nx دارای 30 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
تضادهای درون سازمانی
تحولات سیاسی انقلابی و بروز تضادهای درون سازمانی ازابتدای تحولات سیاسی ایران در طول سالهای پس از مشروطیت تا امروز سازمانها واحزاب سیاسی بسیاری شكل یافته وپس از طی دورانی از فعالیت واقدامات سیاسی واثرگذاری بر تحولات محیطی، یا سامانشان ناسامان گردیده یا در سامانی نوین و در حال گذار به حیات خود ادامه می دهند. این تاثیرات نیز محصول طبیعی تعامل وارتباطات متقابل این سازمان ها و نهاد قدرت در جامعه ایران است. به بیان دیگر وجود سازمان های سیاسی رویارو و معطوف به دستیابی بر قدرت در قالب اپوزیسیون سامان یافته، پایدار ومؤثر دارای همبستگی وارتباط دو سویه ای با ساختار و كاركردهای نهاد دمكراسی در هر جامعه ای است. این دو وجه عبارتند از:
الف) از یكسو فقدان نهاد و نمادهای دمكراسی می تواند زمینه ساز عدم پایایی اپوزیسیون سازمان یافته ومؤثر گردد. در چنین وضعیتی سازمانها واحزاب سیاسی بصورت محافل سیاسی غیر رسمی یا زیرزمینی فعالیت خود را آغاز می كنند و تشكیلات غیر رسمی خود را نیز در شرایط مخفی وخفقان سامان می دهند. بدیهی است كه در این شرایط امكان تمرین اندیشه وعمل دمكراتیك برای ساختار وسازوكارهای درونی این گونه سازمانهای سیاسی نیز مهیا نبوده وآفت های خاص خود را بدنبال دارد. همچنین در فضای اختناق وسركوب آموزش عملی ونظری نیز دارای محدودیت هایی است كه می تواند منجر به یكسویه نگری وعمل گرایی بدنه وتشدید فضای نخبه گرایی در درون این سازمان ها گردد.
سانترالیزم وظهور نمادهای غیر دمكراتیك در این موقعیت نیز از دیگر برآیندهای ناگزیری است كه می تواند ماندگاری وپویایی این سازمانها را در معرض خطر قرار دهد. بی تردید در افق گسترده، ارتباط این سازمانها با هواداران خود نیزمی تواند دستخوش نوعی روابط رمه- شبانی گردد كه دارای آثار منفی و ناپایداری است كه در شرایط آزاد و شكست فضای اختناق خود را نمایان می سازد. نمونه این پیامد آسیب شناختی را می توان در شرایط انقلابی سال 57 نیزمشاهده كرد.
ب ساز را دنبال كرد. بدیهی است رشد غیر طبیعی سازمانها واحزاب در شرایط اختناق چنان فضایی را فراهم می آورد كه برای شكل گیری نهاد های دمكراسی ونهادینه شدن آن مخاطره انگیز است. ضعف تحمل اندیشه های دیگران و میل به تك صدایی ویكتا نگری را می توان در درون همین سازمانها نیز رد یابی كرد. بسیاری از این سازمانها كه روزگاری تمام هم و تلاش خودرا معطوف شكستن فضای اختناق وخودكامگی می كردند در اولین فرصت گشایش فضای سیاسی با سهم خواهی های مفرط و تاكتیك های غلط نه تنها نیروی سیاسی ومردمان هوادار خود را قربانی سیاست های غلط خود می كنند، بلكه در میان مدت زمینه باز تولید فضای سركوب و باز سازی اختناق دیرپا را فراهم ساخته و تمام تافته ها را پنبه می كنند. نزاع های سیاسی و نظامی سازمانها در ابتدای سالهای انقلاب را می توان نمونه هایی از توالی چنین فضای آسیب زایی بر شمرد. به هر روی آنچه كه انگیزه نگارش نقد حاضر گردید وجود فرصت ناخواسته ای است كه با مهاجرت اجباری سازمان ها واحزاب سیاسی به كشورهای توسعه یافته ای روی داده است كه سال های متمادی دارای سابقه نظری، فلسفی و اجرایی اعمال دمكراسی و مشاركت مردمی در سرنوشت سیاسی بوده اند. اگرچه از منظر دیگر سازمان های سیاسی اپوزیسیون وشبه اپوزیسیون فعال دردرون كشورنیز دارای آسیب شناسی خاص خود می باشند كه موضوع بررسی دیگری است كه بدان خواهم پرداخت. در فرایند ساخت یابی و نهادینه شدن دمكراسی صرفنظر از ساختار،
