قدیمی ترین وسایلی می باشد كه از آن برای اتصال اعضای سازه های فلزی استفاده می شود. لیكن امروزه بنا به دلایلی كه بعداً ذكر خواهد گردید استفاده از پرچ رفته رفته منسوخ می شود. همانند شكل زیر یك پرچ نكوبیده از یك تنها استوانه ای كه یك سر آن دارای كلاهك می باشد تشكیل می شود. پرچ ها معمولا از فولاد نرمه ساخته می شوند. در استاندارد آمریكایی دو نوع پرچ یكی A502-1 با تنش جاری شدن 1900 كیلوگرم بر سانتی متر مربع و دیگری A502-2 با تنش جاری شدن 2600 كیلوگرم بر سانتی متر مربع وجود دارد. عمل گرم كردن پرچ و همچنین كوبیدن آن باعث تغییر در خواص مكانیكی پرچ می شود.
روش كوبیدن پرچ بدین ترتیب است كه ابتدا آن را تا دمای سرخ شدن گرم می‌كنند. سپس آن را توسط انبر مخصوصی درون سوراخ اتصال قرار داده و با ثابت نگه داشتن سر كلاهك دار آن سر دیگر را می كوبند تا به فرم كلاهك در آید و پرچ محكم گردد. در طی این مراحل تنه پرچ به طور كامل سوراخی كه در آن فرو رفته پر می كند. در حین سرد شدن پرچ منقبض می شود كه این انقباض باعث به وجود آمدن نیروی پیش تنیدگی در پرچ می شود. اما از آنجایی كه این نیروی پیش تنیدگی از پرچی به پرچ دیگر فرق می كند از آن نمی توان در محاسبات طراحی استفاده كرد. البته پرچ را به صورت سرد نیز می كوبند كه در این پرچها دیگر نیروی پیش تنیدگی وجود ندارد. امروزه پرچكاری به دلایل زیر از رونق افتاده است:
1- پیشرفت فن جوشكاری2- تولید پیچ های پر مقاومت3- احتیاج به نیروی انسانی زیاد و ماهر برای پرچكاری4- احتیاج به نظارت دقیق5- تولید سر و صدای زیاد در هنگام كوبیدن و خطر آتش سوزی در كارگاهدر ایران صنعت پرچكاری هیچ وقت به طور جدی رونق نگرفت و طراحان به ندرت به طراحی پرچ می خورند.پیچ های معمولیاین پیچها از فولاد نرمه (با كربن كم) ساخته می شوند و در استاندارد آمریكایی با علامت A307 نمایش داده می شوند. این نوع پیچ ارزانترین نوع پیچ می باشد، اما معلوم نیست كه اتصالی كه با آن ساخته می شود، ارزانترین باشد. زیرا به علت پایین بودن مقاومت، تعداد آن نسبت به پیچ های اعلا (پر مقاومت) ممكن است بیشتر گردد. این نوع پیچ ها در ساختمان سازی سبك، اعضا مهاربندهاو اعضای درجه دوم، خرپاهای كوچك لایه ها و كلیه اعضایی كه بار وارد بر آنها سبك و استاتیكی می باشد مورد استفاده قرار می گیرند.
