nx دارای 27 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد nx کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز nx2 آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي nx،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
بخشی از متن nx :
گزارش کارآموزی مراحل داشت و برداشت گندم (آفات، بیماریها و علف های هرز
مكان: گمیشان، مركز خدمات كشاورزی گمیشان موضوع: مراحل داشت و برداشت گندم (آفات، بیماریها، علفهای هرز و ;)
تغذیه گندممسالهی اساسی تغذیه گندم در دیمزارها، تنظیم مقدار كود بر اساس رژیم رطوبتی قابل انتظار در منطقه رشد گیاه میباشد. در شرایط بارندگی محدود، ضرورتاً بایستی مصرف كودهای شیمیایی را به اندازهای محدود نمود كه موجب گیاهسوزی نشده و گیاه با استفاده از رطوبت موجود، بتواند از كود استفاده نموده و عملكرد مناسب را تولید نماید. به عبارت دیگر از به هم خوردن تعادل حساس و بحرانی بین رشد رویشی و زایشی در شرایط كمبود رطوبت باید جلوگیری كرد.
از طرف دیگر وقتی بارندگی در حد مطلوب است، باید مواد غذایی را به اندازهای مصرف كرد كه گیاه قادر به استفاده كامل و مفید از آن در شرایط مطلوب رطوبتی باشد. اغلب خاكهای مناطق خشك و نیمهخشك بطور طبیعی دارای ذخیره پتاسیم زیادی هستند و این مقدار برای زراعت دیم معمولاً كافی است. برعكس، ذخیره فسفر خاك برای عملكرد رضایتبخش كافی نیست و باید بر اساس تجزیه خاك و توصیه مناطق فسفر خالص را قبل و یا موقع كاشت مصرف كرد تا استفاده از آن در مراحل اولیه باعث تحریك رشد و استقرار خوب گیاه و نفوذ بهتر ریشه شده و پیشرسی محصول افزایش یابد.
فسفر در ازدیاد مقاومت گیاه نسبت به خشكی موثر است. مصرف كودهای ازته در غلات دیم، حتی در شرایطی كه حاصلخیزی خاك خوب باشد، مفید خواهد بود. زمان مطلوب مصرف كودهای ازته متغیر بوده و بستگی به پراكنش بارندگی دارد و بهتر است بر اساس آزمون خاك و توصیه مناطق، ازت خالص (به صورت 3/2 در پاییز در موقع كاشت و در صورت اطمینان از بارندگیهای بهاره 3/1 آن را در بهار به صورت سرك) مصرف نمود.مهمترین آفات مزراع گندم در منطقه گمیشانشته سبز گندم: Sitobion avenae (Fab)خانواده: Aphidae مشخصات، زیستشناسی، خسارت و كنترلطول بدن 8/2-2 میلیمتر و طول شاخك در شتههای بیبال برابر و یا بیشتر از طول بدن است. كورنیكول در انتهای آزاد خود قدری عریض میشود. دم به خوبی رشد كرده و 3/2 طول كورنیكول را دارد. رنگ شته سبز ملایم یا سبز مایل به زرد میباشد. كورنیكولها و شاخكها سیاه، دم روشن، پاها زرد و انتهای ران، ساق و پنجه پا دودی رنگ است.
شتههای كامل بالدار دارای سر و سینه قهوهای مایل به قرمز، شكم سبز با 6-5 لكه جانبی تیره میباشد. بقیه اعضاء از نظر رنگ تفاوتی با بیبالها ندارند. این شته در همه نقاط مهم گندمخیز كشور فعالیت دارد. به عبارت دیگر، از منطقه گرم اهواز تا مناطق سردسیر شهركر و خلخال و از مناطق مرطوب مازاندران و گرگان تا مناطق خشك سیستان و بلوچستان وجود دارد. این شته روی گرامینههای اهلی و وحشی زندگی نموده و خسارتزایی میكند و علاوه بر جوانهها و برگها به دانهها نیز حمله كرده و در بین شتهها، بیشترین خسارت را وارد میسازد شته سبز گندم ناقل بیماری ویروس موزاییك جو نیز میباشد.
