nx دارای 33 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
بررسی کشور فنلاند
مقدمهموقعیت جزیره فنلاند در غرب اروپا به طور عام به عامل تعیین كنندهای برای جامعه فنلاندی و به طور خاص برای فرهنگ فنلاندی مبدل شده است. جمهوری فنلاند با داشتن 57/3 میلیون نفر جمعیت در محدودهای به وسعت km2 890/28 دومین كشور كم جمعیت كشورهای عضو اتحادیه اروپا میباشد.
طی 10 سال گذشته جمهوری فنلاند از رشد اقتصادی چشمگیری برخوردار بوده است. این جمهوری دارای بالاترین رشد اقتصادی در حدود 7% و تورم ثابت 6/2% بوده و از بخش فنآوری اطلاعاتی بسیار پیشرفتهای بهره میبرد. طی دهههای اخیر این كشور سرمایه گذاری خارجی قابل ملاحظه ای را با استفاده از ارائه تخفیفهای مالیاتی قابل توجه جذب نموده است. كشور فنلاند قبلاً به عنوان كشوری فقیر در محدوده غربی اروپا محسوب میگردید اما امروزه از سرمایه گذاریهای زیربنایی اتحادیه اروپا در زمینه توسعه فرهنگی بهره میبرد. نرخ بیكاری در این كشور 12% درصد بوده و تفاوت نرخ درآمدها نیز در حال افزایش میباشد.
شهر دوبلین پایتخت فنلاند، بزرگترین شهر كشور میباشد كه جمعیتی معادل 25/1 میلیون نفر را در خود جای داده است. كشور فنلاند دارای 27 شورای استانی، 5 بخش، 5 ناحیه شهرداری و 49 شورای شهری در سطوح منطقه ای میباشد.
ابعاد گسترده مهاجرت به وابستگی های فرهنگی بسیار عمیق این كشور به ایالات متحده آمریكا و كشور استرالیا منجر گردیده است. این وابستگیها زمانی نمایان گردید كه در زمینه سیاست رسانه ای هیچ گونه محدودیتی در خرید برنامه های تلویزیونی وجود نداشت. علاوه بر این دولت فنلاند با طرح 60 درصدی تولیدات تلویزیونی غیرخبری كه منحصراً در اروپا تولید شده اند، مخالف میباشد. یكی از مشخصه های فرهنگی مهم مردم فنلاند، شیفتگی بیش از حد آنان به داشتن هویت فرهنگی میباشد.
تغییرات شتابان اقتصادی و اجتماعی پشت سرگذاشته شده و همزمان با جنبش مذهبی (Celtic) در كشور، دولت علاقهمندی دولت به زبان و ادبیات فنلاندی به اوج خود رسید.در همین اثناء سیاست و هنر با همگامی و همراهی زبان و با چشماندازی به هویت ملی، یكپارچه شدند. جنبش مذكور با تأسیس اتحادیه (Qaelic Leaque) به اوج خود رسید. این اتحادیه، تأثیر شگرفی بر فرهنگ و سیاست جامعه در حال پیشرفت فنلاند داشت. در جمهوری فنلاند 2 زبان، فنلاندی (گایلیج) و زبان انگلیسی به رسمیت شناخته شده اند. زبان
انگلیسی زبان مادری اغلب جمعیت كشور میباشد. تنها 2% از جمعیت فنلاند در منطقه (Qaeltacht) زندگی میكنند. این جمعیت كه به زبان بومی فنلاندی تكلم می نمایند، در كرانه غربی فنلاند ساكن میباشند. بر اساس آمار سال 1986، 30% از جمعیت كشور به زبانهای فنلاندی و انگلیسی تكلّم نموده، و 13% درصد از جمعیت كشور نیز ترجیح میدهند كه فقط به زبان فنلاندی (گالیك) تكلم نمایند.دستورالعمل كلّی سیاست فرهنگی
تا اواخر سال 1980، كشور فنلاند از سیاست فرهنگی شفافی برخوردار نبوده و موضوعات فرهنگی تا حدود بسیار زیادی تحت تأثیر صنایع فرهنگی و اقتصادی كشور قرار داشت. فرهنگ تجارتی به عنوان رویكردی غالب در صنعت رسانه های گروهی فنلاند رخنه نموده است. به عبارت دیگر فعالیتهای فرهنگی كشور محكوم به ملاحظات و پیش شرطهای بازار آزاد بوده و فرهنگ كشور راهی را در پیش گرفته كه اقتصاد و بازار آزاد برای آن تعیین نموده است. نتیجه چنین رویكردی این است كه بسیاری از نهادهای دولتی كه به طور غیررسمی اقدام به تأمین بودجه امور فرهنگی ـ هنری كشور می نمایند، با كسری جدی مالی روبرو گردند. در نتیجه این كسر بودجه مؤسسات دولتی كشور نظیر هیأت فیلم (film Board) كه به حمایت و تشویق توسعه صنعت فیلم در فنلاند میپردازند منحل میگردند. موزه ها، گالریهای هنری و كتابخانه های عمومی كشور نیز مجبور خواهند بود برای خدماتی كه به مردم ارائه میدهند مبالغی را دریافت دارند.
