nx دارای 16 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
اثر وزن مولكولی و DD كیتین و كیتوسان روی فرآیند ترمیم زخم
خلاصه : در این مقاله اثر كیتین و كیتوسان روی فرآیند ترمیم زخم ها و برش های خطی در موش ها بررسی شده است . تحكام شكاف زخم در گروههای كیتوسان (cos),D-glucosamine (GL¬c¬NAc¬¬)] N-acetyl –D-glucosamine و Chiti – aligosaccharide (NACOS) و كیتین ) بیشتر بود . فعالیت آنزیم های كلاژناز هم در گروه های كیتوسان بیشتر از گروههای كتین است .
میزان تغییرات در مورد تجمع و استحكام و فعالیت آنزیم های كلاژ ناز در نمونه های مختلف زیاد نبود. دریافته های بافت شناسی رشته های كلاژن به صورت عمود بر خط برش در گروه های (NACOS,COS) رشد كردند و در گروههای كیتوسان تعدادی فیبروبلاست فعال شده در اطراف زخم دیده شد. در DD های بالا استحكام خط برش ترمیم یافته بیشتر است مچنین سمیزان فیبروبلاست های ظاهر شده اطراف زخم .
مقدمه : كیتین و كیتوسان تعدادی خواص بیولوژیكی مفید در كاربرد هایی نظیر : 1- پوشش زخم ها 2- زیست سازگاری بالا 3-قابلیت زیست ستخریب پذیری 4- عامل انعقاد خون 5- عامل ضد عفونت 6- عامل تسریع در ترمیم زخم در این تحقیق روی اثر كیتین و كیتوسان روی ترمیم زخم كار شده و بهایننتیجه رسیده كه این موارد ست های ترمیم و سلول های (PMN) Polymorphonuclear و فیبروبلاست ها و سلول های اندوتلیال رگ ها را فعال می كنند .
وقتی كیتین و كیتوسان در بدن استفاده می شوند توسط آنزیم های كیتیناز و كیتوساناز خریب می شوند و متعاقباٌ به متومر و الیگومر هایشان تبدیلمی شوند .در تحقیقات گذشته ثابت شده كه نه تنها كیتین و كیتوسان بلكه ایگومرها و منومرهای آنها نیز روی مهاجرت سلول های ساندوتلیان و فیبروبلاست ها اثر دارد و منومرها و الیگومرهای آنهابر روی ترمیم زخم ها در محیط in-vivo موثرند . هر چند كه رابطه بین خواص شیمیایی و كیتین و كیتوسان و ترمیم زخم هستند شناخته نشده است .
در تحقیق حاضر كیتین و كیتوسان با وزن های مولكولی مختلف و DD های مختلف آماده شده اند و اثر آنهاروی ترمیم زخم های برشی ایجاد شده در موشها آزمایش شده . و همچنین استحكام زخم ترمیم شده و میزان آنزیم كلاژناز در بافت هم اندازه گیری شده كه این دو عنوان شاخص برای ترمیم زخم هستند .
آزمایشات : در این تحقیق تین و كیتوسان توسط شركت Sunfive + ژاپن ساخته شه است كیتین ( باوزن مولكولی 300KD ) و كیتوسان ( با وزن مولكولی 80KD ) ا میانگین سایز 5/3 میكرو متر بوسیله اكسید اتیلن استریل شدند و در محلول بافر فسفات ( PBS با PH=7/2 ) با غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر معلق می شوند . كیتین و كیتوسان به ترتیب شامل DD های كمتر از 10 درصد و بیشتر از 80 درصد هستند . NACOS و COS به ترتیب از تركیب [GLcNAcNAc5] و [GLCN1, GLCN6] بدست آمده اند . الیگومرها و منومرها در محلول PBS با غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر حلشدند و از فیلترهای با روزنه های 45/0 میكرو متر عبور كرده و استریل شدند .