مورد استفاده دیگر این پیچ به عنوان پیچ مونتاژ در اتصالاتی كه وسایل اصلی اتصال آنها پیچ های اعلا و یا جوش است می باشد. لقی سوراخ این نوع پیچ ها حدود 2 میلیمتر می باشد. این نوع پیچ ها از قطر 6 تا 100 میلیمتر ساخته می شوند.پیچ های پر مقاومتدر استاندارد آمریكایی دو نوع پیچ پر مقاومت كه با علامت A490 , A325 نشان داده می شوند، وجود دارد. پیچ های A325 از لاد با كربن متوسط كه مقاومت جاری شدن آن حدود 5600 تا 6300 كیلوگرم بر سانتی متر مربع است ساخته می شوند و تقریباً معادل پیچ های پر مقاومت آلمانی 88 می باشند. پیچ های A490 از فولاد آلیاژ دار با مقاومت جاری شدن 8000 تا 9000 كیلوگرم بر سانتی متر مربع ساخته می شوند و معادل پیچ های آلمانی 10k می باشد.قطر پیچ های پر مقاومت بین 12 تا 38 میلیمتر ( تا اینچ) می بشاد كه استفاده از قطرهای 20 و 22 میلیمتر ( و اینچ) در ساختمان سازی معمولتر است.مشخه مهم پیچ های پر مقاومت در این است كه با سخت كردن معین مهره های آنها یك نیروی پیش تنیدگی كه به بار دوام مشهور است در آنجا ایجاد می شود. این نیروی پیش تنیدگی با فشار دائمی كه بر صفحات اتصال وارد می آورد باعث تولید نیروی اصطكاكی بین آنها می شود كه از این نیروی اصطكاكی می توان در محاسبات اتصال استفاده نمود.شكل ظاهری پیچ ها شكل ظاهری پیچ ها (چه از نوع معمولی و چه از نوع پر مقاومت) مطابق شكل زیر می باشد.
برای جلوگیری از باز شدن محدود مهره ها آنها را می توان به وسیله خال جوش به پیچ و یا صفحه اتصال محكم نمود. روش دیگر استفاده از واشرهای فنری می باشد. البته تدابیر فوق فقط برای پیچ های معمولی می باشد. در پیچ های پیش تنیده به خاطر وجود نیروی پیش تنیدگی در پیچ خطر باز شدن مهره ها وجود ندارد.
جــوشمقدمه جوشكاری عبارت است از اتصال و یكپارچه كردن مصالح به یكدیگر به كمك حرارت با و یا بدون استفاده از فشار و یا مواد پر كننده اضافی.برای ذوب فلز مبنا و ماده جوش حرارت به كار می رود. تا مواد سیال شده و تداخل آنها عملی گردد. ضمناً حرارت شكل پذیری را افزایش داده باعث می شود كه حتی در صورت عدم ذوب كامل سیلان خمیری انجام شود. به علاوه حرارت باعث كمك به كنده شدن لایه های مواد خارجی از روی اجسام می گردد.معمولترین روش های جوشكاری، خصوصاً برای جوش فولاد ساختمانی، استفاده از انرژی برق به عنوان منبع حرارتی است. بدین منظور اغلب از قوس الكتریكی استفاده می شود. قوس الكتریكی تشكیل شده است از یك تخلیه جریان نسبتاً بزرگ بین الكترود و فلز مبنا كه از میان ستونی از مواد گازی یونیزه به نام پلاسما انجام می‌پذیرد. در جوش قوس الكتریكی ، عمل ذوب و اتصال با جریان مواد در طول قوس و بدون اعمال فشار صورت می گیرد.
انواع روش های جوشكاری با استفاده از قوس الكتریكیدر زیر به تشریح چهار روش متداول برای جوشكاری با استفاده از قوس الكتریكی می پردازیم:1- جوش های قوس الكتریكی با الكترود روكش دار ( AMAW) جوش های قوس الكتریكی با الكترود روكش دار یكی از مهمترین، ساده ترین و شاید كارآمد ترین جوشی است كه برای فولاد ساختمانی به كار می رود. در محاورات فنی، این روش به نام جوش برقی دستی با الكترود خوانده می شود.
حرارت توسط برقرار نمودن قوس الكتریكی بین یك الكترود روكش دار و اعضایی كه باید متصل شوند ایجاد می گردد. مدار جوشكاری در شكل به نمایش درآمده است.
