Quantcast
Channel: دانلود فایل رایگان
Viewing all articles
Browse latest Browse all 46175

مقاله در مورد جامعه شناسي ترابري با تمركز بردو محور دسترسي و امنيت

$
0
0
 nx دارای 20 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است فایل ورد nx  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد. این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد بخشی از متن nx : جامعه شناسی ترابری با تمركز بردو محور دسترسی و امنیت مقدمه آنچه در این نوشتار بطور اجمالی مورد بررسی قرار می‌گیرد، واكاری مسائلی است كه شاید تاكنون آنگونه كه ایجاب می‌كرده، بدان‌هاپرداخته نشده است. تحلیل و آنالیز مسائل اجتماعی و فرهنگی در طراحی‌های شهری پیش از اجرائیاتی كه مهندس عمران، معماری و شهرسازی را درگیر می‌نماید، اهمیت دارند، چرا كه اساساً ضرورت و فلسفه طرح هر پروژه‌ای از همین ناحیه یعنی مطالعات اینچنینی نمود می‌یابد. حركت و رفت و آمد بعد از پیكره شهر، اولین منظره‌ای است كه جلب توجه می‌نماید و طبیعتاً در رشته‌های عمران، شهرسازی و دیگر رشته‌های مرتبط با طراحی شهری، بحث حمل و نقل و رفت و آمد عمومی زمینه‌ای است كه سهم عمده‌ای از مطالعات این رشته‌ها را دربر می‌گیرد،‌ اما همانگونه كه یادكردیم، بررسی‌های غیرفیزیكی نیز كه از منظری دیگر این پدیده عمومی، یعنی رفت و آمد را نظاره‌گر می‌شود، از ضرورتی بالا برخوردار است. اگر فرض مبنی بر وجود موجودی متحرك در حركت‌های شهر بر مدار انسان جزء فرهنگ و یا جزء اجتماع باشد،‌ شاید موفق شده‌ایم تا حد بالایی منظر موردنظر را بیابیم.مهندسی ترابری از شاخه‌های مهندسی عمران است كه بررسی فیزیكی این مساله را به دوش می‌كشد،‌ اما آنگاه منظر فیزیكی، به منظری اجتماعی تبدیل گردد، باید نام دیگری را برای این مطالعات برگزید و آن جامعه‌شناسی ترابری است. دراین پژوهش كه اهمیت آن از دید نگارنده، طرح ضرورت توجه به این منظر مطالعاتی است، همچنین به بررسی دو مقوله شهری پرداخته شده است؛ بررسی جوانب میزان دسترسی در سكونتگاه‌ها و محلات شهری و مطالعه امنیت تردد در معابر شهری و غیرشهری كه هر دو مقوله از منظری غیرفیزیكی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بدون شك این بخش از مطالعات و جایگیری در خورشان در مسیر ساخت و ساز شهری از مطالعه، طراحی، اجرا و سپس مدیریت شهری می‌تواند به شكل مطلوبی كارگشای بسیاری از مشكلات فعلی باشد.شهرشهر، مجموعه‌ای از تركیب عوامل طبیعی، اجتماعی و محیط‌های ساخته شده توسط انسان است كه در آن جمعیت ساكن متمركز شده است. تعریف شهر چندان ساده نیست،‌ چرا كه از یك سو از شكل‌ها، روحیه‌ها، افراد، فضاهای سبز، طبیعت‌ها و مواد طبیعی تشكیل شده و دارای ساخت‌هایی جهانی، ریخت‌شناسی اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی متفاوتی است و از سوی دیگر كسانی كه تعاریفی از شهر ارائه داده‌اند، نیز دارای تخصص‌ها و نگرش‌های مختلفی بوده‌اند و هر كدام متناسب با آن دیدگاه خود را بیان نموده، اما بطور كلی شهر یك پدیده طبیعی (مجموعه‌ای از مواد،‌ ساختمان‌ها، خیابان‌ها و ;) و انسانی (شامل ظرفیت تفكر افراد، فرهنگ‌ها، الگوهای زندگی افراد و ;) ‌است.