nx دارای 45 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
صنعت کاشی و سرامیک در ایران
مقدمهكشورایران سرزمینی دارای تاریخ و تمدن كهن درهنر و صنعت با ذخایر متنابهی از كانی‌های مورد نیاز صنعت كاشی به شمار می‌آید. صنعت كاشی در ایران سابقه‌ای دیرین دارد. این صنعت باتوجه به برخورداری از منابع ذخایرطبیعی نیروی انسانی ، انرژی و تكنولوژی دارای مزیت نسبی افتصادی ارزشمندی است .
گزارشی از فراز و نشیب های صنعت كاشی و سرامیك در ایران تولید كاشی و سرامیك 248 برابر شده است از زمان احداث اولین واحد تولید كاشی در ایران حدود 45 سال می گذرد. روند این صنعت طی 45 سال گذشته به گونه ای بوده است كه از تولید 500هزار مترمربع در سال 1339 به 124میلیون مترمربع در سال 84 رسیده است (248 برابر). با بررسی طرح های در حال اجرا اعم از واحدهای جدید و طرح های توسعه واحدهای در حال كار پیش بینی می شود كه روند افزایش ظرفیت در چند سال آینده ادامه داشته باشد و ظرفیت
اسمی واحدها در سال 1385 به 270میلیون مترمربع و در سال 1386 به بیش از 330میلیون مترمربع برسد. این در حالی است كه ظرفیت های نصب شده در سال های فوق بالاتر از میزان تولید بوده است. به طور كلی تولید و رشد صنعت سرامیك ایران را می توان به چهار دوره كاملا مجزا تقسیم بندی كرد.
1 – دوره اول از سال 1338 تا سال 1357 سیاست گذاری های صنعتی قبل از انقلاب در قالب برنامه های 5 ساله توسعه و به موازات آن ایجاد زیرساخت های لازم در ابتدای دهه 30 به گونه ای شكل گرفت كه سرمایه های حاصل از بخش تجاری كشور به مسیر ایجاد واحدهای كوچك و بزرگ صنعتی و تولید هدایت شود. در بخش صنعت كاشی و سرامیك ایران نیز مشاهده می شود كه موسسان و سرمایه گذارانی كه برای اولین بار اقدام به احداث كارخانه كاشی نموده اند دارای پایگاه بازاری بوده و طبیعتا سرمایه حاصله نیز منشا تجاری داشته است. سرمایه گذاری و احداث واحدهای اولیه كاشی و سرامیك براساس شرایط و امكانات ذیل صورت گرفت.
I – مزیت نسبی مستتر در بسیاری از پارامترهای تولید مانند مواد اولیه، انرژی، نیروی كار و غیره. II – تحولات اجتماعی و تغییرات الگوی تولید و مصرف در صنعت ساختمان و گرایش به استفاده از مصالح برتر در سال های پایانی دهه 40 و شروع دهه 50 الگوی مصرف در صنعت ساختمان خصوصا در اقلامی مانند كاشی و سرامیك نیز تغییر یافته و گرایش به مصرف كالای لوكس خارجی پیدا كرد. به همین دلیل علاوه بر تولید داخلی سالانه یك تا 1/5 میلیون مترمربع كاشی از كشورهای ایتالیا و اسپانیا وارد كشور می شود اما شرایط تولید داخلی و بازار رقابتی به گونه ای تنظیم شده بود كه
این میزان واردات نه تنها هیچ گونه اثر سوء بر تولید داخلی نداشت، بلكه به لحاظ كیفیت و تنوع طرح های كاشی وارداتی، زمینه برای ارتقای سطح كیفی محصولات داخلی نیز فراهم می شد.2 – دوره دوم از سال 58 تا 1368 با پشت سر گذاشتن التهابات ناشی از انقلاب و تثبیت نظام جدید سیاست گذاری های صنعتی كشور بر اساس تز خودكفایی در تولید به جای واردات شكل گرفت. تاثیر این سیاست گذاری در صنعت كاشی كشور در احداث واحدهای جدید و توسعه كارخانه های احداث شده قبل از انقلاب نمایان شد. در سال 1365 با نظارت وزارت صنایع با خرید
انبوه برای تعداد ده واحد كاشی شامل چهار واحد كاشی كف هر یك با ظرفیت اولیه 750هزار مترمربع و 6 واحد كاشی دیوار هر یك با ظرفیت اولیه 5/1میلیون مترمربع گشایش اعتبار شد. ماشین آلات كارخانه های مذكور از سال 66 تدریجا وارد شد و اولین واحد فوق در سال 1372 و بقیه واحدها تدریجا تا سال 1375 به بهره برداری رسیدند. در این زمان مجموع ظرفیت تولید كاشی و سرامیك ایران به حدود 20میلیون مترمربع رسید كه نشان دهنده عزم راسخ سیاست گذاران
