nx دارای 9 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
تصمیم‌گیری گروهی
تصمیم‌گیری گروهی: نكات كلیدی : گروه‌ها در برابر افراد: این موضوع كه آیا گروه‌ها تصمیم‌گیران بهتری از افراد هستند موضوع ساده‌ای نیست و بستگی به چند عامل دارند مانند نوع وظیفه‌ی مربوطه. گروه‌ها معمولاً عملكردی بهتر از افراد دارند. زمانی كه وظایف قابل تقسیم‌بندی هستند، گروه‌ها همچنین دارای یك مزیت در وظایف مربوط به حل مشكل‌ها هستند، چون آن‌ها به احتمال قوی كسی را در درون خود دارند كه دارای یك جواب قابل قبول هستند، گروه‌ها دارای پتانسیل ایجاد عقاید مربوط به اعضای گروه می‌باشد. از بُعد منفی گروه‌ها می‌توانند دچار نقصان در پروسه شوند كه از كمبود هماهنگی نشأت می‌گیرد آن‌ها همچنین احتمالاً بر اساسِ ساعات فردی بازده كمتری دارند.
قطبیت: تحقیق اخیر نشان داده است كه گروه‌ها تصمیماتِ خطرناك‌تری را نسبت به افراد می‌گیرند. این پدیده به عنوان یك پدیده‌ی (تغییر خطر) شناخته می‌شود، اگرچه تحقیق بعدی نشان داده است كه تغییرات به سوی احتیاط نیز روی می‌دهد. هم‌اكنون شواهدی وجود دارد مبنی بر این كه وقتی افراد برای بحث در مورد یك قطبیت موضوعی گرد هم می‌آیند آن‌ها با قرار گرفتن در یك موقعیت كه بی‌نهایت‌تر از موقعیت متوسط اعضای گروه قبل از بحث است، به گردهمایی خود خاتمه می‌دهند، سه تئوری اصلی وجود دارد كه سعی می‌كند قطبیت را توضیح دهد: مقایسه‌ی اجتماعی، تأثیر اطلاعاتی، و تئوری هویت اجتماعی.
تفكر گروهی: تفكر گروهی به عنوان «یك گرایش جستجوی توافق زودهنگام» تعریف می‌شود. علائم اصلی تفكر گروهی شامل 1- توهمِ بی‌ارزش بودن، یك باور مسلم، در اخلاقیات گروه، یك دیدگاه مشخص در مورد دیدگاه خارج از گروه یك توهمِ اتفاق آرا می‌باشد. تفكر گروهی به وسیله‌ی انتقاد سركوب شده، اختلاف گروه، یك دیدگاه مشخص در موردِ دیدگاه خارج از گروه و یك توهمّ اتفاق‌آرا می‌باشد. تفكر گروهی به وسیله‌ی انتقاد سركوب شده، اختلاف عقیده، و ابراز عقاید
دیگر بحث را محدود می‌كند. این منجر به تصمیمات ضعیف‌تری می‌شود. تفكر گروهی را می‌توان پیشگیری كرد اگر گروه‌ها به اختلاف عقاید بیشتر از تأیید آن‌ها اهمیت دهند و آن هدایت‌كنندگان را تضمین كند، افراد قوی دیگر عقایدشان را پس از افراد قدرت كمتر بیان كنند گروه‌ها باید همچنین بحث را با كارشناسان در خارج از گروه تشویق كنند، یك «حامی شیطان» كه كارش مخالفت كردن با دیدگاه‌های همه است تعیین كنند.
