nx دارای 45 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
کارآفرینی شرکت ساختمانی با مسئولیت محدود
فصل اول – معرفی طرح1-2-مشخصات محصول
1-1-2- نام و کاربرد محصول: ایجاد شرکت های ساختمانی با مسئولیت محدود ،با زمینه فعالیت انجام فعالیت ها و پروژه های ساختمانی به صورت پیمانکاری و پروژه ای .
4-1-2-تشریح مختصر فرایند
پیاده سازی انواع فعالیت های ساختمانی در سطوح مختلف
فصل دوم تعیین ظرفیت
فصل دوم – تعیین ظرفیت :2-2-تعیین ظرفیت انجام فعالیتردیف نام محصول ظرفیت انجام فعلالیت سالانه ظرفیت انجام فعالیت ماهانه ظرفیت انجام فعالیت روزانه1 تهیه تجهیزات مورد نیاز –2 نصب وراه اندازی شبکه – – ———3 نصب و تجهیز سیستم امنیتی – – –4 نصب سیستم عامل ونرم افزارهای کاربردی – – –5 تولید نرم افزار – – ———-6 پیاده سازی وب سایت – – –
2-3-برآورد میزان مصرف مواد اولیه و قطعات خریدنی برای هر پروژهردیف نام ماده اولیه/ قطعات خریدنی مشخصات فنی مورد مصرف در محصول میزان مصرف در محصول مصرف سالیانه منبع تامین مقدار واحد داخلی خارجی1 آجر – – – * 2 بلوک های پیش ساخته * 3 سیمان * 4 ماسه * 5 بتون * آهک سایر
توجه : برآورد میزان مواد اولیه مصرفی در شرکت های ساختمانی با توجه به پروژه در دست اقدام متغییر میباشد ، لذا از درج رقم و محاسبه مقدار در این قسمت خودداری می نمائیم .
2-5-معرفی تجهیزات و تاسیسات عمومیردیف عنوان تاسیسات به مقدار مصرف مقدار مصرف محوطه کارگاه اداری بنزین گازوییل1 برق * 2 آب * 3 گاز * 4 تلفن * 5 سوخت گرمایش *
فصل سوم معرفی نیروی انسانی
معرفی نیروی انسانی1-3- برآورد پرسنل تولیدیردیف عناوین شغلی تعداد میزان تحصیلات جنسیت1 رئیس هیئت مدیره 1 کارشناسی ارشد یا دکترای مدیریت کارشناسی ارشد یا دکترای عمرانکارشناسی ارشد یا دکترای معماری مرد2 قائم مقام دبیر انجمن و عضو هیئت مدیره 1 کارشناس ، کارشناس ارشد معماری – عمران مرد3 نائب رئیس هیئت مدیره 1 کارشناس ، کارشناس ارشد معماری – عمران مرد5 خزانه دار و عضو هیئت مدیره 1 کارشناس یا کارشناسی ارشد حسابداری مرد / زن6 منشی و عضو هیئت مدیره 1 فوق دیپلم زن
اعضای هیئت مدیره 3 الی 10 کارشناس ، کارشناس ارشد معماری – عمران مرد / زن تکنسین 8 فوق دیپلم – مسلط به رایانه مرد اپراتور رایانه 2 فوق دیپلم مرد – زن خدمات 1 دیپلم مرد
2-3-پرسنل اداری و خدماتردیف نوع مسئولیت تعداد شرح وظایف1 مدیریت 5 2 خدمات 15 3 حسابدار 1
فصل چهارم معرفی هزینه ها
معرفی هزینه هاتعریف هزینه های سالیانهردیف عنوان هزینه مبلغ سالانه به ریال1 مواد مصرفی 500000002 تامین انواع انرژی سوخت(تاسیسات-گرمایش-سرمایش) 180000003 هزینه خدمات نیروی انسانی 7500000004 هزینه ماشین آلات و تجهیزات خط تولید 5000000005 هزینه زمین-ساختمان 4000000006 هزینه لوازم اثاثیه اداری 500000007 هزینه های قبل از بهره برداری 300000008 جمع کل هزینه ها 1798000000
برآورد هزینه استهلاکشرح ارزش دارایی ( ریال) درصد هزینه استهلاکمحوطه سازی ساختمان ماشین آلات و وسایل آزمایشگاهی 50000000 10 5000000تاسیسات
وسایل حمل و نقل وسایل دفتری 5000000 10 500000پیش بینی نشده جمع کل 55000000 10 5500000
سود ناخالص= هزینه های سالیانه- در آمدسالیانه70200000 = 179800000 – 250000000
فصل پنجم شرح فرآیند
فصل پنجم : شرح فرآیند :پیشگفتار :شرکت با مسئولیت محدود شرکتى است که بین دو یا چند نفر براى امور تجارتى تشکیل شده و هریک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد – فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و اِلاّ آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنى محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود. اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ‌یک از شرکاء باشد والا شریکى که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنى را خواهد داشت(1) . (1) در مورد ممنوعیت شرکت‌ها از گذاشتن اسامى خارجى به زیرنویس تبصره ماده (4) لایحه قانونى اصلاح قسمتى از قانون تجارت مراجعه شود. شرکت با مسئولیت محدود وقتى تشکیل مى‌شود که تمام سرمایه نقدى تأدیه و سهمالشرکه غیر نقدى نیز تقویم و تسلیم شده باشد. در شرکت‌نامه باید صراحتاً قید شده باشد که سهم‌الشرکه‌هاى غیرنق
