nx دارای 24 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
جمعیت خانواده
مقدمه:جستجوی حد متناسب جمعیت برای هر جامعه‌ای با توجه به شرایط اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی حاكم بر آن، پژوهشگران و متخصصان مسایل جمعیتی را یاری می‌كند تا به سوی شناخت واقعیت‌های جامعه خود گام بردارند. امّا این حركت به دنبال خود سیاستها و خط‌مشی‌های معینی را می‌طلبد تا به یافته‌ها و نظرات اصولی و علمی، جامعه عمل بپوشاند، زیرا شناخت مسئله و مشكل اجتماعی یا جمعیتی هر چند كه بسیار مهم تلقی می‌وشد. اما مهمتر از آن نحوه عمل مردم و نهادهای تنظیم كننده رفتار اجتماعی است كه در مورد اخیر، به ویژه دولتها نقش حساس‌تری برعهده دارند.
تعریف سیاستهای جمعیتی:سیاست جمعیتی مجموعه‌ای از اصول و تدابیر و تصمیمات مدون می‌باشد كه در ارتباط با حل مسائل جمعیت توسط دولت برای هماهنگ و ایجاد تعادل بین عوامل جمعیتی از یك سو و عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی از سوی دیگر در جهت رسیدن به اهداف خاص رفاه عمومی جامعه اتخاذ می‌گردد.
مسائل جمعیتی ان دسته اموری هستند كه از حالت تعادل و هماهنگی با سایر امور در مجموعه خود خارج شده و به صورت ناهمساز و پیچیده درآمده، به وطریكه جمعیت كه یك واقیعیت طبیعی است، به صورت یك معضل و مشكل بروز پیدا می‌كند بنابراین، مسائل جمعیتی امور ناهمساز وپیچیده‌ای هستند كه به كمك تدابیر وسیاست های جمعیتی در مجموعه كلی باید هماهنگ و همساز گردند تا به صورت مشكلات اقتصادی واجتماعی بروز پیدا نكند. برای جلوگیری از یك چنین مشكلاتی نیاز به برنامه‌ریزی وس یاست‌گذاری جمعیتی است.
از یك دیدگاه سیاستهای جمعیتی را به دو دسته تقسیم می‌كنند : سیاستهای جمعیت خرد و سیاستهای جمعیت كلان.
سیاستهای جمعیتی خردمنظور از سیاستهای جمعیتی خرد «مجموعه اصول و تدابیر و تصمیمات مدون جمعیتی است كه از سوی دولت در كشوری اتخاذ می‌شود و حدود فعالیتهای او را در رابطه با مسایل جمعیتی و یا اموری كه نتایج جمعیتی دارند تعیین می‌كند.» (تقوی، 1377،45). سیاستهای خرد یا همان سیاست‌هایی كه توسط دولتها اتخاذ می‌شود نیز بر دو گونه است:
1: سیاستهای مستقیم: سیاست های مستقیم مجموعه اصول و تدابیری كه توسط دولتها اتخاذ می‌گردند و بطور بی‌واسطه ومستقیم درباره حدود و فعالیتهای جمعیتی افراد یك جامعه است مانند سیاستهای كنترل موالید در یك كشور.2: سیاستهای غیرمستقیم : سیاستهای غیرمستقیم مجموعه اصول و تدابیری‌اند كه توسط دولتها اتخاذ می‌گردند هرچند كه بطور مستقیم درباره فعالیتهای جمعیتی نیست اما نتایج جمعیتی دارند بعنوان مثال سیاستهای دولت برای بالا بردن سطح رفاه مردم، یا بالا بردن سطح سواد و آموزش زنان و; هر چند سیاستهای برشمرده ظاهراً درباره مسائل جمعیتی نیست اما این سیاستها باعث كاهش موالید در یك جامعه می‌شود.