اساسنامه، مرامنامه، تشكیلات، برنامه ها، سیاست ها و در نهایت اقدامات اجرایی این سازمانها در طی قرن اخیر، نوشتار حاضر بدون ورود به تحلیل درون سیستمی آنها، در پی بازكاوی و شناسایی مهمترین آسیب ها وبحرانهایی است كه امروزه در تمامی ساختار و كاركرد این سازمان های سیاسی دامن گسترده است. بی تردید شناخت این آسیب ها و زمینه ها و پیامد های بروز آن می تواند سبب ساز باز سازی و ترمیم ساختاری سازمان ها واحزاب سیاسی فعال درخارج از كشور گردد بگونه ای كه بتواند ارزیابی های برخی فعالان سیاسی درون كشور را مبنی بر بیهوده بودن اپوزیسیون خارج از كشور را به چالش در اندازد. اشاره به این نكته مهم ضروری است كه محور بحث در نوشتار حاضر بر آن دسته از سازمانهای سیاسی است كه حول محور اندیشه چپ در ایران شناخته شده اند. این نكته از آنروست كه احزاب وسازمان های سیاسی چپ، قدیمی ترین و مؤثرترین و درعین حال فراگیر و سازمان یافته ترین سازمان سیاسی در كشور را تشكیل می دهند. سازمانهای سیاسی ملی- مذهبی، مذهبی- التقاطی و ملی صرف نیز با وجود برخورداری از برخی مشتركات در نكات زیر دارای اختصاصات جداگانه ای نیز هستند كه موضوع بررسی نوشتار حاضر نیست. از سوی دیگر گروهها و گرایش های راست لیبرالی یا نولیبرالی و سلطنت خواه نیز به دلیل قدمت اندك سازمان یابی سیاسی و فقدان ساختار تشكیلاتی منسجم و فراگیر موضوع بحث حاضر نمی باشند. آسیب ها: 1 دوری ازجامعه ایران ومهاجرت اجباری فعالان سیاسی از رهبران تا اعضای وابسته وپیوسته به آنها اولین زمینه ایجاد تشتت وبی سازمانی و فروپاشی سامان نسبی آنها گردید. بدیهی است این پیامد محصول فرایندی است كه در موارد زیر بدانها توجه می شود. 2 . دوری از شرایط عینی تحولات جامعه ایران، تضادهای سیاسی واجتماعی عمده، آرایش نیروهای مردمی، ساختار و تركیب طبقات اجتماعی و نهادهای مدنی، شبكه ها و روابط آشكار و پنهان ماشین قدرت وشركا وگروه های درگیر درآن و سایر تحولاتی كه در فضای اندیشگی و عملی در ایران پس از انقلاب و قلع و قمع سازمان های سیاسی دگراندیش درسالهای نخست انقلاب وجنگ رخ داد از دیگر زمینه های اجتناب ناپذیر مؤثر بر ساختار، سازمان و عملكرد اپوزیسیون برون مرز می باشد. 3 بحران ناشی از فروپاشی كشور شوروی به عنوان مهمترین اردوگاه وحامی ایدؤلوژیك و سیاسی برخی نیروهای چپ گرا وسوسیالیست در ایران نیز منجربه عدم باز تولید فكری وآرمانی این