گروه‌ها در برابر افراد: در موضوع Az اشاره شد كه شعور و خرد سنین مخصوصاً مفید و مؤثر نیست چون غالباً متناقض است مثلاً در رابطه با گروه‌ها و این كه چقدر عملكرد در آن‌ها خوب است آیا ما باید اعتقاد داشته باشیم كه دو نفر بهتر از یك نفر است یا این كه دو آشپز كار را خراب می‌كنند؟ آیا درست است كه گروه‌ها تصمیمات خوبی را می‌گیرند یا تصمیماتشان به واقعیت نزدیك‌تر است؟ تعجب‌آور نیست كه پاسخ تا حدی پیچیده‌تر از یك بله یا خیر ساده است چون
بستگی به چند عامل مانند وظیفه‌ی مورد نظر دارد. مثلاً گروه‌ها عملكردی بهتر از افراد دارند وقتی كه وظایف قابل تقسیم و توضیح‌اند. گروه‌ها همچنین دارای یك مزیت در وظایف و امور حل مشكل می‌باشد. آن‌ها از نظر آماری احتمال بیشتری وجود دارد كه كسی را در میان خودشان داشته باشند كه یك پاسخ قابل قبول داشته باشد. مزیت دیگر برای گروه‌ها این است ك آن‌ها دارای پتانسیل ایجاد عقاید یك عضو گروه می‌باشند. با وجودِ این همچنان كه ما مشاهده خواهیم كرد چه زمانی در مورد تفكر گروهی بحث كنیم گروه‌ها همیشه بر این مزایای بالقوه سرمایه‌گذاری نمی‌كنند از بُعد منفی گروه‌ها می‌توانند دچار نقصان پروسه شوند كه
از عدم وجود هماهنگی نشأت می‌گیرند، آن‌ها همچنین احتمال دارد بر اساس ساعات فردی دارای كارایی و بازده كمتری باشند، اگرچه بر طبق اهمیت تصمیم این ممكن است یك مشكل نباشد واضح است كه بعضی از قسمت‌های این تحقیق ارتباط كمتری با گروه‌های شركت‌كننده در امور جسمی در مقابل امور ادراكی دارد، اگرچه گروه‌های ورزش و تمرین مجبورند تصمیم‌هایی را هم در درون زمین و هم خارج از آن بگیرند و یك آگاهی از بعضی از فواید و مضرّات مرتبط با تصمیم‌گیری گروهی در هنگامی كه آن‌ها آن را انجام می‌دهند مفید خواهد بود.
قطبیت: این پرسش كه آیا تصمیمات اتخاذ شده توسط گروه‌ها با تصمیمات اتخاذ شده توسط افراد متفاوت است یا نه، فراتر از موضوع كیفیت تصمیم‌گیری توسعه پیدا می‌كند. مثلاً تحقیق اخیر نشان داد كه گروه‌ها تصمیمات خطرناك‌تری را در مقایسه با افراد اتخاذ می‌كنند. این پدیده را پدیده‌ی تغییر خطرناك می‌نامند و این موارد نگران‌كننده‌ی مرتبط با شعورِ گروه‌های تصمیم‌گیرنده در مورد موضوعاتی مانند رفتن به جنگ یا فشار دادن دكمه‌ی نامشخص و افزایش می‌دهد. با وجود این تحقیق بعدی نشان داده است كه تغییرات برای احتیاط همچنین در گروه‌ها رخ می‌دهد، پس تشخیص داده شد كه تغییرات برای احتیاط و تغییرات برای خطر دو