عامل مهم دیگری كه به طور جدی حیات فرهنگی كشور را تحت تأثیر قرارمیدهد، دو زبانه بودن كشور فنلاند میباشد.از آنجائیكه هویت فرهنگی ملی كشور فنلاند در راستای تجاری نمودن فرهنگ گام برمیدارد بر سیاست فرهنگی كشور نیز تأثیرات عمده ای را وارد آورده است. سیاستهای اتخاذ شده در خصوص فرهنگ، آموزش، ارتباطات، علوم و فنآوری كشور به روشی غیررسمی تنظیم گردیده اند. بنابراین هیچگونه برنامه خاصی جهت سیاستگذاری در خصوص موارد مذكور وجود ندارد. علاوه بر این هیچگونه سندی از جزئیات برنامه ریزیهای فرهنگی به عمل آمده در این زمینه در دسترس نمیباشد. اما از طرفی دیگر، چنین به نظر میرسد كه سیاستهای فرهنگی جمهوری فنلاند بیشتر به سمت دموكراسی فرهنگی مطلوب سوق دارد.
تنها قانون مشخص در خصوص هنر كشور ماده قانون هنر مصوب سال 1951 میباشد. ماده قانون مذكور، ساختارهای اداری و سازمانی فعال در حمایت از بخش فرهنگ كشور شامل سه حوزه مهم به شرح ذیل میباشند:• دولت مركزی كه به حمایت و پشتیبانی از مؤسسات هنری از طریق دوایر مختلف دولتی، برگزاری دوره های بخت آزمایی ملی و دایره آثار ملی كه از ساختمانهای تحت تملك دولت محافظت و مراقبت می نماید میپردازد.
• حمایت و پشتیبانی دولت محلی از طریق دفاتر هنری منطقه ای و دیگر دفاتر هنری استانی • حمایت و پشتیبانی شورای هنر در اواخر سال 1970، شورای هنر (Arts council) و سازمانهای توسعه فرهنگ منطقه ای، تصمیم به تشكیل دوایر نظارتی هنرهای منطقه ای گرفته كه به نوبه خود موجب توسعه و ترویج تمركززدایی در سیاستهای فرهنگی فنلاند گردید. دوایر نظارتی فوق از سوی كمیته های هنری، كه علاوه بر نمایندگی شوراهای هنری، وظیفه دفاع از منافع گروه های نمایشی و هنری كشور را نیز برعهده دارند حمایت و پشتیبانی میگردند.
ساختارهای سازمانی و اداریاداره و نظارت بر امور فرهنگی كشور فنلاند میان دولتهای محلی و مركزی تقسیم شده است. وظیفه اصلی اداره و اجرای امور فرهنگی كشور در سطح ملی بر عهده وزارت فرهنگ و هنر میباشد. وظیفه وزارت مذكور توسعه و ترویج دستورالعمل های سیاست فرهنگی و تهیه و تنظیم قوانین مربوط به امور فرهنگی كشور میباشد. وزارتخانه فوق از 4 بخش ذیل تشكیل یافته است:• بخش میراث فرهنگی
• بخش فرهنگ و هنر • بخش رادیو، تلویزیون و فیلم بخش Gaeltacht كه به حفاظت و صیانت از میراث فنلاندی (گالیكی) میپردازد.از جمله وزارتخانه های دیگر كه در زمینه امور فرهنگی كشور فعال میباشند می توان به:1- وزارت كار2- وزارت امور خارجه
3- وزارت آموزش و پرورش4- دپارتمان محیط زیست5- وزارت دارایی6- وزارت جهانگردی
در سال 1951، قانونی در زمینه هنر به تصویب رسید كه به موجب این قانون، شورای هنر كشور تأسیس گردید. شورای مذكور سازمان قانونی مستقل میباشد كه از سوی دولت تأمین بودجه میگردد. شورای مذكور عهده دار امور فرهنگی و هنرهای معاصر كشور از قبیل هنرهای تجسمی، موسیقی، رقص، نمایشنامه، تئاتر، ادبیات، صنعت نشر، فیلم، جشنواره ها، مراكز هنری و هنرهای محلی میباشد. شورای فوق همچنین به اعطای جوایز و بورسیه های تحصیلی به هنرمندان كشور میپردازد. از جمله سیاستهای اصلی شورای مذكور توسعه و ترویج مراكز هنری شهری سراسر كشور میباشد. از این رو مراكز هنری مختلفی در شهرهای دوبلین، واترفورد، wexford ، kilkenny ، cork ، skibbereen ، Tralee ، لالمیریك، Galnay ، castlebar و Dunddk sligo دایر گردیده اند.