صنعتی كشور و مسوولان مربوط به تحقق تز خودكفایی و تولید جایگزین واردات می باشد. به دلیل محدودیت های ارزی و همچنین رسیدن كیفیت تولیدات كاشی و سرامیك كشور به سطح مطلوب كه همانا تامین نسبی نیازهای داخلی بود، محدودیت های تعرفه ای برقرار شد و ورود كاشی و سرامیك عملا متوقف گردید.3 – دوره سوم از سال 68 تا 79 در این دوره به دلیل پایان یافتن جنگ و تثبیت شرایط داخلی و رونق گرفتن صنایع خصوصا ساختمانی و نیاز روزافزون به مصالح ساختمانی من جمله كاشی و سرامیك، روند سرمایه گذاری و رشد صنعت كاشی و سرامیك با شتاب بیشتری ادامه یافت و با ورود
تدریجی محصولات واحدهای جدیدالاحداث به بازار داخلی و تامین كامل نیازهای بازار، بخشی از آن نیز روانه بازارهای بین المللی شد. متوسط رشد سالانه از سال 58 تا پایان 79 (به مدت 20 سال) حدودا معادل 2/8درصد می باشد كه این درصد رشد دقیقا براساس پارامترهایی مانند رشد جمعیت و رشد اقتصادی كشور بوده است.4 – دوره چهارم (از ابتدای سال 1380 تا پایان سال 84 و پیش بینی تا سال 86) همانگونه كه قبلا ذكر شد رشد صنعت كاشی و سرامیك ایران طی سه دوره اول (1379 -1338) رشد متوازن و منطبق بر نیاز بازار داخلی و توان صادراتی این صنعت بوده است. با تصویب برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی كشور و ایجاد تسهیلات برای سرمایه گذاری و تشكیل صندوق ارزی هجوم
سرمایه گذاران برای احداث واحدهای جدید با صدور سهل و آسان موافقت اصولی و پرداخت تسهیلات توسط شبكه بانكی كشور شروع شد. به طوری كه ظرف مدت دو سال بیش از 500میلیون مترمربع موافقت اصولی صادر گردید كه بیش از 220میلیون آن وارد فاز اجرایی شد. تولید و مصرف از نیمه دوم سال 1381 توازن بین مصرف و تولید به هم خورده و آثار مازاد تولید در بازارهای داخلی به صورت نابسامانی هایی در شبكه تولید و توزیع نظیر افزایش كمیسیون عاملین فروش، افزایش زمان دریافت وجه كالا، عرضه كاشی و سرامیك درجه 1 و 2 به قیمت كالاهای با درجه
پایین تر، حذف درجه 1 و 2 از لیست قیمت ها و موارد دیگر نمایان شد. با گذشت زمان و افزایش سریع تولیدات و رسوب بخشی از تولیدات در سطح بازار و كارخانه ها و افزایش نابسامانی ها مرحله ورود به بحران از نیمه دوم سال 1382 شروع شد. در جدول روند افزایش تولید، میزان مصرف ، میزان صادرات طی 12 سال گذشته(1384 -1372 و پیش بینی تا پایان سال 1385 نشان داده شده). صادرات روند صادرات و میزان آن در طی سال های 72 الی 82 روند ثابت و بین 5 تا 6میلیون مترمربع در سال در نوسان بوده است و در سال 83 و 84 به میزان 9351000 و ده میلیون و
862هزار تن رسیده است و آن هم فقط به خاطر اجبار نه به دلیل تمایل تولیدكنندگان به صادرات بلكه به دلایل ذیل بوده است:1 – اشباع بازار داخلی و رسوب كاشی در انبارها و كاهش نقدینگی2 – پایین بودن قیمت های صادراتی3 – افزایش مداوم قیمت تمام شده در ایران و از دست دادن توان رقابت و تحمل تورم دو رقمی هر ساله4 – كاشی و سرامیك ایران در بازارهای جهانی فاقد BRAND می باشد
5 – اشباع بازارهای جهانی اكنون با توجه به واقعیت های فوق آیا امكان افزایش جهشی صادرات كاشی و سرامیك ایران وجود دارد؟ راهكارهای خروج از بحران آمار و ارقام نشان از بحران و استمرار آن دارد و می بایست مسببان اصلی در ایجاد بحران (مجموعه تولیدكنندگان و سرمایه گذاران، سیاستگذاران صنعتی و شبكه بانكی كشور) هدف اصلی را متمركز بر نجات سرمایه های ملی اعم از مادی و انسانی كه به سمت اضمحلال و نابودی می رود، نمایند. متاسفانه عظمت فاجعه و ابعاد آن شاید مانع از تحقق تمام اهداف و حل كلیه مشكلات گردد. اما موفقیتی هر چند اندك اولا می
تواند در كوتاه مدت باعث نجات بخشی از سرمایه های ملی گردد و ثانیا می تواند مقدمه ای بر انسجام هر چه بیشتر دست اندركاران و كسب موفقیت های بیشتر برای حل كامل بحران در آینده باشد.