تاكنون تخم زمستانگذران این شته از ایران گزارش نشده است و اعتقاد بر این است كه تمام سال را به صورت زندهزایی توسط مادههای جفتگیری نكرده میگذراند و به عبارت دیگر فرم جنسی آن تاكنون در ایران دیده نشده است. در سالهای عادی این شته در اكثر مناطق كشور از مهمترین شتههاست. در این گونه سالها، اوج جمعیت سایر شتهها در مرحله ظهور برگ پرچم است، در حالی كه جمعیت شته سبز گندم دیرتر از زمان ظهور خوشه به اوج میرسد. جمعیت این شته بعضی سالها و در شرایطی ویژه افزایش شدیدی نشان میدهد كه در آن صورت در مواردی چارهای جز مبارزه شیمیایی نیست، ولی در عین حال این شته دشمنان طبیعی فراوانی دارد كه در سراسر كشور فعال بوده و جمعیت این آفت را در سطحی قابل تحمل نگه میدارند.سن مائورا: Eurygaster maura (L.)خانواده: Scutelleridaeمشخصات، زیستشناسی، خسارت و كنترلاین گونه شباهت بسیاری به سن گندم دارد، ولی طول بدن، شكل و تعداد قلابهای داخل عضو تناسلی حشره كامل نر آن با سن گندم متفاوت است كه در اینگونه یك جفت و داسی شكل بوده، در حالی كه در سن گندم دو جفت بوده و جفت زیری راست و بدون خمیدگی و جفت رویی قدری خمیده است.این سن در منطقه گرگان و گنبد، منطقه كلاردشت و مسیر آن به طرف
مرزنآباد، سراسر نوار ساحلی دریای خزر و منطقه رودبار و بین تبریز و مرز بازرگان یافت میشود. گیاهان میزبان و شیوه خسارت تقریباً مانند سن گندم است و شدت خسارت آن نیز اگر زنبورهای پارازیتویید تخم فعال نباشد، قابل توجه خواهد بود. خوشبختانه زنبورها قادرند این آفت را دائماً تحت كنترل درآورند.این حشره یك نسل در سال دارد. تابستان و زمستان را به صورت سن كامل در بلندیها و ارتفاعات اطراف، زیر بوتهها، زیر سنگها و زیر برگهای ریخته درختان به صورت دیاپوز میگذراند. در بهار به مزارع ریزش كرده، پنج مرحله پورگی را پشت سر گذاشته و پس از كامل شدن به مكانهای تابستانی و زمستانی انتقال مییابد.خوشبختانه در زمان برداشت گندم در منطقه گرگان و گنبد حدود 50 درصد از جمعیت آفت به صورت پوره دیده میشود و این خود امتیاز بزرگی در كنترل این آفت است، چون این پورهها عمدتاً از بیغذایی تلف خواهند شد. البته این پورهها بعد از برداشت گندم به طرف علفهای كشیده برگ نظیر جو.های وحشی، بروموس، پوآ و بویژه به طرف گندم بجای مانده در حاشیه مزارع و كاه وكلش داخل مزارع درو شده حركت كرده و به تغذیه ادامه میدهند، ولی در هر صورت تعداد كثیری از این عده محكوم به فنا هستند و این خود پدیدهای است كه از نقطه نظر IPM اهمیت فراوانی دارد. از طرف دیگر، میزان فعالیت دشمنان طبیعی به اندازهای است كه مجال افزایشی جمعیت را به آفت نداده و آن را تقریباً زیر سطح زیان اقتصادی نگه میدارند. فعالیت مگسهای پارازیتوئید نیز امیدبخش است.سوسك سیاه گندم: Zabrus tenebrioides (Goeza)
خانواده: Carabidaeشناسایی آفتطول بدن حشره كامل از 13 تا 17 میلیمتر متغیر است. این آفت در ابتدای ظهور قهوهای رنگ بوده و به تدریج كه از عمر آن میگذرد، بالپوشها سیاهرنگ میشوند. قسمت شكمی تا اواخر عمر قهوهای باقی میماند. سر حشره نسبتاً بزرگ و دارای قطعات دهانی قوی میباشد. در انتهای ساق پاهای جلو در سمت داخل دو خار دراز مشخص وجود دارد. رنگ ساق و پنجه پا قهوهای متمایل به قرمز و بالپوش دارای خطوط موازی است. تخم لارو و حشره ه