فرهنگ و فرهنگ شهریجامعه‌شناسان، فرهنگ را مجموعه‌ای از باورها، نمادها، ارزش‌ها و هنجارها تعریف كرده‌اند كه تمامی كنش‌های انسانی در حیطه آن صورت می‌گیرد،‌ اما فرهنگ و شهر دو پدیده مكمل هستند. می‌توان گفت كه شهر، صورت است و فرهنگ، محتوای آن. یعنی شهر جسم و روح، محتوای آن است. یكی جنبه خارجی و دیگری جنبه داخلی آن است. با توجه به تعریف كه در بالا ذكر شد، شهر پدیده‌ای فرهنگی، روانشناختی، اجتماعی و زیستی است. در این راستا «پارك»‌ نیز اظهار می‌دارد كه شهر محل تجمع روان‌ها و فرهنگ‌هاست. شهر نه تنها با فرهنگ و نیازهای مربوط به اسكان، هویت می‌یابد،‌ بلكه فرهنگ‌ نیز ویژگی‌های بخش‌های مادی (تمدن)‌و غیرمادی (روانی، اخلاقی، فكری و ;.) خود را از شهر می‌گیرد. از این رو شهرها، فرهنگی و فرهنگ‌ها، شهری هستند. در نهایت می‌توان اشاره نمود كه فرهنگ عدالت اجتماعی به شیوه‌های نمادی شفاف و عینی بوده و درصدد ارائه بهترین شیوه‌های زندگی و جنبه‌های سكونت است.جامعه‌شناسی شهری همانگونه كه اشاره گردید، شهر محل وقوع همه پدیده‌های اجتماعی است و بنابراین شهر را می‌توان آزمایشگاه جامعه‌شناسی دانست. در این راستا رشته جامعه‌شناسی شهری، به مطالعه و بررسی این دسته از پدیده‌ها مشغول است. جامعه‌شناسان و نظریه‌پردازان از مكتب شیكاگو تا دوركیم، تونیس، پارك، برگس، ویرث و دیگران از منظرهای مختلف به تحلیل و بررسی اجزایی از اجتماع شهر پرداخته‌اند. اما مسائلی كه عموماً در این رشته مورد بررسی قرار می‌گیرند، مسائلی همچون سیاست شهری، فرهنگ شهری، برنامه‌ریزی شهری، آسیب‌شناسی شهری، نوگرایی و فرانوگرایی شهری، نابرابری و سازمان اجتماعی، توسعه اقتصادی و مسائل دیگری كه امروز در جامعه‌شناسی شهری نو مطرح است، همچون نوگرایی، جامعه زیستی، فعالیت سیاسی و جریانات مربوط به جامعه‌ اطلاعاتی و ارتباطات دیجیتالی، اما در این نوشتار به طور مختصر به مسائلی از جامعه‌شناسی شهری اشاره می‌گردد كه مرتبط با موضوعات موردنظر باشد.برنامه‌ریزی شهریبرنامه‌ریزی، كوشش‌های اندیشمندانه آدمی است برای یافتن راه‌هایی كه به اتخاذ بهترین تصمیمات برای تامین رفاه و ایجاد ترقی او منجر می‌شود.