مقاله در مورد برنامه‌ريزي و نقش آن در تأمين و توسعه منابع انساني

 nx دارای 59 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است فایل ورد nx  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد. این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد بخشی از متن nx : كشور كانادا مقدمهكشور كانادا دومین كشور بزرگ دنیا است كه از وسعتی بالغ بر 610/970/9 برخوردار میباشد. غالب جمعیت این كشور در محدودهای به وسعت 100 مایل 6400 كیلومتر در مرز مشترك با آمریكا ساكن هستند. این كشور دارای دو زبان رسمی انگلیسی و فرانسوی بوده و از سیستم مذهبی غالب برخوردار نمیباشد. میراث فرهنگی كانادا نوعی میراث فرهنگی مختلط میباشد كه در آن جامعه كانادا به طور ریشهای تحت تأثیر فرهنگ بومیان، فرانسه زبانان و انگلیسی زبانها قرار دارد. هم اكنون این كشور به یك جامعه متفاوت و متنوع از لحاظ فرهنگی مبدل گشته است. كشور كانادا متشكل از 10 ایالت و 2 قلمرو میباشد و به صورت فدرالی اداره میگردد. كه قوای قانونی این كشور ما بین دو سطح از دولت یعنی قوای فدرال و ایالتی تقسیم گردیده است. این كشور دارای مناطق مختلفی از جمله آتلانتیك، كانادای مركزی، فلات كانادا،پاسیفیك و كانادای شمالی میباشد. بر این اساس، منطقه گرایی بر تاریخ سیاسی كانادا تأثیر به سزایی گزارده است. در گذشته، توسعه فرهنگی توسط سطوح مختلف دولت و به صورت غیررسمی و بدون انسجام صورت میپذیرفت. در سال 1951، به دنبال انتشار گزارش محوری كمیسیون سلطنتی در مورد توسعه ملی در زمینه های هنر، علوم و ادبیات حمایت بخش فدرال در امر فرهنگ و ارتباطات به طور رسمی سازماندهی گردید و این امر به نوبه خود موجب تأسیس كتابخانه ملّی كانادا در سال 1953 و شورای كانادا در سال 1957 گردید. شورای فوق یك مؤسسه اعتباری – هنری فدرال است كه مستقل از دولت عمل می نماید. تقسیمبندی اساسی و اولیهای كه بر طبق قانون اساسی كانادا در سال 1867 در سطوح قدرت انجام گرفت به ایالتهای این كشور در زمینه های آموزش و فرهنگ اختیار تام اعطاء نمود. در نتیجه هر ایالت مبادرت به توسعه سیاست فرهنگی و ایجاد مكانیسمهای ویژه از قبیل تأسیس وزارتخانه ها و سازمانهای مربوطه جهت اجرا و پیشبرد سیاستهای انحصاری خود نموده است. در طی 20 سال گذشته بحثهای قابل توجهی در خصوص تمركززدایی از قدرت صورت گرفته است زیرا ایالتهای كشور بدنبال ایفای نقش عمدهتری در جهت توسعه فرهنگ كانادا میباشند. به طور سنتی، كشور كانادا نوعی دیدگاه سازمانی نسبت به سیاستهای ملّی پیش روی خود قرار داده است. این دیدگاه حاوی قوانین و دستورالعمل هایی میباشد كه توسط مؤسسات و دولتهای ایالتی و فدرال كشور انجام میگیرند. سازمان میراث فرهنگی كانادا مسؤولیت عمده امور فرهنگی كشور را بر عهده دارد. البته دپارتمانهای وزارت امور خارجه، دپارتمان امور تجارت بین الملل، وزارت اقتصاد، دپارتمان مهاجران و امور شهروندان، دپارتمان منابع انسانی، اداره امور بومیان شمال و سرخپوستان و وزارت صنایع نیز در این امر سهیم میباشند. بررسی اجمالی سیاستهای فرهنگی كانادا بیشتر بر مسؤولیتهای محوّله به سازمان میراث فرهنگی فدرال كه خود نقشی كلیدی در توسعه فرهنگی سطح ملی كشور ایفا می نماید تمركز خواهد داشت.