در جریان جوشكاری با استفاده از فلز الكترود به ماده مبنا، الكترود روكش دار مصرف میشود. فلز الكترود تبدیل به ماده پر كننده می شود و قسمتی از روكش به گاز حافظ و قسمت دیگر آن به گل جوشكاری تبدیل می گردد، و قسمتی هم به وسیله فلز جوش جذب می شود. روكش مخلوطی گل مانند از سیلیكاتی های سخت كننده و مواد گردی مانند فلورایدها، كربناتها، اكسیدها، آلیاژهای فلزی و سلولز است. این مخلوط پخته و فشرده شده تا روكش سخت و خشك و متراكم را به وجود بیاورد.روكش الكترود می تواند وظایف زیر را نیز به عهده داشته باشد:1- با ایجاد سپر گازی هوا را جدا ساخته و قوس را تثبیت كند.2- مواد دیگری مانند احیا كننده ها را وارد فلز جوش نماید، تا بافت ساختمانی آن را بهبود بخشد.3- با ایجاد یك روكش از گل جوشكاری روی حوضچه مذاب و جوش سخت شده آنها را در مقابل اكسیژن و نیتروژن هوا محا فظت كرده، در ضمن مانع سرد شدن سریع جوش گردد.در اینجا لازم است به نحوه مشخص ساختن و شناسایی الكترودهای مورد استفاده اشاره كوتاهی به عمل آید.در استاندارد های مختلف برای نشان دادن انواع الكترود از علائم گوناگون استفاده می شود، به عنوان مثال استاندارد انجمن جوشكاری آمریكا (AWS ) و انجمن آمریكایی آزمایش مصالح (ASTM ) علامت ها را با حروف E شروع می كنند كه با یك عدد چهار یا پنج رقمی دنبال می گردند. دو رقم اول سمت چپ معرف مقاومت كششی فلز الكترود بر حسب هزا پوند بر اینچ مربع می باشد. به
طور مثال الكترودهای نشان داده شده به صورت E70XX , E60XX به ترتیب دارای مقاومت كششی Psi 60000 (4200 كیلوگرم بر سانتی متر مربع ) و Psi 70000 (4900 كیلوگرم بر سانتی متر مربع) در فلز جوش است. اعداد بعدی كه با XX نمایش داده شده اند نمایشگر عوامل موثر دیگر مانند وضعیت جوشكاری منبع توصیه شده برای تامین الكتریسیته جنس روكش و مشخصات قوس الكتركیی می باشند. این استاندارد تا حدود زیادی در ایران متداول و در این كتاب نیز از علائم آن استفاده گردیده است.جدول شمار 6 انواع الكترود های روكش داری را كه باید با انواع مختلف فولاد ساختمانی م
ورد استفاده قرار گیرند مشخص می سازد. در جوشكاری فولادهای پر كربن و یا كم آلیاژ به روش قوس الكتریكی با الكترود روكش دار برای همه فولادهای ساختمانی استفاده از الكترودهای كم هیدروژن توصیه می گردد. این الكترود مفتولی با پوشش سود یا آهك می باشند. مشخصات مكانیكی جوش های به دست آمده از جوشكاری با این الكترود كیفیتی بالاتر از انواع دیگر جوش دارد.2- جوش قوس الكتریكی غوطه ور یا جوش زیر پودری (SAW) در جوشكاری به روش قوس الكتریكی غوطه ور، قوس الكتریكی قابل رویت نیست زیرا كه با لایه ضخیمی از مواد دانه ای و مواد متصل كننده چنانچه در شكل زیر به نمایش درآمده پوشیده شده است.