روی یك سكّه هستند. سكه‌ای به نام قطبیت. هم‌اكنون شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر این كه وقتی افراد برای بحث در مورد یك موضوع گرد هم می‌آیند آن‌ها بحث را با قرار گرفتن در یك موقعیت كه بی‌نهایت از موقعیت فعلی اعضای گروه قبل از بحث است خاتمه می‌دهند. اگر بازیكنان به طور متوسط با این كه به طور دسته‌جمعی به نزد مربی بروند و بگویند كه آموزش خسته‌كننده است، یك بحث توسط بازیكنان آن احساس را قوی‌تر خواهد كرد با وجود این اگر بازیكنان به طور متوسط با روبرو با مربی مخالف باشند، بحث طبیعتاً یك تصمیم واضح‌تر اتخاذ شده توسط بازیكنان برای مواجه نشدن را ایجاد خواهد كرد. ؟؟ دیگر تصمیم‌گیری
گروهی منجر به قطبیت می‌شود. سه نظریه‌ی اصلی وجود دارد كه تلاش می‌كند قطبیت را نجات دهد: مقایسه‌ی اجتماعی، تأثیر اطلاعاتی، نظریه‌ی هویت اجتماعی، توضیح مقایسه‌ی اجتماعی به وسیله‌ی تقویت خود یا نمایش خود هدایت می‌شود. شواهد متعددی وجود دارد مبنی بر این كه افراد خودشان را در یك پرتوی مثبت‌تر می‌بینند. مثلاً ما گرایش داریم به این كه خود را به عنوان یك فرد كمی اخلاقی‌تر، بی‌آزارتر و جذاب‌تر و باهوش‌تر از حد متوسط ببینیم. در
تحقیقات قطبیت وقتی كه ما به تنهایی وظیفه‌ای را انجام می‌دهیم ما موقعیتی را تأیید می‌كنیم كه فكر می‌كنیم ما را در جایگاه مثبت و ارزشمندی براساس ارزش‌های فرهنگی و به دور از آن‌چه كه به نظر ما دیدگاه متوسط است، تأیید می‌كنیم. سپس وقتی كه ما به یك بحث گروهی در مورد یك موضوع می‌پیوندیم در آن زمان ما درمی‌یابیم كه دیگران نیز نقاط مثبت بیشتری در مقایسه با آن‌چه كه ما فكر می‌كردیم دارد و در نتیجه برای ارائه‌ی مجدد خودمان به عنوان یك فرد مثبت‌تر از دیگران به طرف بی‌نهایت‌ها حركت می‌كنیم. در این دیدگاه، قطبیت در نتیجه‌ی تلاش‌های ما پس از مقایسه‌ی اجتماعی به منظور حفظ حالت مثبت
خودمان به عنوان فردی بهتر از دیگران از نظر ارزش‌های فرهنگمان روی می‌دهد. توضیح تأثیر اطلاعاتی اظهار می‌كند كه قطبیت به این دلیل ساده روی می‌دهد كه افرادی كه به یك عقیده متعهد هستند به بحث می‌پردازند و آن‌ها همگی بحث‌ها را برای حمایت از آن موقعیت ابراز می‌كنند و در نتیجه وزنِ بحث بر تصمیم گروه تأثیر می‌گذارد. توضیح هویت اجتماعی در این عقیده قرار دارد كه هویت خود از دو بخش تشكیل می‌شود «هویت فردی» و «هویت اجتماعی». بحث این
است كه آن‌چه كه بحث گروهی انجام می‌دهد افزایش آگاهی ما از هویت اجتماعی‌مان است و آگاهی ما از هویت فردی را كاهش می‌دهد. این منجر به تغییر متمركز ما از ایده‌آل‌های فردی به پایه‌ریزی قضاوت‌هایمان در مورد آن‌چه كه درباره‌ی دیدگاه گروهی‌مان فكر می‌كنیم، می‌شود. تحقیقات برای بررسی این سه توضیح، شواهدی را ارائه می‌كنند كه هر یك از این سه مورد به نظر می‌رسد فایده دارند. به نظر می‌آید كه گاهی اوقات تصمیمات گروهی به علت مقایسه‌ی اجتماعی قطبیتی می‌شود، گاهی اوقات به علت حجم اطلاعات و گاهی اوقات به علت تغییرات در كانون هویت آن چه روانشناس ورزشی از آن باید آگاه باشد این است كه قطبیت رخ می‌دهد و این كه تصمیماتی كه گروه‌ها اتخاذ می‌كنند همیشه بر مبنای بحث منطقی نیستند.