دستورالعمل های كلی سیاست فرهنگیبه منظور افزایش انسجام و یكپارچگی كشور، سیاست فرهنگی كانادا وارد یك روند پژوهشی دامنهدار جهت نیل به هویت ملی و فرهنگی ممتاز شده است كه بر اساس آن جمعیت بومیان، دوگانگی زبان، چند فرهنگی جمعیت، منطقه گرایی و تأثیرپذیری بالقوه از جانب ایالات متحده آمریكا را مورد توجه قرار میدهد. براساس قانون اساسی، ایالتهای كانادا در امر آموزش از مسؤولیت تام برخوردار بوده و در زمینه فرهنگ با دولت فدرال تشریك مساعی می نمایند. كشور كانادا دارای مؤسسات مشابه در سطوح ایالتی و فدرالی میباشد كه از امور فرهنگی و هنرهای زیبای كشور حمایت بعمل میآورند. به همین ترتیب، همه ایالات و مناطق، دارای وزارتخانه های فرهنگ بوده كه در زمینه برنامه های سیاست فرهنگی، همسان با دپارتمان میراث فرهنگی كانادا عمل می نمایند. گزارش 1992 كمیته دائمی فرهنگ و ارتباطات پیشنهاد می نماید كه دولت فدرال باید تشویق به برنامه ریزی و برقراری هماهنگی فرهنگی میان دپارتمانهای فدرال را در رأس كار خود قرار داده و مشاركت با دیگر سطوح دولت، بخش خصوصی و جامعه فرهنگی كانادا را ترویج نماید. اخیراً، دولت فدرال اصول و اهداف كلی را برای خط و مشی آینده فرهنگی دولت تعیین نموده است. از جمله دیگر گرایشات توسعه سیاست فرهنگی فدرال كشور كانادا می توان به اتخاذ استراتژیهای مالی چندین ساله برای فعالیتهای هنری، اتخاذ تدابیر جامع در جهت تشویق سطوح مختلف جامعه به مشاركت فرهنگی، توسعه فعالیتهای بشردوستانه و داوطلبانه، آموزش و ترویج حرفه ای هنرهای زیبا و برقراری همكاری بیشتر میان آژانسها و دولتهای فدرال و ایالتی اشاره نمود.ساختارهای اداری و سازمانینهادهای دولتی و نیمه دولتیسطح ملیدپارتمان سابق فدرال در امر ارتباطات مسؤولیت اداره و توسعه سیاستهای فرهنگی، قانونگذاری و تنظیم قوانین در سطح ملی كشور را بر عهده داشت. در ژوئن سال 1993، چندین دپارتمان دولتی جهت ایجاد دپارتمان جدید میراث فرهنگی كانادا با یكدیگر ادغام شدند. دپارتمان میراث فرهنگی كشور كانادا مسؤولیت اداره و نظارت بر امور هنر، صنایع فرهنگی، رادیو – تلویزیون، میراث فرهنگی، موزه ها، ورزشهای غیرحرفه ای، چند فرهنگی، پاركهای ملی و بناهای تاریخی ـ ملی، حقوق بشر، فعالیتهای داوطلبانه، زبانها و فرهنگهای بومی، زبانهای رسمی، فعالیتهای تشریفاتی دولتی و ارتقاء هویت كانادایی را بر عهده دارد. دپارتمان میراث فرهنگی كانادا با مشاركت وزارت كشور مسؤولیت اداره و نظارت بر شورای كانادا، هیأت فیلم كشور، شركت سهامی خبرگزاری كانادا (CBC) ، مركز هنرهای ملی، فیلم كانادا، كمیسیون مخابرات و رادیو و تلویزیون كانادا، كتابخانه ملی، كمیسیون بزرگ كشور، كمیسیون میادین جنگی كشور، موزه های ملی، موزه ملی علوم و فنآوری، موزه هوا- فضا، موزه طبیعت، موزه تمدن، موزه جنگ، گالری ملی، موزه ملی عكاسی معاصر، آرشیوهای ملی را بر عهده دارند.وزارتخانه مذكور بیشترین بودجه فرهنگی فدرال كشور را به خود اختصاص داده كه در سال (91-1992) بر 9/2 $ بیلیون بالغ گردید. شورای كانادا به موجب ماده قانون مصوب سال 1997 تأسیس گردید. شورای مذكور در جهت توسعه و ترویج مطالعه و بهره مندی از آثار هنرهای زیبای كشور فعالیت می نماید.