دى هرکدام به چه میزان تقویم شده است. شرکاء نسبت به قیمتى که در حین تشکیل شرکت براى سهم‌الشرکه‌هاى غیرنقدى معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنى دارند. مرور زمان دعاوى ناشى از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است(1) . (1) شوراى نگهبان طى نظریه شماره 7257 مورخ 27/11/1361 در زمان اعتبار قانون آئین دادرسى مدنى مصوب 1318، مرور زمان مذکور در مواد (731) به‌بعد قانون مزبور را به‌شرح زیر مخالف موازین شرع تشخیص داده است: مواد 731 قانون آئین دادرسى مدنى به‌بعد در مورد مرور زمان در جلسه فقهاى شوراى نگهبان مطرح و مورد بحث و بررسى قرار گرفت و به‌نظر اکثریت فقهاى شور، مواد مزبور که مقرر مى‌دارد پس از گذشتن مدتى (ده سال، بیست سال، سه سال، یک سال و غیره) دعوى در دادگاه شنیده نمى‌شود مخالف با موازین شرع تشخیص داده شد. هر شرکت با مسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 و 97 تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است لیکن شرکاء در مقابل اشخاص ثالث حق استناد به این بطلان ندارند.
اگر حکم بطلان شرکت به استناد ماده قبل صادر شود شرکائى که بطلان مستند به عمل آنها است و هیئت نظار و مدیرهائى که در حین حدوث سبب بطلان یا بلافاصله پس از آن سرکار بوده و انجام وظیفه نکرده‌اند در مقابل شرکاء دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناً مسئول خواهند بود.
مدت مرور زمان ده سال از تاریخ حدوث موجب بطلان است.
سهمالشرکه شرکاء نمى‌تواند به‌شکل اوراق تجارتى قابل انتقال اعم از با اسم یا بى‌اسم و غیره درآید. سهمالشرکه را نمى‌توان منتقل به غیر نمود مگر با رضایت عده‌اى از شرکاء که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آنها بوده و اکثریت عددى نیز داشته باشند.
انتقال سهمالشرکه به‌عمل نخواهد آمد مگر به‌موجب سند رسمی. شرکت با مسئولیت محدود به‌وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکاء یا از خارج براى مدت محدود یا نامحدودى معین مى‌شوند اداره مى‌گردد.
مدیران شرکت کلیه اختیارات لازمه را براى نمایندگى و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد هر قرارداد راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان‌لم‌یکن است.
تصمیمات راجعه به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود – اگر در دفعه اولى این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکاء مجدداً دعوت شوند در این‌صورت تصمیمات به اکثریت عددى شرکاء اتخاذ مى‌شود اگر چه اکثریت مزبور داراى نصف سرمایه نباشد. اساسنامه شرکت مى‌تواند ترتیبى برخلاف مراتب فوق مقرر دارد. هریک از شرکاء به نسبت سهمى که در شرکت دارد داراى رأى خواهد بود مگر اینکه اساسنامه ترتیب دیگرى مقرر داشته باشد. روابط بین شرکاء تابع اساسنامه است – اگر در اساسنامه راجع به تقسیم نفع و ضرر مقررات خاصى نباشد تقسیم مزبور به نسبت سرمایه شرکاء به‌عمل خواهد آمد. هر شرکت با مسئولیت محدود که عده شرکاء آن بیش از دوازده نفر باشد باید داراى هیئت نظار بوده و هیئت مزبور لااقل سالى یک مرتبه مجمع عمومى شرکاء را تشکیل دهد. هیئت نظار باید بلافاصله بعد از انتخاب شدن تحقیق کرده و اطمینان حاصل کند که دستور مواد 96 و 97 رعایت شده است.