1 – تولیدكنندگان كاشی و سرامیك می باید صادقانه بپذیرند كه با روحیه خودمحوری و عدم اعتقاد به جمع مخصوصا تشكیلات صنفی خود یعنی انجمن تولیدكنندگان كاشی و سرامیك ایران و عدم همكاری با آن مسابقه ای به صورت ناسالم ترتیب داده اند كه برگزاركنندگان مسابقه بازندگان اصلی آن و شبكه توزیع خصوصا عاملین فروش برندگان اصلی آن هستند.2 – تجدید سازمان، اعمال مدیریت علمی و كلاسیك، الگو قرار دادن سازمان ها مشابه بررسی نقاط بحران و تنگناها به روش علمی و رفع آنها.
3 – مدیریت تولید شرایط فعلی و استمرار آن در سال های آینده نیاز به تصمیم و مدیریت جمعی برای برنامه ریزی مقدار تولید دارد.4 – تعیین تكلیف مازاد موجود در بازار و واحدهای تولیدی5 – حفظ قیمت های داخلی6 – اقدامات جمعی برای بازاریابی در بازارهای جهانی وزارت صنایع و معادن7 – صدور هرگونه موافقت اصولی اعم از احداث واحد جدید یا طرح توسعه در كشور را لغو كند.8 – جلوگیری از ارائه تسهیلات صندوق ارزی و دیگر اعتبارات9 – همكاری مستمر وزارت صنایع و معادن با انجمن تولیدكنندگان سرامیك ایران زیرا انجمن با در اختیار داشتن طیف وسیعی از كارشناسان مختلف می تواند به عنوان بازوی كارشناسی سیاستگذاری صنعتی و اقتصادی كشور مورد استفاده قرار گیرد. شبكه بانكی كشور10 – بازنگری در نحوه بررسی طرح ها
11 – ممانعت از پرداخت هر نوع تسهیلات ارزی و ریالی به واحدهای جدیدالاحداث و طرح های توسعه كه در مرحله ایجاد تاسیسات و یا تخصیص ارز برای ورود ماشین آلات و تجهیزات می باشند. بدیهی است پیشنهادهای فوق صرفا در چارچوب منافع تولیدكنندگان كاشی و سرامیك نبوده و اصل مهم در این رابطه حفظ منابع ملی و جلوگیری از تضیع سرمایه ها می باشد زیرا انجماد سرمایه های عمومی به صورت واحدهای بلامصرف و نهایتا تملك آنها توسط بانك ها به معنای هدر دادن كامل امكانات و سرمایه های كشور است و ضد توس
عه می باشندلعابها و انواع آنلعابها طیف وسیعی از ترکیبات آلی و معدنی را در بر می‌گیرند. لعاب مربوط به سرامیک معمولا مخلوط شیشه مانندی متشکل از کوارتز ، فلدسپار و اکسید سرب (PbO) است. این اجزا را پس از آسیاب شدن و نرم کردن به صورت خمیری رقیق درمی‌‌آورند. آنگاه وسیله سرامیکی مورد نظر را در این خمیر غوطه‌ور کرده و پس از سرد و خشک شدن ، آن را در کوره تا دمای معین حرارت می‌دهند. پس از لعاب دادن روی چینی ، روی آن مطالب مورد نظر را می‌نویسند و یا طرح مورد نظر را نقاشی می‌کنند و دوباره روی آن را لعاب داده و یک بار دیگر حرارت می‌دهند. در این صورت وسیله مورد نظر پرارزش‌تر و نوشته و طرح روی آن بادوام‌تر میشود.