شورای كانادا با بودجه سالانه به میزان 7-1 $ میلیون دلار، وظیفه تهیه و ارائه خدمات و كمكهای مالی به هنرمندان حرفه ای، تولید كنندگان و سازمانهای هنری شكور را بر عهده دارد.شورای مذكور همچنین به ترغیب دبیرخانه كمیسیون كانادا جهت همكاری با سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل (UNESCO) پرداخته و بسیاری از طرحها نظیر طرح كیلام (killam program) در امر اهدا جوایز و هدایای ادبی به هنرمندان كشور را به اجرا درمیآورد. كمیسیون كانادایی یونسكوكمیسیون فوق، به سازماندهی فعالیتهای سازمان یونسكو در كشور كانادا پرداخته و حضور كشور در فعالیتهای سازمان یونسكو را افزایش میدهد. كمیسیون فوق همچنین به عنوان مشاور وزارت امور خارجه كانادا در سازمان یونسكو فعالیت نموده و با وزارت كشور در اجرای برنامه های بین المللی فرهنگی مشاركت می نماید.شورای تحقیقاتی علوم اجتماعی و انسانی كاناداشورای مذكور در راستای توسعه علوم انسانی و اجتماعی كشور به اشخاص پیشنهاد مشاركت میدهد. شورای مذكور ارگانی سلطنتی است كه از طریق وزارت صنایع به پارلمان كشور گزارش كار ارائه میدهد.سطح ایالتیفرهنگ در كشور كانادا مسؤولیت مشاركتی است كه میان دولتهای ایالتی و فدرال توزیع گردیده است. در سال 1970، از محل فروش بلیطهای بخت آزمایی، شماری از ایالتهای كشور مبادرت به تأسیس وزارتخانه های فرهنگی نمودند. لازم به ذكر است كه دولتهای ایالتی به طور غیررسمی در بخش میراث فرهنگی، توسعه و ترویج قوانین، سیاستها و برنامه های فرهنگی بسیار فعال بوده اند. در سال 1992 هزینه های فرهنگی ایالتی بر 9/1 $ میلیون دلار بالغ گردید كه بیشتر این هزینه ها در بخش كتابخانه ها و میراث فرهنگی كشور صرف گردید. پیش نیاز و ضروریات فرهنگی هر ایالت با ایالت دیگر كشور تفاوت دارد. به عنوان مثال ایالات اُنتاریو (ontario) كِبكِ (Quebec) و بریتیش كلمبیا (British columbia) مراكز اصلی صنایع فرهنگی و هنرهای زیبای كشور محسوب میگردند. ایالت كبِك تنها ایالت كشور میباشد كه برخلاف ركود اقتصادی اخیر مبادرت به تأسیس شورای هنر و ادبیات و اختصاص بودجه به این امر نموده است. Conseil des arts etdes lettersمكانیسمهای زیادی در كانادا جهت تسهیل در توسعه پروژه های مشاركتی، تأمین بودجه بخش فرهنگ و مبادله اطلاعات میان دولتهای فدرال و ایالتی به كار گرفته شده است.ابزارهای سیاست فرهنگی تأمین بودجه فعالیتهای فرهنگیفرهنگ در واقع بخش پویای اقتصاد كشور بوده كه به طور مستقیم یا غیرمستقیم به اقتصاد ملی كمك می نماید. برطبق اطلاعات ارائه شده از سوی اداره آمار كشور كانادا تأثیر مستقیم بخش اقتصاد بر هنرهای زیبا و بخش فرهنگ كشور بر 2/14 $ بیلیون دلار در سال (90-1991) بالغ گردیده كه تقریباً 3/2% درصد از تولید ناخالص ملی را تشكیل میدهد. هنرهای زیبا و فرهنگ در كانادا (Gdp) علاوه بر سطوح دولتی از حمایتهای بخش خصوصی كشور نیز برخوردار میگردند. شمار زیادی از دپارتمانها و آژانسهای دولتی از زمان جشنهای سده در سال 1967، كمكهای