نمونه‌ای از سیاستهای خرد كه دولتها می‌توانند اتخاذ نمایند:1 دولتها می‌توانند از طریق شبكه ارتباطات جمعی و فرآیندآموزشی، چه رسمی (نظام مدرسه) و یا غیررسمی (آموزش بزرگسالان) مردم را به داشتن خانواده‌های كوچكتر تشویق كنند.2 دولتها می‌توانند به منظور ترویج الگوهای رفتاری جمعیتی مطلوب و نیز به منظور تامین خدمات بهداشتی و جلوگیری از باروری برنامه‌های تنظیم خانواده را به مرحله اجرا درآوردند. در حال حاضر چنین برنامه‌هایی، چه به طور رسمی با حمایت دولت و چه به طور غیررسمی توسط خود مردم، در 60 كشور جهان سوم، كه تقریباً 87 درصد جمعیت كشورهای كمتر توسعه یافته را در برمی‌گیرد اجرا می‌شود. امروزه فقط تعدادی معدودی از كشورهای بزرگ مانند برزیل، برمه، اتیوپی و پرو فاقد برنامه‌های تنظیم خانواده هستند.
3 دولتها می‌توانند در زمینه داشتن بچه آگاهانه مشوق و محدودیت اقتصادی ایجاد كنند؛ برای مثال، از طریق قطع یا كاهش مرخصی زایمان، كاهش، قطع و یا تحمل مجازاتهای مالی برای داشتن بچه بیش از تعدادی معین، برقراری بیمه تامین اجتماعی سالمندان و قوانین حداقل سن كار كودكان، افزایش شهریه مدارس و قطع كمكهای زیاد دولتی برای آموزش متوسطه و عالی و بالاخره كمك كردن به خانواده‌های كوچكتر از طریق پرداختهای مستقیم مالی. سنگاپور، هند، كره، تایوان و چین در حال حاضر مشغول تجربه این امر اجتماعی‌اند كه از طریق اعمال سیاستهای تشویقی و تحدیدهای پرجمعیت مساكن كمیاب عمومی را واگذار می‌كند.
علاوه بر این، كمك هزینه زایمان را تا حداكثر دو بچه محدود كرده، حق الزحمه زایمان را برمبنای تعداد اطفال قرار داده و معافیتهای مالیاتی را از 5 بچه به 3 بچه كاهش داده است. در هند، در یك موسسه چایكاری این سیاست تجربه شده است كه به حساب پس‌انداز كارگران زن در خلال دوره غیربارداری سپرده‌های مالی گذاشته می‌شود. این سپرده‌ها برحسب تعداد بچه اندوخته می‌شود و چنانچه زنی تعداد بسیار زیادی بچه به دنیا آورد كل سپرده ضبط می‌شود. هنگامی كه زن به سن 45 سالگی، یعنی به سنی كه دیگر باردار نمی‌شود، برسد
این مبالغ ذخیره شده به عنوان نوعی تامین اجتماعی به جای بچه به زن پرداخت می شود. در تایوان تجربه‌ای در یك از شهركهای روستایی به دست آمده است. در این شهرك، دولت محلی وجوهی را در حساب بانكی زوجهای جوان می‌گذارد تا هزینه آموزش دو بچه اول آنان را تامین كند. با وجود این، با تولد بچه سوم قسمتی از این پول و با تولد بچه چهارم تمام پول ضبط خواهد شد. كاملاً روشن است كه این برنامه برای تشویق خانواده‌ها به داشتن بچه كمتر ولی تحصیلكرده‌تر طرحریزی شده است.