هر نموه با غلظت 1/0 تا 10 میلی گرم بر میلی لیتر با PBS تنظیم شد. چهار نمونه مختلف deacetylation شده كیتین (dac) ( با 14% و 23% و 63% و 96% ) یك وزن مولكولی یكسان (50KD) بوسیله شركت Sunfive تهیه شده و بصورت پودری با میانگین سایز 6 تا 8 میكرومتر استرل شده و به همان روش تنظیم كیتین و كیتوسان تنظیم شده است . پودر ها با DD 100% رابا (DAC100) نشان می دهند .
وزن مولكولی هم در این تحقیق توسط روش viscosity تعیین شده DD هم در این تحقیق سط روش IR و یا روش colloidal titration تعسسن شده . طرح آزمایش : از 72 عدد موش مؤنث Wistar ( با وزنی حدود 300+20gr ) در این تحقیق استفاده شده است . بعد از اینكه موهای پشت موشها كنده شد و آن قسمت با ید ضد عفونی شد 2 زخم برشی ضخامتكامل (با طول 4 سانتی متر ) در حالت بی هوشی با چاقوش جراحی روی پشت موش ها ایجاد می شود .
بعد از اینكه حونریزی بند آمد با 100 میكرولیتر از هر نمونه زخم شتسشو داده می شود و سپس زخم با بخیه هایی از جنس Stainless Steel بخیه می شوند . هفت روز بعد از جراحی حیوانات انانازی (كشته) می شوند و از بافت پوست در محل زخم نمونه برداری می شود . در آنالیز استحكام زخم بهبود یافته یك نوار از پوست ( با 1س سانتی متر عرض و 2 سانتی متر طول ) از وسط محل زخم در هر نمونه برداشته می شود . حداكثر استحكام تا زمانی كه پوست از محل برش ه شود با lood gauge و كشش سنج اندازه گیری شود .
Data های بدشت آمده به سطح مؤثر تقسیم شده ( 5 میلی متر از خط برش در هر نمونه ) و در آخر بر حسب نیوتون بر میلی متر مربع بیان شده (N/mm2) در دیگر نمونه ها ( نمونه های دوم ) میزان آنزیم كلاژ ناز با دستگاه اندازه گیری كلاژ نوع I ازه گرفته شد و مشاهدات بافت اسی ز انجام . و بالاخره میزان آنزیم كلاژ ناز فعال با واحد Unit/mg پروتئین بافت بیان می شود .
نتایج و تحلیل ها : اثر وزن مولكولی روی استحكام بهبود یافته و فعالیت آنزیم كلاژناز : اثر وزن مولكولی روی استحكام زخم بهبود یافته در شكل 1 نسان داده شده است . استحكام زخم بهبود یافته در همه نمونه ها افزایش قابل توجه ای در مقایسه بانمونه شاهر (Saline) داشت . در گروه كیتین ( شامل : كیتین GlCNAc , NACOS ) و كیتوسان ( شامل : كیتوسان و GLCNAC ) و كتیسان و GLCN ¬ و COS ) بیشترین تأثیر مربوط به الیگومر ها (NACOS , COS ) بوده و قتی گروههای كتین و گروههای كتیوسان با هم مقایس شدندنشان داده شد كه گروههای اثر بیشتری دارند از گروههای كیتین در یك وزن مولكولی یكسان اثر وزن مولكولی روی فعالیت آنزیم كلاناژ در شكل 2 نشان داده شده است .
فعالیت آنزیم كلاناژ در همه نمونه ها افزایش قابل توجه ای در مقایسه شاهد (saline) داشت . در گروههای كیتوسان منومر (GLCNAC , GLCN) این فیبرها به صورت موازی با خط برش رشد می كنند این تحقیق شان می دهد كه نه تنها كیتین و كیتوسان بلكه منومرها والیگومرهای آنها نیز سرعت ترمیم زخم را افزایش می دهند . در گزارشاتقبلی نشان داده شده كه كیتین و كیتوسان سرعت ترمیم زخمرا افزایش می دهند . هر چند كهاین قضیه كاملاٌآشكار نیست به هر صورت كیتین و كیتوسان مستقیماٌ اثر می گذارند برای اینكه آنهابوسیله خی از آنزیم هابه مونومرها و الیگومرهایشان در محیط زخم تخریب می شوند .