مالی قابل توجهی به صنایع فرهنگی، مؤسسات و هنرمندان كشور نموده اند. سالیان متمادی نابرابریهای فاحشی میان ایالتهای كشور از لحاظ میزان حمایت و پشتیبانی و توزیع بودجه فرهنگی وجود داشت. در سال (91-1992) دولتهای مختلف در كلیه سطوح مبلغ 6 $ بیلیون دلار در امر فرهنگ سرمایه گذاری نمودند. از این میزان 9/2 $ بیلیون از طریق دولت فدرال 9/1 $ بیلیون از طریق ایالتها و 2/1 $ بیلیون دلار از طریق شهرداریها پرداخت گردید. در ایالات كِبكِ و اُنتاریو عمده تمركز بر بودجه های فرهنگی فدرال میباشد زیرا اغلب دپارتمانها و آژانسهای فرهنگی فدرال در این دو ایالت واقع شده اند.86% درصد از بودجه دولتهای فدرال به آژانسها و دپارتمانهای فرهنگی فدرال نظیر شركت سهامی خبرگزاری كانادا (CBC) ، موزه های ملی و مكانهای تاریخی فدرال تعلق دارد.14% باقی مانده به صورت كمكهای مالی و اعطای جوایز به صنایع فرهنگی، مؤسسات، سازمانها و هنرمندان پرداخت میگردد. 23 بودجه دولتهای ایالتی و منطقه ای در بخش فرهنگ به كتابخانه ها و میراث فرهنگی اختصاص مییابد. در سال 1992 از بودجه فرهنگی 2/1 بیلیون دلاری شهرداریها، 80% درصد آن به كتابخانه های كشور اختصاص یافت.دپارتمان میراث فرهنگی كانادا طرح فرهنگی با عنوان (CIP) را اداره و نظارت می نماید. این طرح جهت كمك به سازمانهای حرفه ای، حقوقی و غیرانتقاعی كانادایی دست اندركار میراث فرهنگی و هنرهای زیبا طراحی گردیده است.طرح (CIP) اصلاح و بهبود فعالیتهای مدیریتی، تأسیس و بهبود زیرساختها و تجهیزات فرهنگی و افزایش امكان دسترسی به كالاهای فرهنگی برای مردم كانادا را در رأس وظایف خود قرار داده است. عمده كمكهای مالی و غیرمالی انجام گرفته از طریق طرح (CIP) توسط دپارتمان میراث فرهنگی كانادا تأمین میگردد. لازم به ذكر است كه طرح مذكور بودجه ای معادل 2/13 $ دلار را به خود اختصاص داده است.حمایت از خلاقیتهای فرهنگیحمایتهای مستقیم و غیرمستقیم اگرچه سیاستهای حمایت مستقیم از هنرمندان به دنبال تصویب ماده قانون حق چاپ و نشر كانادا مصوب سال 1924 شكل گرفت. با این حال این گزارش شورای MasseyِLevesquel بود كه در سال 1951 بر آموزش عمومی هنرهای زیبا اصرار ورزیده و خواستار تأسیس شورای كانادا كه مسؤولیت نشر و ارتقاء هنرهای زیبا، ادبیات و علوم انسانی و اجتماعی كشور را بر عهده دارد شد. اما هدف اصلی شورای مذكور توسعه و ترویج ایده “كانادا برای كاناداییان” (Canada to conedian) بود.گزارش مذكور پایه و اساس توسعه سیاست فرهنگی در كانادا را پایه گذاری نمود. بعلاوه در سال 1982، گزارش كمیته بررسی و بازبینی سیاست فرهنگی فدرال كه عمدتاً به عنوان گزارش (ApplebaumِHebert) معروف است، پیشنهادات ویژه و خاصی را در خصوص وضعیت زندگی هنرمندان كشور ارائه نمود.به دنبال بررسیهای به عمل آمده در سال 1986 طرح ضربتی (sirenِGelinas) در خصوص وضعیت زندگی توسعه سیاستهای اقتصادی و اجتماعی هنرمندان كشور به اجرا درآمد.