در سال 1980، چین سیاست جدید سختی را در ارتباط با زاد و ولد و با این هدف كه نرخ سالانه زاد و ولد خود را در طی یك دهه به 1 درصد در سال برساند شروع كرد.در میان سایر سیاستها، یك برنامه عدم انگیزه مالی شروع شد كه بر طبق آن حقوق كارگرانی كه دارای بچه سوم می‌شدند، تا زمانی كه بچه به سن 14 سالگی می‌رسید 10 درصد كاهش می‌یافت. بچه همچنین از آموزش و بهداشت رایگان محروم می‌ماند.زنان اجازه نداشتند كه قبل از سن بیست و سه سالگی ازدواج كنند و حداقل سن ازدواج مردان به بیست و شش سال افزایش داده شد. انگیزه‌های اضافی دیگر عبارت بود از اولویت مسكن برای زوجهایی كه بیش از دو بچه نداشتند، اولویت شغلی برای كودكان خانواده‌های كوچك، تخصص قطعات كوچك زمین به صورت با به كسانی كه خانواده كوچك داشتند و بالاخره افزایش بازنشستگی برای افراد بازنشسته‌ای كه دارای كودكان كمتری بودند.
نتایج اولیه نشان می‌دهد كه هند و تایوان به هدفهای خود خواهند رسید. در اواسط دهه 1970 تا مدتی هند یك برنامه وسیع عقیم سازی در دست اجرا داشت.طبق این برنامه به مردان پول نقد، رادیوی ترانزیستوری و حتی بلیط مجانی برای تماشای مسابقات قهرمانی فوتبال داده می‌شد مشروط بر آنكه با عقیم شدن داوطلبان موافقت كنند. ولی، طی چندین سال این برنامه اثر سیاسی منفیی به جا گذاشت و تلاشهای دولت را در تنظیم خانواده خنثی كرد. آگاهی از نتایج برنامه‌های تشویقی جدید چین جالب خواهد بود.
4 دولتها می‌توانند با برطرف كردن عدم تعادل كنونی در فرصتهای اقتصادی و اجتماعی بین مناطق شهری و روستایی جهت توزیع جمعیت خود را از مناطق سریعاً در حال رشد شهری، كه در نتیجه مهاجرت عظیم داخلی از روستا به شهر، حاصل آمده است تغییر دهند. در استراتژیهای كنونی توسعه جهان سوم تاكید فزاینده بر برنامه‌های توسعه روستایی می‌شود، تا به این ترتیب موج نقل و انتقالات جمعیت از روستا به شهر محدود شود و یك توزیع جغرافیایی متعادلتر جمعیت صورت پذیرد.
5 بالاخره، دولتها می‌توانند مستقیماً از طریق قدرت مقررات و مجازاتهای دولتی مردم را وادار به داشتن خانواده‌های كوچكتر كنند. بنا به دلایل آشكار، اكثر دولتها كوشش می‌كنند كه خود را درگیر چنین كاری نكنند، به ویژه چون این كار نه تنها از نظر اخلاقی نفرت‌انگیز و از حیث سیاسی غیرقابل قبول است، بلكه اجرای آن نیز تقریباً همواره غیرممكن است . شكست دولت خانم گاندی در انتخابات مارس 1977 هند عمدتا به دلیل مخالفت مردم با برنامه عقیم‌سازی اجباری دولت بود. بازگشت مجدد وی به قدرت در سال 1980 با تعهد نسبت به عدم اجرای سیاستهای كنترل اجباری موالید همراه بوده است. (تودارو،1370،324)
سیاستهای كلان جمعیتیمنظور از سیاستهای كلان هر نوع سخن، نظر، باور و اندیشه‌ای كه به نوعی ربط به مسائل جمعیتی داشته باشد و بر حدود و فعالیتهای جمعیتی انسانها تأثیرگذار باشد. به عنوان مثال باورهای قومی و فرهنگی یك جامعه با اندیشه‌های دینی، نظریه‌های اقتصادی و .. این سیاستها «والا در سطح بسیار وسیع وگسترده آغاز می شود و كل جامعه را در برمی‌گیرد. ثانیاً حالت انتزاعی و نظری دارد. (امانی، 1377،48). این سیاستها در كتابهای جمعیت‌شناسی تحت عنوان نظریه‌های جمعیتی معروف هستند كه بسیار وسیع و مفصل می‌باشند اما آنها را به چهار دسته كلی تقسیم می‌نمایند كه عبارتنداز:
1: نظریه‌های طرافدار افزایش جمعیت2: نظریه‌های مخالفان افزایش جمعیت3: نظریه‌های طرافدار جمعیت ثابت4: نظریه‌های طرافدار جمعیت متناسب یا مطلوب
طرافدار افزایش جمعیتاز دیدگاه اینان امكانات طبیعت و كره زمین بسیار نامحدود است و اگر هم این امكانات تا حدی محدودیت داشته باشد توانایی بشر در خلق امكانات جدید بسیار نامحدود است و بنابراین نباید از ازدیاد جمعیت بیم و هراس داشته باشیم.