هیئت نظار مى‌تواند شرکاء را براى انعقاد مجمع عمومى فوق‌العاده دعوت نماید مقررات مواد 165 – 167 – 168 – 170 در مورد شرکت‌هاى با مسئولیت محدود نیز رعایت خواهد شد.
شرکاء نمى‌توانند تبعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آراء. هر تغییر دیگرى راجع به اساسنامه باید به اکثریت عددى شرکاء که لااقل سه ربع سرمایه را نیز دارا باشند به‌عمل آید مگر اینکه در اساسنامه اکثریت دیگرى مقرر شده باشد. در هیچ مورد اکثریت شرکاء نمى‌تواند شریکى را مجبور به ازدیاد سهمالشرکه خود کند. مفاد ماده 78 این قانون راجع به تشکیل سرمایه احتیاطى در شرکت‌هاى با مسئولیت محدود نیز لازم‌الرعایه است.
شرکت با مسئولیت محدود در موارد ذیل منحل مى‌شود: – در مورد فقرات 1-2-3 ماده 93 – در صورت تصمیم عده‌اى از شرکاء که سهمالشرکه آنها بیش از نصف سرمایه شرکت باشد(1) . (1) نظریه مورخ 30/9/1344 ا.ح.ق: اما در مورد اکثریت مجمع عمومى مذکور در ماده 213 قانون تجارت اگرچه ماده 106 قانون تجارت مى‌گوید که تصمیمات راجعه به شرکت با مسئولیت محدود باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود و بعد هم مقرر داشته است که اساسنامه شرکت مى‌تواند ترتیبى برخلاف مراتب فوق مقرر دارد ولى چون غرض از مجمع عمومى مذکور در ماده 213 قانون تجارت به لحاظ اینکه به انتخاب مدیران تصفیه مبادرت مى‌ورزد مجمع عمومى فوق‌العاده مى‌باشد و تصمیمات مجمع عمومى فوق‌العاده برطبق ماده 111 قانون تجارت به اکثریت عددى شرکاء که لااقل سه ربع سرمایه را د
ارا باشند به‌عمل مى‌آید و چون شریک مزبور فقط نُه چهاردهم سرمایه را که کمتر از سه‌چهارم سرمایه است دارا مى‌باشد بنابراین چنین شریکى به تنهائى واجد اکثریت مجمع عمومى مذکور در قسمت اخیر ماده 213 نبوده و نمى‌تواند خود را با شخص دیگرى که جزء شرکاء نمى‌باشد مدیر تصفیه قرار دهد. – در صورتى‌که به واسطه ضررهاى وارده نصف سرمایه شرکت از بین رفته و یکى از شرکاء تقاضاى انحلال کرده و محکمه دلایل او را موجه دیده و سایر شرکاء حاضر نباشند سهمى را که در صورت انحلال به او تعلق مى‌‌گیرد پرداخته و او را از شرکت خارج کنند.
– در مورد فوت یکى از شرکاء اگر به‌موجب اساسنامه پیش‌بینى شده باشد.
اشخاص ذیل کلاهبردار محسوب مى‌شوند: – مؤسسین و مدیرانى که برخلاف واقع پرداخت تمام سهمالشرکه نقدى و تقویم و تسلیم سهمالشرکه غیرنقدى را در اوراق و اسنادى که باید براى ثبت شرکت بدهند اظهار کرده باشند. – کسانى که به‌وسیله متقلبانه سهمالشرکه غیرنقدى را بیش از قیمت واقعى آن تقویم کرده باشند. – مدیرانى که با نبودن صورت دارائى یا به استناد صورت دارائى مزور منافع موهومى را بین شرکاء تقسیم کنند.