لعابها در انواع زیر وجود دارند:• لعاب بی‌رنگ: این نوع لعاب که برای پوشش سطح چینی‌های بدلی ظریف بکار می‌رود، بی رنگ و شفاف است و از مخلوط کلسیم و سیلیس و خاک چینی سفید تهیه میشود.• لعاب رنگی: برای رنگ آبی از اکسید مس (Cu2O) ، برای رنگ زرد از اکسید آهن (FeO) و برای رنگ سبز از اکسید کروم (Cr2O3) ، برای رنگ زرد از کرومات سرب و برای رنگ ارغوانی از ارغوانی کاسیوس استفاده میشود.
• لعاب کدر: این نوع لعاب که برای پوشش چپنی‌های بدلی معمولی بکار می‌رود و از مخاـوط SnO2 , PbO , SiO2 , Pb3O4 ، نمک و کربنات سدیم تهیه میشود که آن را پس از ذوب کردن ، سرد کردن و پودر کردن ، در آب به صورت حمام شیر در می‌آورند و شیئ لعاب دادنی را در آن غوطه‌ور می‌کنند.
خواص سرامیک ها ( بیوسرامیك ها)مواد سرامیکی خواص ویژه ای از خود نشان می دهند به طوری که این امر موجب می گردد که جایگزین دیگری با مواد دیگر نداشته باشد وبنابراین نقش ویژه ای در تهیه انواع بیشماری از ادوات و تجهیزات بازی می کند. برای ایجاد یک خواص خوب و مناسب ودر نتیجه بکارگیری صحیح مواد سرامیکی دانستن اطلاعات درمورد رابطه بین خواص و ریزساختار مواد سرامیکی ضروری است.
ریزساختار مواد بستگی زیادی به فرآیند تولید و روش تهیه دارد. سرامیک های پیشرفته امروز کاربردهای بسیار فراوانی دارند و امروزه سعی بر تولید مواد سرامیکی است که به شکل کامل تولید شده و بعد از تولید نیاز به ماشین کاری و در نتیجه تحمیل هزینه اضافی به سیستم حذف گردد.
مواد جدیدی که امروزه اهمیت ویژه ای برای تحقیق و توسعه این مواد در نظر گرفته می شوند در زمینه سرامیک به شرح زیر می باشند : بیوسرامیک ها که تاثیر به سزایی در رشد صنعت پزشکی و بهبود وضعیت سلامتی جوامع انسانی داشته اند، مواد ساینده نظیر ابزار برش و چرخ های ساینده که کاربری آن در صنایع کاربردی فلزات و ; است. سرامیک های سخت و بسیار سخت (hard and Super hard ceramics) موادی هستند که مطالعه بر روی آن ها بسیار پر اهمیت و البته هزینه بر است.
روش های مطالعه رفتار مواد در دماهای بالا، فیلترها، خوردگی مواد نیز نیاز به تقویت دارد. تجزیه SO و NO در فرآیند احتراق محصولات سرامیکی در دماهایی پائین از طریق احیای کاتالیتیک (Catalytic reduction) مورد بررسی قرار گیرد. اجزای سرامیکی برای هایپر فیلتراسیون (Hyper filtration ) گازی در اندازه مولکولی در مایع آب مناسب هستند. الکتروسرامیک ها کاربردهای بسیار متنوعی داشته و شامل سرامیک های با هدایت یونی (کاربرد در باتری ها و سنسورها)، عایق های الکتریکی، نیمه هادی ها و سوپرهادی ها می گردند.
سرامیک های فروالکتریک کاربردهای بسیار زیادی در خازن ها، سنسورها، سرامیک های پیزوالکتریک، اجزای الکترواپتیک ترمیتورها دارند که بسیار مورد توجه محققان هستند. سرامیک های فرو مغناطیس نقش اساسی در صنعت الکترونیک ایفا کرده و کاربرد آن در سیستم های ذخیره سازی، ارتباطات ماهواره ای، تلویزیون و سایر سیستم های الکترونیکی است. اجزای کوچک شده الکتروسرامیک ها (Miniaturization) موادی هستند که در آینده کاربردهای زیادی خواهند داشت. مصرف 100 میلیون مترمربع كاشی و سرامیك در سالتولید كاشی در ایران تا قبل از سال 1339 به صورت دستی در كارگاه های كوچك صورت می گرفته است و در این سال تولید كاشی ماشینی با احداث كارخانه كاشی ایرنا آغاز گردید و به دنبال آن كارخانجات سعدی، نیلو، یزد، اصفهان و حافظ جزو اولین واحدهای تولید كاشی، احداث و راه اندازی شدند. روند رشد و توسعه كارخانجات ادامه پیدا نمود و تا سال 1372 به 14 واحد به ظرفیت 5/31 میلیون مترمربع رسید كه سهم كاشی دیواری با 7 واحد 85 درصد و سهم كاشی كف با 7 واحد 15 درصد بود. در پایان سال 1383 تعداد كارخانجات به 56 واحد با ظرفیت اسمی 166 میلیون مترمربع و تولید نیز به 123 میلیون مترمربع رسید.