مهمترین طرافداران افزایش جمعیت اندیشمندان دینی و بعضی از عالمان علوم جدید بودند. از آنجائیكه دین نقش بسیار مهمی در تعیین رفتار انسانها دارد، خصوصاً در یك جامعه دینی مثل ایران، بنابراین اینكه دین نظرش درباره جمعیت و خانواده چگونه باشد در تعیین رفتار جمعیتی بسیار مهم و اساسی است.
در یك نگاه كلی و سطحی «غالب ادیان طرفدار افزایش جمعیت بوده، ازدیاد نسل و تكثیر اولاد را تشویق و جلوگیری از آنرا غالباً نهی می كنند، اعتقاد به بی‌حد و حصر بودن مواهب و نعم الهی واحترام به مخلوق، مبدأ و منشاء این نظر و تمایل بشمار می‌رود.» (كتابی، 1364،19) بعنوان مثال در دین یهود، مسیحیت و زردتشت زناشوئی و داشتن فرزندان زیاد بسیار تشویق شده است. از آنجائی كه دین ما اسلام است در نتیجه مختصری درباره نظر اسلام و برنامه تنظیم خانواده بحث خواهیم كرد:
اسلام و برنامه تنظیم خانواده :دین اسلام نیز- نظیر سایر ادیان الهی- اصولاً با تكثیر نفوس نظر موافق دارد. نشانه‌های این موافقت را می‌توان در چندین آیه از آیات قرآن مجید و همچنین در احادیث نبوی متعدد و در متون و كتب فقهی یافت. از آن جمله در قرآن (سوره هود آیه 6) چنین می فرماید: «ما من دابه فی الارض الا علی رزقها ; » یعنی هیچ جنبنده‌ای نیست كه رزق او به عهده خدا نباشد ; ».در قرآن كری سوره انعام، آیه 151 چنین آمده : لاتقتلوا اولادكم من املاق نحن نرزقكم و ایاهم» یعنی «فرزندان خود را به خاطر فقر نكشید، ما روزی شما و آنها را تأمین خواهیم كرد».همچنین در دین اسلام آیات فراوانی از قرآن و احادیث نبوی، ازوداج و افزایش فرزند را توصیه كرده است در آیه یازدهم از سوره شوری: «فاطر السموات و الارض جعل لكم من انفسكم ازواجاً و من الانعام ازواجاً یذروكم فیه ; » یعنی : پدیده آورنده آسمانها و زمین برای شما از جنس خودتان همسرانی قرار داده و برای چهارپایان نیز جفتهایی، تا بر عده شما بیفزاید ; »در آیه 21 سوره روم آمده: «و من آیاتع ان خلق لكم من انفسكم ازواجاً لتسكنوا الیها و جعل بیتكم موده و رحمه ان فی ذالك لایات لقوم یتف كرون» و از نشانه‌های خدا این است كه از خودتان زنانی برای شما آفرید كه به سوی آنان آرام گیرید. بین شما دوستی و مهربانی برقرار كرد كه خود نشانیست برای كسانیكه از نعمت تفكر بهره‌مندند.»