الكترود فلزی لخت كه در این جوشكاری از آن استفاده می گردد به مصرف پر كردن درز می رسد. انتهای الكترود دائماً به وسلیه فلوس ذوب شده ای كه روی آن لایه دیگری از فلوس ذوب نشده به صورت دانه ای قرار دارد حفاظت می‌گردد.فلوس كه عامل مشخصه این روش جوشكاری است روكشی ایجاد می كند كه اجازه می دهد عمل جوشكاری بدون پراكندگی، جرقه زدن یا ایجاد دود انجام پذیرد. فلوس دانه ای معمولا به طور خودكار روی خط جوش و در پیشاپیش الكترود كه در حال حركت به جلو می باشد قرار می گیرد. این ماده حوضچه مذاب را در مقابل گازهای هوا محافظت نموده به تم
یزی فلز جوش كمك می كند. در ضمن تركیب شیمیایی فلز جوش را نیز بهبود می بخشد. جوشهایی كه به روش قوس الكتریكی غوطه ور ایجاد می شوند معمولا یكدست بوده و از مقاومت زیادی برخوردارند. شكل پذیری خوبی از خود به نمایش می گذارند، در مقابل ضربه مقاومت زیادی دارند. متراكمند و در مقابل عوامل خورنده به خوبی مقاومت می كنند. مشخصات مكانیكی چنین جوش هایی عموماً به همان خوبی فلز مبنا می باشد.جوشكاری به روش قوس الكتریكی غوطه ور اغلب برای فولاد در كارخانه و برای كار با وسایل خودكار یا نیمه خودكار مورد استفاده قرار می گیرد.3-جوش قوس الكتریكی تحت حفاظت گاز (GMAW)در این روش الكترود یك مفتول ممتد است كه از میان گیره الكترود گذشته و با یك قرقره تعدیه می شود (شكل زیر)
حفاظت در این روش اصولاً با سپری از گاز غیر فعال صورت می گیرد. گازهای مركب معمولا به تنهاییبرای این منظور به كار نمی روند. فقط CO2 (دی اكسید كربن) در این مورد استثناست. استفاده از CO2 به تنهایی و یا مخلوط دیگر گازهای غیر فعال به طور وسیعی در جوشكاری فولاد رواج پیدا كرده است.4-جوش قوس الكتریكی با فلوس مغزی (FCAW)این روش جوشكاری شبیه جوشكاری به روش قوس گازی است، با این تفاوت كه الكترود ممتد فلزی آن لوله ای شكل بوده مواد فلوس را در داخل خود دارا می باشد. این ماده همان نقش را به عهده دارد كه روكش در قوس جوش قوس الكتریكی با الكترود روكش دار و یا فلوس دانه ای در روش جوش قوس الكتریكی غوطه ور به عهده داشتند. در مورد مفتول های قرقره پیچ، حفظ روكش بر روی سیم امكان ندارد. به این جهت سپر گازی به وسلیه فلوس مغزی تامین می گردد اما حفاظت بیشتر اغلب به وسیله گاز CO2 انجام می گیرد.
انواع اتصالهای جوشنوع اتصال جوشی به عواملی از قبیل اندازه و شكل اعضایی كه به هم متصل می شوند، نوع بارگذاری، سطحی از درز كه برای جوشكاری قابل استفاده است و هزینه مقایسه ای انواع مختلف جوش بستگی دارد. اگرچه در عمل انواع و تركیبات مختلفی یافت می شود، ولی پنج نوع اتصال جوش اصلی وجود دارد كه عبارتند از لب به لب ، رویهم ، سپری ، گونیا و پیشانی .در شكل زیر انواع اصلی اتصال به نمایش گذارده شده است.