در سال 1992 دولت فدرال قانون وضعیت معیشتی هنرمندان كشور را تصویب نمود كه در سال 1993 به مرحله اجرا درآمد. این آییننامه چارچوب قانونی تحت نظارت دولت فدرال جهت برقراری روابط حرفه ای میان تولیدكنندگان و هنرمندان خود اشتغال كشور به وجود آورد. 2 مكانیسم جدید قانونی نیز تحت آییننامه مذكور مطابق ذیل ایجاد گردید:1- شورای كانادا كه به دپارتمان میراث فرهنگی كشور خدمات مشاوره ارائه داده و تحقیق در خصوص موضوعاتی چون مالیاتبندی، دسترسی هنرمندان به منافع اجتماعی و ورشكستگی فرهنگی را برعهده دارد.3- تریبون روابط حرفه ای تولید كنندگان و هنرمندان كاناداتریبون مذكور بخش دیگری از چارچوب حقوقی است كه در آییننامه مذكور پیشبینی شده است. به منظور تشویق، پشتیبانی و حمایت از بخش خصوصی فرهنگ از قبیل مؤسسات تئاتر، گالریهای عمومی و موزه های كشور اصلاحاتی بر ماده قانون مالیات بر درآمد مصوب 1991 اعمال گردید. لازم به ذكر است كه موزه ها و سایر مؤسسات هنری كشور با مقاصد سودجویانه تأسیس نیافته بلكه در حقیقت به عنوان سازمانهای خیریه جهت مقاصد مالیاتی تأسیس یافته اند. این بدان معناست كه اشخاص حقیقی كه به بخش فرهنگ و هنر كشور كمكهای مالی اعطاء می نمایند در ازای چنین كمكهایی از اعتبارات مالیاتی تا حداكثر 20% درصد درآمد مالیات دهندگان در طی هر سال بهره مند میگردند. در طی دهه گذشته، سازمانهای هنری و فرهنگی كشور به طور فزایندهای متكی بر حمایت بخش خصوصی بودند. سازمانهای مسؤول حوزه هنرهای نمایشی اكنون بیش از 16% درصد بودجه خود را از طریق اعتبارات مالیاتی بدست میآورند. در سال 1991 تغییرات مالیاتی جزئی با تصویب قانون ویژه وضعیت معیشتی هنرمندان كشور در جهت بهبود وضعیت مالی هنرمندان و سازمانهای هنری اعمال گردید.هنرمندانی كه در استخدام سازمانهای هنری كشور میباشند، هم اكنون تا مبلغ 1000 $ از معافیت مالیاتی برخوردار میگردند. اعطای چنین معافیتهایی به هنرمندان حرفه ای كشور به علت وجود هزینه های جانبی تولید آثار هنری و جبران بخشی از این هزینه ها میباشد كه توسط كارفرمایان بخشهای هنری كشور جبران نمیگردد. سازمانهای خدمات هنری كه خدمات گوناگونی را به انجمنهای هنری كشور ارائه داده و در امر توسعه و ترویج حوزه های هنری فعال میباشند. نیز از چنین اعتبارات مالیاتی بهره مند میگردند. شورای كانادادر سال 1992 حمایتهای مالی شورای كانادا از هنرهای زیبا بر 89044 $ میلیون دلار بالغ گردید. در طی همین سال شورای مذكور تعداد 4341 جایزه به هنرمندان و سازمانهای هنری كشور اعطا نمود كه از این مبلغ تقریباً 23% از طریق طرح اعطای جوایز هنری به اشخاص حقیقی و 77% در صد از طریق دیگر طرحهای شورا به سازمانهای فعال فرهنگی و هنری اعطاء گردید.طرح اعطای جوایز هنری بزرگترین طرح شورای كانادا در پشتیبانی مالی از هنرمندان حقیقی كشور میباشد. از جمله دیگر طرحهای حمایتی كه توسط شورا به اشخاص یا گروه های فرهنگی تعلق میگیرد می توان به طرحهای: بانك هنر، اكتشافات فرهنگی و هنری، بخش انتشارات و تألیفات هنری، توریسم فرهنگی و هنرهای رسانه ای اشاره نمود. كمیسیون حقوق قرضه عمومی در سال 1986 به منظور جبران مالی استفاده عمومی از آثار موجود مؤلفین كانادایی در كتابخانه های كشور تأسیس یافت. طرح مذكور توسط كمیسیونی متشكل از نمایندگان انجمنهای نویسندگان، كتابخانه ها و ناشران كتاب اداره و نظارت میگردد. در سال 1991، مبلغ 2/6 میلیون دلار از طریق طرح حقوق قرضه عمومی به مؤلفین كانادایی پرداخت گردید. مبلغ مذكور به مؤلفینی تعلق میگیرد كه نام كتاب آنها در فهرست كتابخانه های منتخب كانادا آورده شده باشد. فعالیتهای داوطلبانه فرهنگیطرح پندار (the imagine program) از سوی مركز كانادایی با عنوان (Canadian center for philanthropy) مطرح گردیده و از طریق منابع خصوصی و دولتی تأمین مالی میگردد.