مدیران شرکت تصمیمات شرکاء هیئت نظاره و وظایف آن انحلال شرکت شرکت با مسؤولیت محدود، به شرکتى گفته مى‌شود که بین دو یا چند نفر شریک براى انجام امور تجارتى تشکیل مى‌گردد و مسؤولیت هر یک از شرکاء به میزان سهم‌الشرکه‌اى مى‌باشد که در شرکت دارند. به این معنى که اگر به دلایلى سرمایه شرکت از بین رفت و شرکت مبلغى بدهکار گردید، شرکاء به همان مقدار سرمایه خود (سهمالشرکه) مسؤول پرداخت آن مى‌باشند و بیشتر از میزان سرمایه در قبال بدهکاران مسؤولیتى ندارند. به این جهت مسؤولیت شرکاء در این شرکت مانند مسؤولیت شرکاء شرکت‌هاى سهامی، مى‌باشد. منتهى مانند سایر شرکت‌ها باید دار
اى اساسنامهبوده و به ثبت هم برسد. براى تأسیس شرکت مزبور چند نکته حائز اهمیت است: 1. در این شرکت ممکن است قسمتى از سرمایه به‌طور نقدى و قسمتى به صورت آورده غیر نقدى باشد. بدیهى است سرمایه نقدى باید به حساب بانکى شرکت واریز شود و سرمایه غیر نقدى به مسؤولین شرکت تسلیم و از لحاظ میزان ارزش آن ارزیابى و محاسبه گردد. 2. عبارت با مسؤولیت محدود قبل یا بعد از اسم شرکت باید قید شود و اسم شرکت با اسم هیچ یک از شرکاء همراه نباشد تا با شرکت تضامنى اشتباه نشود و براى شرکاء مسؤولیت ت
ضامنى به‌وجود نیاید. 3. سهمالشرکه شرکاء قابل انتقال به غیر نیست مگر این که اکثریت شرکائى که حداقل سه چهارم سرمایه هم متعلق به آنها باشد، در این خصوص موافقت کرده باشند. گرچه در ماده 94 قانون تجارت تصریح گردیده که شرکت‌هاى با مسؤولیت محدود براى امور تجارتى تشکیل مى‌شوند. اما در عمل و در عرف مشاهده مى‌گردد که این شرکت‌ها براى امور خدماتى و تأسیساتى و یا سایر امور هم تأسیس مى‌شوند. همان‌طورى که در روزنامه رسمى نمونه‌هاى زیادى از این قبیل شرکت‌ها که به ثبت رسیده است مشاهده مى‌شود.
مدیران شرکت هر شرکت با مسؤولیت محدود به‌وسیله مدیرانى که از بین شرکاء (ماده 104 قانون تجارت) و یا از خارج براى مدت مشخص و یا نامحدودى تعیین مى‌شوند اداره مى‌گردد و کلیه اختیاراتى که براى شرکت لازم است براى نمایندگى و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه شرکت براى اداره آن ترتیب دیگرى تعیین شده باشد. بنابراین اگر در اساسنامه اختیارات مدیران محدود نشده باشد هر قراردادى که موجب محدودیت آنها بشود، در مقابل اشخاص ثالث باطل و بى‌اثر خواهد بود.
تصمیمات شرکاء تصمیمات شرکاء درباره شرکت زمانى رسمیت داشته و معتبر است که اکثریت شرکائى که لااقل نصف سرمایه شرکت متعلّق به آنها است موافقت نموده باشند. و اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نگردید باید دوباره تمام شرکاء دعوت بشوند در این صورت هر گونه تصمیمى که اکثریت عددى شرکاء بگیرند معتبر خواهد بود هر چند داراى نصف سرمایه شرکت نباشند. لازم به توض
یح است که روابط بین شرکاء تابع اساسنامه شرکت است و اگر در اساسنامه در خصوص تقسیم نفع و ضرر ترتیب خاصى پیش‌بینى نشده باشد، تقسیم نفع و ضرر به نسبت سرمایه شرکاء خواهد بود.
هیئت نظاره و وظایف آن برابر ماده 109 در صورتى‌که شرکاء شرکت با مسؤولیت محدود بیش از دوازده نفر باشند باید داراى هیئت نظاره بوده که در حقیقت همان هیئت بازرسى یا بازرسان شرکت مى‌باشند و حداقل هر سال یک مرتبه باید مجمع عمومى شرکاء را تشکیل دهند. و مهمترین وظایف هیئت نظاره به قرار زیر است: 1. پس از انجام انتخابات هیئت مزبور ضمن تحقیق باید اطمینان حاصل نماید که – سهمالشرکه نقدى شرکت تسلیم گردیده است. – سرمایه غیرنقدى شرکت تقویم و تسلیم شده است. 2. در صورتى‌که براى انجام امر یا امورى تشکیل مجمع عمومى فوق‌العاده ضرورت داشت باشد هیئت نظاره باید از اعضاء مجمع دعوت نماید. 3. در صورتى‌که لازم باشد هیئت نظاره مى‌تواند مجمع عمومى فوق‌العاده را دعوت نماید. انحلال شرکت شرکت با مسؤولیت محدود در موارد زیر منحل مى‌گردد. 1. در صورتى‌که موضوعى که شرکت براى انجام آن تشکیل گردیده انجام شده باشد و یا اینکه انجام آن غیر ممکن باشد. 2. در صورتى‌که مدت شرکت خاتمه یافته باشد مثلاً شرکت براى مدت ده سال تشکیل شده و آن مدت منقضى گردیده و درباره تمدید آن اقداماتى به‌عمل نیامده باشد. 3. در صورتى‌که شرکائى که بیش از نصف سرمایه متعلق به آنها باشد رأى به انحلال شرکت بدهند. 4. هر گاه شرکت ورشکست شده باشد. 5. در صورت فوت یکى از شرکاء مشروط بر اینکه در اساسنامه تصریح شده باشد. هر گاه نصف سرمایه شرکت از بین رفته باشد و یکى از شرکاء تقاضاى انحلال نموده لیکن سایرین راضى نبوده و حاضر به تأدیه سهم او نباشند و دادگاه دلائل او را موجه بداند.