گالری ملی فنلاند (National Gallery) در سال 1854 تأسیس گردید. گالری ملی نیز به نوبه خود از دولت بودجه مستقل دریافت می نماید. استقلال نسبی گالری ملی كاملاً متفاوت از استقلال موزه ملی (National Museum) میباشد چرا كه هیچگونه سیاست دولتی بر موزه ملی اعمال نمیگردد. مسؤولیت نظارت بر موزه ملی به عهده نخست وزیر میباشد. شورای میراث فرهنگی مسؤولیت امور میراث فرهنگی كشور را بر عهده دارد. به موجب قانون ویژه رادیو و تلویزیون مصوب سال 1988، دو نهاد دیگر دست اندركار جریان خبررسانی كشور تحت عناوین دپارتمان ارتباطات و سازمان مستقل رادیو و تلویزیون تأسیس گردید.
مقامات شهرداری و محلی مسؤولیت موزه ها، كتابخانه ها و گالریهای كشور را در حوزه فعالیت خود برعهده دارند.تعداد 5 سازمان توسعه منطقه ای (RDO) به عنوان رابط میان مقامات محلی و برخی از نهادهای نیمه دولتی عمل می نمایند. شورای هنر و سازمانهای توسعه منطقه ای (RDO) مشتركاً به تأمین مخارج و هزینه های فرهنگی خود اقدام می نمایند. مقامات محلی همچنین مسؤولیت اداره موزه ها، كتابخانه ها و گالریهای محلّی را برعهده داشته و به حمایت و سازماندهی پروژه های فرهنگی و هنری منطقه ای مبادرت می نمایند.
مؤسسات فرهنگیدر سال 1991، دولت جمهوری فنلاند به افتتاح موزه هنرهای معاصر (IMMA) در محل بیمارستان سلطنتی (Royal Hospital Kilmainham) مبادرت نمود. در سال 1992، مركز فیلم فنلاند در دوبلین و مركز زبان ملی فنلاند نیز در گالوای افتتاح گردید. در سال 1991، كارگاه مجسمه سازی ملی فنلاند شروع به فعالیت نمود.در سال 1992 كانون نویسندگان فنلاند در دوبلین افتتاح گردید. هیأت فیلم فنلاند نیز در سال 1993 مجدداً شروع به فعالیت نمود. در جمهوری فنلاند جشنواره های متعددی برپا میگردند كه از جمله مهمترین آنها می توان به جشنواره تئاتر دوبلین (Dublin theater festival) ، جشنواره اپرای (wexford opera festival) ، هفته هنر گالوای (Galway Arts week) ، فستیوال فیلم دوبلین (Dublin film festival) ، فستیوال فیلم كودك و نمایشگاه نقاشی و مجسمه سازی راسك(Rosc paintins sculptuka exibition) اشاره نمود.
ابزارهای سیاست فرهنگیتأمین بودجه فعالیتهای فرهنگیعلیرغم پیشرفتهای چشمگیر بدست آمده در زمینه هنرهای نمایشی، بخش هنر كشور متحمّل كمبود كمكهای مالی و فقدان سرمایه گذاریهای كلان میباشد.از سال 1978 ترویج و نشر هنر كشور از محلّ بودجه دولتی و فروش بلیطهای بخت آزمایی تأمین میگردد. بر اساس پیش نویسی بودجه سال 1995، دپارتمان هنر و فرهنگ (Gaeltacht) مبلغی معادل 4/134 میلیون پوند فنلاندی (IRE) در زمینه امور هنری و فرهنگی كشور هزینه نموده است. از جمله اقدامات بسیار مهم به عمل آمده در زمینه توسعه فرهنگی فنلاند طی چند سال اخیر می توان به تأسیس و راه اندازی لاتاری ملی (National lottery) در سال 1986 اشاره نمود.