تفكر گروهی: تفكر گروهی یك اصطلاح مشخص شده توسط ایرونیك ژایس؟؟ است كه به عنوان یك گرایش جستجوی توافق زودهنگام و یك شیوه‌ی تفكر كه افراد در هنگامی كه عمیقاً در یك گروه منسجم قرار دارند تعریف می‌شوند. اگرچه این ممكن است كمی جزئی به نظر برسد اما به راحتی بدین معناست كه زمان‌هایی وجود دارد كه یك گرایش برای گروه‌ها به منظور رفتن سریع به سراغ نتایج و نه بحث كامل در حدود تمام گزینه‌ها وجود دارد. ژانیس به عنوان مثال كه
تصمیم‌گیری سیاسی در مورد سیاست خارجه توسط هیأت اجرایی كِندی در اوایل دهه‌ی 1960 اشاره می‌كند. او اظهار می‌كند كه رابطه‌ی تفكر گروهی با ورزش این است كه وقتی كه تصمیماتی اتخاذ می‌شود تفكر گروهی باید عملی شود طبق این نظریه تفكر گروهی احتمال بیشتری وجود دارد كه زمان روی دهد كه گروه منسجم است. وقتی كه از اطلاعات خارجی جدا است و وقتی كه دارای یك رهبر قوی است كه راه‌حل‌های ترجیح داده شده‌ی خودش را تقویت می‌كند. علائم تفكر گروهی به شرح زیر می‌باشد:
1- یك توهم آسیب‌پذیری، 2- یك باور مسلم در اخلاقیات گروه، 3- یك دیدگاه مشخص خارج از گروه، 4- فشار مستقیم بر مخالفان، 6- خودسانسوری، 7- یك توهم اتفاق آراء و 8- تلاش‌ها برای منطقی كردن عقیده‌ی گروه.
بر اساس شواهد موجود تحقیقات متعددی وجود نداشته است كه این عقیده را بررسی كند، اگرچه آن چه انجام شده است عموماً تعیین‌كننده است. مثلاً وقتی گزارشات واقعی از رویدادهای واقعی تجزیه و تحلیل شده‌اند علامت‌هایی از تفكر گروهی قبل از تصمیمات بعد واضح‌تر از تصمیمات خوب، بوده‌اند. آن‌چه كه تفكر گروهی انجام می‌دهد، محدود كردن بحث به وسیله‌ی انتقادات سركوب شده اختلاف عقیده و بروز و اظهار عقاید دیگر می‌باشد. این همچنین بدین معناست كه راه‌حل‌های ترجیح داده شده مجدداً بررسی نمی‌شود. گروه‌های ورزشی دارای آمادگی كمتر برای تفكری گروهی در مقایسه با گروه‌های دیگر نیستند، بنابراین این شانس است كه مراحلی وجود دارد كه می‌تواند برای پیشگیری از آن مورد توجه قرار بگیرد: مثلاً گروه‌ها باید:
مخالفت را ارزیابی كنند نه این كه رَد كنند.
اطمینان حاصل كنند كه رهبران و هدایت‌كنندگان و افراد قدرتمند دیگر عقایدشان را پس از اعضای گروه كه دارای قدرت كمتری هستند بیان كنند تا احتمال این كه افراد كم قدرت‌تر خودشان را سانسور كنند كاهش بیابد.
زیرگروه‌های وسیع‌تری را برای پیشگیری از جداسازی تشكیل دهند.
بحث را با دوستان در خارج از هیئت یا گروه ادامه دهند.
با متخصصان دیگر مشورت كنند.
یك «حامی شیطان» تعیین كنند كه كارش مخالفت با عقاید همه است.
بدانند كه دشمن یا مخالفشان كیست طوری كه آن‌ها را نادیده نگیرند.
جلساتِ رفع تردید را برگزار كند در حالی كه هر كس بتواند هر نگرانی را در مورد تصمیم گروه ابراز كند.
ادامه خواندن تحقيق در مورد تصميم‌گيري گروهي
نوشته تحقيق در مورد تصميم‌گيري گروهي اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.