برنامه‌ریزی از دیدگاه مسائل اجتماعی و اقتصادی به منظور ارتقاء سطوح مختلف زندگی جامعه به انواع زیر تقسیم می‌شود:الف) برنامه‌ریزی كلی (كلان) Marco planningب) برنامه‌ریزی بخشی Sectorial planningج)‌ برنامه‌ریزی خرد Micro planningد) ‌برنامه‌ریزی ملی National planningه‍( برنامه‌ریزی منطقه‌ای Regional planningو)‌ برنامه‌ریزی شهری Urban planningز) برنامه‌ریزی روستایی Vural planningاما برنامه‌ریزی با مراحل زیر صورت می‌گیرد:• جمع‌آوری آمار و اطلاعات؛• تجزیه و تحلیل؛• ارزشیابی؛• تعیین اولویت‌ها؛ • اجرا؛اكنون پس از طرح مقدمات و تعاریف فرهنگ شهری، جامعه‌شناسی شهری و برنامه‌ریزی شهری، نوبت به تحلیل موضوع موردنظر از این منظرها می‌رسد.مهندسی ترابرییكی از مسائل مهم شهری، حركت است كه از زوایای بسیاری می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. در رشته مهندسی ترابری این موضوع به دو مولفه جداگانه حمل و نقل و دسترسی تقسیم می‌گردد كه طبعاً حول هر یك از این مولفه‌ها، مسائل متعدد دیگری جهت بررسی‌های عمیق‌تر نمود می‌یابد. دسترسی (Acces) در آغاز لازم است برخی كلید واژه‌های جامعه‌شناسی شهری مرتبط با موضوع دسترسی تعریف گردد.نظم نمایشی (Expressive order): نظمی كه در آن مردم با یكدیگر و نیز با محیط فیزیكی كنش متقابل برقرار می‌سازند و تجربه‌های خود را به منصه ظهور می‌رسانند. نظم زیستی (Biotic order): دلالت دارد بر طیف وسیعی از كنش‌های غریزی كه مردم دارا هستند.مكان محلی (Locale): یك منطقه فیزیكی موردنظر به عنوان صحنه كنش متقابل كه دارای مرزهای وسیعی است، بطوری كه امكان تمركز كنش متقابل را به هر شیوه یا شیوه دیگر میسر می‌سازد.اجتماع ملی (Locality): دلالت دارد بر نظام اجتماعی محلی.همانگونه كه از تعاریف برمی‌آید، شهر مجموعه‌ای از مكان‌ محل‌ها و اجتماع محل‌هاست كه انسان‌ها به مثابه شهروندان بر اساس تركیبی از نظم زیستی و نمایشی به كنش و واكنش مشغولند. اینكه انسان به عنوان موجودی اجتماعی در ارتباط دائم با دیگران است، شكی نیست، اما شكل این ارتباط آنقدر گسترده است كه جامعه‌شناسان بخشی از آن را به عنوان ارتباط غیرشفاهی نامیده‌اند. همچنین شیوه‌های پوشش، سبك خانه‌ها و كالاهایی كه در پیرامون خود دارند. همچنین با استناد به آرایش رفتار شهروندان می‌توان ماهیت آنها را به جنبه‌های عملی فعالیت (مادی و زینتی) ‌و جنبه‌های نمایشی فعالیت (احترام) ‌تقسیم‌بندی نمود.از سوی دیگر بر اساس تئوری‌های «گافمن» مكان و محل ارتباط می‌تواند به دو منطقه پشت صحنه جلوی صحنه تقسیم‌بندی نمود كه منطقه جلوی صحنه اكثراً شامل بخش پررنگ‌تر جنبه‌های نمایشی فعالیت می‌باشند. همه اینها گویای پیچیدگی‌های روابط انسانی و تاثیرگذاری و تاثیرپذیری‌های ناشی از آنها به اقتضاء منظر و موقعیت هر ارتباط است. نگارنده با تشبیه جریان ارتباطات انسانی نسبت به مكان به جریان سیال، برای تحلیل جریان ارتباطات. به تعبیر علم سیالات از شیوه تحلیل اویلری استفاده نموده كه در آن یك محل به مثابه یك حجم كنترل (Control vilume)‌ درنظرگرفته می‌شود و بر پایه قواعد عمومی جریان (ارتباطات)، ‌تحول و تاثیر آن نسبت به حجم