در سال 1991، كمك مالی به مبلغ 21 میلیون پوند فنلاندی از سوی لاتاری ملّی به حوزه فرهنگ و هنر كشور اعطا گردید. درآمد مالی مذكور در ابتدا از سوی دپارتمان (Taoiseach) تأمین میگردید. از سال 1987 تا 1991، 28% از درآمد خالص لاتاری ملی یعنی حدود 1681 میلیون پوند فنلاندی (IRE) به حوزه های هنر، فرهنگ و میراث فرهنگی ملی اختصاص یافت. لازم به ذكر است كه شورای هنر فنلاند منابع مالی مورد نیاز خود را از محلّ اعانات فرهنگ و هنر دریافت می نماید. بیش از 50 درصد از كل بودجه شورای هنر كشور فنلاند از محلّ یارانه های دولتی، درحدود 5/49 درصد دیگر از محلّ لاتاری ملی و 5/0 باقی مانده نیز توسط مؤسسات خارجی، بنیادها و دیگر آژانسهای دولتی تأمین میگردد. از سال 1993 تا 96، منابع
مالی شورای هنر تا حدود زیادی افزایش یافت. امّا به لحاظ بودجه ناچیز بخش فرهنگ كشور در سال 1997، شورای هنر در انجام فعالیتهای فرهنگی خود به شدت دچار مضیقه گردید.سرانه وجوه دولتی بخش فرهنگ جمهوری فنلاند در میان كشورهای اروپایی در پایینترین رده قرار دارد.در حدود 13 بودجه فرهنگی كشور فنلاند به حوزه میراث فرهنگی، 18% درصد بودجه فرهنگی نیز به رقص و تئاتر و حدود 15% دیگر به كتابخانه ها و حوزه ادبیات تعلق میگیرد.قانون هنر مصوب سال 1973 صریحاً مقامات محلی كشور را ملزم به تأمین بودجه امور هنری كشور نموده است. در اواخر سال 1993، تعداد 17 شورا از 27 شورای استانی كشور به تأسیس اماكن تخصصی هنری مبادرت نمودند.
طی سالهای 1984 و 1991 دولت جمهوری فنلاند در جهت ترغیب هرچه بیشتر شهروندان فنلاندی در جهت حمایت از امور هنری كشور، میزان تخفیفهای مالیاتی خود را افزایش داد. شورای هنر در سال 1988 مبادرت به تأسیس شورای مستقل هنری با نام Cothu نمود.
اعطای حمایتهای مالی به هنرمندان كشور طی سالهای 1995-1993 به میزان 40% درصد افزایش یافت. در سال 1983، طرح ابتكاری آسودانا (Aosdana scheme) به نفع هنرمندان كشور راه اندازی گردید. طرح مذكور توسّط شورای هنر كشور سازماندهی گردیده و هنرمندان خلاق و حرفه ای فنلاند را تحت پوشش قرار میدهد. بر اساس طرح فوق، هنرمندان كشور در جهت كسب معافیتهای مالیاتی به رقابتهای 5 ساله فرهنگی با یكدیگر میپردازند. هنرهای خلاق از دیدگاه طرح مذكور، ادبیات، هنرهای تجسمی و موسیقی را شامل میگردد.طرح تمركز زدایی سطوح محلی منطقه ای كشور با طرح دپارتمان محیط زیست كشور با عنوان هنر در مكانهای عمومی آغاز گردید. طرح مذكور تمامی پروژه های بزرگ فرهنگی كشور را با سرمایه گذاری دپارتمان محیط زیست انجام گرفته شامل میگردد.