ویا حدیث نبوی: «انكاح سنتی فمن رفب عن سنتی فلیس منی» یعنی ازدواج سنت و رویه من است. كسی كه از این سنت تبعیت نكند از پیروان من نیست. (نهج‌الفصاحه،600)و یا حدیث نبوی دیگر: «شراركم عزابكم و اراذل موتاكم عزابكم» یعنی بدترین شما عزبانند و اراذل مردگانتان عزبانند. (نهج‌الفصاحه، 383) واحادیث و اقوال دیگری كه در این زمینه از پیامبر وائمه اطهار اظهار شده كه از ذكر آن خودداری می‌كنیم.
نتایجدین اسلام بطور كلی با ازدواج و تكثیر نفوس نظر موافق دارد ولی آیا این موافقت به معنای آن است كه اسلام بطور كامل و بدون چون و چرا با هر نوع افزایش جمعیت موافقت داشته و تكثیر و ازدیاد اولاد را تحت هر شرایط و اوضاع احوالی به صورت نامحدود مجاز می‌شمارد؟ آیا از نظر شریعت اسلام مسئله كنترل زاد و ولد و موضوع «تنظیم خانواده» به هر صورت و به قطع و یقین ممنوع و مردود شناخته شده است؟ جواب این پرسشها قاعدتاً نمی‌تواند مثبت باشد و می‌توان دلایل زیر را ذكر نمود:دلیل1: در سراسر قرآن مجید هیچ آیه‌ای وجود ندارد كه صراحتاً و بطور قطع جلوگیری از حاملگی را منع كرده باشد، بلكه برعكس آیاتی مشاهده می‌شوند كه اگرچه مستقیماً ارتباطی با مسئله تنظیم خانواده ندارند و در اصل برای موضوع دیگری نازل شده‌اند ولی اجرای مفاد آنها قهراً به نوعی تنظیم خانواده منجر می‌شود كه از آن جمله می‌توان آیه 233 از سوره بقره را ذكر نمود: «والوالدات یرضعن اولادهن حولین كاملین لمن اراد ان یتم الرضاعه و علی المولود له بولده» (یعنی مادران دو سال تمام فرزندان خود را شیر دهند و این برای كسی است كه بخواهد شیردادن را تمام كند. خوراك و پوشاك زنان شیرده به وجه پسندیده به عهده پدری است كه بچه برایش بدنیا آمده. بر هیچ كس تكلیفی بیش از توانائی او نمی‌شود. نه هیچ مادری به خاطر فرزندش زیان ببیند و نه هیچ پدری به خاطر فرزندش.) (جلد اول ترجمه وتفسیر قرآن، زین‌العابدین رهنما،207)
در قسمت اول آیه مذكور، شیردادن كودك توسط مادر تقریباً لازم تشخیص داده شده (چرا كه كلمه «یرضعن» از نظر دستوری زبان فعل امر (مضارع متضمن معنای امر) محسوب می‌شود و بنابراین، استنباط مفهوم تكلیف و دستور از آن بی‌مورد وناموجه نیست) و یك دوره كامل شیردادن دو سال تمام تعیین شده است. نتیجه قهری این امر، لااقل برای مادرانی كه بخواهند دوران شیردادن را بطور كامل به انجام رسانند( كه این عمل در آیه یاد شده تلویحاً مطلوب و مستحسن شناخته شده) این خواهد بود كه بین دو زایمان حدقل 33 ماه فاصله بیفتد. 24 ماه برای شیر دادن در آیه 14 از سوره لقمان هم مجدداً تكرار شده است: «وفصاله فی عامین» (یعنی زمان شیرگرفتن كودك دوسال پس از تولد است) و 9 ماه برای حاملگی. در قسمتهای بعدی آیه، جنبه‌های بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی تولید نسل به روشنی بیان و مشخص شده است. (كتابی،1358، 10-9) و (میرزایی، 1367-1366، 37)
از لحاظ بهداشتی: مادر بایستی سالم بوده، توانایی حاملگی و زایمان را داشته و وجود فرزند موجب سلب آسایش و لطمه وارد آوردن به زندگی او نگردد چرا كه در آیه با صراحت تمام گفته شده است كه «هیچ مادری نباید به خاطر فرزندش زیاد ببیند. (كتابی، 1358، 10) و(میرزایی، 1367-1366، 37)از لحاظ اقتصادی : پدر بایستی امكانات كافی و لازم برای تأمین زندگی كودك را دارا بوده و برای پرورش فكری و جسمی او (مطابق با شئون خانوادگی و متناسب با شرایط و مقتضیات زمان) دچار مشكل و فشار نشود، زیرا كه در آخر آیه مذكور آمده است كه «هیچ پدری هم نباید به خاطر فرزندش زیان ببیند»