ر دو سفیدرنگ بوده و سر لارو قهوهای، سینه متمایل به زرد و سینه اول، دوم، سوم و سایر حلقههای بدن دارای لكههای قهوهای عرضی میباشند. در انتهای بدن لارو و در آخرین حلقه شكم یك جفت استطاله دیده میشود. لارو دارای 3 جفت پای سینهای است و پس از رشد كامل، طول آن به 28-24 میلیمتر میرسد. شفیره این آفت از نوع آزاد و سفیدرنگ است و طول آن داخل محفظه گلی، 18-16 میلیمتر میباشد.مناطق انتشار، گیاهان میزبان، شیوه و شدت خسارتاین حشره در سراسر نواحی گندمخیر كشور كم و بیش فعال است. گیاهان میزبان این حشره را گندم، جو، چاودار، ذرت، یولاف و گونههایی از گیاهان وحشی خانواده گندمیان تشكیل میدهد. حشرات كامل این آفت در مرحله خمیری شدن دانههای گندم از لانهها تغذیه میكنند، ولی بیشترین خسارت مربوط به لارو این آفت است كه از اوایل آبان با سبز شدن مزارع گندم به جوانههای اولیه خسارت میزنند و حتی در بعضی موارد دانههای گندم قبل از سبز شدن مورد حمله لارو این آفت قرار میگیرند. بیشترین خسارت در سالهایی است كه پاییز طولانی بوده و هوا گرم است. با شروع فصل سرما در زمستان فعالیت لاروها متوقف شده و به اعماق بیشتر خاك فرو میروند. نحوه خسارت لارو در سنین مختلف لاروی متفاوت است. لاروهای سنین اول و دوم حتی بدون خاك دادن پای بوتهها دو ریشه و طوقه نارك گندم تغذیه میكنند و به تدریج كه بزرگتر میشوند، به خصوص پس از سپری
شدن فصل سرما و در اواخر اسفند و اوایل فروردین نحوه فعالیت تفاوت كرده و لاروها با سوراخ كردن زمین و دادن خاك اطراف سوراخ شبیه لانههای مورچه از خاك خارج شده و برگهای گندم را بدون قطع كردن وارد لانه كرده و اطراف آن را خاك میدهند. بدین ترتیب برگها به صورت جویده و مچاله شده در زیر خاك مشهود میباشند. در این مرحله از خسارت، بوتههای گندم كاملاً از بن نرفته، بلكه جوانههای مركزی سالم مانده و پنجهها از بین میروند.زندگی آفتاین آفت زمستان را اكثراً به صورت لارو سن دوم و سوم در زیر خاك سپری میكن و با گرم شدن هوا از اواسط اسفندماه مجدداً فعالیت خود را آغاز مینماید: دوره لاروی این آفت طولانی بوده و از اوایل آبان تا اواسط فروردین سال بعد در شرایط منطقه خراسان طول میكشد. لارو این آفت دارای 3 سن لاروی است. لاروهای سن سوم پس از تغذیه از اواخر فروردین، داخل خاك در یك لانه گلی تبدیل به شفیره میشوند. اولین حشرات كامل از اواخر اردیبهشتماه ظاهر شده و ظهور آنها تا اواخر مرداد ادامه دارد. سوسكها در طول روز زیر كلوخهها و در خاكهای شنی و زیر سنگلاخها پنهان میشوند و شبها روی خوشه آمده، از دانههای گندم تغذیه میكنند. تابستان گذرانی زیر كاه و كلش و پناهگاههای اطراف مزارع صورت گرفته و با سرد شدن هوا از اوایل مهرماه فعالیت خود را از سر میگیرند. تخمریزی سوسكهای ماده از اواسط شهریور آغاز و تا اواسط آبان ادامه مییابد. تجمع كاه و كلش به صورت انباشته كه گاهی تا مدتها در سطح مزارع دیده میشود، محل امن و مناسبی برای سوسكها و تخمریزی در آن اماكن میباشد. تخمها اكثراً در عمق 5-2 سانتیمتری خاك كنار همدیگر گذارده شده و بسیار شكننده هستند. تخمها در مزارع آبیاری ش