كنترل (محل) ‌بررسی می‌گردد. در اینچنین بررسی نقش متقابل جریان ارتباطات و مكان یا به تعبیری بهتر، تاثیرات دوسویه مكان محل و اجتماع محل نسبت به یكدیگر بیشتر موردنظر است تا تحلیل صرف ارتباطات. در توصیف قواعد عمومی جریان ارتباطات می‌توان به نظریه تونس اشاره نمود. وی روابط اجتماعی را به دو كیفی ت تقسیم‌بندی می‌نماید:أ‌. گزلشافت كه شامل همبستگی ابزاری و غیرتخصصی و غیرصمیمی است.ب‌. گماینشافت كه شامل روابط صمیمی و خصوصی می‌باشد. بر همین اساس بحث آنالیز و تقسیم‌بندی مكان‌ها به نسبت كیفیت روابط می‌آید. اولین تقسیم‌بندی بارز، تفكیك شهر و روستا از یكدیگر است. ویرث روابط صمیمی را به روستا و همبستگی ابزاری را به شهر نسبت می‌دهد. اما «یانگ و ویلموت» به عنوان منتقدان «ویرث» با به پیش كشاندن اصطلاح روستاییان شهری توضیح می‌دهند كه بجای قومیت خاص، موقعیت طبقاتی و گردهمایی همسن و سال و خویشاوندان می‌توانند عامل پدیدآورنده روابط اجتماعی سازمان یافته و گرم و صمیم در شهرها باشند.از دیگر ویژگی‌های روابط در فضای عمومی شهر بایدبه دو اصل اساسی اشاره نمود:1 طبقه‌بندی‌های توسعه اجتماعی و قومی؛2 پیوند شبكه‌های خانوادگی.با این وصف می‌توان به روشنی دریافت كه در شهر فعالیت‌ها بیشتر توسط انسان صورت گرفته و دارای نظمی انسانی است، در حالی كه در روستاها فعالیت‌ها دارای نظمی زیستی می‌باشند. اما در روابط بین فضاهای شهری و مسائل اجتماعی و فرهنگی می‌توان به نظریات مختلفی اشاره نمود. «پلگرینو» با بیان روابط بین ارزش‌ها، بخش‌ها و فضاهای شهری، به همبستگی ارزش‌های فرهنگی و بازآفرینی خرده فرهنگ‌ها در فضای شهر اعتقاد دارد. در زمان‌ها و مكان‌های خاص، فرهنگ‌ها و نمادها در نهاد جامعه بوجود آمده و هویتی را پدید می‌آورند و متناسب با زمان نظمی فرهنگی از كنش‌ها، نمادها و ارزش‌ها ایجاد می‌شود. دقیقاً از همین جاست كه محل وقوع كنش‌های اجتماعی باید مورد بررسی قرار گیرد. در این نگارش محل سكونت یا همان محله به عنوان مكان محل، سوژه می‌باشد. از ویژگی‌های محله‌ها می‌توان اشاره نمود كه در این اماكن از لحاظ احداث خیابان‌ها و فضاهای فعال، باورها و آداب و رسوم، شباهت‌هایی را شاهدیم. سازمان خانوادگی و قرابت همسایگی امتیاز مهمی در بسترهای محلی به شمار می‌روند. محله نقش‌پذیری گروهی و قومی با كاركرد انسجام در حیات شهری دارد و در عین حال تحت تاثیر جنبه كالبدی و اجتماعی محله‌های دیگر است. محله دارای ابعاد كالبدی وجودی، اجتماعی و نمادی است و به نسبت این ابعاد می‌تواند محل توسعه و یا آسیب‌ باشد كه برای بررسی آنها سلسله‌ای از مطالعات اجتماعی، اقتصادی همچون بررسی وضع خانوار، علت سكونت در محله، نواقص محله از نظر خانوار، وظایف و عملكردهای محله، شغل و طبقه اجتماعی مردم محله، ساخت اقتصادی منطقه، جمعیت و ; را ایجاب می‌نماید.