در این تحقیق ثابت شدهكه ذات تخریب پذیری كیتین و كیتوسان بر روی ترمیم رخم تأثیر گذار است . الیومرها تأثیر بیشتری دارن . در مشاهدات بافتی نشان داده شده كه فیبرهای كلاژنی در نمونه های الیگومری به صورت عمود بر خط برش نمی توانند رشد كنندكه بهترمیم زخم سرعت بدهند . نمی توان به درستیتوضیح داد كه چرا الیگومرها اثر بیشتری بر روی ترمیم زخم دارند . با وجود این یك جواب مطرح است : وقتی هر نمونه با سایز مولكولی كم . به ع لاوه الیگومرها هم از این مولكولی بالا. در حالی مترمرها به سرعت جذب می شوند به علت وزن مولكولی كم به علاوه الیگومرها هم از هم این جهت مناسب هستند. نه فقط كتینین و كیتوسان بلكه الیگومرها و منومرهایشان هم فعالیت انزیم كلا‍فاز را ا فزایش ki می دهند.
فعالیت انزیم كلا ناز با تغییر شكل زخم در طی فرآیند ترمیم زخم رابطه دارد. این آنزیم به طور عمده توسط فیبروبلاست ها و سلول های التهابی تولید می شوند. در مشاهدات بافت شناسی فیبرو پلاست های بیشتر و سلول های التهابی كمتری در اطراف زخم دیده شده كه نشان دهنده این است كه فیبروپلاست ها به طور عمده آنزیم كلا‍فاز را تولید می كنند. این پدیده به این معنی است كه كیتین و كیتوسان و مواد حاصل از تخریب آنها بر روی شكل زخم در طی فرآیند ترمیم زخم تاثیر می گذارند. تحقیقاتی كلینیكی وجود دارد كه نشان می دهد كه جای زخم در حضور كیتین و كیتوسان به حداقل میزان خود می رسد.
در این تحقیق رنج رسوب همه ن مونه ها از 1/0 تا 10 میلی گرم بر میلی لیتر ترمیم زخم و فعالیت آْنزیم كلا‍فاز را افزایش داد.این پدیده پیشنهادی كند كه نمونه در میزان رسوب كمتر ممكن است در ترمیم زخم موثر باشد.در تحقیق از نمونه ها با میزان رسوب كمتر ممكن است در ترمیم زخم موثر باشد.در تحقیقات گذشته این نتیجه حاصل شده است كه كیتین با وزن 1/0 میلی گرم و كیتوسان با وزن 01/0 میلیگرم باعث رشد بافت در محیط in-vivo می شوند.
در این تحقیق از نمونه ها با میزان رسوب 1/0 تا 10 میلیگرم بر میلی لیتر ا ستفاده شده و 1/0 میلی لیتر از هر نمونه روی زخم ها قرار داده شده (4 سانتر متر x 1 سانتی متر سطح زخم) كمترین وزن هر نمونه 01/0 میلی گرم (10 میكروگرم) است.نویسنده این تحقیق فكر كرده كه این وزن معقول ا ست و سپس این ازمایش را طراحی كرده است.در نتیجه همه غلظت ها برای تسریع بهبود زخم كافی هستند بنابراین باید اثر غلظت های كمتر هم بررسی شود.
ادامه خواندن مقاله در مورد اثر وزن مولكولي و DD كيتين و كيتوسان روي فرآيند ترميم زخم
نوشته مقاله در مورد اثر وزن مولكولي و DD كيتين و كيتوسان روي فرآيند ترميم زخم اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.