nx دارای 25 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
والدین در نحوه گذراندن اوقات فراغت الگوی فرزندان هستنداوقات فراغت زمانی است كه از پیش برای آن برنامهای وجود ندارد و درخصوص دانش آموزان و دانشجویان، زمانی كه برنامه درسی كه خود یا والدینشان برای آنان برنامهریزی كردند، به پایان رسیده و ابتدای تابستان اوقات فراغتشان آغاز میشود.وجیهه ابراهیمی روانشناس :برای بزرگسالان، اوقات فراغت زمانی محسوب میشود كه برنامه كاری كه مجبور به انجامش هستند وجود نداشته باشد.دانشجویان و به خصوص دانشآموزان بهترین فرصت آموزش را دارند و خانوادهها در راستای برنامه برنامهریزی اوقات فراغت فرزندانشان به 2 گروه تقسیم میشوند، گروهی از خانوادهها بر این عقیدهاند كه تمام وقت فرزندشان در تابستان باید استفاده شود و بعضی دیگر اعتقاد دارند چون فرزندشان مدرسه نمیرود تمام اوقات فراغتش باید آزاد باشد.
زمانی اوقات فراغت تبدیل به فرصت میشود كه علاقه فرزندمان را بشناسیم و از استعدادهای مختلف ورزشی، هنری، علمی و; وی استفاده شود و از آنجایی كه سیستم آموزشی ما تمام مسائل را به دانش آموزان آموزش نمیدهد بنابراین بر حسب علاقه و استعداد، كودك یا نوجوان باید در كلاسهای خاص شركت كند؛ چراكه استعداد هر فردی متفاوت است و
خانواده باید تشخیص داده و كلاسها را برای وی تهیه كند و همچنین بخشی از وقت كودك یا نوجوان برای بازی كردن، فكر كردن یا تمرین برای شناسایی استعدادش در نظر گرفته شود.با توجه به این كه نوجوانان خودشان علایق خود را بیان میكنند و به دنبال پیدا كردن خود هستند پدر و مادر در این مسیر بهتر میتوانند عمل كنند و امكانات را برای آنها فراهم كنند.
چرا استفاده بهینه از اوقات فراغت در نوجوانان و جوانان كمتر دیده میشود؟ در سیستم آموزشی ما تمام زمان را برای خانوادهها برنامهریزی كردند و فرصتی به دانشآموزان داده نشده تا خود برنامهریزی كنند چون در این زمینه آموزشی ندیدند، نمیتوانند از وقت خود استفاده كنند، اما اگر خانواده از دوران كودكی برای اوقات فراغت از كودك بخواهد برای خود برنامهای تهیه كند كودك برنامه ریزی را میآموزد.وی با بیان این كه والدین در نحوه گذراندن اوقات فراغت الگوی فرزندان هستند. چنانچه پدر و مادر برای خود برنامهریزی نداشته باشند و كودك این مساله را در خانه میبیند به فكر برنامهریزی برای اوقات فراغتش
نیست.مطالعه كتاب، تشكیل NGOها و شركت در جلسات آن و داشتن برنامههای خاص در اوقات فراغت میتواند مورد توجه باشد. فراغت شامل فعالیت هایی جدا از اجبارهای شغلی، خانوادگی و اجتماعی است كه در آن فرد فقط به میل خود عمل میكند. در نتیجه فراغت، كار یا بیكاری نیست، بلكه یك تجربه با ارزش زندگی است و به قول ارسطو، فراغت جدیترین
مشغله انسان است. پركردن اوقات فراغت دانشآموزان در فصل تابستان گاه به معضلی جدی برای والدین تبدیل میشود. اگر از اوقات فراغت تابستان به خوبی استفاده شود، میتواند به دورانی اثرگذار در زندگی حال و حتی آینده كودكان و نوجوانان تبدیل شود، ولی در بسیاری از مواقع چنین اتفاقی نمیافتد.. تا نیمه های شب پای تلویزیون نشستن، ساعت ها بیهدف پشت رایانه بودن، صبح ها تا دیر وقت خوابیدن و بخش عمده روز را با كسالت سپری كردن یك مشكل بارز از نحوه گذران اوقات فراغت دانشآموزان در شهرهاست.تحقیقات اجتماعی نشان میدهد یكی از عوامل مهم بزهكاری در نوجوانان خالی بودن اوقات فراغت آنهاست و در این ایام است كه زمینه های پذیرش رفتارهای ناهنجار، اعتیاد و انجام جرایم