اهمیت عوامل اجتماعی را باید در تاثیر متقابل آن در طرح‌های شهرسازی، فرم‌گیری مجموعه‌های فیزیكی، ساختمان‌ها و بافت‌های شهری، بوجود آمدن محلات شهری، ارتباطات عناصر مختلف محلات ساختمان‌ها و معابر با یكدیگر و مركز محلات شهری، ارتباط و بسط روابط بین محلات مخت لف شهری با یكدیگر جستجو كرد.آنچه به این بحث مربوط می‌گردد، تاثیر مطالعات شبكه ارتباطی است كه در نهایت روشن گردد كه تا چه اندازه عوامل اجتماعی می‌توانند خود را به عنوان یك ضرورت اساسی در مطالعات مهندسی ترابری و شبكه حمل و نقل شهری مطرح نمایند. در مطالعات DSQ كه توسعه اجتماعی محله موضوع آن می‌باشد، مسائل اجتماعی محلات به جدیت مورد بررسی قرار می‌گیرد. یكی از مسائل مهم كه متوجه محلات است، حاشیه‌ای شدن محلات است. «میلبرت» معتقد بود كه شهر همیشه به عنوان یك كل همگن نیست، ساكنین همه بخش‌ها همان احساس ساكنین مركز شهر را ندارند. شهر به عنوان نماد مركز می‌باشد. تعارض بین مركز و حومه ساده نیست و گاه می‌تواند از لحاظ جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی مشكل‌آفرین شود. طبیعتاً یك محله نیز می‌تواند با دچار شدن به آسیب‌هایی حاشیه‌گرا‌، دچار تعارض‌هایی نسبت به دیگر محلات و مركز شود. برای خروج محله از حاشیه‌گرایی، باید آن را اعتبار بخشید و به حالت معیار (خود توسعه‌ای) درآورد. محله باید دارای امكانات اجتماعی، سازمان بازارهای مربوط به اسكان و كاركردهای شهری مرتبط با شكل‌گیری، فرهنگ ، اوقات فراغت و ;. باشد. از سوی دیگر این راهكار، یعنی سیاست‌های معیارگرای محلات با فرآیندهای تمركززدا (كه تاثیرات آن در مقیاس كلان شهری نیز قابل مشاهده است)‌ به مدیریت كنش‌ها می‌انجامد كه بر اساس آن می‌توان از لحاظ سیاسی و فرهنگی، كنش‌های مطلوبی را برای محله‌ها ارائه نمود.محلات در هر سطح و موقعیتی با مسائل و مشكلات خاصی مواجهند؛ محلات غیرهنجار، هسته مركزی، باغ محله‌ها، ‌HBM, HLM و یا محلات متروپل‌ها (شهرهای جهانی) ‌كه با چالش‌های نوینی مواجهند، همچون چندفرهنگی، فردگرایی، در سبك زندگی تفكیك اجتماعی و فضایی چندگانه و ;، اما هرگز تنها راهكار مقابله با چالش‌ها و مدیریت توسعه‌ای كنش‌ها، سیاست خودـ‌‌توسعه‌ای نمی‌باشد، چرا كه آنگونه در تعریف قواعد عمومی ارتباطات آورده شده است، نقطه آغازین و سبب‌ساز هرگونه چالش و توسعه‌ای را باید در این ناحیه جستجو كرد. ارتباطات را نیز به مثابه یك جریان وصف نمودیم. طبعاً اگر این جریان بنا به هر دلیل تنها در یك محدوده جاری باشد، كاركردهای حاشیه‌ای یافته و به عنوان عامل ركود بجای تحرك در محله ایفای نقش می‌نماید. عدم دسترسی بیرونی مكان محل‌ها باعث ایزوله گشتن مكان‌ها‌یی گشته كه همین مساله آسیب‌ها و مشكلاتی را متوجه آن اجتماع محل می‌نماید. ركود، سكون، عدول از رفتارهای مدنی و سیر به سوی رفتار‌های سنتی و بومی و