ورشکستگی شرکت های با مسئولیت محدود :
نظر به اینکه در شرکت‌هاى با مسوولیت محدود هرگاه شرکت داراى قروضى باشد شرکاء هیچگونه مسوولیتى در قبال آنها ندارند زیرا مسوولیت هر شریک تا میزان همان سرمایه‌اى مى‌باشد که به شرکت سپرده است و بیشتر از آن مسوولیتى ندارد. بنابراین در صورتى‌که شرکت با مسوولیت محدود هم دچار توقف گردد مدیر یا مدیران با توجه به قسمت اول ماده 412 قانون تجارت باید صورت کلیه اموال شرکت را اعم از منقول و غیرمنقول و وجوه نقد و اسناد و مدارک مربوطه مانند برات و چک و سفته و غیره را جمع‌آورى نموده و ضمن تصریح به مطالبات و تعهدات شرکت به‌انضمام دفاتر مربوطه به دادگاه محلى که شرکت در آنجا قرار دارد ارائه نمایند و تا زمان صدور حکم ورشکستگى درباره حفظ اموال هر اقدامى که لازم باشد انجام دهند.
بدیهى است پس از آنکه حکم ورشکستگى شرکت صادر گردید و مدیر تصفیه‌اى تعیین شد. اگر مدیر تصفیه به همکارى و راهنمائى آنها نیاز داشته باشد همکارى لازم را بنمایند اما چون مسوولیت شرکاء به میزان سرمایه آنها است بر خلاف شرکت‌هاى تضامنى و نسبى مسوولیتى در مورد پرداخت قروض شرکت ندارند. شركت خوب، شركت بد، شركت سودده گویی آن دوران به‌سر رسیده كه شركتی بتواند بدون دروغ و قانون‌شكنی و تنها با فروش آنچه مردم بدان نیاز دارند، پول درآورد. امروزه همه شركتها، به‌جز معدودی از شركتهای بزرگ، نگرانی بیشتری در مورد سود خود احساس می‌كنند و در عوض احساس مسوولیت كمتری دارند. اما جالب است كه امروزه شركتها در هر موقعیتی سعی می‌كنند با دقت بسیار به اصول صنفی مسوولیتهای اجتماعی خود نیز احترام گذارند. این شركتها از اداره صنفی مسوولیتهای اجتماعی گرفته تا مشاوران صنفی مسوولیتهای اجتماعی و سایر مقامات صنفی را در زمینه مسوولیتهای اجتماعی در خود جای داده‌اند. شاید به ظاهر این خبر بسیار خوشحال‌كننده باشد، اما زمان ثابت میكند كه برخی افراد مانع از آن می‌شوند كه تجارت شركتها روند مسوولانه‌تری را در پیش گیرد.مدیران اجرایی موفق در اجلاس‌های مربوط به اصول صنفی مسوولیتهای اجتماعی این مسائل را از همه جنبه‌ها و در همه ابعاد مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند و در مورد این اصول سخنرانی‌های زیادی ایراد شده است. نمونه‌هایی از این اصول به شرح زیرند:با كارمندانتان رفتار خوبی داشته باشید، وفاداری را در میان مشتریان و تامین‌كنندگان منابع شركتتان ترویج كنید، از سرمایه‌گذاری در صنایع <غیراخلاقی> بپرهیزید، از سرمایه‌گذاری در كشورهایی كه در آنها
دستمزد كمی پرداخت می‌شود یا از پرداخت مزایا خودداری می‌شود بپرهیزید، در صرفه‌جویی انرژی و استفاده مجدد از مواد بازیافت شده دقت كافی به خرج دهید و غیره. طیف وسیع چنین سیاست‌هایی، باعث می‌شود تعمیم دادن آنها منجر به زیان‌هایی شود. برخی از این سیاست‌ها موجب افزایش منافع سهامداران و سایرین می‌شود و برخی از آنها، بجز برای كسانی كه این سیاست‌ها را وضع می‌كنند، باعث زیان خواهد شد.بعضی از مدافعان اصول مسوولیتهای