شكل میگیرد. كمال مطلوب اجتماعی در این مورد آن است كه تمام وسایل مادی، معنوی و فضای سالم جهت بهرهجویی عمومی آماده شود و با حذف زمینه های فقر اقتصادی، فرهنگی و تربیتی، انگیزههای سالم در میان طبقات مختلف جامعه پرورش یابد. جهت پر كردن اوقات فراغت بچه ها نباید آنها را با اصرار به كلاس فرستاد، بلكه میتوان از خودشان پرسید كه چه چیزی خستگیشان را برطرف میكند و آنها را به سمت كارهای مورد علاقهشان سوق میدهد. اوقات فراغت به نظر بعضی از والدین و مسئولان چیزی زاید است .طبیعیاست كه اگر برای اوقات فراغت بچهها هدفگذاری نشود، به طور حتم این اوقات زاید به نظر میرسد و والدین روزشماری میكنند كه تابستان هرچه زودتر به پایان برسد. برنامهریزی اوقات
فراغت نمیتواند چیزی مستقل و بیارتباط با سایر اوقات باشد، بلكه باید در كنار برنامه كلان زندگی، مفید، راهگشا و زمینهساز باشد. در غیر این صورت خواه ناخواه بخش هایی از عمر پر ارزش انسان در وادی پوچی و بیثمری از بین میرود و صرف كارهای بیهوده میگردد. یكی از روش هایی كه میتواند اوقات فراغت افراد جامعه را زیر پوشش قرار داده و بسیاری از ضعف ها و كمبودهای جسمانی و روانی را رفع و درمان كند، ورزش و تفریحات سالم است. تربیت بدنی و ورزش گذشته از جبران ضعف ها و حفظ تندرستی افراد، آنان را برای زندگی،
تلاش و اهداف مشترك آماده میسازد. استفاده از بازی در اوقات فراغت فرصتی را برای پیشرفت فرد فراهم می نماید. یكی از مهمترین نعمت ها، نعمت تندرستی و سلامت است كه میتواند در موفقیت انسان عامل مهمی باشد. خانواده و یا در واحد بزرگتر جامعه تنها زمانی قادر خواهد بود راه ترقی و تكامل را طی كند كه متشكل از افرادی سالم، باارزش و پاك باشد. نكته مهم این است كه همه افراد جامعه از كودكان تا بزرگسالان باید بیاموزند كه تندرستی پدیدهای است كه عوامل مختلفی در حفظ، بقاء و یا از بین رفتن آن دخالت دارند و تربیت بدنی عامل بسیار مهم و ارزندهای است كه میتواند به عنوان یك وسیله آموزش عملی و واقعی مفهوم و اعتقاد به تندرستی را در افراد ایجاد نماید. در آموزش و پرورش نیز
نخستین هدف، رشد ابعاد گوناگون شخصیت فرد از جنبه های جسمانی، روانی، اجتماعی و معنوی است. ورزش و هدف تربیتی آن، یادگیری مهارتهای رفتاری را باعث میشود و با چنین تعبیری ورزش به عنوان یك وسیله كمككننده عملی، پیوسته با تربیت همراه است. معلمان ورزش باید كودكان و نوجوانان را تشویق كنند تا در اوقات فراغت به فعالیت های ثمربخش و سودمند بپردازند. مربی علاوه بر آموزش بازی و انواع مهارت های ورزشی به دانشآموزان، باید فعالیت های ورزشی را برای آنها لذت بخش كند، زیرا لذتبخش بودن ورزش
موجب میشود كه كودكان در اوقات فراغت، خود بخود بدان روآورده و بدین ترتیب در آنها انگیزه استمرار فعالیت های ورزشی ایجاد میشود. به هنگام اجرای فعالیت های ورزشی در اوقات فراعت، باید كودكان و نوجوانان را با ورزش های گروهی آشنا كرد تا در موقعیت های مختلف بتوانند از آن استفاده كنند. آشنایی كودكان و نوجوانان به مقررات ورزشی و اجرای آن در بازی های ایام فراغت ضروری است، زیرا لازم است فرصت استقلال فكری و تصمیمگیری به كودكان داده شود تا در چنین فعالیت های مهمی شركت كنند و اِعمال مدیریت و همكاری
با دیگران را به طور عملی تمرین كنند. كودك یا نوجوان باید خود را بشناسد، او میتواند از طریق تجربه های صحیح ورزشی، خود را بشناسد و به قدرت ذهنی و جسمی خود پی ببرد. در امر تربیت، نه تنها شناخت كودك از دیدگاه مربی مهم است بلكه “خویشتنشناسی” كودك از نظر خود و در ارتباط با دیگران اهمیت خاصی دارد. خودشناسی موجب میشود كودك
بتواند به موفقیت خود در اجتماع و ارتباط با دیگران، بیشتر پی برده و دریابد دیگران او را چگونه میبینند، در نتیجه نسبت به حدود توانایی، استعدادها، قدرت های ذهنی و جسمی خود شناخت صحیحتری پیدا میكند؛ به عبارت دیگر، در شناخت خود به واقعیت نزدیكتر میگردد و این خودشناسی عامل مهم در امر یادگیری است. زمانی كه كودك احساس كند او را