مشخصه‌های روستا، پایین ماندن سطح انتظار به علت فقر ارتباطات، رقابت و تنش‌های مثبت، ‌عدم تحرك اجتماعی و فرهنگی، حد بالای جاذبه اجتماعی با كاركردهای آسیب‌زا، وابستگی فاقد معنا به محیط طبیعی، چندگانگی فرهنگی و بسیاری مسائل دیگر كه بحث در رابطه با هر یك از این مقوله‌های اجتماعی، مجالی گسترده‌تر می‌طلبد. اما روشن گردیده كه افزایش و كاهش گستره و امكان روابط در محلات چگونه می‌تواند عمق و سطح وسیعی از مسائل اجتماعی را دستخوش دگرگونی كند. به عنوان مثال مكانیسم و چگونگی برون رفت از ركود فرهنگی، با افزایش ارتباطات را اینگونه می‌توان توضیح داد كه فرهنگ را اساس جامعه، یعنی نیاز، تشكیل می‌دهد و ریشه در پدیده‌های اجتماعی دارد. با توجه به طرح زیر مشاهده می‌گردد كه رویارویی و مواجهه با پدیده‌ها و داده‌های‌ جدیدتر، عامل پیدایش نیازهای جدیدتر است و نهایتاً تحرك است كه در نمای كلی طرح مشاهده می‌گردد. شاید از همین منظر است كه «نواریل» بر روابط وجود بین پیشرفت‌های حمل و نقل و ارتباطات از یك سو و ارزش‌ها و فرهنگ از سوی دیگر تاكید می‌كند و معتقد است افزایش امكان تحرك انسان‌ها، نقش جدیدی را در تحرك خانواده، فرهنگ و آداب و رسوم جوامع ایفا می‌كند. بنابراین ضریب دسترسی یك منطقه از شاخصه‌های اساسی در تبیین كیفیت و سكونت یك منطقه محسوب می‌شود و یكی از مهمترین عوامل شكاف میان مناطق از لحاظ اقتصادی و اجتماعی، مساله دسترسی است. به عنوان مثال یكی از شروط اصلی متعادل كردن بازاز زمین، توسعه شبكه جابجایی است. در هر منطقه‌ای كه دسترسی بهبودی یابد، قیمت زمین در آنجا به همان نسبت افزایش می‌یابد و كم‌درآمدها همیشه ناچارند در مناطقی زندگی كنند كه از دسترس خوبی برخوردار نیستند. بحث پیرامون ابعاد اجتماعی،‌ اقتصادی، فرهنگی و .. دسترسی در محلات مجال گسترده‌تری می‌طلبد،‌ اما می‌توان به موارد زیر به عنوان ابعاد حیاتی متاثر از دسترسی اشاره نمود: مسكن و دسترسی، ‌دسترسی و درآمد، دسترسی و آموزش، دسترسی و خانواده و فرهنگ، دسترسی و تعلق اجتماعی، دسترسی و توزیع نامتعادل فضایی. نكته جالب توجه آنكه هر منطقه میزانی متعادل از دسترسی را ایجاب می‌كند. این به معنی آن است كه دسترسی بیشتر از حد متعادل می‌تواند چالش‌زا و بحران‌آفرین باشد. بالا بودن حجم ترافیك عبوری از داخل سكونتگاه‌ می‌تواند پایین آمدن احساس تعلق اجتماعی ساكنین و كاهش ارتباطشان با همسایگان را پدید آورد. رفتار انسان متاثر از محیط اطراف است. محیط فیزیكی اطراف سهم عهده‌ای در این رفتار دارد. محیط آرام می‌تواند عامل ایجاد رفتار متین و آرام گردد. بالعكس، محیط‌های پررفت و آمد و سر راهی مانع ایجاد احساس تعلق گشته و احساس سر راهی و موقت بودن را در ساكنین پدید می‌آورند كه همین خود زمینه و بستر اجتماعی و روانی بسیاری از آسیب‌های اجتماعی می‌گردد. تمركز و تراكم انواعی از آسیب‌های اجتماعی در برخی مناطق و سكونتگاه‌های شهری دلایل فرازمینی ندارد. در نهایت آنكه شاید یك مهندس ترابری هیچگاه با اینگونه مطالعات روبرو نشود، اما همین كافی است كه بداند آنچه كه برایش محاسبات و روابط را بكار می‌گیرد (دسترسی و جابجایی) ‌چیست؟ و اساساً چه كاركردها و چه ابعادی دارد؟ و اینكه می‌توان و باید سوژه را از منظری غیرفیزیكی مطالعه كرد. چرا كه در بسیاری از موارد یك راه حل فیزیكی ممكن است نتواند به حل مشكلات شهری منجر شود. از هم پاشیده شدن فرم محلات، روابط اجتماعی ساكنین آن و الگوی زندگی د ر محلات در رابطه با توسعه شبكه راه‌ها، كاهش حجم ترافیك و دسترسی به عناصر مختلف شهری است و با توجه به آن كه شهرهای ما از نظر عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و اقلیمی از انسجام خاصی برخوردارند، نمی‌بایست تمام عوامل شهری را فدای چنین توسعه‌ای نمود.ایمنی یكی از مقولات مهم در مبحث ترابری و حمل و نقل درون شهری و برون شهری، كاهش خطرات و خسارات احتمالی است، چرا كه در صورت عدم كنترل و هدایت اشیاء متحرك در محدوده‌ای خاص، طبیعتاً برخورد یا تصادف رخ خواهد داد. ایمنی را می‌توان از دو منظر مورد بررسی قرار داد:اول، منظری فیزیكی است كه بر اساس آن سازمان‌ها و نهادهای ذیربط به طراحی و محاسبات فیزیكی می‌پردازند. به عنوان مثال راهنمایی و رانندگی وظیفه تهیه علائم رانندگی، اداره راه موظف به مهندسی طرح هندسی راه، شهرداری به دفع خطرات و ایجاد تسهیلات برای عابرین پیاده و ;. مشغولند. اما منظر دوم، سوژه را از زاویه‌ای دیگر به نمایش می‌گذارد. از این منظر، نقطه مشترك همه تحرك‌ها و رفت و آمدها و كنترل كننده عامل اساسی در راستای دستیابی به ایمنی انسان است. بنابراین تمركز و محوریت اصلی با فرصت‌ها و تهدیدهایی است از ناحیه انسان در رعایت یا عدم رعایت قوانین و قواعد ایمنی‌زا ایجاد می‌گردد. ایمنی ترابری به سه مبحث: انسان، راه و وسیله نقلیه مربوط می‌گردد. منظر مورد اشاره ما، از بین این سه، اولی را به عنوان كاربران،‌ بخش عمده قضیه می‌داند. بنابراین اینكه انسان به عنوان كاربر هوشمند اقلیم ترابری چگونه می‌تواند در راستای تحقق ایمنی ایفای نقش موثری داشته باشد. باید كنش‌های اجتماعی انسان را در گستره‌ای از حیات اجتماعی كه رفت و آمد در آن جریان دارد، بررسی نمود. در تحلیل نحوه سوگیری این دسته از كنش‌های جمعی با علم به وجود دو عامل درونی و بیرونی جهت دهنده، می‌توان منشاء كنش‌ها را در عواملی نظیر اجبار، متابعت و مشاركت یافت. اجبار رعایت قانون به شیوه‌ای قاطع و در عین حال شكننده بوده و قانون‌گریزی را نیز درپی دارد. بدین معنی كه این روش بیش از آنكه ایجابی باشد، سلبی بوده و نهادینگی رفتاری را در پی خواهد داشت. این نوع تدابیر را می‌توان در جرایم تعیین شده نیروی انتظامی ملاحظه نمود. از