ده، با مساعد شدن میزان رطوبت خاك فعال شده، تفریق میشوند.مدیریت تلفیقی آفتعلت اصلی افزایش جمعیت آفت در سالیان اخیر، تنها برهم خوردن تناوب مطلوب بوده است كه به نحو چشمگیری به سمت افزایش سطح كشت گندم و جو جهتگیری داشته است. بنابراین مساله تناوب باید به شدت اجرا گردد تا از این طریق جمعیت آفت كاهش یابد. همچنین شخم بعد ا
ز برداشت و در صورت امكان شخم مجدد زمینهای آیش گذاشته شده در بهار و قبل از ظهور حشرات كامل در كاهش جمعیت این آفت تاثیر خوبی دارد.در بعضی شرایط مكانی و زمانی، به ناچار باید اقدام كنترل شیمیایی نمود. اگر تعداد لارو به بیش از 5 عدد در مترمربع رسید، میتوان به سمپاش متوسل شد، مشروط بر آنكه شرایط حرارتی هوا نیز جهت سمپاشی خاك علیه لارو مناسب باشد. این زمان معمولاً مصادف با ماههای آبان و آذر است كه لاروها فعال بوده و از بوتههای گندم كه تازه جوانه زدهاند، تغذیه میكنند.بیماریهای مهم مزارع گندم در منطقه گمیشانزنگ زرد گندم: Yellow rust, Stripe rustعامل بیماری زنگ زرد گندم، قارچی است به نام Puccinia striiformis كه از رده بازیدیومیستها، راسته اوردینالها و خانواده Pucciniaceae میباشد. این بیماری یكی از مهمترین بیماریهای گندم در دنیا و در ایران به شمار رفته و در سالهای خسارت سنگینی را موجب میشود. در حال حاضر در بیشتر مناطق گندمخیر كشور انتشار دارد.
علائم بیماریعلائم بیماری زنگ زرد در روی برگهای جوان به صورت جوش یا تاولهایی به رنگ زرد مایل به نارنجی ظاهر شده، سپس این جوشها به هم پیوسته و نوارهایی در امتداد رگبرگها در هر دو سطح برگ نمایان میشود. زنگ زرد به اندامهای مختلف گندم مانند برگ، غلاف، ساقه، خوشه، گلوم و گلومل و حتی ریشكها حمله كرده و در بهار زودتر از سایر زنگها به چشم میخورد. هر یك از جوشهای روی برگ حاوی هزاران هاگ یا اوردیوسپور بهاره است كه فعالترین شكل تكثیر قارچ عامل بیماری بوده و باعث توسعه بیماری در فصل رشد گندم در مزارع و همچنین انتقال بیماری از سالی به سال دیگر میباشد. در اواخر فصل در سطح زیرین برگ تلیوسپورهای سیاه رنگ قارچ ظاهر میشود.زیستشناسیتاكنون برای این قارچ، میزبان واسط در دنیا شناخته نشده است. زنگ زرد گندم زمستان
را به صورت اوردیوسپور و میسلیوم روی علفهای هرز گندمیان و یا گندمهای روییده از سال قبل گذرانده و با مساعد شدن شرایط محیطی به صورت همهجاگیر شیوع پیدا میكند. آلودگی ممكن است در پاییز و یا زمستان رخ دهد. اوردیوسپورهای زنگ زرد پس از قرار گرفتن بر روی برگ در صورت وجود شبنم و آب آزاد جوانه زده، و لوله تندش از طریق روزنه به داخل برگ نفوذ میكند. ریسههای قارچ در داخل برگ رشد كرده و از طریق تولید اندام مكنده با مواد داخل سلول تماس برقرار میكند و بالاخره با توسعه ریسه در فضای بین سلولی كلنی جدید قارچ، جوشها و اوردیوسپورهای قارچ تشكیل میشوند.در حال حاضر در كشور ایران اغلب ارقام تجارتی گندم مانند تجن كه در سطح وسیع كشت میشوند، نسبت به زنگ زرد حساس هستند. عوامل محیطی موثر در بروز و توسعه بیماری زنگ زرد عبارت است از درجه حرارت و رطوبت مناسب، وجود علفهای هرز گندمیان و ارقام حساس.