علاوه براین، قید مذكور درآیه ذكر شده مبنی بر اینكه «بر هیچ كس تكلیفی بیش از توانایی او نمی شود» موید ضمنی دیگری است بر این نظریه كه در هر حال عده فرزندان نباید بیش از حد توانایی و امكانات پدر و یا مادر باشد. (كتابی، 1358، 10-9)و (میرزایی، 1367-1366، 37)دلیل دوم: در چندین آیه از آیات قرآن مجید، مال اندیشی و تأمل در باب چگونگی تأمین زندگی و آینده زن و فرزند مورد تأكید و توصیه قرار گرفته است. از آن جمله است آیه 33 از سوره نور: «ولیستعفف الذین لایجدون نكاحاً حتی یغنیهم الله من فضله ; » «یعنی آنان كه وسیله نكاح نیابند عفت پیشه كنند تا خدا آنها را به لطف خود بی‌نیاز گرداند ; » و همچنین آیه نهم از سوره نساء كه در آن چنین آمده است: «ولیخش الذین لو تراكوا من خلفهم ذریه ضعفا خافوا علیهم» یعنی بترسید كسانی كه بعد از خود فرزندانی ضعیف و ناتوان گذارند و از عاقبت آنان بیم دارند» (كتابی،1358،11)
دلیل سوم: از برسی نظریات علماء و فقهای اسلامی (چه شیعه و چه اهل تسنن) چنین برمی‌آید كه به نظر اكثریت آنها اعمال شیوه‌های جلوگیری از حاملگی در مرحله قبل از انعقاد نطفه ممنوع نیست مشروط بر اینكه :1- جلوگیری از حاملگی بخاطر علل معقول و مشروع (مثلا نگرانی جدی در مورد عدم امكان تأمین آینده فرزندان و نظائر آن) صورت گیرد و نه به خاطر انگیزه‌های نامشروع و یا نامعقول.
2- عمل جلوگیری،موجب لطمه وارد شدن به سلامت (و بالاخص نقص عضو) مادر نگردیده و به عقیم شدن دائمی او منجر نشود (شرط اخیر علی الاصول در مورد مرد باید صادق باشد)3- رضایت زوجه قبلا جلب شود. (كتابی، 1358، 13-12)
مخالفان افزایش جمعیتدر آثار و اندیشه‌های متقدمان یعنی از باستان تا به امروز حرف‌ها، سخن ها و اشعاریست كه حاوی مخالفت با افزایش جمعیت است. اما مهم ترین كسی كه به عنوان مخالف با افزایش جمعیت تلقی می شود و درباره جمعیت و آثار و عوارض آن نظریه‌های مدونی ارائه داد، اقتصاددان و كشیش انگلیسی توماس رابرت مالتوس (1766-1834) است. وی بعد از مطالعه وضعیت جمعیت جهان و امكانات طبیعت به این نتیجه رسید كه رشد جمعیت با رشد مواد غذایی و امكانات هماهنگ نیست و جمعیت بسیار سریع‌تر از آن رشد می‌كند به عبارتی وی به این نتیجه رسید كه رشد جمعیت بصورت تصاعد هندسی است ولی رشد مواد غذایی بصورت تصاعد حسابی بدین شكل:
;;.. ، 32، 16، 8 ،4، 2، 1 افزایش جمعیت;;; ، 6 ، 5 ، 4، 3 ، 2،1 افزایش مواد غذاییمالتوس معتقد است دو دسته عوامل باعث كنترل جمعیت در طول تاریخ می‌شدند كه عباتنداز:1- عوامل مانع كه جنبه پیشگیری دارند یعنی مربوط به مرحله قبل از تولید مثل هستند. مالتوس معتقد است كه بشر در طول تاریخ در اثر احساس مسئولیت اخلاقی و روشنی فكر به خطرات ناشی از افزایش بی‌رویه جمعیت تا حدودی واقف شد و شخصاً و به طور داوطلبانه درصدد جلوگیری از تولیدمثل برآمده است. این دسته از عوامل، جنبه اخلاقی داشته و صرفاً از پرهیزگاری و احساس مسئولیت فردی است.