تا پایان سال 1383 مبلغ 463 میلیون دلار از بدو تاسیس صندوق ارزی (سال 1381) به طرح های توسعه و واحدهای جدید كاشی و سرامیك ارز تخصیص یافته و گشایش اعتبار شده و 189 میلیون دلار ارز نیز تخصیص یافته كه گشایش اعتبار صورت نپذیرفته است. (تعدادی نیز به صورت فاینانس ماشین آلات خود را وارد نموده اند) سهم كاشی و سرامیك از كل ارز گشایش یافته 8 درصد می باشد. بدین ترتیب تا پایان سال 1385 تعداد كارخانجات تولید كاشی و سرامیك به 71 واحد و ظرفیت اسمی آنها بالغ بر 313 میلیون مترمربع خواهد رسید.
صادرات انواع كاشی و سرامیك در سال 1383 به 3/9 میلیون مترمربع و به ارزش 2/32 میلیون دلار رسید كه نسبت به سال 1372 از نظر وزنی 55 درصد و از نظر ارزش 79 درصد رشد نشان می دهد. بررسی های صورت گرفته نشان می دهد برای در اختیار گرفتن بازارهای صادراتی و كنترل مستمر آن، نكات ذیل دارای اهمیت ویژه ای می باشند: برخی از شركت های جدید كه پا به عرصه تولید می گذارند، قادر به رقابت منطقی (از حیث قیمت و كیفیت) در بازار نیستند. بدیهی است كه عرضه محصولات با كیفیت پایین موجب بی اعتمادی مصرف كنندگان داخلی و خارجی به كاشی طرح ایرانی می شود.
تولید كالای مرغوب و صادراتی نیاز به مواد اولیه مرغوب، قیمت پایین، كیفیت مطلوب، طرح های متنوع و شناخت بازارها و فرهنگ ها دارد. مضافا این كه تولید كالای مرغوب متخصص می خواهد و برای كسب تخصص، آموزش و كسب علم نیاز است. برای ارتقای كیفیت و برطرف نمودن معایب نیاز به كار تحقیقاتی می باشد و به روز نمودن اطلاعات فنی و مورد نیاز برای رسیدن به محصولی با قیمت پایین یعنی كاهش قیمت تمام شده كالا. زمانی حاشیه سود در واحدها بالا بود و كوچكترین توجهی به قیمت تمام شده می شد، لذا در حال حاضر با قیمت تمام شده بالا در تمام واحدها روبه رو هستیم و از سوی دیگر با توجه به مازاد تولید جهانی و قیمت پایین كاشی و سرامیك های از مد افتاده در انبارهای كشورهای خارجی كه با 4/1 قیمت تمام شده آنها را به حراج می گذارند، مشكلات صادرات و فروش آن را صد چندان می نماید ولی از طرف دیگر با توجه به قیمت بالای تمام شده كاشی و سرامیك در ایتالیا، اسپانیا، كه حدود 35/8 یورو می باشد و حتی قیمت تمام شده چین كه بالاتر از ایران و حدود 5/3 دلار می باشد جای امیدواری است كه با كمی تلاش و ارتقای كیفی و تنوع طرح و كسب دانش تولید و نفوذ در بازارهای جهانی بتوانیم صادرات خود را از 7 درصد تولید سالیانه به حداقل 15 درصد و بیشتر ارتقاء بدهیم كه این رقم دور از ذهن نبوده و قابل دسترس می باشد.
با توجه به سرمایه گذاری های انجام شده در بخش صنعت و معدن آنچه مسلم است پیشی گرفتن صنایع تولید كاشی و سرامیك از بخش معادن اولیه این محصول می باشد. لذا برنامه ریزی برای تامین منابع و مواد اولیه و استفاده از مواد فرآوری شده و نیز جلوگیری از استحصال غیرعلمی و مخرب از منابع مواد معدنی كشور و یا صادرات ارزان آنها بسیار ضروری بوده و لزوم تعریف راهبردهای كلان در این بخش را از طرف وزارت صنایع و معادن ضروری می سازد.