دوست دارند، به او احترام میگذارند، مورد قبول اطرافیان و نزدیكان است و موفقیت هایش بر شكست هایش فزونی دارد، در راه استقرار و پی ریزی خودشناسی مفید و مطلوب قرار گرفته است. هیچ چیز به اندازه موفقیت، موجبات پیشرفت كودك را فراهم نمیآورد و موجب خودشناسی مطلوب او نمیشود. تربیتبدنی فرصت های زیادی برای كودك فراهم میسازد تا او بتواند خود را نشان دهد، در انجام كارها توفیق یابد، حس ابتكار در او تقویت شود و در محدوده تواناییهای ذهنی، جسمی، عاطفی و اجتماعی خود تجارب و پیشرفت هایی به دست آورد. كودكان و نوجوانان از طریق ورزش و تربیت بدنی در برابر صفت های منفی ایستادگی پیدا خواهند كرد. از آنجا كه سراسر زندگی مبارزه و مسابقه است، اجرای مسابقه و
گنجاندن آن در برنامه های ورزشی كودكان، نباید نادیده گرفته شود. مسابقه با همسالان اگر بر مبنای صحیحی برنامه ریزی شده باشد از نظر تربیت و پرورش كودك، مهم و مفید است. كودكان به طور طبیعی میل دارند خود را با دیگران مقایسه كنند و نه تنها از آنان باز نمانند بلكه از دیگر همسالان و همكلاسان خود چندین گام جلوتر قرار بگیرند. این برتری باید در مسیر
تربیتی قرار گیرد تا از رقابتهای نادرست، مخرب و مضر جلوگیری به عمل آید. كامیابی هر كودك باید با توجه به تواناییهای خود او سنجیده شود نه نسبت به دیگر كودكان همسن او. باید به كودكان یاد داد در انجام مسابقه های ورزشی، بدون توقع پیروزی حتمی، بیشترین سعی خود را به كار گیرند. این امر باعث میشود، كودكان در صورت باخت مسابقه، زیاد مأیوس نشوند.
تمرین های منظم فعالیت بدنی به كودكان و نوجوانان كمك میكند تا استخوان ها، عضلات و مفاصل سالمی داشته باشند؛ وزن بدنشان متناسب باشد و نیز فعالیت های بدنی در عملكرد قلب و ریه نیز تاثیر بسزایی دارد. این امر در ایجاد هماهنگی حركت مشاركت نموده و به پیشگیری و تنظیم اضطراب و افسردگی كمك میكند. بازیها و سایر انواع فعالیت های بدنی به نوجوانان این فرصت را میدهد كه خود باوری و اتكاء به نفس داشته باشند و لذت موفقیت و مشاركت و اتحاد جمعی را احساس كنند. این اثرات مثبت همچنین به كاهش
خطرات ایجاد شده به وسیله روشهای زندگی پر استرس و بیتحركی كه در نوجوانان امروزی بسیار شایع است كمك میكند. پرداختن به فعالیت بدنی هدایت شده میتواند باعث پرورش سایر رفتارهای بهداشتی مثل پرهیز از سیگار، مواد مخدر و رفتارهای خشونتبار گردد و نیز كودكانی كه فعالیت بدنی بیشتری دارند نتایج تحصیلی بالاتری نیز كسب كردهاند. همچنین بازیهای گروهی باعث تعامل اجتماعی مثبت میشود. الگوهای فعالیت بدنی كه در دوران كودكی و بلوغ كسب میشوند بیشتر در طول زندگی هر فرد باقی میمانند بنابراین
باعث فراهم آمدن پایهای فعال و سالم در زندگی میشوند؛ برعكس، عادات غیر سالم مثل زندگی بیتحرك، تغذیه نامناسب و سوءمصرف مواد كه در دوران نوجوانی به وجود بیایند در دوران بزرگسالی نیز معمولاً ادامه می یابند. تربیت بدنی و ورزش راه گریختن از ناتوانی و تنبلی و در نتیجه كسب شادمانی است. برنامه فعالیتهای ورزشی، باید با در نظر گرفتن استعدادهای ذهنی، جسمی و نیازهای تربیتی كودكان، انتخاب شود تا بیشترین تأثیر تربیتی را در پی داشته باشد. برنامه تدوینی ورزش باید دارای ویژگی های زیر باشد:
1 .متناسب با رشد، نمو و آمادگی جسمانی كودك باشد. 2 .همهجانبه و وسیع باشد و مهارتهای لازم را در كودكان ایجاد كند. 3 .اوقات فراغت كودكان را در برگیرد تا چنین فرصت هایی را به بیهودگی نگذرانند.