سازمانها و بروز گرایش های مختلف دردرون این طیف فكری گردید. بطوریكه در یكسوی طیف محافظه كاری در بین برخی سازما نهای چپ گرا در پذیرش تغییرات و دفاع از رویكردهای اید ؤلوژیك وارتدوكسی دوران جنگ سرد ودر سوی دیگر طیف، ترانسپارنسی و شفافیت در حال گذاربرای حفظ و ماندگاری سازمان وتشكیلات آسیب دیده وازهم پاشیده، از نخستین پیامد های هجرت اپوزیسیون مورد بحث می باشد. در میانه این طیف نیز می توان به وجود تمایلا تی به اندیشه های جمهوری خواهی و سوسیال دمكرات؛ تمایل به اندیشه های جمهوری خواهی و لیبرال دمكرات؛ وحتی تمایل به اندیشه های مشروطه خواهی از نوع سلطنتی نیز اشاره كرد كه منجر به لاغرشدن وانقباض تشكیلا تی این سازمان ها نیز شده است. بركنار ازاین تنوع وتشتت، بسیاری نیز درفضای ایستایی اندیشگی و دیگر شرایط موجود در جغرافیای جدید زیست، در نهایت به وازدگی سیاسی و دوری و ایزوله شدن فردی كشانده شده اند. 4 در چنین فضای جدیدی نسل نخست مهاجران سیاسی خواه به دلیل ناتوانی در حفظ ارتباط با نسل دوم و فرزندان خود و خواه به دلیل فضای فرهنگی واجتماعی وسیاسی دیگرگون و نا مرتبط با جامعه ایران نتوانستند به بازتولید تشكیلاتی وعضو پذیری پرداخته ولاجرم با سالخوردگی سازمانی و حزبی روبر شده و دیری نخواهد پایید كه در ماراتن امداد بین نسلی این سازمانها، كسی برای حفظ وتداوم میراث سیاسی این سازمانها باقی نخواهد ماند ( حداقل در فضای زیست خارج از كشور). 5 ذهنی گرایی ودوری از فاكتور های واقع بینانه در تحلیل شرایط عینی- ذهنی جامعه وشكست دربرخی تحلیل ها و برنامه های عمل و تعیین سیاست ها و تاكتیك های مؤثرو زایا از یكسو وپیروی ومدیریت پذیری رهبران سیاسی این سازمان ها از وقایع وتحولات درون كشوراز سوی دیگر و
درنهایت بریدگی و ناپایداری اقدامات سیاسی مؤثر را می توان از جمله دیگر پیامد های دوره جدید حیات سیاسی این سازمانها برشمرد. مدیریت پذیری از تحولات جامعه ایران، جنبش های مدنی و نیروهای سیاسی واجتماعی آن وحتی سیاست ها و تاكتیك های جمهوری اسلامی و در نهایت عقب ماندگی از رهبری جنبش آزادیخواهی ، دمكراسی ومطالبات عدالت طلبانه درایران نمودهای دیگری از دامنه این آسیب پذیری هاست. 6 عمده شدن تضادهای فرعی ومیان سازمانی وتشدید از هم گسیختگی وچند دستگی یا
سكتاریزم و كاهش توان اندك این سازمانها و احزاب نیز نمونه دیگری از تغییرات بعمل آمده در درون ساختار تشكیلاتی این سازمانها است كه می توان از آن یاد كرد. البته در این میان زندگی در جوامع دمكراتیك اروپایی و امریكایی و مقایسه ساختار، سازمان، سیاست ها و برنامه های كلان حزبی و تشكیلات سیاسی ایرانی با وضع مشابه دراین جوامع، زمینه عقب نشینی از رویكرد های گذشته و تلاش برای باز پردازی اتحادها، جبهه ها و حتی گاه قناعت به تشكیل انجمن های اجتماعی و فرهنگی برای حفظ تراوت و پویایی فعالیت اجتماعی و سیاسی نیز از راهكارهای بدیلی است كه در جای خود بسیار هم مغتنم و مفید محسوب می شود. 7 تحرك طبقاتی اعضا و فعالان سیاسی و تغییر شرایط عینی و اقتصادی آنان و لذا عدم تعقیب چالش های اجتماعی وسیاسی سازمانی ودیگرخواهانه با اولویت دهی به زندگی شخصی ومنافع فردی را می توان در سطح خرد برشمرد. تمایل به بازگشت به ایران در نزد برخی از افراد و متاركه دنیای سیاست برای منزه ماندن از هرگونه شایبه عناد و ستیز با ساختار قدرت در ایران خواه ناشی از ندامت این گروه از فرصتهای از دست داده وخواه ناشی از فشار روحی و عاطفی خانواده ها، از دیگر زمینه های جداسری و درعین حال پیامدهای آسیب زای بسیاری از سازمانهای سیاسی در خارج از كشوراست. به این فهرست می توان عوامل دیگری مانند تاثیر مهاجرت بر زندگی خانوادگی افراد وآثار اجتناب ناپذیر آن بر روحیه، شخصیت اجتماعی و درنهایت فعالیت های سیاسی برخی دیگررا نیز افزود. 