لازم به ذكر است كه طرح مذكور جهت حمایت بیش از پیش از هنرهای زیبای كانادا به اجرا در میآید. به موازات این طرح، دپارتمان میراث فرهنگی كانادا طرح جایزه ویژه خیرین و داوطلبان فرهنگی كشور را به منظور شناسایی كمكهای قابل توجه در جهت غنیسازی فرهنگ كانادا مطرح نموده است. لازم به ذكر است كه جایزه مذكور توسط داوطلبان و حامیان مؤسسات فرهنگی تدارك و اعطاء میگردد.كمكهای شهروندان كانادایی به هنرهای نمایشی، هنرهای تجسمی و سازمان میراث فرهنگی كشور در سال 1990 بر 17 میلیون دلار بالغ گردید. باید مبلغ 19 میلیون دلار مشاركت مالی شركتهای سهامی كانادایی را به مبلغ فوق اضافه نمود.مشاركتهای فرهنگیطی دو دهه گذشته، حمایتهای مشاركتی از هنرهای مختلف كشور به طور فزایندهای افزایش یافته است. در سال 1992، پشتیبانی مالی بخش خصوصی از هنرهای كشور بر 60 میلیون دلار بالغ گردید. كشور كانادا هنوز از بنیادهای كافی در امر توسعه و پشتیبانی هنرهای كشور انجام و فعالیتهای بشردوستانه برخوردار نمیباشد.قوانین فرهنگیقوانین فرهنگی كشور به طور كامل، توسط دپارتمان میراث فرهنگی، دپارتمان مالیات و وزارت صنایع كانادا، اجرا میگردند. از جمله قوانین فرهنگی كشور می توان به قوانین ذیل اشاره نمود:• ماده قانون كتابخانه ملی مصوب سال 1993 • ماده قانون خبررسانی رادیو – تلویزیون مصوب سال 1968 • ماده قانون مركز هنرهای زیبای كشور مصوب سال 1966 • ماده قانون موزه های ملی كانادا مصوب سال 1925 • ماده قانون شركت سهامی توسعه فیلم كانادا • تله فیلم كانادا مصوب سال 1967 • ماده قانون زبانهای رسمی كشور مصوب سال 1969 • ماده قانون دپارتمان ارتباطات مصوب سال 1970 • ماده قانون كنترل واردات و صادرات اشیاء فرهنگی مصوب سال 1977 • ماده قانون حق چاپ و نشر مصوب سال 1924 • ماده قانون آرشیوهای ملی مصوب سال 1987 • ماده قانون شورای كانادا مصوب سال 1957 • ماده قانون هئیت فیلم كشور مصوب سال 1950 • ماده قانون وضعیت معیشتی هنرمندان مصوب سال 1992 • ماده قانون چند كانگی فرهنگی در كانادا مصوب سال 1985 • ماده قانون مخابرات مصوب سال 1993 • ماده قانون بناهای یادبود و مكانهای تاریخی مصوب سال 1953 • ماده قانون پاركهای ملی مصوب سال 1988 • ماده قانون محافظت از ایستگاههای قدیمی راه آهن مصوب سال 1988 • ماده قانون دپارتمان حمل و نقل قانون كانالها و آبراههای تاریخی مصوب سال 1993 • ماده قانون شورای تحقیقات علوم اجتماعی و انسانی مصوب سال 1978 • ماده قانون كمیسیون مخابرات و رادیو تلویزیون كانادامصوب سال 1985 حق چاپ و نشرحقوق مؤلفینكپی رایت در كشور كانادا تحت نظارت دولت فدرال بوده و بر طبق قانون حق چاپ و نشر مصوب سال 1924 تنظیم گردیده است. از آن زمان