اجتماعی، به سهامداران انتقاد می‌كنند و معتقدند كه سهامداران شركتها تنها طرفداری لفظی خود را از این اصول به عمل می‌آورند و در دل به آنها می‌خندند. دسته دیگر نیز مدافعان كاپیتالیسم هستند. نكته‌ای كه در همه این گروه‌ها مشترك است این است كه آنها به نوعی تحلیل غلط و البته بسیار غلطی از سیستم كاپیتالیسم متكی‌اند و سعی دارند به آن وفادار بمانند. واقعیت آنست كه اصول صنفی مسوولیتهای اجتماعی اكنون از چنان سنگر مقاومی برخوردار است كه شكایت و انتقاد از آن جایگاهی ندارد. حتی این نگرانی وجود دارد كه از كاغذ كمیاب روزنامه‌ها هم استفاده اجتماعی غیرمسوولانه به‌عمل آید. اگر دست‌اندركاران تجارت و اقتصاد درك بهتری از اصول صنفی مسوولیتهای اجتماعی و تاثیر آنها داشتند، می‌توانستند در كار خود موفقتر باشند و سایرین هم می توانستند پولدارتر شوند.به بیان ساده طرفداران اصول صنفی مسوولیتهای اجتماعی، معتقدند كه كاپیتالیسم نتوانسته است در خدمت منافع عمومی باشد. آنها می‌گویند در دنیای مدرن جست‌وجو برای سود بیشتر یك نیاز غیرقابل چشم‌پوشی است و این برای دوام هر بنگاه اقتصادی خصوصی یك واقعیت تلخ است. اما مشكل این است كه سود بنگاه‌های اقتصادی خصوصی انحصارا به سهامداران مسوول آن تعلق می‌گیرد. پس منافع عمومی چه می‌شود؟ تنها در صورتی كه شركتها تعهدات خود را نسبت به جامعه تشخیص دهند، و بدانند غیر از صاحبان كار به سهامداران مشاركتی غیر مسوول نیز تعهداتی دارند، این منافع اجتماعی تحقق می‌یابد. در اغلب موارد دولتها میتوانند چنین تعهداتی را از طریق اخذ مالیات و قانونگذاری برای شركتها به صورت اجباری در آورند. اما اینها نمی‌تواند مطالبات جامعه را از شركتها باز پس گیرد. به همین دلیل
است كه وجود اصول صنفی مسوولیتهای اجتماعی بسیار لازم به نظر می‌رسد.ولی واقعیت این است كه طرفداران اصول صنفی مسوولیتهای اجتماعی، با این پیش فرض‌ها دچار اشتباه شده‌‌اند. شاید هدف یك شركت موفق این باشد كه برای سهامداران مسوول خود سود دهباشد، اما برای تحقق این هدف صرفا با رقابت در بازار خود مواجه می‌شود و با صداقت و تبعیت از قانون
سعی كند بدون هیچگونه تلاشی برای دروغ گفتن، و قانون شكنی به كار خود ادامه دهد. كارمندان چنین شركتی در قبال دستمزد با اشتیاق كار می‌كنند و تبادل تجربیات و معاملات شركت منجربه
پیشرفت آنان می‌شود. مشتریان چنین شركت موفقی با اشتیاق بابت خرید محصولات آن شركت پول پرداخت می‌كنند. معامله با چنین شركتی منجربه بهبود وضع آنان می‌شود. البته بنا به دلایل خودخواهانه‌ای ،شركتهای موفق، برای برقرار كردن روابط دراز مدت دوستانه با كارمندان، تا
می‌شود،چنین تقلا و از خود‌گذشتگی‌هایی معنی می‌یابد كه البته برای سهامداران مشاركتی شركت ها كه مسوول نیستند، چنین تقلایی معنا ندارد. بنابراین حتی تلاش خودخواهانه برای كسب سود بیشتر هم هدفی اجتماعی را دنبال میكند و همین امر باعث می‌شود خودخواهی شركتها تعدیل شود. اما استانداردهای امروز زندگی كه مردم در غرب از آن بهره‌مندند، چیزی ورای پیگیری خودخواهانه سود از سوی شركت‌هاست و این همان نكته ای است كه آدام اسمیت در كتاب ثروت ملت‌‌‌ها از آن یاد كرد: این به خاطر خیرخواهی قصاب و نانوا نیست كه ما می‌توانیم شام داشته باشیم بلكه به‌خاطر رویكردی است كه آنان به سود شخصی خود دارند، این دلی