8 . مشاهده عینی برخی فعالان سیاسی از كشورهای سوسیالیستی در جمهوری های وابسته به شوروی وسایر ممالك اروپای شرقی در ابتدای مهاجرت و خروج از كشور و تصحیح و تجدید نظر بسیاری از آنان در خصوص نوع و نحوه آرمانخواهی، ازیكسو سبب واقع بینی و زمینی شدن بسیاری از خواسته های سیاسی آنان گردید واز سوی دیگرمنجر به وازدگی سیاسی و تردید های جدی برخی دیگر گردید كه در طول سال های مختلف بخشی از عمر وسرمایه خود را صرف این آرمان كرده بودند. این وضعیت خاصه دامنگیركسانی شد كه در طول سالها فعالیت سیاسی آشكار و پنهان فرصت تعمق و برخورد واقع بینانه سیاسی را نیافته بودند. 9 تربیت و تقویت سرمایه انسانی ( دانش وتجربه) برخی از فعالان سیاسی وارتقای سطح بینش و نگرش و منزلت اجتماعی، علمی و سیاسی اعضا و وقوع پدیده رقابت و مشاركت در رهبری و برنتابید ن رهبری های سنتی دراین سازمانها بویژه با نقد رهبری گذشته واشتباهات تاكتیكی آنها در سالهای نخست انقلاب نیز زمینه داعیه رهبری وچالش پذیری رهبران پیشین رافراهم ساخت . این نكته همانند بسیاری از زمینه های پیش گفته اگرچه بازتابهای منفی را در سازمان و تشكیلات سیاسی این سازمانها برنهاده است ، درعین حال می تواند فرصت مناسبی برای كادرسازی و
چرخش قدرت در درون این سازمانها باشد. بی تردید می توان براین سیاهه مجموعه ای از عوامل مؤثر دیگر رانیز فهرست كرد و درعین حال زمینه های پیش گفته را نیز مورد نقد و چالش قرارداد كه درجای خود برای پیشبرد فرایند دمكراتیزه كردن سازمانهای سیاسی ودرنهایت جنبش های مدنی در جامعه ایران بسیار ضروری است. راهكارها: اگرچه به مصداق اینكه سوا ل خوب نصف جواب است ( با فرض اینكه به برخی از مهمترین سؤالات و مسایل موضوع مورد بحث بطورمطلوبی اشاره شده باشد) می توان به برخی از راهكارهای عملی برای برون رفت از بحران دامنگیر سازمانهای سیاسی دست یافت و با وجودیكه برخی از عوامل پیش گفته را نیز اساسا گریزی وگزیری نیست ولی در فراروی فعال سازی سازمانهای سیاسی درنقش اپوزیسیون خارج از كشور می توان به برخی از راهكارهای فوری ومبرم زیراشاره كرد كه نیازمند خرد جمعی و وفاق عمومی سازمانهای ذینفع است:
1 شناخت دقیق تر تضادهای عمده جامعه ایران امروزاز نظر فرهنگی، قومی ، اقتصادی، طبقاتی، سیاسی و اجتماعی با ماموریت برخی از صاحبنظران و كارشناسان خواه درون سازمانی یا منفرد وآزاد برای باز تولید فكری، نظری، سیاستی و برنامه ای این سازمانها.2 انجام مطالعه پایدار و ماموریت گرا در تحولات فكری وجهت گیری های سیاسی جنبش های چپ، منتقد، دمكراسی خواه وسكولار در كشور های مدرن اروپایی و كشورهای مشابه جامعه ایران با بهره گیری از توانایی اعضای تیوریك سازمانی و برخی از فعالان سیاسی نسل دوم مهاجران (جوانان) در خارج از كشور برای بازسازی و بازتولید توان فكری، روحی و عملی اعضا وهواداران سازمانی درون و برون از كشور.