تاكنون تغییرات جزیی در قانون فوق اعمال گردیده است. اما اولین مرحله از اعمال چنین تغییراتی در سال 1988 به پایان رسیده، دومین مرحله از این فرآیند نیز هم اكنون در حال اجرا میباشد. مفاد تغییر یافته قانون كپی رایت كشور علاوه بر الحاق كانادا به كنوانسیون 1971 برن (Berne covenjion) یك سری استثنائات محدود و تدابیر ویژه در خصوص حقوق همسایگی (neeghbouring right) ، حقوق اجاره و مالیات بر نوارهای كاست و برنامه های كامپیوتری شخصی را اتخاذ نموده است. از آن زمان تاكنون نهادهای بسیار زیادی در امر حفاظت از حق چاپ و نشر در كانادا تأسیس یافته اند.سیاستهای ناحیه ایسازمان آمار كانادا از واژه فرهنگ تحت عناوین هنرهای نمایشی، میراث فرهنگی (موزه ها و مكانهای تاریخی)، كتابخانه ها، هنرهای تجسمی و صنایع دستی، آثار ادبی، شامل نشر كتاب، آموزش هنر، چندگانگی فرهنگ، فیلم و ویدئو و رادیو و تلویزیون و صنعت ضبط صدا (موسیقی) نام برده است.در سال 1993 با تجدید ساختار سازمانی دولت فدرال موارد جدید دیگری به واژه فرهنگ اضافه گردید. كه از آن جمله می توان به حقوق بشر، ورزشهای غیرحرفه ای، پاركهای طبیعی، زبانهای رسمی، فرهنگ و زبانهای بومی، و هویت كانادایی اشاره نمود.ورزشهای غیرحرفه ای ورزش در كانادا صنعتی 16 میلیون دلاری بوده و به عنوان بخش لاینفك از تاریخ، میراث فرهنگی و فرهنگ كانادا محسوب میگردد.ماده قانون ورزشهای آماتور و تناسب اندام مصوب سال 1961 در بردارنده حقوق قانونی ورزشهای آماتور در كشور میباشد. در سال 1992، 90% از مردم كانادا اظهار داشتند كه ورزش نیز همچون موسیقی، فیلم و ادبیات بخش مهمی از فرهنگ كانادا به شما میرود. بخش ورزش در كشور كانادا از طریق تمامی سطوح دولت اداره و نظارت میگردد كه از آن جمله می توان به دپارتمان میراث فرهنگی، سازمانهای خصوصی كانادا، سازمان ورزشهای عمومی، سازمان ورزشهای ایالتی و كلوپهای ورزشی وابسته به شهرداریها اشاره نمود.كمك مالی دولت فدرال به بخش ورزشهای آماتور طی سال (93-1992) بر 60 میلیون دلار بالغ گردید. لازم به ذكر است كه این مبلغ شامل كمكهای مالی دولت فدرال به امر روابط بین الملل و بازیهای بین المللی نمیگردد.میراث فرهنگیدپارتمان میراث فرهنگی كانادا مسؤولیت اصلی توسعه و گسترش میراث فرهنگی كشور را بر عهده دارد. در سال 1990 دپارتمان ارتباطات مبلغ 6/484 میلیون دلار كمك مالی به میراث فرهنگی كانادا اختصاص داد كه این كمك بخشهای مختلفی چون موزه ها، پاركها، كتابخانه ها و آرشیوهای كشور را شامل میگردد. از مبلغ فوق 113 میلیون دلار به موزه ها و 5/37 میلیوندپارتمان میراث فرهنگی كانادا مسؤولیت اداره برنامه ها و طرحهای ذیل را بر عهده دارد:• طرح املاك فرهنگی منقول: طرح مذكور صادرات و واردات اموال و املاك فرهنگی را سازماندهی نموده و به اشخاصی كه اشیاء دارای ارزش فرهنگی را به مؤسسات عمومی هدیه میدهند تخفیفهای مالیاتی اعطا می نماید. ادامه خواندن مقاله در مورد برنامه‌ريزي و نقش آن در تأمين و توسعه منابع انساني

نوشته مقاله در مورد برنامه‌ريزي و نقش آن در تأمين و توسعه منابع انساني اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.