بعد از برداشت گندم در اوایل تابستان، زنگ زرد میتواند روی گندمهای مزارع دیركاشت واقع در مناطق مرتفع، گندمهای خودروی حاصل از ریزش بذر در موقع برداشت یا روی علفهای هرز خانواده گندمیان به حالت فعال باقیمانده و در پاییز اوردیوسپورهای آن توسط بادروی گیاهچههای جدید گندم منتقل شود. اگر در این زمان درجه حرارت، رطوبت و بارندگی برای جوانهزنی و نفوذ اوردیوسپورهای قارچ فراهم باشد، اولین آلودگی به طور پراكنده در مزارع ایجاد میشود. هرچه درجه حرارت و رطوبت در طول تابستان كمتر باشد، اسپورزایی زنگ بیشتر و آلودگی پاییزه افزایش پیدا میكند. بعد از انجام آلودگی در گیاهچه گندم بسته به شرایط جوی و قبل از شروع سرمای زمستان فعالیت زنگ متفاوت خواهد بود. در صورت وجود آب و هوای ملایم برای مدت نسبتاً طولانی زنگ به رشد خود ادامه داده و حتی اوردیوسپورها روی برگ تشكیل میشود. هرچه درجه حرارت از درجه حرارت مناسب فاصله داشته و كمتر باشد، زمان آلودی تا ظهور اوردیوسپور طولانیتر میشود. جوشه
ای در حال اوردیوسپورزایی میتوانند تا 4 درجه سانتیگراد زیر صفر را تحمل كنند، ولی در درجات حرارت پایینتر از بین میروند.پوشش برف میتواند در زنده ماندن و بقای قارچ نقش مهمی داشته باشد. درجه حرارت در زمستان نقش عمدهای در شروع و توسعه اپیدمی زنگ زرد در بهار ایفا میكند. هرچه درجه حرارت در طول ماههای زمستان پایینتر و حدت سرما طولانیتر باشد، بروز و توسعه آلودگی كندتر، م
یزان تولید اسپور برای ایجاد آلودگیهای اولیه بهاره كمتر و در نتیجه شروع آلودگیهای بهاره دیرتر و سرعت پیشرفت بیماری كندتر است.نحوه خسارتآلودگی برگهای پایینی به نسبت برگهای بالایی تاثیر كمتری در كاهش محصول دارد. حساسترین مرحله رشد گیاه، مرحله ظهور برگ پرچم و متورم شدن غلاف و مرحله تشكیل خوشه میباشد. هرچه آلودگی برگ پرچم بیشتر باشد، میزان خسارت وارده به محصول بیشتر خواهد شد.مدیریت تلفیقی بیماریراهكارهای موثر در كنترل بیماری زنگ زرد گندم عبارتند از: • كشت ارقام مقاوم و یا متحمل؛• از بین بردن علفهای هرز گندمیان؛• استفاده بهینه از كودهای ازتی؛• از بین بردن كانونهای اولیه آلودگی و در صورت بروز اپیدمی، یكبار سمپاشی در مرحله تورم خوشه؛• قارچكشهای تكتو، تیلت و ایمپكت به مقدار نیم لیتر در هكتار و قارچكش فولیكور به مقدار یك لیتر در هكتار برای این سمپاشی توصیه میشود.تعیین زمان سمپاشیدر صورتی كه طی 5 روز متوالی میانگین درجه حرارت بین 15-13 درجه سانتیگراد (حداقل بیش از 7 درجه سانتیگراد) و میانگین رطوبت نسبی هوا بیش از 70 درصد باشد و حداقل دو روز بارندگی بیش از 5 میلیمتر وجود داشته باشد، احتمال بروز آلودگی در 5-3 روز آینده وجود دارد. لذا بای
د پیشبینی لازم برای كنترل به عمل آید و به محض مشاهده آلودگی زنگ (كمتر از 5درصد شدت آلودگی روی برگهای پرچم و كمتر از 10درصد روی برگهای پایینی) سمپاشی انجام شود. سیاهك آشكار گندم Loose smutعامل بیماری سیاهك آشكار گندم، قارچ Ustilago tritici میباشد كه متعلق است به رده
بازدیومیستها، راسته اوستیلاژینالها و جنس Ustilago. ریسه این قارچ در حین رشد در داخل گیاه بیرنگ، اما در موقع تكامل قهوهای رنگ است. سلولهای ریسه دو هستهای بوده و در نهایت به تلیوسپورهای قهوهای و خاردار تبدیل میشوند. تلیوسپورها به آسانی جوانه زده و تشكیل بازیدیوم میدهند. بازیدیوسپور تولید بازیدیوم نمیكند، بلكه سلولهای آن جوانه زده و هیفهای كوتاه تك هستهای با تیپهای مختلف جنسی تولید مینمایند. هیفهای سازگار دو به دو با هم جفت شده و تولید ریسه دوهستهای با قدرت بیماریزایی میكنند.