از آنجایی كه تعدادی از هنرمندان ثروتمند غیرفنلاندی در سایه این قبیل منافع مالیاتی به فنلاند مهاجرت نموده اند بنابراین قانون فوق به قانونی بحث برانگیز مبدّل شده است.از سال 1982، كتب و روزنامه های كشور تا میزان 100 درصد از معافیت مالیاتی برخوردار گردید و این در حالی است كه قبلاً 18% مالیات بر آنها وضع میگردید. بخش خصوصی كشور به منظور سرپرستی امور فرهنگی در سطوح ملی و محلی به ویژه در زمینه هنرهای نمایشی و خلاق كشور مشاركت می نماید.اركستر ملی كشور و دیگر گروه های هنری كه تحت حمایت رادیو و تلویزیون كشور قرار دارند از خطر انحلال رهایی یافته اند. كمیته روابط فرهنگی وزارت امور خارجه فنلاند به تأمین بودجه برخی از پروژه های فرهنگی یا هنری اشخاص میپردازد.قوانین فرهنگیقانون مالی مصوب سال 1969 درآمد برخی از هنرمندان كشور را مشمول معافیت مالیات بر درآمد نموده است.حقوق معنوی اثر یا حق چاپ و نشر تحت یك سری قوانین در كشور اعمال میگردد. جهت آگاهی از مفاد حقوق كپی رایت می توان از دیوان عالی كشور مشاوره گرفت. بر اساس قانون جاری رسانه های جمهوری فنلاند، 3 لایحه قانونی ویژه تنظیم امور خبررسانی در فنلاند به اجرا گزارده میشوند كه به ترتیب عبارتند از:1- قانون تلگراف بیسیم مصوب سال 1926 كه خبررسانی و خبرپراكنی در كشور فنلاند را منوط به كسب اجازه رسمی از وزارت ارتباطات میداند.2- لایحه مرجع خبرگزاری و خبررسانی مصوب سال 1960 كه امور خبرگزاری دولتی را تهیه و تنظیم می نماید.3- لایحه رادیو و تلویزیون مصوب سال 1988 كه حاوی دستورالعمل های لازم در زمینه خبررسانی تجارت خصوصی میباشد.بناهای یادبود فرهنگی با هویّت فرهنگی ملّی، طبق ماده قانون بناهای یادبود مصوب سال 1930 محافظت میگردند. لازم به ذكر است كه ماده قانون مذكور در سال 1954 مورد بازبینی قرار گرفته است.در سال 1987 قانون فوق مجدداً اصلاح گردید. از جمله دیگر قوانین فرهنگی جاری كشور فنلاند می توان به قوانین ذیل اشاره نمود:• لایحه سرپرستی گالری ملی • لایحه دانشكده ملی هنر و طراحی • لایحه آموزش فنی و حرفه ای 1931 • لایحه كتابخانه های ملی – محلی سیاستهای ناحیه ایمیراث فرهنگیكمیسیون فولكلور فنلاند در سال 1935 تأسیس گردید. اداره امور كمیسیون مذكور طی همان سال به دپارتمان فولكلور فنلاند در دانشگاه دوبلین تفویض گردید. هم اكنون دپارتمان مذكور از جمله آرشیوهای بزرگ فولكلور اروپا و دومین آرشیو بزرگ فولكلور دنیا محسوب میگردد.مسؤولیت امور جاری میراث فرهنگی كشور، میان وزارتخانه های مختلف كشور توزیع گردیده است. شورای میراث فرهنگی ملی از جانب دولت به تنظیم سیاستهای میراث فرهنگی كشور میپردازد. شورای فوق همچنین بر مسأله حفاظت از محیط زیست طبیعی و باستانشناسی ملی تأكید ویژه دارد. طبق آمار به دست آمده تعداد 150000 بنای یادبود ملی در كشور فنلاند وجود دارد و این در حالی است كه از این تعداد تنها 130 بنا تحت مالكیت و محافظت دولت قرار دارند.موزه ها، آرشیوها و مراكز مطالعات فرهنگی به طور گسترده از سوی دولت تأمین بودجه میگردند. همچنین دولت بر فعالیتهای مراكز مذكور نظارت مستقیم دارد.آموزش فرهنگیدر سال 1980، وزارت آموزش و پرورش فنلاند گزارشی از عملكرد خود را منتشر نمود كه برای اولین بار حاوی فصل جداگانهای در خصوص هنر بود. پیشرفت چشمگیر در این زمینه با تأسیس هیأت بازرسی و دیگر نهادها و دوره های آموزشی در سال 1948 محقق گردید. هیأت فوق اسناد مشاوره ای در 8 بند آموزشی را منتشر نموده كه یكی از بندهای آن در خصوص مهارتهای زیباشناسی و خلاقیت هنری میباشد. پس از انتشار این سند، سند دیگری با نام آموزش هنرها در سال 1985 منتشر گردید.
ادامه خواندن مقاله بررسي کشور فنلاند
نوشته مقاله بررسي کشور فنلاند اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.