ل عمده‌ای‌است كه كاپیتالیسم هنوز عمل میكند. از سوی دیگر طرفداران اصول مسوولیتهای اجتماعی معتقدند كه شاید حتی با رویكردی كه كمتر براساس سود شخصی باشد بتوان سیستم كار شركت را با گام‌های موفق‌تری به پیش برد. سوالی كه این‌جا مطرح می‌شود این است كه چه كسی هزینه میكند؟ پس از سونامی اقیانوس هند، بسیاری از شركتها، كمك‌های خیرخواهانه و سخاوتمندانه‌ای را به موسسات خیریه‌ای كه به قربانیان حادثه كمك می‌كردند، ارائه دادند. اما باید به یاد داشته باشیم كه مدیران شركتهای دولتی پول‌‌‌های دیگران را به این كمك‌ها اختصاص دا
ن زد، چون واقعیت مساله چیز دیگری است.این موضوع ابعاد وسیع‌تری را در بر می‌گیرد و سیاست‌‌‌‌های اقتصادی و اجتماعی دولتها باید بر این اساس بنیانگذاری شود. برخی از مدیران وقت كمتری را میتوانند به این موضوعات اختصاص دهند. به تازگی حتی برخی از آنها فهمیده‌اند كه بحث در این موارد می‌تواند راهی برای فرار از تعهداتی باشد كه در قبال سهامداران مشاركتی شركت‌شان بر عهده دارند. یعنی‌همان كسانی كه حقوق مدیران از پول آنها تامین می‌شود. اگر مدیران می‌خواهند كه دنیایی بهتر را ترسیم كنند باید به آن اجازه داد، در حال حاضر بتوانند اهداف خود را بر این مسائل متمركز كنند.
خصوصیات شرکت سهامی خاص چگونگی تأسیس شرکت سهامی خاص تفاوت بین شرکت سهامی عام و خاص شرکتى است که معمولاً به‌وسیله چند نفر اشخاص حقیقى مشخصى که با هم توافق و تفاهم دارند و گاهى‌اوقات بین آنها رابطه خویشاوندى نیز وجود دارد تشکیل مى‌شود که در حقیقت تمام سرمایه (قسمت آخر ماده 4 قانون الحاقى به قانون تجارت) آن به‌وسیله مؤسسین تأمین مى‌گردد و به‌علت اینکه صدور اعلامیه و پذیره‌نویسى وجود ندارد تشریفات مربوط به شرکت‌هاى سهامى عام در آنها رعایت نمى‌گردد و تعداد شرکاء آنها محدود مى‌باشد. به این جهت شرکت سهامى خاص نامیده مى‌شوند.
خصوصیات شرکت سهامى خاص
از جمله خصوصیات شرکت‌هاى سهامى خاص موارد زیر را مى‌توان نام برد. 1. سرمایه شرکت سهامى خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد. یعنى حداقل سرمایه یک میلیون ریال است ولى در مورد افزایش یا حداکثر آن محدودیتى وجود ندارد. 2. هرگاه به علل و موجباتى سرمایه شرکت از این مبلغ کمتر شود شرکاء باید آن را تأمین نمایند و یا اینکه آن را تبدیل به شرکت (ماده 5 قانون تجارت) تضامنى یا مسؤولیت محدود بنمایند. 3. شرکت سهامى خاص حق انتشار اوراق قرضه را ندارند. 4. کلمه خاص باید قبل یا بعد از نام شرکت ذکر گردد در غیر این‌صورت هر یک از افراد ذى‌نفع مى‌تواند انحلال آن را از دادگاه بخواهد. 5. سرمایه باید شامل اوراق سهام باشد. 6. شرکت‌هاى سهامى خاص نمى‌توانند سهام خود را براى پذیره‌نویسى یا فروش در بورس اوراق بهادار یا به‌وسیله بانک‌ها عرضه نمایند و یا به انتشار آگهى و یا اطلاعیه و هر نوع تبلیغى براى فروش سهام خود اقدام کنند مگر اینکه از مقررات شرکت‌هاى سهامى عام تبعیت نمایند. چگونگى تأسیس شرکت سهامى خاص براى تأسیس و ثبت شرکت‌هاى سهامى خاص باید مدارک زیر به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم شود. 1. اساسنامه شرکت که باید به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد. 2. اظهارنامه مبنى بر اینکه کلیه سهام شرکت را اعم از نقدى و غیرنقدى سهامداران تائید و امضاء نموده‌اند. 3. سرمایه نقدى شرکت حداقل از سى و پنج درصد کل سهام کمتر نباشد. 4. در صورتى‌که تمام سرمایه نقد باشد باید پرداخت شده باشد. 5. در صورتى‌که قسمتى از سرمایه غیرنقدى باشد باید ارزیابى (تقویم) و به‌طور جداگانه در اظهارنامه درج شده باشد.