2- عوامل دافع كه جمعیت‌های اضافی موجود را از بین می‌برند (مرحله بعد از تولیدمثل) از قبیل جنگ، قحطی، بیماریهای واگیردار، فقر، مشاغل غیربهداشتی، كارهای سخت و طاقت‌فرسا، كم غذایی و بدغذایی. (امانی، 1364، 87)نظریه‌های مالتوس مورد نقد و انتقاد جدی قرار گرفت و عده‌ای با آن مخالفت پرداختند، اما عده‌ای نیز از دهه سوم قرن نوزدهم به حمایت از این نظریه پرداختند كه به نئومالتوزیانیسم معروف شدند كه تفاوتهایی با مالتوس نیز داشتند.
طرافداران جمعیت ثابتزمانیكه میزان موالید و مرگ و میر در جمعیتی یكسان باشد، جمعیت ثابت خواهد بود. به نظر اینان «وقتی تعدا نفوس یك جامعه به حد كمال خود رسید دیگر هچگونه دلیل و موجبی برای تغییرات پیوسته آن وجود ندارد.» (همان، 169) از طرافداران معروف جمعیت ثابت می توان جان استوارت میل را نام برد.
طرفداران حد جمعیت متناسببحث درباره جمعیت متناسب به گذشته‌های درو برمی‌گردد. بطوریكه فلاسفه چین، یونان، خصوصاً افلاطون و ارسطو و همچنین متفكران چون ابن مسكویه و ابن خلدون درباره آن نظریه‌پردازی كردند. در اوایل قرن حاضر در بحثی در زمینه سیاست جمعیت این سئوال را مطرح كرد كه چه عواملی جمعیت مناسب را مشخص و معین كردند.
اشپینگلر اصطلاح جمعیت مناسب را به جمعیتی اطلاق می‌كند كه در آن یكی از شاخص‌های رفاهی در حد مطلوب باشد. این شاخص ممكن است بازدهی یا مصرف سرانه و یا بعضی فعالیتهای رفاهی پیچیده‌تر باشد، آلفرد سووی نیل به هدفهای زیر را برای حد متناسب جمعیت ذكر كرده است: اشتغال كامل، زندگی طولانی و بهداشت خوب، دانش و فرهنگ و رفاه بهزیستی افراد. از لحاظ اقتصادی جمعیت متناسب جمعیتی است
كه حداكثر درآمد فردی را در شرایط اقتصادی و اجتماعی معین تأمین كند. می‌توان هدفهای دیگری نیز برای جمعیت متناسب قائل شد اما در قالب كلی نظریه حد متناسب جمعیت در پی‌رابطه مطلوب میان جمعیت و یكی از سه عامل ثروت و رفاه و یا قدرت است.
ادامه خواندن مقاله جمعيت خانواده
نوشته مقاله جمعيت خانواده اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.