3 كمك به تشكیل وتقویت سازمان وتشكیلات مجازی با عضو گیری در ایران از طریق شبكه جهانی(اینترنت)، حضور فعال درانجمن های اجتماعی و حقوق بشر در داخل كشور بمنظور كمك به روشنگری مردم وهدایت و رهبری جنبش مدنی . 4 تلاش برای گردهمایی ها و تشكیل شبكه یا اتحادهای مشخص پیرامون فصول مشترك و زمینه های همسو درمبارزه اجتماعی و سیاسی در راستای گسترش نهادها و نمادهای ذهنی و عینی دمكراسی و آزادیخواهی در درون و میان سازمان های هم اندیش و همسو. 5 تلاش برای تدوین سیاست های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی درسطح ملی و بین ملل وبرگزاری كارگاه های موردی و فصلی برای نقد و بررسی مهمترین مسایل فراروی كشور واجماع پیرامون راهكارهای برون رفت از آن برای تامین نظرات و خواسته های هواداران و مخاطبان كنونی وآتی داخل و خارج از كشور. چکیده:محیط پویا، پیچیده و تحولات گسترده به خصوص در زمینه تکنولوژی اطلاعاتی، تغییــــرات در ساختارهای سازمانی را اجتناب ناپذیر ساخته است. درجهت پاسخگویی و تطبیق با نیازهای محیطی، شکلهای جدید سازمانی به وجود آمده اند تا ضمن تقویت هماهنگی افقی و ایجاد ساختها و فرایندهای سازمانی ساده و روان، موجبات رضایت مشتریان داخلی و خارجی را فراهم کنند. یکی از مهمترین ویژگیهای مشترک این ساختارها، تامین منابع از خارج سازمان (OUT SOURCING) وارتباط افقی آنهاست.
تحولات سازمانی عامل ایجاد تضاد درون سازمانی در محیط کارباتوجه به تغییرات و تحولات و پیشرفتهای اخیر در محیط رقابتی دیدگاه سازمانها و شرکتها تغییر پیدا کرده است و این تغییرات و تحولات چنان سریع هستند که هیچ شرکتی یا سازمانی نمی تواند به تنهایی همه کارها را خود انجام دهد. از آنجا که هزینه سرمایه گذاری موردنیاز جهت تحقیق و توسعه، طراحی محصول، انتقال فرایند و جایگزینی ابزار جدید بسیار بالاست و به سازمانها و شرکتهایی که شدیداً از ادغام عمودی بهره می گیرند اجازه نمی دهد که توان رقابتی خود را در تمام فعالیتها حفظ کنند. سازمانها و شرکتها بهتر است به استراتژی تامین منابع از خارج سازمان روی آورند.تامین منابع از خارج سازمان یعنی اینکه کالاها و خدماتی که قبلاً در داخل سازمان تهیه می شد، از دیگران خریداری شود و از خدمات آنها استفاده گردد.لذا جهت پاسخ به نیازهای محیطی شکلهـای جدید ساختار سازمانی به وجود آمده اند که مهمترین ویژگیهای مشترک آنها عبارتند از:
تامین منابع از خارج سازمان؛وجود ارتباطات شبکه ای بین بخشها و واحدها؛مرزهای سازمانی منعطف؛تکیه بر کارکنان دانشی.به گفته هدبرگ (HEDBERG) سازمانهای جدید واژه هایی هستنـــد که برای تشریح جنبه های جدید سازمانها مورداستفاده قرار گرفته اند. (GUMMESSON, 1996, PP.35-36) قدرت سازمانهای جدید در توانایی ترکیب منابع خود با منابع سازمانهای دیگر است و دیگر توانائیهایی که این سازمانها را از سازمانهای دیگر متمایز می سازد، رشد و تغییر بسیار سریع است. برای اینکه اینگونه سازمانها عمر طولانی و موجودیت بلندمدت داشته باشند بایستی یک قلب و هسته یا شایستگی محوری داشته باشند که در مرکز اصلی اینگونه سازمانها قرار می گیرد. این هسته محوری معمولاً ممکن است محصول منحصر به فرد، خدمت خاص، توانایی خلاقیت، روش بازاریابی ویژه و قدرت مالی بالا باشد.از آن هسته مرکزی و محوری یک تاروپودی از ائتلافهــــا، اتحادها و قراردادها به وجود می آید و باعث گسترش مرزهای سازمانی گشته و با ســـــایر سازمانها ادغام می گردد که در شک
ل شماره (1) ذیل تفاوت نمودار سازمانی سازمانهای جدید و سنتی نشان داده شده است.باتوجه به بیان و توصیف تفاوت ساختارهای جدید با سنتی و ویژگی مشترک سازمانهای جدید در ذیل این ساختارها یا سازمانها جدید به طور جداگانه بیان شده و تشریح می گردند.
ادامه خواندن مقاله در مورد تضادهاي درون سازماني
نوشته مقاله در مورد تضادهاي درون سازماني اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.