اتصالات لب به لباتصال لب به لب اغلب برای متصل ساختن انتهای ورق های مسطح با ضخامتهای نسبتاً مساوی مورد استفاده قرار می گیرد. امتیاز این نوع اتصال اجتناب از خروج مركزیتی است كه در اتصالهای رویهم یكطرفه مانند شكل 4- ب به وجود می آید. وقتی كه در اتصال لب به لب از جوش شیاری با نفوذ كامل استفاده شود، اندازه اتصال به حداقل خود رسیده و ظاهر آن بسیار خوشایندتر از انواع دیگر اتصال می گردد.عیب عمده این روش در آن است كه لبه هایی كه جوشكاری می شوند باید قبلاً به طور مخصوص
ی آماده گردند. (یخ زده شود) و قبل از جوشكاری لبه ها باید به دقت در یك راستا قرار گیرند. تنظیم بعدی به ندرت امكان پذیر است، لذا جزئیات قطعات باید به دقت طراحی شده و ساخته شوند. در نتیجه اغلب جوش های لب به لب در شرایط كارخانه ای یعنی جایی كه می توان بر انجام كار نظارت دقیق داشت اجرا می شوند.اتصال رویهم اتصال رویهم كه انواع آن در شكل زیر نمایش داده شده، معمولترین نوع اتصال است.این مثال دو مزیت عمده دارد
1-سادگی جفت و جور كردن: ساخت قطعات انی نوع اتصال اجتیاج به وقت زیاد، به میزانی كه در انواع دیگر اتصالات جوشی مورد نیاز است ندارد. قطعات می توانند بر روی هم كمی جابجا گردند تا خطاهای كوچك ساخت را پوشانده با تنظیم طول را عملی سازند. 2-سادگی اتصال دادن: لبه های قطعات متصل شونده احتیاج به آمادگی خاصی ندارد و اغلب برش عادی خورنده یا با شعله بریده می شوند. در اتصال رویهم اغلب از جوش گوشه استفاده می گردد. بنابراین هم برای جوش در كارگاه جوشكاری و هم برای جوش در محل نصب مناسب است. قطعات مورد اتصال اغلب به سادگی به یكدیگر گیره می شوند، و احتیاج به پایه ها و فك های مخصوص نمی باشد. خیلی از اوقات قطعات را با استفاده از تعداد كمی پیچهای مونتاژ، در جای
خود ثابت می نمایند. این پیچ ها را می توان بعد از اتمام جوشكاری برداشته و یا در جای خود باقی گذاشت.یك امتیاز دیگر اتصالات رویهم امكان وصل صفحات با ضخامتهای متفاوت میباشد. مانند جوش رویهم دو طرفه. با توجه به شكل اتصال در خرپای شكل در می‌یابیم كه ایجاد چنین اتصالی با انواع دیگر جوش تا چه حد مشكل است.
اتصال سپریاین نوع اتصال در ساخت نیمرخهای مركب به شكل I , T. تیر ورقها سخت كننده‌های تحت بار، آویزها، نشیمن های طاقچه ای و عموماً قطعاتی را كه با زاویه با هم جفت می گردند مانند شكل 4- كاربرد دارد . مزیت این نوع اتصال خصوصاً در آن است كه در ساخت مقاطع اجازه می دهد، صفحات تخت به دلخواه با جوش گوشه و یا جوش شیاری به یكدیگر متصل گردند.اتصال گونیا اتصال گونیا عمدتاً در ساخت مقاطع جعبه ای مستطیلی شكلی كه تیرها و ستون های مقاوم در برابر پیچش را تشكیل می دهند مورد استفاده قرار می گیرد.اتصال پیشانیاتصال پیشانی اغلب نقش سازه ای به عهده ندارد، مورد استفاده آن معمولا در نگهداری دو یا چند صفحه در یك سطح و یا نگهداری امتداد اولیه است.
همان طور كه خواننده می تواند از مباحث قبلی نتیجه بگیرد. در حقیقت تركیبات این پنج نوع اتصال اصلی و امكان انتخاب از میان آنها بی نهایت است. از آنجا كه اغلب بیش از یك راه برای اتصال دو عضو ساختمانی به هم وجود دارد، تصمیم گیری در مورد انتخاب بهترین تركیبی كه اتصال را تشكیل می دهد، در هر مورد خاص به عهده طراح است.انواع جوشچهار نوع از جوش ها كه در شكل زیر نمایش داده شده اند عبارتند از: جوش شیاری، جوش گوشه، جوش كام و جوش انگشتانه. هر نوع جوشی مزیت های مخصوص به خود را دارد كه دامنه كاربرد آن را تعیین می نماید. نسبت تقریبی استفاده از این چهار نوع جوش در ساخت اتصالات ساختمانی به ترتیب مقابل است. جوش شیاری 15 درصد، و در 5 درصد بقیه موارد جوش های كام و انگشتانه و انواع دیگر جوش های مخصوص به كار می روند.
ادامه خواندن مقاله در مورد پـرچ و پيـچ
نوشته مقاله در مورد پـرچ و پيـچ اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.