سیاهك آشكار گندم، یكی از بیماریهای مهم گندم در نواحی مرطوب و نسبتاً مرطوب است. این بیماری در تمام مناطق كشور شایع بوده، ولی خسارت آن نسبت به سایر سیاهكهای گندم كمتر است.علائم بیماریسیاهك آشكار گندم به طور معمول تا زمانی كه بوتهها به خوشه بروند، هیچ نوع نشانهای ایجاد نمیكند. بوتههای سیاهك زده زودتر از بوتههای سالم به خوشه رفته و خوشههای سیاهك زده سریعاً بلند شده و از خوشه گیاهان سالم بالاتر میروند. در یك بوته آلوده تمام خوشهها و دانهها از توده سیاه اسپور پر میشوند.سنبلچههای گیاه آلوده به رنگ قهوهای زیتونی تیره درآمده و توده اسپورهای قارچ توسط غشای نازكی محصور میشود. این غشاء قبل از برداشت یا در مرحله دروی محصول پاره و اسپورها در هوا پخش میشوند. اسپورها توسط باد و یا حشرات به اطراف بده شده و فقط محور اصلی خوشه باقی میماند.زیستشناسی قارچ عامل بیماریقارچ عامل بیماری زمستان را به صورت ریسه غیرفعال در لپه دانههای آلوده میگذراند. پس از كاشت دانههای آلوده، ریسه جوانه زده و فعالیت شروع میشود. ریسه به طریق بین سلولی در بافتهای جنین و گیاهچه جوان رشد میكند تا به نقطه رویشی گیاه برسد. از آن پس رشد قارچ به موازات رشد گیاه و درست به دنبال جوانه انتهایی صورت میگیرد. به هنگام تشكیل خوشه حتی قبل از ظهور خوشه، ریسه به تمام سنبله جوان حمله كرده و با رشد داخل سلولی بیشتر بافتهای خوشه بجز محور آن را نابود میكند. در این موقع بیشتر گیاهان آلوده در اثر تحریك قارچ بلندتر از گیاهان سالم هستند. ریسه در دانههای آلوده تبدیل به تلیوسپور شده و توسط غشا
ی نازكی كه بافت میزبان است، پوشانده میشود. این غشاء پس از رسیدن تلیوسپورها پاره و اسپورها آزاد شده و با جریان باد به گیاهان سالم منتقل میشوند. رها شدن اسپورها همزمان با باز شدن گلهای گیاهان سالم است و اسپورها روی گلها قرار گرفته، جوانه زده و تولید بازیدیوم میكنند و سپس هیفهای هاپلوئید را بوجود میآورند. پس از جفت شدن هیفهای هاپلوئید كه از نظر جنسی سازگارند، ریسه دیكاریوت بوجود آمده، از طریق كلاله و یا از راه دور دیواره تخمدان به داخل گل رخنه كرده و در پریكاریت و در بافتهای لپه و بافت جنین جایگزین میشود. ریسه ق
ارچ سپس غیرفعال شده و به حالت خواب در جنین باقی میماند تا دانه آلوده جوانه بزند. اسپورهای این قارچ قادر نیستند از طریق خاك یا آلودگی سطحی بذر بیماری را منتقل كنند.بهترین، سادهترین و ارزانترین روش كنترل بیماری ضدعفونی بذر با یكی از سموم سیستمیك و سیستمیك تماسی مانند سومی ایت 12درصد به صورت پودر و تابل، ونیسیت DS/ 50%،ریال با تیان DS 5.17%، كاربوكسین تیرام به مقدار 200-150 گرم از فرم تجاری، ویتاواكس FF200 مایع به مقدار 250 میلیگرم از فرم تجاری، دیویدند مایع 3% به مقدار 200-100 میلیلیتر كه این مقادیر و سومیایت مایع 2% به مقدار 100 میلیلیتر برای ضدعفونی 100 كیلوگرم بذر توصیه میشود.سفیدك پودری گندم: Powdery mildewعامل بیماری سفیدك پودری گندم، قارچ Blumerid garaminia F. Sptritici میباشد. این قارچ متعلق است به رده آسكومسیتها، راسته اریزیفالها، جنس Erysiphe و انگل اجباری و بیوتروف میباشد.