با توجه به بررسی های صورت گرفته مشاهده می گردد كه صنعت كاشی و سرامیك از لحاظ تولید به حدی رسیده است كه بایستی بخش قابل توجه ای از آن صادر گردد. لذا برنامه ریزی و توجه ویژه در صادرات این محصول بسیار حایز اهمیت می باشد. جهت استمرار حضور در بازارهای داخلی و خارجی لازم است كه واحدهای تولید كاشی و سرامیك در كشور سعی در ارتقای كیفیت و كاهش قیمت تمام شده خود بنمایند و این كار میسر نخواهد شد مگر با آموزش و پژوهش مداوم. (ایجاد واحدهای تحقیق و توسعه در هر یك از صنایع). بالا بردن بهره وری در واحدهای تولیدی و افزایش صادرات با استفاده از شیوه های مدیریتی كارآمد استفاده بهینه از منابع.
معادن خاك و مواد اولیه ای كه در كشور وجود دارد، به صورت فله ای و غیرفرآوری شده، به دست تولیدكنندگان می رسد كه باعث پایین آمدن كیفیت و افزایش هزینه های تولید و در نتیجه افزایش قیمت تمام شده محصولات كاشی و سرامیك می شود. بنابراین به علت عدم فرآوری و تخلیص مناسب، مزیت نسبی وجود مواد اولیه فراوان در كشور را نسبت به سایر كشورهای تولید كننده كاشی، از دست خواهیم داد. متاسفانه با وجود معادن فراوان و غنی در كشور، در بعضی از موارد ناگزیر به واردات مواد اولیه این صنعت از خارج از كشور می باشیم.
اگرچه تصور می شود كشور ما از نظر دسترسی به نیروی انسانی ارزان دارای مزیت است، ولی راندمان كار نیروی انسانی در داخل كشور حدود یك هفتم كشورهای پیشرفته است، بنابراین به ازای 7 برابر پرداخت هزینه های دستمزد نیروی كار، بهره وری یك ساعت كار معادل در كشورهای پیشرفته وجود خواهد داشت. برخی از معضلات مبتلا به بخش صنعت، صنایع فعال در بخش كانی های غیرفلزی مانند واحدهای تولید كاشی و سرامیك، چینی آلات، سیمان و نسوز را با مشكلات عدیده ای مواجه كرده است. در سال های اخیر افزون بر 400 میلیون یورو از محل صندوق ذخیره ارزی برای صنعت كاشی و سرامیك كشور سرمایه گذاری شده است. لیكن مشكلاتی از قبیل واردات بی رویه كالاهای غیراستاندارد از
چین، افزایش هزینه های خدمات و مشكل حمل و نقل، بهره بانكی بالا، قانون كار، مشكلات مرتبط با نرخ دلار و; در زمره معضلاتی است كه صنایع فعال در كانی های غیرفلزی را دچار مشكل نموده است. این در حالی است كه اكنون موافقت اصولی احداث كارخانه هایی با مجموع ظرفیت تولید 350 میلیون مترمربع در سال نیز صادر شده است و این واحدها در سال های آتی فعالیت خود را آغاز می كنند. در پایان یادآور می شود با توجه به میزان مصرف كاشی و سرامیك در كشور كه حدود 100 میلیون مترمربع می باشد و با توجه به این كه رویكرد كلی وزارت بازرگانی مبتنی بر كاهش تدریجی سطح عمومی تعرفه هاست، افزایش تعرفه بیش از 90 درصد برای اقلام یاد شده منطقی به نظر نمی رسد. مضافا بیش از 95 درصد از مصرف داخل توسط تولیدات داخلی تامین می شود و افزایش تعرفه حداكثر 5 درصد از میزان مصرف (معادل 5 میلیون مترمربع) را تحت تاثیر قرار خواهد داد. از
طرف دیگر افزایش موانع غیرتعرفه ای نظیر تغییر ارزش كف، طبق تعهدات ایران جهت پیوستن به سازمان تجارت جهانی (WTO) امكان پذیر نمی باشد و البته در صورت استفاده از دامپینگ توسط تولیدكنندگان خارجی، ایران می تواند از اقدامات تامینی و جبرانی ضد دامپینگ استفاده نماید.
ادامه خواندن مقاله در مورد صنعت کاشي و سراميک در ايران
نوشته مقاله در مورد صنعت کاشي و سراميک در ايران اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.