سوی دیگر، تشدید سیاست‌های این چنینی، رفتار مزبور را از جایگیری مناسب به دور كرده و بانی مقاومت‌هایی چون نافرمانی مدنی می‌گردد و تنش‌ها را به سطوح دیگر منتقل می‌كند. اما متابعت اجتماعی كه در حوزه مطالعاتی روان‌شناسی اجتماعی جای می‌گیرد، از هنجارها و قواعد عمومی پذیرفته شده حكایت دارد، اما تا اندازه‌ای ناآگاهانه و غیراختیاری كه طبعاً به تناسب و در راستای قواعد موجود دائماً باز تولید می‌گردند. متابعت اجتماعی مولفه‌ای همیشگی و ما به ازای طبیعی برای كنش‌های افراد در اجتماعات است. یعنی صرفاً یك واكنش است. بنابراین بحث بیشتر روی آن وابسته به عوامل پدیدآورنده و پذیرا كننده هنجارهای عمومی است. آنچه تا این مرحله از این نوشتار برآمده، آن است كه ضمانت اساسی زمانی پدید می‌آید كه رفتارهای امنیت‌زا به طور ارگانیك از سوی كاربران خروجی یابند. كاركردهای این شكل از رفتار را می‌توان با اشاره به مشاركت اجتماعی تبیین نمود.عرصه‌هایی در زندگی جمعی وجود دارد كه آنها را از خرده نظام اقتصادی، فرهنگی و سیاسی مجزا می‌سازد. چنین عرصه‌هایی به عمل متقابل گروه‌های اجتماعی در رابطه با پیرامون آنها مربوط و متكی است، همچون مباحث شهروندی. مشاركت اجتماعی در معنای وسیع كلمه كه دربرگیرنده انواع كنش‌های فردی و گروهی به منظور دخالت در تعیین سرنوشت خود و جامعه و تاثیر نهادن بر فرآیندهای تصمیم‌گیری درباره امور عمومی است،. میزان و سطح مشاركت مردم در انواع گروه‌ها و برنامه‌های اجتماعی (همچون انجمن‌های داوطلبانه و سازمان‌های غیردولتی) به عنوان یكی از شاخصه‌های توسعه درنظر می‌آید.در دو رهیافت كلی می‌توان به مشاركت نگریست:1 اصالت عمل اجتماعی كه به مشاركت به عنوان جزئی از وظایف شهروند فعال می‌نگرد.2 اهداف دیگر (علائق جزئی و فردی) كه به مشاركت در معنای ابزارگرایانه خویش می‌نگرد، كمااینكه رویكردهای دیگری را نیز می‌توان نسبت به این مقوله شناسایی نمود.رویكرد ابزاری جهت تحقق سیاست‌های از پیش تعیین شده، رویكرد توسعه‌ای دخیل در فرآیندهای آموزشی و توسعه‌ای و رویكرد حق انسان، مشاركت حقی انسانی ضروری و نه تفننی. به هر صورت مشاركت اجتماعی هر نوع فعالیتی است كه دربرگیرنده اثرپذیری و اثرگذاری باشد و نتایج زیر را در پی دارد: 1 دلگرمی، دفع یاس و ناامیدی و رویگردانی و انزواطلبی و تنفر عمومی؛2 خلاقیت (هوشمندی و نوآوری)، یافتن جایگاه در نقشه مهندسی اجتماعی؛3 رقابت (كسب مقبولیت بیشتر)؛ ادامه خواندن مقاله در مورد جامعه شناسي ترابري با تمركز بردو محور دسترسي و امنيت

نوشته مقاله در مورد جامعه شناسي ترابري با تمركز بردو محور دسترسي و امنيت اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.


Viewing all articles
Browse latest Browse all 46175

Trending Articles



<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>