بیماری سفیدك پودری گندم در تمام دنیا شیوع دارد و در ایران از استانهای آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل، مازندران، گلستان، مركزی، فارس، اصفهان، خوزستان و خراسان گزارش شده است. در سالهای اخیر به دلیل كشت ارقام مكزیكی كه مقاوم به بیماری زنگ زرد، ولی حساس به برخی از بیماریها از جمله سفیدك پودری هستند، این بیماری به شدت در مناطق گندمكاری كشور شیوع یافته و در سالهایی كه شرایط محیطی (بارندگی، رطوبت و درجه حرارت) برای بروز بیماری مساعد بوده، میزان محصول به شدت در اثر این بیماری كاهش یافته است.علائم بیماری:بهترین نشانههای بیماری، سفیدك پودری گندم، ظهور و تشكیل یك پوشش پنبهای سفید مایل به خاكستری در سطح برگهاست. علائم بیماری روی برگ، غلاف و خوشه به صورت پوشش سفیدرنگ مایل به خاكستری و پنبهای دیده میشود.این علائم ابتدا به صورت لكههای كوچك رنگپریده ظاهر شده و با پیشرفت بیماری به هم متصل و تمام سطح برگ یا خوشه را به طور كامل یا پراكنده میپوشاند. این حالت بستگی به حساس
یت ارقام دارد. پوشش سفیدرنگ در حقیقت مجموعه هیفهای قارچ و شكل غیرجنسی آن است و نسج در زیر این پوشش به حالت نكروزه درمیآید. میسلیوم این قارچ سطحی، منشعب و سفیدرنگ است و به تدریج خاكستری و یا قهوهای میشود.زیستشناسیعامل بیماری میتواند به صورت كلستوتیس، میسیلیوم و كنیدی روی كاه و كلش و بقایای گیاهی زمستان گذرانی كند. آسكوسكورها و كنیدیها كه توسط باد و باران پراكنده میشوند، منبع اولیه آلودگی به شمار میروند. آسكوسپورها به طور معمول از اواسط شهریورماه آغاز شده و میتوانند روی علفهای هرز گرامینه و گندمهای روییده در مزارع بعد از برداشت جوانه زده و نفوذ كنند. كنیدیها در شرایط مناسب به كرات تولید میشوند. لولههای تندش هر دو نوع اسپور به طور مستقیم به گیاه گندم نفوذ و در داخل سلولها اندام مكنده یا هاستوریم را تشكیل میدهند. پس از آن، به تعداد زیاد اسپورزایی صورت گرفته، اسپورها زنجیروار بالا آمده و در سطح برگ كلنی قارچ را تشكیل میدهند.كنیدیهای تولید شده توسط باد، باران و حشرات پراكنده شده و آلودگی ثانویه را موجب میشوند. بهترین دما برای رشد قارچ، 22-15 درجه سانتیگراد است. این قارچ میتواند روی علفهای هرز گرامینه تابستان و زمستانگذرانی كند.مدیریت تلفیقی بیماری: Septoria leaf blotchاز بین بردن علفهای هرز گرامینه، كشت ارقام مقاوم، خودداری از كشت متراكم، خودداری از كشت مداوم یك رقم، استفاده بهینه از كودهای ازته و در صورت لزوم و صرفه اقتصادی، سمپاشی مزرعه با یكی از سموم قارچكش مانند آلتو، تیلت یا بایلتون.بیماری سوختگی سپتوریای گندم (سپتوریوز)عامل سپتوریوز برگ گندم، قارچی است كه در مرحله غیرجنسی به نام Septoria tritici شناخته میشود و متعلق به شبه رده قارچهای ناقص و جنس سپتوریا است. مرحله جنسی این قارچ تحت نام Mycosphaerella graminicola و متعلق به رده آسكومیستها، راسته Dothideales، خانواده Dothideaceae و جنس Mycospharella میباشد.گونه S. tririci دارای پیكنیدهای فرو رفته در درون اپیدرم و بافت مزوفیل برگ در هر دو سطح است. شكل پیكنیدها كروی و به رنگ قهوهای روشن تا تیره میباشد. پیكنیدها اغلب به طور طولی بین رگبرگها قرار میگیرند.قارچ فوق در برگها ایجاد لكههای سبز روشن و زرد میكند و پس از تشكیل پیكنید روی برگ و غلاف، برگها خالدا دیده میشوند. در مرحله جنسی قارچ پریتس تشكیل شده كه در داخل آن آسك و آسكوسپورها قرار دارند.در سالهای اخیر به دلیل كشت ارقام گندم مكزیكی كه مقاوم به زنگ زرد، ولی حساس به برخی از بیماریها از جمله سپتوریا هستند، این بیماری در بیشتر مناطق گندمكاری كشور از جمله