6. هرگاه شرکت داراى سهام ممتاز باشد باید نوع امتیازات و علت آن به‌طور واضح در اظهارنامه درج گردد. 7. انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت در صورت جلسه‌اى درج شود و به امضاء کلیه سهامداران برسد. 8. قبول سمت مدیران و بازرسان شرکت باید به‌طور کتبى باشد تا معلوم شود که مدیران و بازرسان به تکالیف و وظایف و مسؤولیت‌هاى خود واقف بوده‌اند.
تفاوت بین شرکت سهامى عام و خاص این دو شرکت در حقیقت از یک گروه مى‌باشند، به این معنى که در هر دو سرمایه به قطعاتى به‌نام سهام تقسیم گردیده است اما تفاوت عمده بین آنها به‌شرح زیر مى‌باشد: 1. در شرکت سهامى عام حداقل سرمایه پنج میلیون ریال مى‌باشد اما حداقل سرمایه شرکت سهامى خاص یک میلیون ریال مى‌باشد. 2. حداقل تعداد شرکاء شرکت سهامى خاص 3 نفر است ولى حداقل شرکاء شرکت سهامى عام 5 نفر مى‌باشد. 3. تمام سرمایه شرکت سهامى خاص، اعم از نقدى یا غیرنقدى منحصراً باید به‌وسیله مؤسسین معلوم و پرداخت گردد ولى در شرکت‌هاى سهامى عام مؤسسین فقط 20% سرمایه شرکت را تعهد مى‌نمایند و براى 80% بقیه از مردم دعوت مى‌شود و براى این منظور پذیر‌نویسى مى‌شود. 4. به این جهت در شرکت‌هاى سهامى خاص پذیره‌نویسى وجود ندارد، ولى در شرکت‌هاى سهامى عام پذیره‌نویسى انجام مى‌شود. 5. شرکت سهامى عام حق انتشار اوراقه قرضه را دارد اما در شرکت‌هاى سهامى خاص چنین اختیارى وجود ندارد. در شرکت سهامى عام باید مجمع عمومى مؤسس تشکیل شود ولى در شرکت سهامى خاص تشکیل مجمع مزبور الزامى نمى‌باشد.
بازرسی و حسابرسی در شرکتهای با مسئولیت محدود :
مجمع عمومى عادى در هر سال یک یا چند بازرس اصلى و على‌البدل را براى مدت یک سال معین مى‌کند. بازرس باید حسابرس حرفه‌اى معتمد بورس باشد (ماده 9 آئین‌نامه اجرائی). بازرس باید دوباره صحت صورت دارائى و صورتحساب دوره عملکرد و حساب سود و زیان و ترازنامه‌اى که مدیران براى تسلیم به مجمع عمومى تهیه مى‌کنند و همچنین درباره صحت مطالب و اطلاعاتى که مدیران در اختیار مجمع عمومى گذاشته‌اند اظهارنظر کند و گزارش جامعى راجع‌به وضع شرکت به مجمع
عمومى عادى تسلیم کند. گزارش بازرس باید لااقل ده روز قبل از تشکیل مجامع عمومى عادى جهت مراجعه صاحبان سهام، در مرکز شرکت، آماده باشد. تصمیم‌هاتى که بدون گزارش بازرس راجع‌به تصویب صورت دارائى و ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت از طرف مجمع عمومى اتخاذ شود از درجه اعتبار ساقط خواهد بود. اشخاص مندرج در ماده 141 قانون تجارت را نمى‌توان به سمت بازرس شرکت انتخاب نمود.
مباشرت و چه با استفاده از خبره و کارشناس با رعایت ماده 149 اصلاحیه قانون تجارت انجام داده و اطلاعات مربوط به شرکت را از مدیران یا کارکنان شرکت مطالبه نماید. انجام وظیفه بازرسی، به هیچ وجه نبایستى مانع گردش عادى امور شرکت گردد. مسئولیت بازرس در مقابل شرکت و صاحبان سهام و اشخاص ثالث، طبق مقررات لایحه قانونى اصلاح قسمتى از قانون تجارت است.
ادامه خواندن مقاله در مورد کارآفريني شرکت ساختماني با مسئوليت محدود
نوشته مقاله در مورد کارآفريني شرکت ساختماني با مسئوليت محدود اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.