4 .متنوع و متناسب با نیازها، خصوصیات، قدرت و طبیعت كودكان تدوین شود و حركت های پایه و اصلی، حركت هایی همراه با آهنگ، شیرینكاریها، بازیهای گروهی و مسابقه های ورزشی را شامل شود.
5 .با توجه به اختلافهای فردی و استعدادهای مختلف كودكان تنظیم شود، به طوری كه كودكان ماهر، متوسط، ضعیف و حتی عقب مانده را در بر گیرد. 6 .معنویت، صفات انسانی و ارزشهای تربیتی را در افراد تقویت كند. 7 .متناسب با كارایی بدن و همراه با ایجاد مهارت های لازم در افراد باشد.
8 .متضمن پیشرفت تدریجی و قدم به قدم كودكان باشد، چرا كه موفقیت و پیشرفت عامل اساسی تداوم زندگی است. 9 .برنامه آموزش بهداشت و تربیت بدنی باید در كنار هم تدریس شوند زیرا آموزش بهداشت ورزشی در برنامه های آموزشی اهمیت ویژهای دارد. فراغت شامل فعالیت هایی جدا از اجبارهای شغلی، خانوادگی و اجتماعی است كه در آن فرد فقط به میل خود عمل میكند. در نتیجه فراغت، كار یا بیكاری نیست، بلكه یك تجربه با ارزش زندگی است و به قول ارسطو، فراغت جدیترین مشغله انسان است.
پركردن اوقات فراغت دانشآموزان در فصل تابستان گاه به معضلی جدی برای والدین تبدیل میشود. اگر از اوقات فراغت تابستان به خوبی استفاده شود، میتواند به دورانی اثرگذار در زندگی حال و حتی آینده كودكان و نوجوانان تبدیل شود، ولی در بسیاری از مواقع چنین اتفاقی نمیافتد.. تا نیمه های شب پای تلویزیون نشستن، ساعت ها بیهدف پشت رایانه بودن، صبح ها تا دیر وقت خوابیدن و بخش عمده روز را با كسالت سپری كردن یك مشكل بارز از نحوه گذران اوقات فراغت دانشآموزان در شهرهاست..
در تعریف اوقات فراغت، مفهوم رضایت، انگیزه و عامل انتخاب، نقش اساسی دارد. در حقیقت برجستهترین ویژگی اوقات فراغت، این است که انسان از روی رضایت باطنی و انگیزه شخصی، از میان مجموعه متنوع و گستردهای از فعالیتها، به اختیار خویش یکی را برگزیند.ناگفته نماندکه اوقات فراغت به معنی بیکاری، وقت آزاد یا وقت مرده نیست، بلکه ضرورتی است که انسان، رها از برنامهها و وظایف شغلی، مدرسهای و اجتماعی خویشتن با رضایت و اختیار کامل عهدهدار چگونگی گذران عمر خویش میشود.
ادامه خواندن مقاله بررسي يکي از مسائل اجتماعي کودکان
نوشته مقاله بررسي يکي از مسائل اجتماعي کودکان اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.