استانهای فارس، خوزستان، مازندران و گلستان به شدت شیوع یافته است.علائم بیماریعلائم بیماری ابتدا به صورت لكههای كوچك نامنظم به رنگ قهوهای مایل به قرمز به چشم میخورد. لكهها توسط رگبرگها محدود شده و به صورت طولی توسعه مییابند. به تدریج با پیشرفت لكهها رنگ آنها خاكستری میشود. لكههای خاكستری توسعه یافته، به هم متصل شده و در نهایت تمام سطح برگ را فرا میگیرد.در اغلب موارد زردی و خشكیدگی برگ اتفاق میافتد. بالاخره خالهای سیاه كوچك یا هما
ن پیكنیدها در روی لكهها ظاهر میشوند. بیماری به طور معمول برگهای پایینی را مورد حمله قرار میدهد. میزان آلودگی برگهای بالایی گیاه به شرایط محیطی و میزان حساسیت میزبان بستگی دارد. گیاه در مرحله رسیدن محصول كمتر مورد حمله قارچ عامل بیماری قرار میگیرد. طی مراحل رشد گیاه، پیكنیدها در بافت گیاه آلوده شده تشكیل و پس از رسیدن كامل اندام باردهی، توده اسپور، اپیدرم برگ را شكافته و به صورت فتیلههای نازك با رنگ سفید مایل به زرد از دهانه پیكنید خارج میشود. مرحله جنسی در بیشتر مناطق اتفاق نمیافتد و از ایران نیز گزارش نشده است.زیستشناسیقارچ عامل بیماری میتواند به صورت پیكنوسپور درون پیكنیدهای روی كاه و كلش چندین ماه باقی بماند و به عنوان ماده اولیه آلودگی تلقی گردد. پیكینوسپورها پس از قرار گرفتن برگ در رطوبت به مدت 30 دقیقه یا بیشتر از پیكنید خارج میشوند. معمولاً در دهانه پیكنید مادهای شفاف حاوی مقادیر زیادی مواد قندی و پروتئین وجود دارد كه موجب بقای اسپور در دورههای خشك میشود. جوانهزنی پیكنیوسپورها از طریق دراز شدن سلول انتهایی و یا از طریق جوانهزنی مستقیم از اپیدرم برگ وارد گیاه میشود. رطوبت برای تمام مراحل آلودگی شامل جوانهزنی، نفوذ و گسترش میسلیوم درون بافت گیاه و تشكیل پیكنید ضروری است.مدیریت تلفیقی آفتاستفاده از ارقام مقاوم، از بین بردن علفهای هرز خانواده گندمیان و استفاده بهینه از كودهای ازته برای مقابله با این بیماری موثر واقع میشود. در صورت لزوم میتوان مزرعه را با یكی از سموم قارچكش گروه تریازول مانند تیلت EC 25% و فولیكور EW 25% سمپاشی كرد.بیماری فوزاریوم خوشه گندم: Scab (Fusarium Head Blight)
عامل بیماری فوزاریوم خوشه گندم، گونههای قارچ فوزاریوم میباشد كه گونه F. graminearum به عنوان گونه غالب معرفی شده است. گونه F. culmoium نیز علائمی مشابه بر روی گندم بوجود میآورد، اما فعالیت این گونه در مناطق خشك گستردهتر است. بیماری فوزاریومی خوشه باعث خسارت شدید روی محصول گندم در مناطق شمالی كشور میشود. در چند سال اخیر این بیماری در استانهای مازندران، گلستان، فارس و بوشهر شیوع پیدا كرده است. بیماری فوزاریومی خوشه علاوه بر كاهش وزن هزار دانه گندم، تولید توكسینهایی مانند Zearalrenol, Zearalenone و چن زهرابه خطرناك دیگر میكند كه برای انسان، دام و طیور بسیار خطرناك است.
ادامه خواندن مقاله در مورد گزارش کارآموزي مراحل داشت و برداشت گندم (آفات، بيماريها و علف هاي هرز
نوشته مقاله در مورد گزارش کارآموزي مراحل داشت و برداشت گندم (آفات، بيماريها و علف هاي هرز اولین بار در دانلود رایگان پدیدار شد.